Είναι γεγονός ότι η Αθήνα έχει περισσότερες θεατρικές σκηνές από μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, υπερπληθώρα παραστάσεων, πολλές «off off Broadway» σκηνές ,εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, με πολλές παραστάσεις να ανεβαίνουν διαφορετικές μέρες και ώρες της εβδομάδας στο ίδιο θέατρο.Η πολιτική των περιορισμένων παραστάσεων φαίνεται να συντηρεί το ενδιαφέρον του κοινού και τα Δευτερότριτα δεν προορίζονται πλέον μόνο για τις low budget παραγωγές ή για τη συμπλήρωση του προγράμματος των ηθοποιών. Η θεατρική σεζόν, έχει επεκταθεί κατά πολύ μετά το Πάσχα, όχι μόνο με τις επιτυχημένες παραγωγές που παίρνουν παράταση μετά την Κυριακή των Βαΐων αλλά και με νέα έργα που ξεκινούν αργά την άνοιξη. Να,μερικές ενδιαφέρουσες θεατρικές παραγωγές, που έχουν ανακοινωθεί για τη νέα θεατρική σεζόν.
Lulu, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Κορίτσι, πόρνη, άγγελος, διάβολος, μητέρα, σύζυγος, ερωμένη,πρωτόπλαστη, θεά και ό,τι άλλο μπορεί να διανοηθεί κανείς, είναι η ιδανική επιφάνεια για να προβάλλουν άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, κάθε πιθανή κι απίθανη φαντασίωσή τους για το απόλυτο αντικείμενο του πόθου τους. Κι εκείνη, με θαυμαστή διάθεση υπακοής, με απολαυστική δημιουργικότητα, θα τις πραγματώσει. Θα ενσαρκώσει τέλεια την όποια φαντασίωση. Μόνο που το κόστος για όποιον το ζητήσει, θα είναι λιγάκι ακριβό: θα πληρώσει με τη ζωή του. Και η Lulu, αθώα και ένοχη ταυτόχρονα, θα παρελάσει φαντασμαγορικά από τις ζωές όλων των ανθρώπων που θα βρει στον δρόμο της, ανεβάζοντας το επίπεδο αδρεναλίνης τους σε δυσθεώρητα ύψη, μέχρι τη στιγμή που όλοι θα υποκύψουν νομοτελειακά στο μοιραίο, συνταρακτικά αισθησιακό φινάλε τους.
Και η ίδια η Lulu; Τι θα συμβεί στο ιδανικό φαντασιακό πλάσμα αφού ολοκληρώσει τον κύκλο του, την χρησιμότητά του, τους λόγους ύπαρξής του; Η φθορά, που κάποτε έμοιαζε να κοιτάζει την ομορφιά της Lulu και να το βάζει στα πόδια τρομαγμένη, τώρα θα πάρει, σε μια παγωμένη σοφίτα στο Λονδίνο και με την μορφή του Τζακ του Αντεροβγάλτη, την θανάσιμη εκδίκησή της. Και η Lulu, επιτέλους, θα λυτρωθεί. Το αριστούργημα του Φρανκ Βέντεκιντ, γραμμένο ακριβώς στο κατώφλι του Εικοστού Αιώνα, και έχοντας περάσει από αλλεπάλληλα κύματα απαγορεύσεων, λογοκρισίας, εκδόσεων, κινηματογραφικών διασκευών και σκηνικών θριάμβων, θεωρείται σήμερα ως ένα από τα κορυφαία κείμενα του σύγχρονου θεάτρου. Αποτελείται από δύο έργα, το «Πνεύμα της γης» και «Το κουτί της Πανδώρας» , που παίζονται πια ως ένα, ενιαίο, δράμα. Η «Lulu» παρουσιάζεται σε διασκευή και σκηνοθεσία του διεθνώς καταξιωμένου σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά, σε νέα μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα.
Του Κουτρούλη ο γάμος, του Αλέξανδρου Ρίζου – Ραγκαβή στο Θέατρο Βασιλάκου
Η Σμαράγδα Καρύδη επιλέγει για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει την εμβληματική κωμωδία και πρωταγωνιστεί στη παράσταση μαζί με τον Νίκο Κουρή στον ρόλο του Κουτρούλη. Μαζί τους μια ομάδα καταξιωμένων αλλά και νεότερων ηθοποιών και μουσικών που παίζει , χορεύει , τραγουδάει και ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης σε μουσική του Μίνωα Μάτσα.
Ο Μανόλης Κουτρούλης, ένας ευκατάστατος ράφτης απ’ τη Σύρο, φτάνει μαζί με τον υπηρέτη του Στροβίλη στην Αθήνα για να ζητήσει σε γάμο την φιλόδοξη Ανθούσα, κόρη του ξενοδόχου Σπύρου, που έχει ερωτευτεί . Η Ανθούσα έχει κρυφά απ’ τον πατέρα της σχέση με τον Λεωνίδα Ξανθούλη, έναν νεαρό αστυνομικό γραφέα ο οποίος είναι επίσης πολύ ερωτευμένος μαζί της και προκειμένου να αποφύγει το γάμο με τον Κουτρούλη του θέτει έναν όρο. Για να γίνει γυναίκα του πρέπει ο ταπεινής καταγωγής και αμόρφωτος ράφτης να εγκαταλείψει τη ραπτική και να γίνει υπουργός. Ο Κουτρούλης με τη βοήθεια του υπηρέτη του προσπαθεί με κάθε μέσο για να πετύχει την υπουργοποίησή του και καταφέρνει να πείσει τους πάντες πως πραγματικά το έχει πετύχει. Έτσι η μεγαλομανής Ανθούσα γρήγορα τον παντρεύεται. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά μέχρι να αποκαλυφθεί η απάτη και το ψέμα και να επέμβει η δικαιοσύνη .
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής ήταν Φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Αθηναϊκής σχολής , πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πολιτικός και διπλωμάτης. Επηρεασμένος από τον Μολιέρο και με δάνεια από τον Αριστοφάνη τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο, ο Ραγκαβής παρουσιάζει τον Κουτρούλη το 1845. Μόλις 15 χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους η πολιτική αυτή σάτιρα μοιάζει τραγικά διαχρονική. Όλα τα θέματα που θίγει όπως η διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία, ο αρχοντοχωριατισμός, η ξενομανία, η διαπλοκή, η σχέση Τύπου και εξουσίας κι ο διχασμός που έχει καθορίσει συχνά με οδυνηρό τρόπο όλη την νεότερη ιστορία μας, είναι τα ίδια που μας απασχολούν δυστυχώς σχεδόν 200 χρόνια αργότερα. Το έργο θα παρουσιαστεί στη γλώσσα την οποία γράφτηκε, μετά από κάποιες αναγκαίες περικοπές που έγιναν για την δραματουργική οικονομία της παράστασης, καθώς και με κάποιες εμβόλιμες σύγχρονες προσθήκες κειμένων και πρωτότυπων τραγουδιών, παντρεύοντας το τότε με το σήμερα, σ’ ένα γάμο διαχρονικά κωμικοτραγικό, παρόμοιο με του Κουτρούλη.
Ο Πατέρας, σε διασκευή και σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη στο Θέατρο Αποθήκη
Ο Βασίλης Μπισμπίκης μετά τη θεατρική επιτυχία («Άνθρωποι και ποντίκια») της περσινής θεατρικής σαιζόν, προτείνει μία νέα παράσταση με αφορμή το κλασικό αριστούργημα του Αύγουστου Στρίντμπεργκ.
Ελλάδα 2019. Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Κάπου στην Αθήνα, πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες ενός μεσοαστικού σπιτιού, δύο σύζυγοι θα συγκρουστούν μεταξύ τους μέχρι τελικής πτώσεως, με λάφυρο την κυριαρχία πάνω στο παιδί τους. Ποιος από τους δύο συζύγους θα επικρατήσει τελικά; Πόσο αλώβητοι θα βγούνε από τη μάχη; Και το παιδί τους; Θα πάρει θέση ως προς την έκβαση του ενδοοικογενειακού αυτού πολέμου; Και με ποιο κόστος; Η μάχη των δύο φύλων, το αρχετυπικό δίπολο ανδρική λογική – γυναικείο ένστικτο, ο αλληλοσπαραγμός μέσα σε μια σχέση με αιώνιο διακύβευμα την απόλυτη επικράτηση του ενός στον άλλο και την αδιαφιλονίκητη διατήρηση της εξουσίας, οι μικροί – ή και μεγαλύτεροι – ψυχολογικοί φόνοι που συντελούνται, ως «αναγκαίο κακό» για «καλό σκοπό», στους κόλπους μιας καθωσπρέπει κατά τα άλλα οικογένειας, ζωντανεύουν φέτος τον χειμώνα στη σκηνή του θεάτρου Αποθήκη. Σε μια παράσταση που, μέσα από τη διασκευή του κειμένου, φέρνει τον «Πατέρα» στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, με όρους ακραίου ρεαλισμού για να καταδείξει, με τις απαραίτητες δόσεις μαύρου χιούμορ, τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, απογυμνωμένες από τα φτιασίδια κάθε πιθανού καθωσπρεπισμού. Παθογένειες που ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν, πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ιστορία χωρίς όνομα, του Στέφανου Δάνδολου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Τον θυελλώδη έρωτα του Ίωνα Δραγούμη και της Πηνελόπης Δέλτα μεταφέρει στη σκηνή ο Κώστας Γάκης, σε μια θεατρική διασκευή του βραβευμένου με τρία βραβεία κοινού βιβλίου του Στέφανου Δάνδολου «Ιστορία χωρίς όνομα» από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”. Τον εμβληματικό και για πολλούς αμφιλεγόμενο διπλωμάτη, λόγιο και πολιτικό Ίωνα Δραγούμη θα ενσαρκώσει επί σκηνής, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Τάσος Νούσιας, ενώ η εξαιρετική Μπέτυ Λιβανού και η αποκαλυπτική Μαρία Παπαφωτίου θα μοιραστούν δύο διαφορετικές εποχές της σπουδαίας συγγραφέως και ιστορικής προσωπικότητας, Πηνελόπης Δέλτα. Μια ψυχή χωρισμένη σε δύο σώματα. Ένας θαμμένος πόνος που δεν εκτονώθηκε ποτέ. Δύο λυγμοί που συνορεύουν. Ο έρωτας και η πατρίδα. Μια ιστορία ηδονής και οδύνης. Ο εμβληματικός διπλωμάτης και η σπουδαία συγγραφέας σε μια νοερή ζωή επιθυμίας, ονείρων, υψηλών ιδανικών, υψηλών δεσμεύσεων, υψηλών οραμάτων.
Terror, του Φέρντιναντ φον Σίραχ στο Θέατρο Αθηνών
Το συγκλονιστικό έργο του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ. παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου, με έναν εξαιρετικό θίασο πρωταγωνιστών. Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες.
Η δίκη
Βρισκόμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό. Ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Ξεκινά η παράσταση.
Τα διλήμματα
Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε έναν απλό εκπρόσωπο του γερμανικού κράτους να σκοτώσει τους λίγους για να σωθούν οι πολλοί; Διαθέτει το δικαστήριο τα κατάλληλα νομικά εργαλεία για να μπορέσει να κρίνει δίκαια τη συνειδητή του απόφαση να αυτενεργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο; Ποιος κώδικας τιμής και ποια αίσθηση δικαιοσύνης τού όπλισε το χέρι; Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο «μη χείρον βέλτιστον» αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας; Τι είναι δίκαιο; Και τι άδικο; Εθνικός ήρωας ή δολοφονικός αλαζόνας; Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα πάνω από την αίθουσα του δικαστηρίου κυριεύοντας τις σκέψεις όλων. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώνεται. Ο λόγος τώρα στους ενόρκους για την τελική ψηφοφορία. Για την τελική ετυμηγορία.
Η απόφαση
Οι θεατές της παράστασης έχουν τον λόγο. Αυτοί είναι οι ένορκοι της δίκης που μόλις παρακολούθησαν, αυτοί καλούνται και να απαντήσουν στα ηθικά διλήμματά της. Αυτοί θα κρίνουν αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος. Άραγε, θα αποφασίσουν ως υποψήφιοι θύτες ή ως υποψήφια θύματα; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.
Αρχιμάστορας Σόλνες, του Ίψεν στο Θέατρο Ιλίσια
Ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι ο Χάλβαρντ Σόλνες στο αυτοβιογραφικό αριστούργημα του Ίψεν, Αρχιμάστορας Σόλνες (1892), που παρουσιάζεται στο Θέατρο Ιλίσια, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.
«Έχετε προσέξει ποτέ πόσο γοητευτικό, πόσο προκλητικό είναι… το αδύνατο;» –Χένρικ Ίψεν
Υπόθεση:Ένας ώριμος και φημισμένος αρχιτέκτονας παλεύει με την τρέλα των τύψεων που έχει για το παρελθόν και τη γυναίκα του. Αρνείται πως κάποιος νεώτερος θα τον αντικαταστήσει. Ο παθιασμένος, ξαφνικός έρωτας για ένα κορίτσι θα τον οδηγήσει να αντιμετωπίσει τον φόβο του για τα νιάτα. Με καταιγιστικούς ρυθμούς η εξέλιξη της ιστορίας θα φωτίσει την αλήθεια. Έγινε ένα έγκλημα στο παρελθόν; Ποια είναι η νεαρή Χίλντα που εισβάλλει στη ζωή του Σόλνες και των ανθρώπων του; Είναι ο έρωτας η κινητήρια δύναμη για το αδύνατο;
Σημείωμα Σκηνοθέτη:Το ωραιότερο έργο του Ίψεν. Ερωτεύεσαι τους ήρωες, αγωνιάς για τη μοίρα τους, ανασύρεις δικές σου μνήμες και δικές σου τύψεις, καταδικάζεις πράξεις και συγχωρείς αδυναμίες. Ο Αρχιμάστορας Σόλνες διαπράττει ύβρι: Θέλει να φτάσει ψηλά στον Θεό και ίσως να πάρει τη θέση του. Έχω «συναντήσει» τον Σόλνες. Τον γνωρίζω. Ξέρω πως ο έρωτας θα τον λυτρώσει και η φύση θα τον εκδικηθεί, αφήνοντας τους γύρω του, θριαμβευτές.- Αθανασία Καραγιαννοπούλου, 2019
Τα «Top Girls» της Caryl Churchill έρχονται στο Θέατρο Πόρτα
Το διάσημο θεατρικό έργο Top Girls της σπουδαίας Caryl Churchill έρχεται τον Νοέμβριο στο θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Κεντρική ηρωίδα του TOP GIRLS είναι η Marlene, μια φιλόδοξη γυναίκα καριέρας, υπεύθυνη ενός γραφείου ευρέσεως εργασίας για γυναίκες, μια «σιδηρά κυρία» που ανέρχεται θυσιάζοντας συνεργάτες, καθώς και τη δική της ευαίσθητη, ανθρώπινη πλευρά στον βωμό της επιτυχίας. Παρόλο που το έργο είναι γραμμένο σε ρεαλιστικό κώδικα, ξεκινά με μια διάσημη ονειρική πρώτη σκηνή, όπου ιστορικοί και διάσημοι μυθοπλαστικοί γυναικείοι χαρακτήρες καταθέτουν με ευφάνταστο τρόπο τις ιστορικά διαφορετικές πτυχές του ζητήματος της κοινωνικής θέσης των γυναικών. Στη συνέχεια, η δράση μεταφέρεται στον χρόνο συγγραφής του έργου, όπου με μια σειρά από συναρπαστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονες γυναίκες και σημαντικές ανατροπές, η συγγραφέας αναπτύσσει τις θέσεις και τους προβληματισμούς της με θεατρικά ευφρόσυνο τρόπο και υπέροχους σκηνικούς χαρακτήρες, δημιουργώντας ένα θέαμα με παλμό.
Έργο πρωτότυπο ως προς τη δομή του, με εξαιρετικά λεπτό χειρισμό στο χιούμορ του, την ποιητικότητα, την ιστορικότητα αλλά και την κριτική του στάση απέναντι στην κοινωνική θέση της γυναίκας και μην έχοντας χάσει τίποτα απ’ τη φρεσκάδα του απ’ τη δεκαετία του ‘80, το TOP GIRLS διέπεται από μια βασική φεμινιστική προβληματική, δίνοντας μια πολύ καλή βάση για έναν ουσιαστικό διάλογο επί του θέματος. Παρόλα αυτά, δεν είναι ένα έργο για τον φεμινισμό αλλά για τη γυναίκα, την πολιτική και κοινωνική της θέση. Με αφορμή μία κριτική στον θατσερισμό, το TOP GIRLS εξετάζει τι σημαίνει χειραφέτηση, τι σημαίνει δικαίωμα και ταυτόχρονα ποιο είναι το τίμημα που οφείλει να πληρωθεί για να αναληφθούν οι νέοι ρόλοι σε κοινωνικό, προσωπικό και πολιτικό επίπεδο. Το TOP GIRLS έκανε πρεμιέρα στη Μεγάλη Βρετανία το 1982 απ’ το Royal Court Theatre. Παρουσιάζεται την περίοδο αυτή στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου (2019), ενώ παλαιότερα ανεβάσματά του έχουν πραγματοποιηθεί στο Watford Palace Theatre (2006), το Greenwich Theatre (2006), το New York’s Public Theatre και το Broadway (2007-2008) και σε πολλά ακόμη σημαντικά θέατρα του κόσμου. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1983 απ’ το Εθνικό Θέατρο.
Πόλεμος και Ειρήνη: Οι ήρωες του Τολστόι ζωντανεύουν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το έπος του Λέοντος Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη.150 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (1869), αλλά και 200 χρόνια από την καταληκτική ημερομηνία των γεγονότων που διαδραματίζονται στις σελίδες του (1820), ένας εκλεκτός θίασος πρωταγωνιστών ενσαρκώνει επί σκηνής το σημαντικότερο μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με όχημα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα επί ρωσικού εδάφους μεταξύ 1805 και 1820 και έχουν ως επίκεντρο την επίδραση της γαλλικής εισβολής στην Τσαρική Ρωσία, ο Λέων Τολστόι πραγματοποιεί μια ανεπανάληπτη, μια οικουμενική σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής. Φέρνοντας στο προσκήνιο τα πάθη της ρωσικής αριστοκρατίας την εποχή της Ναπολεόντειας κυριαρχίας, ο Τολστόι φωτίζει λεπτό προς λεπτό και με κάθε λεπτομέρεια το πέρασμα των ανθρώπων από τη φρίκη του πολέμου στη θαλπωρή της ειρήνης και από το φως του έρωτα στο σκοτάδι και την αποδοχή του θανάτου. Για να εξυμνήσει, συγκινημένος, τη γενναιότητα, την ομορφιά, τη δύναμη ψυχής, τη στρατηγική ευφυΐα και το υψηλό φρόνημα ενός ολόκληρου λαού. Ένα διαχρονικό μάθημα αφήγησης και πολιτισμού. Μια επίκαιρη όσο ποτέ κατάδυση στο ανθρώπινο πάθος και τη μοίρα του.
Η παράσταση Callas in Concert – The Hologram Tour έρχεται στον Ελληνικό Κόσμο
Η θρυλική ντίβα της Όπερας, Maria Callas “επιστρέφει” στη σκηνή 45 χρόνια μετά, μέσω της σύγχρονης ολογραφικής ψηφιακής τεχνολογίας και το κοινό έχει πλέον την ευκαιρία για μια πρωτόγνωρη εμπειρία: Να απολαύσει τη μοναδική Maria Callas “ζωντανά” σε συναυλία! Το Νοέμβριο του 2019, στο πλαίσιο της δεύτερης περιοδείας της στην Ευρώπη, η μοναδική αυτή εμπειρία θεάματος έρχεται και στην Αθήνα, για δύο ξεχωριστές βραδιές που θα συγκινήσουν και θα μαγέψουν το κοινό. Η παράσταση Callas In Concert προσφέρει στον θεατή του σήμερα τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μία αναπαράσταση της μοναδικής ερμηνείας της Callas επί σκηνής, αυτής που την ανέδειξε σε θρύλο της Όπερας. Με αυτόν τον μοναδικά καινοτόμο και πρωτότυπο τρόπο, μπορεί κανείς να ζήσει μια παράσταση της Ντίβας, να εκστασιαστεί όπως οι προηγούμενες γενιές από την ανυπέρβλητη ικανότητά της να συνδέεται με το κοινό της και να παρασυρθεί από την έμφυτη δραματουργία και το πάθος της, με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Όλα αυτά με συνοδεία ζωντανής μουσικής από την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που πλαισιώνει την παράσταση της μεγάλης ερμηνεύτριας, υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Eímear Noone, στις 11 & 12 Νοεμβρίου στην Αθήνα, «Θέατρον», Αίθουσα Αντιγόνη, Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
H BASE Hologram, η κορυφαία εταιρεία δημιουργός περιεχομένου ζωντανής ψυχαγωγίας, αξιοποιεί την τεχνολογία των ολογραφικών ταινιών για την παραγωγή συναυλιών και ειδικεύεται στη δημιουργία θεαμάτων μέσω της ολογραφικής τεχνολογίας, χρησιμοποιώντας μια φωτορεαλιστική, τρισδιάστατη απόδοση, δίνoντας στους θεατές τη δυνατότητα να συνδεθούν βιωματικά με το περιεχόμενο της ζωντανής παράστασης. Σημαντική συμβολή στη δημιουργία του project έχει η Warner Classics, διαθέτοντας όλες τις ηχογραφήσεις με τη φωνή της Maria Callas που έχει στην κατοχή της.
Η Maria Callas έχει αναμφίβολα αφήσει το στίγμα της στον κόσμο της Όπερας ως η καλλιτέχνιδα που όρισε την έννοια “Ντίβα”. Βρίσκεται μέχρι και σήμερα στη λίστα με τους πιο επιτυχημένους σε πωλήσεις τραγουδιστές κλασικής μουσικής και θεωρείται η σπουδαιότερη σοπράνο στην ιστορία της μουσικής. Το 2007 τα βραβεία Grammy της απένειμαν το Lifetime Achievement Award και την ίδια χρονιά ψηφίστηκε από κοινό και κριτικούς του BBC Music Magazine ως η μεγαλύτερη σοπράνο στον κόσμο. Πέντε χρόνια αργότερα, στη λίστα των επιτυχιών της ήρθε να προστεθεί και η ένταξη της στο Hall Of Fame του περιοδικού Gramophone, του Νο.1 εντύπου κλασικής μουσικής που εκδίδεται στο Λονδίνο από το 1923. Η μεγάλη παραγωγή Callas In Concert, έχοντας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έχοντας φιλοξενηθεί σε μερικά από τα πιο εμβληματικά μουσικά θέατρα όπως την English National Opera στο Λονδίνο, τη Salle Pleyel στο Παρίσι, το Θέατρο Bozar στις Βρυξέλλες κ.α. έρχεται και στην Αθήνα, για δύο μόνο παραστάσεις, αφιερωμένες στην κορυφαία του είδους.
Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί την Μπέττυ Αρβανίτη στο «Πριν την Αποχώρηση» του Μπέρνχαρντ
Για δεύτερη φορά στη μακρά διαδρομή τους, το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας και η Μπέττυ Αρβανίτη, παρουσιάζουν από τις 30 Οκτωβρίου το έργο του Thomas Bernhard «Πριν την αποχώρηση», σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη. Ο Νίκος Μαστοράκης συνεργάζεται για έβδομη φορά με το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας – το θέατρο απ’ όπου ξεκίνησε να σκηνοθετεί το 1994 με το «Τρίπτυχο» του Χεράντιαν Ράιντερς – και για πέμπτη φορά με τη Μπέττυ Αρβανίτη. Στο «Πριν την αποχώρηση» ο Benrhard δίνει πολιτικές διαστάσεις σ΄ ένα ψυχολογικό οικογενειακό δράμα. Το έργο είναι μία πολιτική σάτιρα που αποκαλύπτει την «αρρώστια» του δυτικού πολιτισμού με γκροτέσκα διάθεση, είναι μία κωμωδία της γερμανικής ψυχής… Η πρώτη του παρουσίαση, το 1979, ήταν ένας θρίαμβος. Η εφημερίδα Die Zeit έγραφε τότε: Τί είναι λοιπόν το πριν την αποχώρηση; To ντεμπούτο ενός εντελώς καινούργιου Τhomas Bernhard; Ενός ανελέητου πολιτικού κωμωδιογράφου; Το έργο είναι φάρσα με θέμα τους ναζί, τους φασίστες που τους ξεσκεπάζει κάνοντάς μας να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια; Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Το «Πριν την αποχώρηση» είναι το πιο δύσκολο. Το πιο σκοτεινό, το πιο άρτιο απ όλα τα έργα του Bernhard. Όποιος θα δει σ αυτό μόνο τη σκανδαλώδη πλευρά (τις πολιτικές αναφορές και τα αστεία) δεν θα έχει καταλάβει το έργο.
H υπόθεση του έργου
Ο δικαστής Χέλλερ, ένας πρώην ναζί που κατάφερε να διαφύγει τη σύλληψη και να αναλάβει ανώτατο κρατικό αξίωμα στη Γερμανία μετά τον πόλεμο, ζει με τις δύο αδελφές του προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την ανάμνηση του ζοφερού παρελθόντος…
Κορίτσι, πόρνη, άγγελος, διάβολος, μητέρα, σύζυγος, ερωμένη,πρωτόπλαστη, θεά και ό,τι άλλο μπορεί να διανοηθεί κανείς, είναι η ιδανική επιφάνεια για να προβάλλουν άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, κάθε πιθανή κι απίθανη φαντασίωσή τους για το απόλυτο αντικείμενο του πόθου τους. Κι εκείνη, με θαυμαστή διάθεση υπακοής, με απολαυστική δημιουργικότητα, θα τις πραγματώσει. Θα ενσαρκώσει τέλεια την όποια φαντασίωση. Μόνο που το κόστος για όποιον το ζητήσει, θα είναι λιγάκι ακριβό: θα πληρώσει με τη ζωή του. Και η Lulu, αθώα και ένοχη ταυτόχρονα, θα παρελάσει φαντασμαγορικά από τις ζωές όλων των ανθρώπων που θα βρει στον δρόμο της, ανεβάζοντας το επίπεδο αδρεναλίνης τους σε δυσθεώρητα ύψη, μέχρι τη στιγμή που όλοι θα υποκύψουν νομοτελειακά στο μοιραίο, συνταρακτικά αισθησιακό φινάλε τους.
Και η ίδια η Lulu; Τι θα συμβεί στο ιδανικό φαντασιακό πλάσμα αφού ολοκληρώσει τον κύκλο του, την χρησιμότητά του, τους λόγους ύπαρξής του; Η φθορά, που κάποτε έμοιαζε να κοιτάζει την ομορφιά της Lulu και να το βάζει στα πόδια τρομαγμένη, τώρα θα πάρει, σε μια παγωμένη σοφίτα στο Λονδίνο και με την μορφή του Τζακ του Αντεροβγάλτη, την θανάσιμη εκδίκησή της. Και η Lulu, επιτέλους, θα λυτρωθεί. Το αριστούργημα του Φρανκ Βέντεκιντ, γραμμένο ακριβώς στο κατώφλι του Εικοστού Αιώνα, και έχοντας περάσει από αλλεπάλληλα κύματα απαγορεύσεων, λογοκρισίας, εκδόσεων, κινηματογραφικών διασκευών και σκηνικών θριάμβων, θεωρείται σήμερα ως ένα από τα κορυφαία κείμενα του σύγχρονου θεάτρου. Αποτελείται από δύο έργα, το «Πνεύμα της γης» και «Το κουτί της Πανδώρας» , που παίζονται πια ως ένα, ενιαίο, δράμα. Η «Lulu» παρουσιάζεται σε διασκευή και σκηνοθεσία του διεθνώς καταξιωμένου σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά, σε νέα μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα.
Του Κουτρούλη ο γάμος, του Αλέξανδρου Ρίζου – Ραγκαβή στο Θέατρο Βασιλάκου
Η Σμαράγδα Καρύδη επιλέγει για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει την εμβληματική κωμωδία και πρωταγωνιστεί στη παράσταση μαζί με τον Νίκο Κουρή στον ρόλο του Κουτρούλη. Μαζί τους μια ομάδα καταξιωμένων αλλά και νεότερων ηθοποιών και μουσικών που παίζει , χορεύει , τραγουδάει και ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης σε μουσική του Μίνωα Μάτσα.
Ο Μανόλης Κουτρούλης, ένας ευκατάστατος ράφτης απ’ τη Σύρο, φτάνει μαζί με τον υπηρέτη του Στροβίλη στην Αθήνα για να ζητήσει σε γάμο την φιλόδοξη Ανθούσα, κόρη του ξενοδόχου Σπύρου, που έχει ερωτευτεί . Η Ανθούσα έχει κρυφά απ’ τον πατέρα της σχέση με τον Λεωνίδα Ξανθούλη, έναν νεαρό αστυνομικό γραφέα ο οποίος είναι επίσης πολύ ερωτευμένος μαζί της και προκειμένου να αποφύγει το γάμο με τον Κουτρούλη του θέτει έναν όρο. Για να γίνει γυναίκα του πρέπει ο ταπεινής καταγωγής και αμόρφωτος ράφτης να εγκαταλείψει τη ραπτική και να γίνει υπουργός. Ο Κουτρούλης με τη βοήθεια του υπηρέτη του προσπαθεί με κάθε μέσο για να πετύχει την υπουργοποίησή του και καταφέρνει να πείσει τους πάντες πως πραγματικά το έχει πετύχει. Έτσι η μεγαλομανής Ανθούσα γρήγορα τον παντρεύεται. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά μέχρι να αποκαλυφθεί η απάτη και το ψέμα και να επέμβει η δικαιοσύνη .
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής ήταν Φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Αθηναϊκής σχολής , πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πολιτικός και διπλωμάτης. Επηρεασμένος από τον Μολιέρο και με δάνεια από τον Αριστοφάνη τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο, ο Ραγκαβής παρουσιάζει τον Κουτρούλη το 1845. Μόλις 15 χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους η πολιτική αυτή σάτιρα μοιάζει τραγικά διαχρονική. Όλα τα θέματα που θίγει όπως η διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία, ο αρχοντοχωριατισμός, η ξενομανία, η διαπλοκή, η σχέση Τύπου και εξουσίας κι ο διχασμός που έχει καθορίσει συχνά με οδυνηρό τρόπο όλη την νεότερη ιστορία μας, είναι τα ίδια που μας απασχολούν δυστυχώς σχεδόν 200 χρόνια αργότερα. Το έργο θα παρουσιαστεί στη γλώσσα την οποία γράφτηκε, μετά από κάποιες αναγκαίες περικοπές που έγιναν για την δραματουργική οικονομία της παράστασης, καθώς και με κάποιες εμβόλιμες σύγχρονες προσθήκες κειμένων και πρωτότυπων τραγουδιών, παντρεύοντας το τότε με το σήμερα, σ’ ένα γάμο διαχρονικά κωμικοτραγικό, παρόμοιο με του Κουτρούλη.
Ο Πατέρας, σε διασκευή και σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη στο Θέατρο Αποθήκη
Ο Βασίλης Μπισμπίκης μετά τη θεατρική επιτυχία («Άνθρωποι και ποντίκια») της περσινής θεατρικής σαιζόν, προτείνει μία νέα παράσταση με αφορμή το κλασικό αριστούργημα του Αύγουστου Στρίντμπεργκ.
Ελλάδα 2019. Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Κάπου στην Αθήνα, πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες ενός μεσοαστικού σπιτιού, δύο σύζυγοι θα συγκρουστούν μεταξύ τους μέχρι τελικής πτώσεως, με λάφυρο την κυριαρχία πάνω στο παιδί τους. Ποιος από τους δύο συζύγους θα επικρατήσει τελικά; Πόσο αλώβητοι θα βγούνε από τη μάχη; Και το παιδί τους; Θα πάρει θέση ως προς την έκβαση του ενδοοικογενειακού αυτού πολέμου; Και με ποιο κόστος; Η μάχη των δύο φύλων, το αρχετυπικό δίπολο ανδρική λογική – γυναικείο ένστικτο, ο αλληλοσπαραγμός μέσα σε μια σχέση με αιώνιο διακύβευμα την απόλυτη επικράτηση του ενός στον άλλο και την αδιαφιλονίκητη διατήρηση της εξουσίας, οι μικροί – ή και μεγαλύτεροι – ψυχολογικοί φόνοι που συντελούνται, ως «αναγκαίο κακό» για «καλό σκοπό», στους κόλπους μιας καθωσπρέπει κατά τα άλλα οικογένειας, ζωντανεύουν φέτος τον χειμώνα στη σκηνή του θεάτρου Αποθήκη. Σε μια παράσταση που, μέσα από τη διασκευή του κειμένου, φέρνει τον «Πατέρα» στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, με όρους ακραίου ρεαλισμού για να καταδείξει, με τις απαραίτητες δόσεις μαύρου χιούμορ, τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, απογυμνωμένες από τα φτιασίδια κάθε πιθανού καθωσπρεπισμού. Παθογένειες που ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν, πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ιστορία χωρίς όνομα, του Στέφανου Δάνδολου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Τον θυελλώδη έρωτα του Ίωνα Δραγούμη και της Πηνελόπης Δέλτα μεταφέρει στη σκηνή ο Κώστας Γάκης, σε μια θεατρική διασκευή του βραβευμένου με τρία βραβεία κοινού βιβλίου του Στέφανου Δάνδολου «Ιστορία χωρίς όνομα» από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”. Τον εμβληματικό και για πολλούς αμφιλεγόμενο διπλωμάτη, λόγιο και πολιτικό Ίωνα Δραγούμη θα ενσαρκώσει επί σκηνής, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Τάσος Νούσιας, ενώ η εξαιρετική Μπέτυ Λιβανού και η αποκαλυπτική Μαρία Παπαφωτίου θα μοιραστούν δύο διαφορετικές εποχές της σπουδαίας συγγραφέως και ιστορικής προσωπικότητας, Πηνελόπης Δέλτα. Μια ψυχή χωρισμένη σε δύο σώματα. Ένας θαμμένος πόνος που δεν εκτονώθηκε ποτέ. Δύο λυγμοί που συνορεύουν. Ο έρωτας και η πατρίδα. Μια ιστορία ηδονής και οδύνης. Ο εμβληματικός διπλωμάτης και η σπουδαία συγγραφέας σε μια νοερή ζωή επιθυμίας, ονείρων, υψηλών ιδανικών, υψηλών δεσμεύσεων, υψηλών οραμάτων.
Terror, του Φέρντιναντ φον Σίραχ στο Θέατρο Αθηνών
Το συγκλονιστικό έργο του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ. παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου, με έναν εξαιρετικό θίασο πρωταγωνιστών. Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες.
Η δίκη
Βρισκόμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό. Ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Ξεκινά η παράσταση.
Τα διλήμματα
Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε έναν απλό εκπρόσωπο του γερμανικού κράτους να σκοτώσει τους λίγους για να σωθούν οι πολλοί; Διαθέτει το δικαστήριο τα κατάλληλα νομικά εργαλεία για να μπορέσει να κρίνει δίκαια τη συνειδητή του απόφαση να αυτενεργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο; Ποιος κώδικας τιμής και ποια αίσθηση δικαιοσύνης τού όπλισε το χέρι; Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο «μη χείρον βέλτιστον» αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας; Τι είναι δίκαιο; Και τι άδικο; Εθνικός ήρωας ή δολοφονικός αλαζόνας; Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα πάνω από την αίθουσα του δικαστηρίου κυριεύοντας τις σκέψεις όλων. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώνεται. Ο λόγος τώρα στους ενόρκους για την τελική ψηφοφορία. Για την τελική ετυμηγορία.
Η απόφαση
Οι θεατές της παράστασης έχουν τον λόγο. Αυτοί είναι οι ένορκοι της δίκης που μόλις παρακολούθησαν, αυτοί καλούνται και να απαντήσουν στα ηθικά διλήμματά της. Αυτοί θα κρίνουν αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος. Άραγε, θα αποφασίσουν ως υποψήφιοι θύτες ή ως υποψήφια θύματα; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.
Αρχιμάστορας Σόλνες, του Ίψεν στο Θέατρο Ιλίσια
Ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι ο Χάλβαρντ Σόλνες στο αυτοβιογραφικό αριστούργημα του Ίψεν, Αρχιμάστορας Σόλνες (1892), που παρουσιάζεται στο Θέατρο Ιλίσια, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.
«Έχετε προσέξει ποτέ πόσο γοητευτικό, πόσο προκλητικό είναι… το αδύνατο;» –Χένρικ Ίψεν
Υπόθεση:Ένας ώριμος και φημισμένος αρχιτέκτονας παλεύει με την τρέλα των τύψεων που έχει για το παρελθόν και τη γυναίκα του. Αρνείται πως κάποιος νεώτερος θα τον αντικαταστήσει. Ο παθιασμένος, ξαφνικός έρωτας για ένα κορίτσι θα τον οδηγήσει να αντιμετωπίσει τον φόβο του για τα νιάτα. Με καταιγιστικούς ρυθμούς η εξέλιξη της ιστορίας θα φωτίσει την αλήθεια. Έγινε ένα έγκλημα στο παρελθόν; Ποια είναι η νεαρή Χίλντα που εισβάλλει στη ζωή του Σόλνες και των ανθρώπων του; Είναι ο έρωτας η κινητήρια δύναμη για το αδύνατο;
Σημείωμα Σκηνοθέτη:Το ωραιότερο έργο του Ίψεν. Ερωτεύεσαι τους ήρωες, αγωνιάς για τη μοίρα τους, ανασύρεις δικές σου μνήμες και δικές σου τύψεις, καταδικάζεις πράξεις και συγχωρείς αδυναμίες. Ο Αρχιμάστορας Σόλνες διαπράττει ύβρι: Θέλει να φτάσει ψηλά στον Θεό και ίσως να πάρει τη θέση του. Έχω «συναντήσει» τον Σόλνες. Τον γνωρίζω. Ξέρω πως ο έρωτας θα τον λυτρώσει και η φύση θα τον εκδικηθεί, αφήνοντας τους γύρω του, θριαμβευτές.- Αθανασία Καραγιαννοπούλου, 2019
Τα «Top Girls» της Caryl Churchill έρχονται στο Θέατρο Πόρτα
Το διάσημο θεατρικό έργο Top Girls της σπουδαίας Caryl Churchill έρχεται τον Νοέμβριο στο θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Κεντρική ηρωίδα του TOP GIRLS είναι η Marlene, μια φιλόδοξη γυναίκα καριέρας, υπεύθυνη ενός γραφείου ευρέσεως εργασίας για γυναίκες, μια «σιδηρά κυρία» που ανέρχεται θυσιάζοντας συνεργάτες, καθώς και τη δική της ευαίσθητη, ανθρώπινη πλευρά στον βωμό της επιτυχίας. Παρόλο που το έργο είναι γραμμένο σε ρεαλιστικό κώδικα, ξεκινά με μια διάσημη ονειρική πρώτη σκηνή, όπου ιστορικοί και διάσημοι μυθοπλαστικοί γυναικείοι χαρακτήρες καταθέτουν με ευφάνταστο τρόπο τις ιστορικά διαφορετικές πτυχές του ζητήματος της κοινωνικής θέσης των γυναικών. Στη συνέχεια, η δράση μεταφέρεται στον χρόνο συγγραφής του έργου, όπου με μια σειρά από συναρπαστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονες γυναίκες και σημαντικές ανατροπές, η συγγραφέας αναπτύσσει τις θέσεις και τους προβληματισμούς της με θεατρικά ευφρόσυνο τρόπο και υπέροχους σκηνικούς χαρακτήρες, δημιουργώντας ένα θέαμα με παλμό.
Έργο πρωτότυπο ως προς τη δομή του, με εξαιρετικά λεπτό χειρισμό στο χιούμορ του, την ποιητικότητα, την ιστορικότητα αλλά και την κριτική του στάση απέναντι στην κοινωνική θέση της γυναίκας και μην έχοντας χάσει τίποτα απ’ τη φρεσκάδα του απ’ τη δεκαετία του ‘80, το TOP GIRLS διέπεται από μια βασική φεμινιστική προβληματική, δίνοντας μια πολύ καλή βάση για έναν ουσιαστικό διάλογο επί του θέματος. Παρόλα αυτά, δεν είναι ένα έργο για τον φεμινισμό αλλά για τη γυναίκα, την πολιτική και κοινωνική της θέση. Με αφορμή μία κριτική στον θατσερισμό, το TOP GIRLS εξετάζει τι σημαίνει χειραφέτηση, τι σημαίνει δικαίωμα και ταυτόχρονα ποιο είναι το τίμημα που οφείλει να πληρωθεί για να αναληφθούν οι νέοι ρόλοι σε κοινωνικό, προσωπικό και πολιτικό επίπεδο. Το TOP GIRLS έκανε πρεμιέρα στη Μεγάλη Βρετανία το 1982 απ’ το Royal Court Theatre. Παρουσιάζεται την περίοδο αυτή στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου (2019), ενώ παλαιότερα ανεβάσματά του έχουν πραγματοποιηθεί στο Watford Palace Theatre (2006), το Greenwich Theatre (2006), το New York’s Public Theatre και το Broadway (2007-2008) και σε πολλά ακόμη σημαντικά θέατρα του κόσμου. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1983 απ’ το Εθνικό Θέατρο.
Πόλεμος και Ειρήνη: Οι ήρωες του Τολστόι ζωντανεύουν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το έπος του Λέοντος Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη.150 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (1869), αλλά και 200 χρόνια από την καταληκτική ημερομηνία των γεγονότων που διαδραματίζονται στις σελίδες του (1820), ένας εκλεκτός θίασος πρωταγωνιστών ενσαρκώνει επί σκηνής το σημαντικότερο μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με όχημα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα επί ρωσικού εδάφους μεταξύ 1805 και 1820 και έχουν ως επίκεντρο την επίδραση της γαλλικής εισβολής στην Τσαρική Ρωσία, ο Λέων Τολστόι πραγματοποιεί μια ανεπανάληπτη, μια οικουμενική σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής. Φέρνοντας στο προσκήνιο τα πάθη της ρωσικής αριστοκρατίας την εποχή της Ναπολεόντειας κυριαρχίας, ο Τολστόι φωτίζει λεπτό προς λεπτό και με κάθε λεπτομέρεια το πέρασμα των ανθρώπων από τη φρίκη του πολέμου στη θαλπωρή της ειρήνης και από το φως του έρωτα στο σκοτάδι και την αποδοχή του θανάτου. Για να εξυμνήσει, συγκινημένος, τη γενναιότητα, την ομορφιά, τη δύναμη ψυχής, τη στρατηγική ευφυΐα και το υψηλό φρόνημα ενός ολόκληρου λαού. Ένα διαχρονικό μάθημα αφήγησης και πολιτισμού. Μια επίκαιρη όσο ποτέ κατάδυση στο ανθρώπινο πάθος και τη μοίρα του.
Η παράσταση Callas in Concert – The Hologram Tour έρχεται στον Ελληνικό Κόσμο
Η θρυλική ντίβα της Όπερας, Maria Callas “επιστρέφει” στη σκηνή 45 χρόνια μετά, μέσω της σύγχρονης ολογραφικής ψηφιακής τεχνολογίας και το κοινό έχει πλέον την ευκαιρία για μια πρωτόγνωρη εμπειρία: Να απολαύσει τη μοναδική Maria Callas “ζωντανά” σε συναυλία! Το Νοέμβριο του 2019, στο πλαίσιο της δεύτερης περιοδείας της στην Ευρώπη, η μοναδική αυτή εμπειρία θεάματος έρχεται και στην Αθήνα, για δύο ξεχωριστές βραδιές που θα συγκινήσουν και θα μαγέψουν το κοινό. Η παράσταση Callas In Concert προσφέρει στον θεατή του σήμερα τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μία αναπαράσταση της μοναδικής ερμηνείας της Callas επί σκηνής, αυτής που την ανέδειξε σε θρύλο της Όπερας. Με αυτόν τον μοναδικά καινοτόμο και πρωτότυπο τρόπο, μπορεί κανείς να ζήσει μια παράσταση της Ντίβας, να εκστασιαστεί όπως οι προηγούμενες γενιές από την ανυπέρβλητη ικανότητά της να συνδέεται με το κοινό της και να παρασυρθεί από την έμφυτη δραματουργία και το πάθος της, με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Όλα αυτά με συνοδεία ζωντανής μουσικής από την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που πλαισιώνει την παράσταση της μεγάλης ερμηνεύτριας, υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Eímear Noone, στις 11 & 12 Νοεμβρίου στην Αθήνα, «Θέατρον», Αίθουσα Αντιγόνη, Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
H BASE Hologram, η κορυφαία εταιρεία δημιουργός περιεχομένου ζωντανής ψυχαγωγίας, αξιοποιεί την τεχνολογία των ολογραφικών ταινιών για την παραγωγή συναυλιών και ειδικεύεται στη δημιουργία θεαμάτων μέσω της ολογραφικής τεχνολογίας, χρησιμοποιώντας μια φωτορεαλιστική, τρισδιάστατη απόδοση, δίνoντας στους θεατές τη δυνατότητα να συνδεθούν βιωματικά με το περιεχόμενο της ζωντανής παράστασης. Σημαντική συμβολή στη δημιουργία του project έχει η Warner Classics, διαθέτοντας όλες τις ηχογραφήσεις με τη φωνή της Maria Callas που έχει στην κατοχή της.
Η Maria Callas έχει αναμφίβολα αφήσει το στίγμα της στον κόσμο της Όπερας ως η καλλιτέχνιδα που όρισε την έννοια “Ντίβα”. Βρίσκεται μέχρι και σήμερα στη λίστα με τους πιο επιτυχημένους σε πωλήσεις τραγουδιστές κλασικής μουσικής και θεωρείται η σπουδαιότερη σοπράνο στην ιστορία της μουσικής. Το 2007 τα βραβεία Grammy της απένειμαν το Lifetime Achievement Award και την ίδια χρονιά ψηφίστηκε από κοινό και κριτικούς του BBC Music Magazine ως η μεγαλύτερη σοπράνο στον κόσμο. Πέντε χρόνια αργότερα, στη λίστα των επιτυχιών της ήρθε να προστεθεί και η ένταξη της στο Hall Of Fame του περιοδικού Gramophone, του Νο.1 εντύπου κλασικής μουσικής που εκδίδεται στο Λονδίνο από το 1923. Η μεγάλη παραγωγή Callas In Concert, έχοντας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έχοντας φιλοξενηθεί σε μερικά από τα πιο εμβληματικά μουσικά θέατρα όπως την English National Opera στο Λονδίνο, τη Salle Pleyel στο Παρίσι, το Θέατρο Bozar στις Βρυξέλλες κ.α. έρχεται και στην Αθήνα, για δύο μόνο παραστάσεις, αφιερωμένες στην κορυφαία του είδους.
Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί την Μπέττυ Αρβανίτη στο «Πριν την Αποχώρηση» του Μπέρνχαρντ
Για δεύτερη φορά στη μακρά διαδρομή τους, το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας και η Μπέττυ Αρβανίτη, παρουσιάζουν από τις 30 Οκτωβρίου το έργο του Thomas Bernhard «Πριν την αποχώρηση», σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη. Ο Νίκος Μαστοράκης συνεργάζεται για έβδομη φορά με το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας – το θέατρο απ’ όπου ξεκίνησε να σκηνοθετεί το 1994 με το «Τρίπτυχο» του Χεράντιαν Ράιντερς – και για πέμπτη φορά με τη Μπέττυ Αρβανίτη. Στο «Πριν την αποχώρηση» ο Benrhard δίνει πολιτικές διαστάσεις σ΄ ένα ψυχολογικό οικογενειακό δράμα. Το έργο είναι μία πολιτική σάτιρα που αποκαλύπτει την «αρρώστια» του δυτικού πολιτισμού με γκροτέσκα διάθεση, είναι μία κωμωδία της γερμανικής ψυχής… Η πρώτη του παρουσίαση, το 1979, ήταν ένας θρίαμβος. Η εφημερίδα Die Zeit έγραφε τότε: Τί είναι λοιπόν το πριν την αποχώρηση; To ντεμπούτο ενός εντελώς καινούργιου Τhomas Bernhard; Ενός ανελέητου πολιτικού κωμωδιογράφου; Το έργο είναι φάρσα με θέμα τους ναζί, τους φασίστες που τους ξεσκεπάζει κάνοντάς μας να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια; Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Το «Πριν την αποχώρηση» είναι το πιο δύσκολο. Το πιο σκοτεινό, το πιο άρτιο απ όλα τα έργα του Bernhard. Όποιος θα δει σ αυτό μόνο τη σκανδαλώδη πλευρά (τις πολιτικές αναφορές και τα αστεία) δεν θα έχει καταλάβει το έργο.
H υπόθεση του έργου
Ο δικαστής Χέλλερ, ένας πρώην ναζί που κατάφερε να διαφύγει τη σύλληψη και να αναλάβει ανώτατο κρατικό αξίωμα στη Γερμανία μετά τον πόλεμο, ζει με τις δύο αδελφές του προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την ανάμνηση του ζοφερού παρελθόντος…