Χαμένες πολιτείες, φανταστικές ή ιστορικές, κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας, ταξιδεύουν το νου μας. Ιστορίες ζωντανές από τα βάθη των αιώνων, αρχαιολογικοί χώροι που μας μεταφέρουν σε μακρινές εποχές. Λαοί και πολιτισμοί, που μπορεί να εξαφανίστηκαν, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα μεταφέρουν την ιστορία τους στο χρόνο.
Θα ταξιδέψουμε σε 10+1 χαμένες πόλεις, μνημεία πολιτισμού και ιστορίας!!
Θα ταξιδέψουμε σε 10+1 χαμένες πόλεις, μνημεία πολιτισμού και ιστορίας!!
Μάτσου Πίτσου
Στην απομονωμένη περιοχή της κοιλάδας Urubamba στο Περού, αυτή η πόλη δεν είχε λεηλατηθεί από τους κατακτητές και είχε μείνει άγνωστη η ύπαρξή της μέχρι το 1911, όταν την ανακάλυψε ο ιστορικός Hiram Bingham. Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, και διαθέτει πάνω από 140 διαφορετικές δομές που οριοθετούνται από πέτρινους τοίχους. Λέγεται ότι χτίστηκε το 1400 από τους Ίνκας και εγκαταλείφθηκε μετά από 100 χρόνια περίπου, κατά πάσα πιθανότητα, όταν ο πληθυσμός της άρχισε να αποδεκατίζεται από την ευλογιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Υπήρξαν πολλές εικασίες όσο αναφορά την χρησιμότητα της πόλης, καθώς επίσης και γιατί οι Ίνκας επέλεξαν για την οικοδόμηση της πόλης, μία τέτοια περίεργη θέση. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ένα είδος ιερού ναού, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται προφανώς για προσωπική περιουσία του αυτοκράτορα των Ίνκας, Pachacuti και η θέση επελέγη, επειδή τα κοντινά βουνά ήταν σημαντικά για την μυθολογία-αστρολογία των Ίνκας.
Στην απομονωμένη περιοχή της κοιλάδας Urubamba στο Περού, αυτή η πόλη δεν είχε λεηλατηθεί από τους κατακτητές και είχε μείνει άγνωστη η ύπαρξή της μέχρι το 1911, όταν την ανακάλυψε ο ιστορικός Hiram Bingham. Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, και διαθέτει πάνω από 140 διαφορετικές δομές που οριοθετούνται από πέτρινους τοίχους. Λέγεται ότι χτίστηκε το 1400 από τους Ίνκας και εγκαταλείφθηκε μετά από 100 χρόνια περίπου, κατά πάσα πιθανότητα, όταν ο πληθυσμός της άρχισε να αποδεκατίζεται από την ευλογιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Υπήρξαν πολλές εικασίες όσο αναφορά την χρησιμότητα της πόλης, καθώς επίσης και γιατί οι Ίνκας επέλεξαν για την οικοδόμηση της πόλης, μία τέτοια περίεργη θέση. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ένα είδος ιερού ναού, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται προφανώς για προσωπική περιουσία του αυτοκράτορα των Ίνκας, Pachacuti και η θέση επελέγη, επειδή τα κοντινά βουνά ήταν σημαντικά για την μυθολογία-αστρολογία των Ίνκας.
Ουρ, "η πόλη του θεού της Σελήνης"
Γύρω στην τέταρτη π.Χ. χιλιετία, οι Σουμέριοι έκτισαν τις πρώτες οργανωμένες πόλεις που είδε ποτέ ο άνθρωπος και τις οργάνωσαν σε πόλεις-κράτη, κάτι ακόμα αδιανόητο για της περίοδο εκείνη.Η πόλη προστατευόταν από τείχη τα οποία είχαν στο κέντρο τους ένα βαθμιδωτό πύργο με το ναό της θεότητας που τους προστάτευε, ο οποίος χρησιμοποιούνταν και ως αστρονομικό παρατηρητήριο. Τριγύρω υπήρχαν ναοί, δωμάτια ιερέων, αποθήκες, όπως και μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες που βρέθηκαν ποτέ. Εκεί βρέθηκαν και οι αρχαιότεροι γραπτοί νόμοι. Οι Σουμέριοι της Ουρ ήταν σκληροί και αδίστακτοι πολεμιστές χωρίς κανένα έλεος. Η πόλη καταστράφηκε στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας, δίνοντας τη θέση της ανάμεσα στα δυο ποτάμια στους Ελαμίτες, οι οποίοι κρατώντας από τους Σουμέριους μόνο τη γλώσσα αλλά αφομοιώνοντας και επεκτείνοντας τον πολιτισμό τους έφτιαξαν κάτω από τη βασιλεία του Χαμουραμπί την ισχυρή και φημισμένη χώρα της Βαβυλώνας, 90 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης.Εκεί, το 1927, ο βρετανός αρχαιολόγος Γούλεϋ έφερε στο φως αμύθητους θησαυρούς από το βασιλικό νεκροταφείο με τους δυο χιλιάδες τάφους. Τα ευρήματα ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία. Χρυσάφι, εκπληκτικά αντικείμενα τέχνης, αντικείμενα πολεμιστών.
Γύρω στην τέταρτη π.Χ. χιλιετία, οι Σουμέριοι έκτισαν τις πρώτες οργανωμένες πόλεις που είδε ποτέ ο άνθρωπος και τις οργάνωσαν σε πόλεις-κράτη, κάτι ακόμα αδιανόητο για της περίοδο εκείνη.Η πόλη προστατευόταν από τείχη τα οποία είχαν στο κέντρο τους ένα βαθμιδωτό πύργο με το ναό της θεότητας που τους προστάτευε, ο οποίος χρησιμοποιούνταν και ως αστρονομικό παρατηρητήριο. Τριγύρω υπήρχαν ναοί, δωμάτια ιερέων, αποθήκες, όπως και μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες που βρέθηκαν ποτέ. Εκεί βρέθηκαν και οι αρχαιότεροι γραπτοί νόμοι. Οι Σουμέριοι της Ουρ ήταν σκληροί και αδίστακτοι πολεμιστές χωρίς κανένα έλεος. Η πόλη καταστράφηκε στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας, δίνοντας τη θέση της ανάμεσα στα δυο ποτάμια στους Ελαμίτες, οι οποίοι κρατώντας από τους Σουμέριους μόνο τη γλώσσα αλλά αφομοιώνοντας και επεκτείνοντας τον πολιτισμό τους έφτιαξαν κάτω από τη βασιλεία του Χαμουραμπί την ισχυρή και φημισμένη χώρα της Βαβυλώνας, 90 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης.Εκεί, το 1927, ο βρετανός αρχαιολόγος Γούλεϋ έφερε στο φως αμύθητους θησαυρούς από το βασιλικό νεκροταφείο με τους δυο χιλιάδες τάφους. Τα ευρήματα ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία. Χρυσάφι, εκπληκτικά αντικείμενα τέχνης, αντικείμενα πολεμιστών.
Παλμύρα η μυθική πόλη των Φοινίκων
Στην καρδιά της συριακής ερήμου στέκονται ακόμα τα καλοδιατηρημένα ερείπια της αρχαίας μυθικής πόλης των Φοινίκων, η ιστορία της οποίας είναι ταυτισμένη με τη βασίλισσα Ζηνοβία, την «Κλεοπάτρα της Συρίας». Η πόλη των Φοινίκων παρέμεινε σβησμένη από τον χάρτη -αλλά και από τη μνήμη των ανθρώπων- μέχρι τον 17ο αιώνα, όταν δύο Αγγλοι περιηγητές ανακάλυψαν τυχαία τα ερείπιά της κάτω από την άμμο.Γνωστή ως «νύμφη της ερήμου», η Παλμύρα αποτελούσε ήδη από τον 11ο π.Χ. αιώνα έναν σημαντικό σταθμό καραβανιών, αφού η περιοχή της όασης διέθετε άφθονα νερά. Αυτό το γεγονός τη βοήθησε να αναδειχθεί σταδιακά σ’ έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να λάβει μια περίοπτη θέση πάνω στον εμπορικό Δρόμο του Μεταξιού.Γνωστή ως «νύμφη της ερήμου», η Παλμύρα αποτελούσε ήδη από τον 11ο π.Χ. αιώνα έναν σημαντικό σταθμό καραβανιών, αφού η περιοχή της όασης διέθετε άφθονα νερά. Αυτό το γεγονός τη βοήθησε να αναδειχθεί σταδιακά σ’ έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να λάβει μια περίοπτη θέση πάνω στον εμπορικό Δρόμο του Μεταξιού.
Στην καρδιά της συριακής ερήμου στέκονται ακόμα τα καλοδιατηρημένα ερείπια της αρχαίας μυθικής πόλης των Φοινίκων, η ιστορία της οποίας είναι ταυτισμένη με τη βασίλισσα Ζηνοβία, την «Κλεοπάτρα της Συρίας». Η πόλη των Φοινίκων παρέμεινε σβησμένη από τον χάρτη -αλλά και από τη μνήμη των ανθρώπων- μέχρι τον 17ο αιώνα, όταν δύο Αγγλοι περιηγητές ανακάλυψαν τυχαία τα ερείπιά της κάτω από την άμμο.Γνωστή ως «νύμφη της ερήμου», η Παλμύρα αποτελούσε ήδη από τον 11ο π.Χ. αιώνα έναν σημαντικό σταθμό καραβανιών, αφού η περιοχή της όασης διέθετε άφθονα νερά. Αυτό το γεγονός τη βοήθησε να αναδειχθεί σταδιακά σ’ έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να λάβει μια περίοπτη θέση πάνω στον εμπορικό Δρόμο του Μεταξιού.Γνωστή ως «νύμφη της ερήμου», η Παλμύρα αποτελούσε ήδη από τον 11ο π.Χ. αιώνα έναν σημαντικό σταθμό καραβανιών, αφού η περιοχή της όασης διέθετε άφθονα νερά. Αυτό το γεγονός τη βοήθησε να αναδειχθεί σταδιακά σ’ έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να λάβει μια περίοπτη θέση πάνω στον εμπορικό Δρόμο του Μεταξιού.
Πέτρα
Η Petra βρίσκεται στην Ιορδανία κοντά στη νεκρή θάλασσα και πιστεύεται ότι ήταν ένα κέντρο εμπορίου για τα καραβάνια. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό γνώρισμά, είναι η έξοχη αρχιτεκτονική της πέτρας, η οποία είναι χαραγμένη στους βράχους των περιβαλλόντων βουνών. Αυτό βοήθησε στο να γίνει η PETRA μια φυσικά ενισχυμένη πόλη όταν καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το 100 π.χ. Υπάρχουν αποδείξεις ότι δημιουργήθηκαν πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα στην πόλη, όπως τα φράγματα και οι δεξαμενές, οι οποίες βοήθησαν τους κάτοικους στις πλημμύρες της περιοχής και αποθήκευαν το νερό για χρήση σε περιόδους ξηρασίας. Μετά από εκατοντάδες χρόνια ευημερίας, η πόλη πέρασε σε παρακμή, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή και το 363 μ.χ. ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα κτίρια της. Η Petra εγκαταλείφθηκε τελικά και ξεχάστηκε έως ότου να αποκαλυφθεί και να γίνει στον κόσμο ευρέως γνωστή το 1812 από έναν Ελβετό εξερευνητή.
Η Petra βρίσκεται στην Ιορδανία κοντά στη νεκρή θάλασσα και πιστεύεται ότι ήταν ένα κέντρο εμπορίου για τα καραβάνια. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό γνώρισμά, είναι η έξοχη αρχιτεκτονική της πέτρας, η οποία είναι χαραγμένη στους βράχους των περιβαλλόντων βουνών. Αυτό βοήθησε στο να γίνει η PETRA μια φυσικά ενισχυμένη πόλη όταν καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το 100 π.χ. Υπάρχουν αποδείξεις ότι δημιουργήθηκαν πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα στην πόλη, όπως τα φράγματα και οι δεξαμενές, οι οποίες βοήθησαν τους κάτοικους στις πλημμύρες της περιοχής και αποθήκευαν το νερό για χρήση σε περιόδους ξηρασίας. Μετά από εκατοντάδες χρόνια ευημερίας, η πόλη πέρασε σε παρακμή, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή και το 363 μ.χ. ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα κτίρια της. Η Petra εγκαταλείφθηκε τελικά και ξεχάστηκε έως ότου να αποκαλυφθεί και να γίνει στον κόσμο ευρέως γνωστή το 1812 από έναν Ελβετό εξερευνητή.
Angkor
Η περιοχή της Καμπότζης Angkor, εξυπηρέτησε ως κέντρο εξουσίας για την αυτοκρατορία των Χμερ από το 800 μ.Χ. έως και το 1400. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε μετά από την πτώση της αυτοκρατορίας που έληξε με μία εισβολή από τον στρατό της Ταϊλάνδης το 1431, αφήνοντας την τεράστια πόλη και τους χιλιάδες βουδιστικούς ναούς να χαθούν από την ζούγκλα. Η πόλη έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μέχρι το 1800, όταν μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων άρχισε να μελετά την πόλη. Η Angkor και τα περίχωρα της, που έχουν το μέγεθος του Λος Άντζελες και έχει αναγνωριστεί ως η μεγαλύτερη προ-βιομηχανική πόλη στον κόσμο και ο φημισμένος ναός του Angkor Wat θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο που υπάρχει.
Η περιοχή της Καμπότζης Angkor, εξυπηρέτησε ως κέντρο εξουσίας για την αυτοκρατορία των Χμερ από το 800 μ.Χ. έως και το 1400. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε μετά από την πτώση της αυτοκρατορίας που έληξε με μία εισβολή από τον στρατό της Ταϊλάνδης το 1431, αφήνοντας την τεράστια πόλη και τους χιλιάδες βουδιστικούς ναούς να χαθούν από την ζούγκλα. Η πόλη έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μέχρι το 1800, όταν μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων άρχισε να μελετά την πόλη. Η Angkor και τα περίχωρα της, που έχουν το μέγεθος του Λος Άντζελες και έχει αναγνωριστεί ως η μεγαλύτερη προ-βιομηχανική πόλη στον κόσμο και ο φημισμένος ναός του Angkor Wat θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο που υπάρχει.
Κνωσσός-Ελλάδα
Η Κνωσσός, μια σημαντική πόλη της αρχαιότητας, με συνεχή ζωή από τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ο βασιλιάς Μίνωας, οι μύθοι του λαβύρινθου με το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσού. Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στο χώρο του ανακτόρου ανάγονται στη νεολιθική εποχή (7000-3000 π.Χ.) Η πόλη καταστράφηκε μερικώς γύρω στο 1450 π.Χ. όταν εγκαταστάθηκαν στην Κνωσό οι Μυκηναίοι. Η ολική καταστροφή ήρθε το 1350 π.Χ. περίπου, από μια μεγάλη πυρκαγιά. Ο χώρος που καλύπτει ξανακατοικείται από την ύστερη μυκηναϊκή περίοδο μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια
Η Κνωσσός, μια σημαντική πόλη της αρχαιότητας, με συνεχή ζωή από τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ο βασιλιάς Μίνωας, οι μύθοι του λαβύρινθου με το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσού. Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στο χώρο του ανακτόρου ανάγονται στη νεολιθική εποχή (7000-3000 π.Χ.) Η πόλη καταστράφηκε μερικώς γύρω στο 1450 π.Χ. όταν εγκαταστάθηκαν στην Κνωσό οι Μυκηναίοι. Η ολική καταστροφή ήρθε το 1350 π.Χ. περίπου, από μια μεγάλη πυρκαγιά. Ο χώρος που καλύπτει ξανακατοικείται από την ύστερη μυκηναϊκή περίοδο μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια
Παλμύρα-Συρία
Σημαντική αρχαία πόλη της Συρίας, χτισμένη σε μια όαση 215 χλμ. βορειοανατολικά της Δαμασκού και 120 χλμ. νοτιοδυτικά του Ευφράτη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αρχαία πόλη της Παλμύρας, γνωστή και ως Tadmor, υπήρχε από τον 19ο αιώνα π.Χ. Για αιώνες αποτελούσε ζωτικό σταθμό για τα καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο και ήταν γνωστή ως η "Νύμφη της ερήμου". Ονομαστή για τον πλούτο της κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, εποχή κατά την οποία βασίλευε η θρυλική βασίλισσαΖηνοβία. Η πόλη καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1089 μ.Χ.
Σημαντική αρχαία πόλη της Συρίας, χτισμένη σε μια όαση 215 χλμ. βορειοανατολικά της Δαμασκού και 120 χλμ. νοτιοδυτικά του Ευφράτη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αρχαία πόλη της Παλμύρας, γνωστή και ως Tadmor, υπήρχε από τον 19ο αιώνα π.Χ. Για αιώνες αποτελούσε ζωτικό σταθμό για τα καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο και ήταν γνωστή ως η "Νύμφη της ερήμου". Ονομαστή για τον πλούτο της κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, εποχή κατά την οποία βασίλευε η θρυλική βασίλισσαΖηνοβία. Η πόλη καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1089 μ.Χ.
Περσέπολη-Ιράν
Η αρχαία πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών, βρίσκεται 70 χλμ. βορειοανατολικά της σύγχρονης πόλης Σιράζ, στο Ιράν. Τα παλαιότερα ευρήματα στην Περσέπολη χρονολογούνταιαπό το 518 π.Χ. Περίπου το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στο περσικό κράτος κι έστειλε στρατό στην πρωτεύουσα Περσέπολη. Κατέλαβε τις Περσικές Πύλες και έπειτα στράφηκε προς την Περσέπολη. Κατά τη διάρκεια γιορτής, ξέσπασε πυρκαγιά στα ανατολικά ανάκτορα του Ξέρξη, που επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη πόλη. Το κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής στην Περσέπολη είναι οι ξύλινες κολόνες. Οι αρχιτέκτονες κατέφευγαν στη χρήση πέτρας μόνο όταν δεν ταίριαζαν στις κατάλληλες διαστάσεις τα αποθέματα ξυλείας από τους κέδρους του Λιβάνου και ξύλου τηκ από την Ινδία.
Η αρχαία πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών, βρίσκεται 70 χλμ. βορειοανατολικά της σύγχρονης πόλης Σιράζ, στο Ιράν. Τα παλαιότερα ευρήματα στην Περσέπολη χρονολογούνταιαπό το 518 π.Χ. Περίπου το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στο περσικό κράτος κι έστειλε στρατό στην πρωτεύουσα Περσέπολη. Κατέλαβε τις Περσικές Πύλες και έπειτα στράφηκε προς την Περσέπολη. Κατά τη διάρκεια γιορτής, ξέσπασε πυρκαγιά στα ανατολικά ανάκτορα του Ξέρξη, που επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη πόλη. Το κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής στην Περσέπολη είναι οι ξύλινες κολόνες. Οι αρχιτέκτονες κατέφευγαν στη χρήση πέτρας μόνο όταν δεν ταίριαζαν στις κατάλληλες διαστάσεις τα αποθέματα ξυλείας από τους κέδρους του Λιβάνου και ξύλου τηκ από την Ινδία.
Πομπηία
Η ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας καταστράφηκε το 79 μ.Χ. όταν εξερράγη το ηφαίστειο Βεζούβιος, θάβοντας το σύνολο της πόλης κάτω από 60 πόδια τέφρας και βράχων. Στην πόλη, εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 20.000 κατοίκοι και θεωρείτο ένα από τα μέρη που προτιμούσε η ανώτερη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας για τις διακοπές. Τα ερείπια της πόλης, ανακαλύφθηκαν το 1748 από τους εργάτες που έχτιζαν στην περιοχή ένα παλάτι για τον βασιλιά της Νάπολης και από τότε στην Πομπηία γίνονται συνεχώς ανασκαφές από αρχαιολόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η καταστροφή που προκλήθηκε από τον Βεζούβιο, βοήθησε να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική δομή της πόλης, μαζί με αμέτρητες τοιχογραφίες και γλυπτά, βοηθώντας τους σύγχρονους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα την ζωή στην αρχαία Ρώμη.
Η ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας καταστράφηκε το 79 μ.Χ. όταν εξερράγη το ηφαίστειο Βεζούβιος, θάβοντας το σύνολο της πόλης κάτω από 60 πόδια τέφρας και βράχων. Στην πόλη, εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 20.000 κατοίκοι και θεωρείτο ένα από τα μέρη που προτιμούσε η ανώτερη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας για τις διακοπές. Τα ερείπια της πόλης, ανακαλύφθηκαν το 1748 από τους εργάτες που έχτιζαν στην περιοχή ένα παλάτι για τον βασιλιά της Νάπολης και από τότε στην Πομπηία γίνονται συνεχώς ανασκαφές από αρχαιολόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η καταστροφή που προκλήθηκε από τον Βεζούβιο, βοήθησε να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική δομή της πόλης, μαζί με αμέτρητες τοιχογραφίες και γλυπτά, βοηθώντας τους σύγχρονους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα την ζωή στην αρχαία Ρώμη.
Παλένκε, Μεξικό
Ήταν ίσως η σημαντικότερη από τις πόλεις – κράτη των Μάγια, καθώς περιλαμβάνει τα σημαντικότερα αρχαιλογικά ευρήματα του Πολιτισμού της Κεντρικής Αμερικής, και έφτασε στην ακμή της από το 500 έως το 700 μ.Χ., χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά το μέγεθος του πλυθησμού της. Εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τον 8ο αιώνα για άγνωστους λόγους. Όταν οι Ισπανοί έφτασαν στην πόλη τον 15ο αιώνα ήταν τελείως εγκαταλελειμμένη.
Τενοτστιτλάν, Μεξικό
Ήταν η Πρωτεύουσα των Αζτέκων και αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση, καθώς η περιοχή κατοικείται μέχρι σήμερα, και δεν είναι άλλη από την Πόλη του Μεξικού. Παρόλα αυτά η επιβλητική Τενοτστιτλάν καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ισπανούς λίγο μετά την κατάκτησή της και πάνω στα ερείπιά της χτίστηκε η Πόλη του Μεξικού. Η Τενοτστιτλάν ιδρύθηκε το 1325 μ.Χ. πάνω στη λίμνη Τεξκόκο και στην ακμή της ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου αριθμώντας πάνω από 200.000 κατοίκους. Καταστράφηκε το 1521 και σήμερα μπορούμε να δούμε μόνο τα ερείπιά της διασκορπισμένα στην Πόλη του Μεξικού.
Ήταν ίσως η σημαντικότερη από τις πόλεις – κράτη των Μάγια, καθώς περιλαμβάνει τα σημαντικότερα αρχαιλογικά ευρήματα του Πολιτισμού της Κεντρικής Αμερικής, και έφτασε στην ακμή της από το 500 έως το 700 μ.Χ., χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά το μέγεθος του πλυθησμού της. Εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τον 8ο αιώνα για άγνωστους λόγους. Όταν οι Ισπανοί έφτασαν στην πόλη τον 15ο αιώνα ήταν τελείως εγκαταλελειμμένη.
Τενοτστιτλάν, Μεξικό
Ήταν η Πρωτεύουσα των Αζτέκων και αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση, καθώς η περιοχή κατοικείται μέχρι σήμερα, και δεν είναι άλλη από την Πόλη του Μεξικού. Παρόλα αυτά η επιβλητική Τενοτστιτλάν καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ισπανούς λίγο μετά την κατάκτησή της και πάνω στα ερείπιά της χτίστηκε η Πόλη του Μεξικού. Η Τενοτστιτλάν ιδρύθηκε το 1325 μ.Χ. πάνω στη λίμνη Τεξκόκο και στην ακμή της ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου αριθμώντας πάνω από 200.000 κατοίκους. Καταστράφηκε το 1521 και σήμερα μπορούμε να δούμε μόνο τα ερείπιά της διασκορπισμένα στην Πόλη του Μεξικού.