Σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου δράματος - βρίσκουμε όλα εκείνα τα είδη των στοιχείων που μας κάνουν να σκεφτούμε, να θεωρούμε, και να αναζητούμε τη μεγαλύτερη αλήθεια. Οι αρχαίοι αστροναύτες έχουν περιγραφεί ως δίποδες οντότητες συχνά με ράμφη ή φτερά. Από όπου και αν έρχονται και όπου και αν πηγαίνουν παραπέμπουν σε μια διαστημική τεχνολογία κάποιου είδους που κινείται μέσα και έξω από τη διάστασή μας. Οι διαφορετικές θεωρίες ή οι ιστορίες της δημιουργίας αναφέρουν αυτές τις οντότητες - όχι αντίθετα από τους Θεούς από τον ουρανό που πολλοί θεωρούν ότι δημιούργησαν το ανθρώπινο πείραμα και θα επιστρέψουν μια ημέρα. Το συναίσθημα ενός Θεού που επιστρέφει στη γη, σαν σωτήρας κάποια στιγμή, για να αποκαταστήσει την ισορροπία, είναι μια μεταφορά στο ταξίδι του ανθρώπου στο χρόνο και τη ζωή.
Ο πίνακας πάνω έχει τίτλο "Η Μαντόνα με τον Άγιο Τζιοβανίνο" ζωγραφισμένο από τον Domenico Ghirlandaio τον 15ο αιώνα και κρέμεται στο Palazzo Vecchio ως μέρος της συλλογής Loeser. Ο πίνακας απεικονίζει την Παναγία στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο αυτό που φαίνεται είναι ένας άνθρωπος να κοιτάει με δέος ένα αντικείμενο που είναι εντυπωσιακά παρόμοιο με τη σύγχρονη αντίληψή μας για ένα ΑΤΙΑ* (UFO).
Κατά τον 7ο αιώνα, το σώμα του νεκρού βασιλιά Pacal των Μάγια (με ύψος μεγαλύτερου του μέσου όρου), τοποθετήθηκε σε μια σαρκοφάγο γύρω από την οποία χτίστηκε μια πυραμίδα. Τα σχέδια που καλύπτουν τη σαρκοφάγο αποτελούν από τα πιο μυστήρια που βρέθηκαν ποτέ σε αντίστοιχες σαρκοφάγους καθώς όταν τα κοιτάζει κανείς οριζόντια μπορεί να διακρίνει ένα είδος αστροναύτη να πιλοτάρει το σκάφος του . Το Ποπολ Βαχ, ιερό βιβλίο των Μαγιας, κατηγορηματικά δηλώνει, "οι άνθρωποι προήλθαν από τα αστέρια, ξέροντας τα όλα, και εξέτασαν τις τέσσερις γωνίες του ουρανού και της γήινης στρογγυλής επιφάνειας." Ο βραζιλιάνος ερευνητής Τζην Aλενκαρ έχει σημειώσει ότι η μυθολογία αυτής της χώρας είναι κορεσμένη με τις περιγραφές και επισκέψεις των όντων που κινούνται με τη δύναμη της πτήσης. Οι μύθοι των βραζιλιάνων ντόπιων, όπως εκείνων άλλων χωρών, απαριθμούν την εμπειρία των Θεών ή των ταξιδιωτών από τον ουρανό που κατέβηκαν στη γη όταν οι άνθρωποι ήταν ελάχιστα περισσότεροι από τα ζώα για να τους καθοδηγήσουν στις τέχνες της γεωργίας, της αστρονομίας, της ιατρικής, και άλλων νόμων. Ο Αλενκαρ επισημαίνει ειδικότερα, τον Κοροροτι, ένα διαστημικό πολεμιστή που λατρεύεται από τις φυλές του ποταμού Ξινγκ. Όχι αντίθετα από τους ήρωες του έπους Μαχμπχαρατα της Ινδίας, ο Κοροροτι κατείχε ένα ιπτάμενο όχημα ικανό για τα ταξίδια του. Η εμφάνιση του τρομοκράτησε τους πρωτόγονους ντόπιους, έως ότου περπάτησε μαζί τους και αποκαλύφθηκε ότι είναι ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας, όμορφος, και έμοιαζε με αυτούς. Διασκέδασε τους ντόπιους με τα "μαγικά του" έως ότου έγινε ανήσυχος για τη χώρα του στον ουρανό και επέστρεψε εκεί. Υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι πολύ περίεργο πραγματοποιήθηκε εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, προτού δηλαδή να φθάσουν οι άνθρωποι σε αυτήν την ήπειρο (σύμφωνα με τη ανθρωπολογία).
Κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης με θέμα την προϊστορία μας, που έγινε κατά τη διάρκεια του 1962 στη Ρώμη, ο Δρ W. Matthes παρουσίασε τις παλαιότερες γλυπτικές που ήταν γνωστές ότι υπάρχουν, δημιουργημένες από έναν ξεχασμένο καλλιτέχνη διακόσιες χιλιάδες χρόνια πριν, όταν ανακάλυψαν ακριβώς οι άνθρωποι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του τη χρήση της φωτιάς. Οι κάτοικοι του κόκκινου πλανήτη απεικονίστηκαν από τους πρωτόγονους καλλιτέχνες των σπηλιών φορώντας τις στολές που έντονα θυμίζουν εκείνες που φορέθηκαν από τους αστροναύτες μας στο φεγγάρι, και από τη λεπτομέρεια των μποτών. Αρκετά τέτοια σχέδια υπάρχουν, διεσπαρμένα πέρα της ερήμου: παράξενοι κρανοφόροι, άλλοι με κεραίες, που συχνά επιπλέουν λόγω έλλειψης βαρύτητας σαν ο καλλιτέχνης να ήταν σε θέση να βεβαιώσει ότι είναι ένας σύγχρονος διαστημικός περίπατος . Άλλα στοιχεία σε πίνακες και τοιχογραφίες παρουσιάζονται, σαν διαστημικοί σταθμοί, σφαίρες που επιπλέουν και που περιέχουν όντα Ανθρωποειδή. Απρόθυμοι να παραδεχθούν τους αρχαίους αστροναύτες , οι ανθρωπολόγοι ισχυρίζονται ότι είναι μόνο εθιμοτυπικοί χορευτές ή ιερείς που φορούν τις κενές κολοκύθες πάνω από τα κεφάλια τους. Το πρόβλημα με αυτήν την λογική προσέγγιση είναι ότι η γεωργική τεχνογνωσία και οι πόροι για να καλλιεργηθούν οι κολοκύθες ήταν ανύπαρκτοι στη βόρεια Αφρική την εποχή που τα σχέδια αυτά δημιουργήθηκαν, και πιθανώς δεν θα ήταν διαθέσιμοι για άλλα χίλια χρόνια. Τα παραδείγματα της τέχνης των σπηλαίων που βρίσκονται στα ισπανικά σπήλαια Ojo Guarea και Altamira, και τα γαλλικά στο Lascaux και Font de Gaume, έχουν αποδείξει ότι οι απόμακροι πρόγονοί μας ήταν σε θέση να αντιπροσωπεύσουν ότι έβλεπαν με μια σαφήνεια και μια απλότητα που ζαλίζει στα μάτια του εικοστού αιώνα.
Οι μέθοδοι αποκρυπτογράφησης των Σουμερικών σφηνοειδών του Zecharia Sitchen, ενός γλωσσολόγου μελετητή πολλών αρχαίων γλωσσών, έχουν κάνει τον επιστημονικό κόσμο να δόση προσοχή στις καταπληκτικές ερμηνείες των αρχαίων γραφών του. Το 1976, το πρώτο βιβλίο του Sitchin, ο δωδέκατος πλανήτης - πλανήτης "Χ" - άρχισε μια οδύσσεια που έχει μετασχηματίσει κυριολεκτικά τον τομέα της αρχαίας ιστορίας. Ο Sitchen αντιγράφει αρχαία κείμενα του Πλάτωνα λέγοντας ότι αυτός ο πλανητοειδής ονομάζεται Νιμπιρου. Αντίθετα από τους άλλους πλανήτες στο ηλιακό σύστημά μας, αυτός έχει μια ελλειπτική τροχιά και κινείται δεξιόστροφα παρά αντίθετα προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Η τροχιά του Νιμπιρου περνά μέσω του ηλιακού συστήματός μας μόνο μια φορά κάθε 3.600 χρόνια, το οποίο είναι ίσο με ένα έτος του Νιμπιρου. Ένας από τους ισχυρότερους υπερασπιστές της θεωρίας αρχαίων αστροναυτών είναι ο Εριχ Φον Νταίνικεν, συντάκτης διάφορων δημοφιλών βιβλίων για το θέμα. Το βιβλίο του με εμπορική επιτυχία "Αρματά των Θεών", που δημοσιεύθηκε το 1968, υποστήριξε ότι ένα διαστημικό σκάφος προσγειώθηκε στη γη πολύ πριν να υπάρξει η σύγχρονη ανθρωπότητα. Οι αρχαίοι επισκέπτες πραγματοποίησαν πειράματα αναπαραγωγής και παρήγαγαν ένα πλάσμα αρκετά ευφυές για να μεταδώσουν τους κανόνες της κοινωνίας τους σε αυτό. Αυτά τα νέα όντα εφεύραν τη γεωργία και έγιναν οι πρώτοι καλλιτέχνες, κατόπιν δημιούργησαν τους πολεμοχαρείς πολιτισμούς τους. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα καταστράφηκαν από μια ατομική βόμβα. Η κιβωτός του Νώε ήταν σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του μια ηλεκτρική συσκευή αποστολής σημάτων που επέτρεψε στο Μωυσή να επικοινωνήσει με τους αστροναύτες. Που είναι όμως οι αποδείξεις για τους ισχυρισμούς του Von Daniken; Κάποιες είναι ψεύτικες. Για παράδειγμα, παρήγαγε φωτογραφίες κεραμικών που ισχυρίστηκε ότι βρέθηκαν σε μια αρχαιολογική ανασκαφή. Τα κεραμικά απεικονίζουν ιπτάμενους δίσκους και υποτίθεται πως χρονολογούνταν από τους Βιβλικούς χρόνους. Όμως, ερευνητές από την επιστημονική τηλεοπτική σειρά NOVA, βρήκαν τον αγγειοπλάστη που είχε κατασκευάσει τα υποτιθέμενα αρχαία αγγεία. Παρέθεσαν τα στοιχεία της απάτης στον Von Daniken. Η απάντησή του ήταν ότι η εξαπάτηση που έκανε ήταν δικαιολογημένη γιατί ορισμένα άτομα πιστεύουν μόνο όταν δουν αποδείξεις !
Στα βουνά Bayan Cara Ula, στα σύνορα της Κίνας και του Θιβέτ, μια ομάδα των αρχαιολόγων πραγματοποιούσε μια στερεότυπη έρευνα για μια σειρά συνδεμένων σπηλιών. Το ενδιαφέρον τους είχε διεγερθεί από την ανακάλυψη τακτοποιημένων σε ευθεία γραμμή τάφων, που περιείχαν τους σκελετούς από μια παράξενη φυλή περίεργων όντων και τους κινήθηκε η περιέργεια επειδή είχαν αφύσικα κάτισχνους οργανισμούς και μεγάλα, υπερανεπτυγμένα κεφάλια. Αρχικά, θεώρησαν ότι οι σπηλιές ήταν το σπίτι ενός άγνωστο είδος πιθήκου. Αλλά ο ηγέτης της ομάδας ο Κινέζος αρχαιολόγος, καθηγητής Chi Pu Tei σκέφτηκε κάτι που δεν μπορούσαν οι άλλοι να σκεφτούν. «Ποιος άκουσε ποτέ για τους πίθηκους που θάβουνε ο ένας τον άλλον»; Ένας από την μία ομάδα σκόνταψε στο πάτωμα της σπηλιάς, σε έναν μεγάλο θαμμένο στρογγυλό δίσκο που είχε καλυφτεί από την σκόνη χιλιετιών. Η ομάδα έκατσε γύρω από την ανακάλυψη, σκεπτόμενοι όλοι πως αυτό που είχαν βρει ήταν κάτι σαν αρχαίο πέτρινο γραμμόφωνο. Υπήρχε μια τρύπα στο κέντρο και ένα λεπτό σπειροειδές αυλάκι που έλαμπε στο πλαίσιο. Μία πιο στενή επιθεώρηση εντούτοις, έδειξε ότι το αυλάκι ήταν στην πραγματικότητα μία λεπτή σπειροειδής συνεχόμενη γραμμή πολύ λεπτών χαρακτήρων. Κατά κάποιον τρόπο, το αντικείμενο ήταν ένα «ηχογραφημένο αρχείο». Η χρονολογία που βρέθηκε, ήταν το 1938. Κανείς από όσους γνώριζαν την ύπαρξή του δεν ήξεραν τι πράγμα ήταν, δεν ήξεραν τον κωδικό για να ανοίξει το εύρημα και να αρχίσει να τους μιλάει. Ήταν με άλλα λόγια κάτι σαν σκληρός δίσκος. Επί 20 χρόνια πολλοί εμπειρογνώμονες προσπάθησαν να μεταφράσουν τα ιερογλυφικά του χωρίς επιτυχία, μέχρις ότου ήρθε ένας καθηγητής ο Tsum Um Nui, που έσπασε τον κώδικα και άρχισε να αποκρυπτογραφεί τα ομιλούντα αυλάκια των δίσκων. Όμως η αρχαιολογική ακαδημία του Πεκίνου, του απαγόρευσε να δημοσιεύσει τα όσα βρήκε. Ο έξω κόσμος είχε πλήρη άγνοια περί της ανακάλυψης αυτής.Δύο έτη αργότερα, το 1965, στον καθηγητή και τέσσερις από τους συναδέλφους του, δόθηκε τελικά η άδεια να αποκαλύψουν την θεωρία τους. Εμφανίστηκαν στο ραδιόφωνο, με τίτλο: «Αυλακωμένα χειρόγραφα που σχετίζονται με διαστημικά σκάφη. Δίσκοι που προσγειώθηκαν στην γη πριν 12.000 έτη». Τα αρχεία 716 αυλακωμένων δίσκων αποκαλύφθηκαν αργότερα μέσα στις ίδιες σπηλιές. Έλεγαν μια καταπληκτική ιστορία ενός διαστημόπλοιου με κατοίκους ενός άλλου μακρινού πλανήτη που προσγειώθηκαν στα υψίπεδα του Bayan Cara Ula.
Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος κάνει την πρώτη αναφορά για ηλιοκεντρικό σύστημα. Η ερώτηση που προκύπτει είναι η εξής: πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αυτές οι γνώσεις στα προχριστιανικά χρόνια αν δεν ήταν εφικτό ένα διαστημικό ταξίδι ή αν δεν υπήρχε επαφή με εξωγήινους πολιτισμούς. Σ΄ αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε πως και την περίοδο του μεσαίωνα υπάρχουν ενδείξεις για γνώση περί αστροναυτών. Στην δυτική Ισπανία, στην πόλη Σαλαμάνκα υπάρχει ένας καθεδρικός ναός γοτθικού ρυθμού με αρκετά καλλιτεχνικά σκαλίσματα. Στην είσοδο του ναού αυτού υπάρχει σκαλισμένη η πύλη των ανθέων γιατί ένα μέρος της διακόσμησης αποτελείται από λουλούδια. Ανάμεσα στα πολύπλοκα σκαλίσματα ηλικίας 500 ετών, σε μία λεπτομέρεια βρίσκεται σκαλισμένος ένας σύγχρονος αστροναύτης.