«Πάντα θέλω να κάνω ταινίες. Είναι ο καλύτερος τρόπος να σχολιάσω αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο». Επιλεκτική καλλιτέχνης, διάσημη κι αμφιλεγόμενη για τα μέσα που χρησιμοποιεί αλλά ποτέ για τη δυναμική των έργων της, η Kathryn Bigelow, έχει βαλθεί να κατακτήσει ένα από τα τελευταία παραδοσιακά «αντρικά» επαγγέλματα. Ακόμα και αν η ίδια επιμένει ότι ο στόχος της δεν είναι «να σπάσει τα στερεότυπα, αλλά εξερευνήσει τα όρια του σινεμά», θα είναι πάντα η πρώτη γυναίκα κάτοχος Oscar σκηνοθεσίας.
Γεννημένη στις 27 Νοεμβρίου του 1951 στην California, η Kathryn Ann Bigelow, όπως είναι το πλήρες όνομά της, δεν ήθελε ανέκαθεν να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία. Αντίθετα, στην αρχή εξέφρασε τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες με τη ζωγραφική. «Ήμουν μόνιμα λερωμένη με μπογιές» έχει δηλώσει. Το 1972 θα αποφοιτήσει από το San Francisco Art Institute και θα φύγει για τη Νέα Υόρκη για μια υποτροφία από το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης ενώ επίσης θα παρακολουθήσει μαθήματα στο πανεπιστήμιο Columbia. Στα 30 της αποφασίζει να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία. Η ίδια αποδίδει την αλλαγή καλλιτεχνικής πορείας στον Andy Warhol. «Συζητούσαμε και ο Andy μου είπε ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο λαϊκιστικό από το σινεμά. Η τέχνη είναι ελιτίστικη, με αποτέλεσμα να αποκλείεις μεγάλο μέρος του κοινού», δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Time. Θέλοντας λοιπόν να «μιλήσει» σε όλους, η Bigelow κάνει τα πρώτα βήματα στο σινεμά με την ταινία «The Loveless», με πρωταγωνιστή τον επίσης πρωτάρη Willem Dafoe.Πέντε χρόνια αργότερα, το 1987, σκηνοθετεί το «Άγρια Νύχτα». Η ταινία, ένα γουέστερν θρίλερ με βαμπίρ, δεν μπήγε πολύ καλά εισπρακτικά, πήρε όμως καλές κριτικές και σήμερα θεωρείται cult. Με τη δεκαετία του ’90 ξεκινά και μία νέα περίοδος για τη σκηνοθέτιδα. «Ληστεία στη Νέα Υόρκη» και «Στην Κόψη του Κύματος», ένα από τα πιο εμπορικά φιλμ της, το οποίο όμως δέχτηκε αρνητικές κριτικές για την έλλειψη του χαρακτηριστικού προσωπικού στυλ της Bigelow μαζί με το «Παράξενες Μέρες» αποτελούν την τριλογία ταινιών δράσης της. Για τα επόμενα χρόνια θα ασχοληθεί με ορισμένα τηλεοπτικά επεισόδια της σειράς «Homicide: Life on the Street» αλλά και με τις ταινίες «Οι μνήμες του νερού» και «Υποβρύχιο Κ-19: Ο φονιάς», το οποίο δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά.
Το Oscar
Το 2010 ήταν αναμφίβολα η χρονιά της. Η ταινία της «The Hurt Locker», που διαδραματίζεται στο Ιράκ, θεματολογία – ανοιχτή πληγή για τους Αμερικάνους, σάρωσε τα βραβεία, με κορυφαία στιγμή το Oscar σκηνοθεσίας γράφοντας ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κερδίζει σε αυτήν την κατηγορία. Την ίδια χρονιά το περιοδικό Time την κατατάσσει στους 100 ανθρώπους που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. «Υπάρχει μια αντίδραση απέναντι στις γυναίκες που σκηνοθετούν. Εγώ πάντως αγνοώ το εμπόδιο αυτό για δύο λόγους. Πρώτον γιατί δεν μπορώ να αλλάξω το φύλο μου και δεύτερον γιατί αρνούμαι να σταματήσω να φτιάχνω ταινίες. Σημασία δεν έχει ποιος σκηνοθετεί μια ταινία αλλά αν αυτή σε αγγίζει και σε συγκινεί», σχολιάζει η Bigelow τονίζοντας ότι θα ήθελε να υπήρχαν περισσότερες γυναίκες στο επάγγελμα.Και για να γίνει η ιστορία πιο... πικάντικη, σημειώνουμε ότι η Κάθριν Μπίγκελοου (Kathryn Bigelow) κέρδισε αυτό το βραβείο αφήνοντας τον συν-υποψήφιό και πρώην σύζυγό της (!) σκηνοθέτη της ταινίας "Avatar", Τζέιμς Κάμερον (James Cameron) να το "φυσάει και να μην κρυώνει". Συνολικά το πολεμικό δράμα που υπογράφει η 64χρονη δημιουργός κέρδισε έξι βραβεία(Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Καλύτερου Μοντάζ, Καλύτερου Ηχητικού Μοντάζ και Καλύτερης Μίξης). Από την άλλη πλευρά, η πολυδιαφημισμένη τρισδιάστατη υπερπαραγωγή του Κάμερον -που βέβαια έχει κερδίσει τον τίτλο της πιο επιτυχημένης εισπρακτικά ταινίας όλων των εποχών- κέρδισε μόνο τρία αγαλματίδια (Καλύτερης Φωτογραφίας, Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης και Καλύτερων Οπτικών Εφέ). Καθώς άνοιγε τον φάκελο που θα φανέρωνε τον νικητή στη "μεγάλη κατηγορία" της σκηνοθεσίας, η Μπάρμπρα Στράιζαντ (Barbra Streisand) αναστέναξε δηλώνοντας "Καιρός ήταν!"και αμέσως διάβασε το όνομα της Κάθριν Μπίγκελοου.Η επιτυχία του "The Hurt Locker" είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν κάποιος τη συνδυάσει με το γεγονός ότι υποσκέλισε το "Avatar" για τη δημιουργία του οποίου ξοδεύτηκαν περισσότερα από $300.000.000 (€220.000.000 περίπου). Αυτή τη φορά, ο Κάμερον δεν κατάφερε να έχει το θεαματικό αποτέλεσμα που είχε το 19998 με τα 11 βραβεία του "Τιτανικού" του. Η ταινία της Μπίγκελοου παρακολουθεί την πορεία μιας ειδικής ομάδας εξουδετέρωσης ναρκών στο Ιράκ. Το κόστος παραγωγής της δεν ξεπέρασε τα $11.000.000 (περίπου €8.000.000) και η αλήθεια είναι ότι εισπρακτικά δεν τα πήγε και τόσο καλά. Κατάφερε όμως να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μελών της Ακαδημίας σε τέτοιο βαθμό που την ανέβασαν με τα βραβεία που της χάρισαν στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου για τη χρονιά αυτή. Δεν αποκλείεται μάλιστα μερικοί από τους ψηφοφόρους να στράφηκαν εναντίον του Κάμερον θεωρώντας κάπως αλαζονικές τις δηλώσεις που έκανε πρόσφατα. Ο γνωστός σκηνοθέτης είπε ότι δεν τον πείραζε να κερδίσει η πρώην γυναίκα του το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, θεωρούσε όμως ότι η Ακαδημία θα έπρεπε να δώσει το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο δικό του πόνημα για να τιμήσει με αυτό τον τρόπο όλο τον κόσμο που δούλεψε τόσο πολύ γι' αυτό. Η Ακαδημία όμως είχε σαφώς άλλα στο μυαλό.. Αργότερα, η Μπίγκελοου είπε ότι ελπίζει να είναι η πρώτη από πολλές γυναίκες σκηνοθέτιδες που θα κερδίσουν το βραβείο Όσκαρ. Η Μπίγκελου ήταν παντρεμένη με τον Κάμερον από το 1989 έως το 1991, και ήταν η τρίτη γυναίκα του. Όταν ρωτήθηκε σχετικά με το τι σημαίνει για εκείνη η νίκη της σε σχέση με τον πρώην της είπε απλά: "Ήταν μια συγκινητική εμπειρία να είμαι στην ίδια κατηγορία με τον Κάμερον και με τους άλλους σκηνοθέτες", αποφεύγοντας όμως να κάνει κανένα συγκεκριμένο πιο προσωπικό σχόλιο.
Το 2010 ήταν αναμφίβολα η χρονιά της. Η ταινία της «The Hurt Locker», που διαδραματίζεται στο Ιράκ, θεματολογία – ανοιχτή πληγή για τους Αμερικάνους, σάρωσε τα βραβεία, με κορυφαία στιγμή το Oscar σκηνοθεσίας γράφοντας ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κερδίζει σε αυτήν την κατηγορία. Την ίδια χρονιά το περιοδικό Time την κατατάσσει στους 100 ανθρώπους που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. «Υπάρχει μια αντίδραση απέναντι στις γυναίκες που σκηνοθετούν. Εγώ πάντως αγνοώ το εμπόδιο αυτό για δύο λόγους. Πρώτον γιατί δεν μπορώ να αλλάξω το φύλο μου και δεύτερον γιατί αρνούμαι να σταματήσω να φτιάχνω ταινίες. Σημασία δεν έχει ποιος σκηνοθετεί μια ταινία αλλά αν αυτή σε αγγίζει και σε συγκινεί», σχολιάζει η Bigelow τονίζοντας ότι θα ήθελε να υπήρχαν περισσότερες γυναίκες στο επάγγελμα.Και για να γίνει η ιστορία πιο... πικάντικη, σημειώνουμε ότι η Κάθριν Μπίγκελοου (Kathryn Bigelow) κέρδισε αυτό το βραβείο αφήνοντας τον συν-υποψήφιό και πρώην σύζυγό της (!) σκηνοθέτη της ταινίας "Avatar", Τζέιμς Κάμερον (James Cameron) να το "φυσάει και να μην κρυώνει". Συνολικά το πολεμικό δράμα που υπογράφει η 64χρονη δημιουργός κέρδισε έξι βραβεία(Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Καλύτερου Μοντάζ, Καλύτερου Ηχητικού Μοντάζ και Καλύτερης Μίξης). Από την άλλη πλευρά, η πολυδιαφημισμένη τρισδιάστατη υπερπαραγωγή του Κάμερον -που βέβαια έχει κερδίσει τον τίτλο της πιο επιτυχημένης εισπρακτικά ταινίας όλων των εποχών- κέρδισε μόνο τρία αγαλματίδια (Καλύτερης Φωτογραφίας, Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης και Καλύτερων Οπτικών Εφέ). Καθώς άνοιγε τον φάκελο που θα φανέρωνε τον νικητή στη "μεγάλη κατηγορία" της σκηνοθεσίας, η Μπάρμπρα Στράιζαντ (Barbra Streisand) αναστέναξε δηλώνοντας "Καιρός ήταν!"και αμέσως διάβασε το όνομα της Κάθριν Μπίγκελοου.Η επιτυχία του "The Hurt Locker" είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν κάποιος τη συνδυάσει με το γεγονός ότι υποσκέλισε το "Avatar" για τη δημιουργία του οποίου ξοδεύτηκαν περισσότερα από $300.000.000 (€220.000.000 περίπου). Αυτή τη φορά, ο Κάμερον δεν κατάφερε να έχει το θεαματικό αποτέλεσμα που είχε το 19998 με τα 11 βραβεία του "Τιτανικού" του. Η ταινία της Μπίγκελοου παρακολουθεί την πορεία μιας ειδικής ομάδας εξουδετέρωσης ναρκών στο Ιράκ. Το κόστος παραγωγής της δεν ξεπέρασε τα $11.000.000 (περίπου €8.000.000) και η αλήθεια είναι ότι εισπρακτικά δεν τα πήγε και τόσο καλά. Κατάφερε όμως να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μελών της Ακαδημίας σε τέτοιο βαθμό που την ανέβασαν με τα βραβεία που της χάρισαν στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου για τη χρονιά αυτή. Δεν αποκλείεται μάλιστα μερικοί από τους ψηφοφόρους να στράφηκαν εναντίον του Κάμερον θεωρώντας κάπως αλαζονικές τις δηλώσεις που έκανε πρόσφατα. Ο γνωστός σκηνοθέτης είπε ότι δεν τον πείραζε να κερδίσει η πρώην γυναίκα του το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, θεωρούσε όμως ότι η Ακαδημία θα έπρεπε να δώσει το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο δικό του πόνημα για να τιμήσει με αυτό τον τρόπο όλο τον κόσμο που δούλεψε τόσο πολύ γι' αυτό. Η Ακαδημία όμως είχε σαφώς άλλα στο μυαλό.. Αργότερα, η Μπίγκελοου είπε ότι ελπίζει να είναι η πρώτη από πολλές γυναίκες σκηνοθέτιδες που θα κερδίσουν το βραβείο Όσκαρ. Η Μπίγκελου ήταν παντρεμένη με τον Κάμερον από το 1989 έως το 1991, και ήταν η τρίτη γυναίκα του. Όταν ρωτήθηκε σχετικά με το τι σημαίνει για εκείνη η νίκη της σε σχέση με τον πρώην της είπε απλά: "Ήταν μια συγκινητική εμπειρία να είμαι στην ίδια κατηγορία με τον Κάμερον και με τους άλλους σκηνοθέτες", αποφεύγοντας όμως να κάνει κανένα συγκεκριμένο πιο προσωπικό σχόλιο.
Κυνηγώντας τον Osama bin Laden
Mετά τον θρίαμβο του «The Hurt Locker», η Bigelow επιστρέφει στις κινηματογραφικές αίθουσες με την ταινία «Zero Dark Thirty», που αναφέρεται στις προσπάθειες των Αμερικάνων να εντοπίσουν τον Osama bin Laden.Η ταινία έχει προκαλέσει αίσθηση, θετική κι αρνητική, τόσο με τις ερμηνείες των ηθοποιών όσο και με τη γραφική απεικόνιση των βασανιστηρίων, που για πολλούς ερμηνεύεται ως θέση υπέρ του βασανισμού για απόσπαση πληροφοριών. Το κυνήγι για τον Οσάμα μπιν Λάντεν, απασχόλησε τον κόσμο και δύο αμερικανικές προεδρικές κυβερνήσεις, για περισσότερο από μία δεκαετία. Όμως, τελικά, χρειάστηκε μία μικρή, ελίτ ομάδα πρακτόρων της CIA για τον εντοπισμό του. Κάθε ενέργεια της αποστολής τους καλύφθηκε με μυστικότητα. Αν και κάποιες λεπτομέρειες δημοσιοποιήθηκαν από τότε, πολλά από τα πλέον σημαντικά στοιχεία της επιχείρησης των μυστικών υπηρεσιών-συμπεριλαμβανομένου και του βασικού ρόλου που διαδραμάτισε η ομάδα- μεταφέρονται στην οθόνη για πρώτη φορά στη συναρπαστική νέα ταινία από το βραβευμένο με Όσκαρ δίδυμο Κάθριν Μπίγκελοου και Μαρκ Μπόαλ. Η περιγραφή τους στο ανθρωποκυνηγητό και τον εντοπισμό του Μπιν Λάντεν, παραστατική αλλά και πιστή στα γεγονότα, μεταφέρει τον θεατή στο επίκεντρο της εξουσίας και στην πρώτη γραμμή αυτής της ιστορικής αποστολής, με αποκορύφωμα στις ειδικές επιχειρήσεις της επίθεσης σε ένα μυστηριώδες οίκημα σε προάστιο του Πακιστάν. Αυτό όμως που ξεχωρίζει το “Zero Dark Thirty” από άλλες αναφορές είναι η προετοιμασία για την επιδρομή. Το κυνήγι για τον εντοπισμό του Μπιν Λάντεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο εξ αρχής και δεν επέζησαν όλοι οι Αμερικανοί πράκτορες. Κάποιοι ειδικοί της υπηρεσίας πληροφοριών πίστευαν πως η αποστολή ήταν αδύνατο να έλθει σε πέρας, αλλά μια ομάδα αποφασισμένων αναλυτών και ανακριτών αψήφησε τις αντιξοότητες και τους απέδειξε ότι έκαναν λάθος. Για πρώτη φορά, ο αγώνας τους να εντοπίσουν τον Οσάμα μπιν Λάντεν, παρουσιάζεται με ενθουσιώδεις, άμεσες και αυθεντικές λεπτομέρειες. Η αρχική, αυτόβουλη δημιουργική πρόκληση που αντιμετώπισαν η Μπίγκελοου και ο Μπόαλ για τη δημιουργία του “Zero Dark Thirty” ήταν το πώς θα αφηγηθούν αυτή την πολύπλευρη ιστορία στον περιορισμένο χρόνο μιας κινηματογραφικής ταινίας. Η ταινία περικλείει σαρωτικά γεγονότα σε βάθος σχεδόν μιας δεκαετίας, ταξιδεύοντας σε πολλές χώρες με τη συμμετοχή εκατοντάδων από ένα εκλεκτό καστ και ενός αφοσιωμένου συνεργείου, που σκοπό είχαν να απαθανατίσουν την πραγματικότητα των επίγειων επιχειρήσεων αυτής της αποστολής όσο το δυνατόν πιο αληθινά και πιο αιματηρά. Ως εκ τούτου, δεν φοβάται να καταγράψει τα ηθικά όρια -συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων- τα οποία καταρρίφθηκαν. Πρόθεση ήταν η δημιουργία μιας κινηματογραφικής δουλειάς με την πλοκή και το ανθρώπινο συναίσθημα μιας ιστορικής νουβέλας. Σε αντίθεση με την προηγουμένη συνεργασία των Μπίγκελοου και Μπόαλ στην ταινία “The Hurt Locker” στην οποία οι πλασματικοί χαρακτήρες ήρθαν αντιμέτωποι με τον τρομακτικό αληθινό κόσμο του Ιράκ, το “Zero Dark Thirty” είναι μοναδικό και εξαιρετικό στην προσέγγισή του. Πρόκειται για ένα αμάλγαμα ταινίας δράσης και ερευνητικής δημοσιογραφίας και δράματος, δεν πρόκειται για φαντασία ούτε για ντοκιμαντέρ, είναι ένα συναρπαστικό υβρίδιο το οποίο ακολουθεί προσεκτικά αυτό που είναι γνωστό στο κυνήγι των μυστικών υπηρεσιών, ενώ ρίχνει νέο φως στους απόκρυφους, σκοτεινούς διαδρόμους του πολέμου της τρομοκρατίας. Αναπαριστά επιδέξια τα μυστήρια του ανθρώπινου θάρρους και τις αμφισημίες μιας κατάστασης στην οποία οι συνήθεις ηθικοί κανόνες δεν υφίστανται πλέον. Η ταινία έλαβε 5 Υποψηφιότητες Oscar - Καλύτερης Ταινίας, Α’ Γυναικείου Ρόλου, Σεναρίου, Μοντάζ, Επεξεργασίας Ήχου. Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας. Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου Νέας Υόρκης Στην τελετή των Χρυσών Σφαιρών, η παρουσιάστρια Amy Poehler αστειεύτηκε «δεν έχω δει την ταινία αλλά όταν πρόκειται για βασανιστήρια εμπιστεύομαι τη γυναίκα που ήταν παντρεμένη τρία χρόνια με τον James Cameron», χλευάζοντας τόσο την παραφιλολογία γύρω από την ταινία αλλά και τον πρώην σύζυγο της Bigelow, σκηνοθέτη του Avatar με τον οποίο κονταροχτυπήθηκαν για το Oscar σκηνοθεσίας το 2010, που έχει μάλιστα τη φήμη του πολύ δύσκολου συνεργάτη.
Mετά τον θρίαμβο του «The Hurt Locker», η Bigelow επιστρέφει στις κινηματογραφικές αίθουσες με την ταινία «Zero Dark Thirty», που αναφέρεται στις προσπάθειες των Αμερικάνων να εντοπίσουν τον Osama bin Laden.Η ταινία έχει προκαλέσει αίσθηση, θετική κι αρνητική, τόσο με τις ερμηνείες των ηθοποιών όσο και με τη γραφική απεικόνιση των βασανιστηρίων, που για πολλούς ερμηνεύεται ως θέση υπέρ του βασανισμού για απόσπαση πληροφοριών. Το κυνήγι για τον Οσάμα μπιν Λάντεν, απασχόλησε τον κόσμο και δύο αμερικανικές προεδρικές κυβερνήσεις, για περισσότερο από μία δεκαετία. Όμως, τελικά, χρειάστηκε μία μικρή, ελίτ ομάδα πρακτόρων της CIA για τον εντοπισμό του. Κάθε ενέργεια της αποστολής τους καλύφθηκε με μυστικότητα. Αν και κάποιες λεπτομέρειες δημοσιοποιήθηκαν από τότε, πολλά από τα πλέον σημαντικά στοιχεία της επιχείρησης των μυστικών υπηρεσιών-συμπεριλαμβανομένου και του βασικού ρόλου που διαδραμάτισε η ομάδα- μεταφέρονται στην οθόνη για πρώτη φορά στη συναρπαστική νέα ταινία από το βραβευμένο με Όσκαρ δίδυμο Κάθριν Μπίγκελοου και Μαρκ Μπόαλ. Η περιγραφή τους στο ανθρωποκυνηγητό και τον εντοπισμό του Μπιν Λάντεν, παραστατική αλλά και πιστή στα γεγονότα, μεταφέρει τον θεατή στο επίκεντρο της εξουσίας και στην πρώτη γραμμή αυτής της ιστορικής αποστολής, με αποκορύφωμα στις ειδικές επιχειρήσεις της επίθεσης σε ένα μυστηριώδες οίκημα σε προάστιο του Πακιστάν. Αυτό όμως που ξεχωρίζει το “Zero Dark Thirty” από άλλες αναφορές είναι η προετοιμασία για την επιδρομή. Το κυνήγι για τον εντοπισμό του Μπιν Λάντεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο εξ αρχής και δεν επέζησαν όλοι οι Αμερικανοί πράκτορες. Κάποιοι ειδικοί της υπηρεσίας πληροφοριών πίστευαν πως η αποστολή ήταν αδύνατο να έλθει σε πέρας, αλλά μια ομάδα αποφασισμένων αναλυτών και ανακριτών αψήφησε τις αντιξοότητες και τους απέδειξε ότι έκαναν λάθος. Για πρώτη φορά, ο αγώνας τους να εντοπίσουν τον Οσάμα μπιν Λάντεν, παρουσιάζεται με ενθουσιώδεις, άμεσες και αυθεντικές λεπτομέρειες. Η αρχική, αυτόβουλη δημιουργική πρόκληση που αντιμετώπισαν η Μπίγκελοου και ο Μπόαλ για τη δημιουργία του “Zero Dark Thirty” ήταν το πώς θα αφηγηθούν αυτή την πολύπλευρη ιστορία στον περιορισμένο χρόνο μιας κινηματογραφικής ταινίας. Η ταινία περικλείει σαρωτικά γεγονότα σε βάθος σχεδόν μιας δεκαετίας, ταξιδεύοντας σε πολλές χώρες με τη συμμετοχή εκατοντάδων από ένα εκλεκτό καστ και ενός αφοσιωμένου συνεργείου, που σκοπό είχαν να απαθανατίσουν την πραγματικότητα των επίγειων επιχειρήσεων αυτής της αποστολής όσο το δυνατόν πιο αληθινά και πιο αιματηρά. Ως εκ τούτου, δεν φοβάται να καταγράψει τα ηθικά όρια -συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων- τα οποία καταρρίφθηκαν. Πρόθεση ήταν η δημιουργία μιας κινηματογραφικής δουλειάς με την πλοκή και το ανθρώπινο συναίσθημα μιας ιστορικής νουβέλας. Σε αντίθεση με την προηγουμένη συνεργασία των Μπίγκελοου και Μπόαλ στην ταινία “The Hurt Locker” στην οποία οι πλασματικοί χαρακτήρες ήρθαν αντιμέτωποι με τον τρομακτικό αληθινό κόσμο του Ιράκ, το “Zero Dark Thirty” είναι μοναδικό και εξαιρετικό στην προσέγγισή του. Πρόκειται για ένα αμάλγαμα ταινίας δράσης και ερευνητικής δημοσιογραφίας και δράματος, δεν πρόκειται για φαντασία ούτε για ντοκιμαντέρ, είναι ένα συναρπαστικό υβρίδιο το οποίο ακολουθεί προσεκτικά αυτό που είναι γνωστό στο κυνήγι των μυστικών υπηρεσιών, ενώ ρίχνει νέο φως στους απόκρυφους, σκοτεινούς διαδρόμους του πολέμου της τρομοκρατίας. Αναπαριστά επιδέξια τα μυστήρια του ανθρώπινου θάρρους και τις αμφισημίες μιας κατάστασης στην οποία οι συνήθεις ηθικοί κανόνες δεν υφίστανται πλέον. Η ταινία έλαβε 5 Υποψηφιότητες Oscar - Καλύτερης Ταινίας, Α’ Γυναικείου Ρόλου, Σεναρίου, Μοντάζ, Επεξεργασίας Ήχου. Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας. Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου Νέας Υόρκης Στην τελετή των Χρυσών Σφαιρών, η παρουσιάστρια Amy Poehler αστειεύτηκε «δεν έχω δει την ταινία αλλά όταν πρόκειται για βασανιστήρια εμπιστεύομαι τη γυναίκα που ήταν παντρεμένη τρία χρόνια με τον James Cameron», χλευάζοντας τόσο την παραφιλολογία γύρω από την ταινία αλλά και τον πρώην σύζυγο της Bigelow, σκηνοθέτη του Avatar με τον οποίο κονταροχτυπήθηκαν για το Oscar σκηνοθεσίας το 2010, που έχει μάλιστα τη φήμη του πολύ δύσκολου συνεργάτη.