Ο μεγάλος Σαιξπηρικός ηθοποιός και αγάπη του με την Βίβιαν Λη
Τα ερωτικά του γράμματα προς αυτήν
Τα ερωτικά του γράμματα προς αυτήν
Ο Λόρενς Κερ Ολίβιε, Βαρόνος Ολίβιε 22 Μαΐου 1907 - 11 Ιουλίου 1989
Βρετανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Ερμήνευσε τους σπουδαιότερους σαιξπηρικούς ρόλους και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Ντόρκινγκ του Λονδίνου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Εξέδωσε τα απομνημονεύματά του με τίτλο Εξομολογήσεις Ενός Ηθοποιού (1982), καθώς και το βιβλίο Περί Ηθοποιίας (1986). Ο Λόρδος Ολίβιε πέθανε από επιπλοκές εξαιτίας νευρομυικής διαταραχής. Έπασχε, επίσης από καρκίνο. Ενταφιάστηκε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο.
Θέατρο- κινηματογράφος
Συνεργάστηκε με το Θέατρο Ρεπερτορίου του Μπέρμιγχαμ (1926), το Βασιλικό Θέατρο (1934), το Όλντ Βικ, το θέατρο Σαιντ Τζέιμς και το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, του οποίου διετέλεσε διευθυντής (1963 -1973), σκηνοθετώντας και πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις. Το σημαντικό έργο με το οποίο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι είναι το Private Lives (1930) του Νόελ Κάουαρντ. Ήταν ιδρυτής και διευθυντής) του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας Η κινηματογραφική του καριέρα άρχισε στις ΗΠΑ και συνεχίστηκε στην Αγγλία. Καθιερώθηκε στον κινηματογράφο το 1939, με την ερμηνεία του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Ο Πύργος των Καταιγίδων.. Ακολούθησαν: Ρεβέκκα (1940), Σπάρτακος (1960), Χαρτούμ (1966), Ο Άνθρωπος από το Κρεμλίνο (1968) ,Ανθρωποκυνηγητό (1976) κα. Το 1985 εμφανίστηκε σε ηλικία 78 ετών στο βιντεοκλίπ του Πολ Χαρντκάσλ "Just for Money" και έγινε έτσι ο γηραιότερος ηθοποιός που εμφανίστηκε σε βιντεοκλίπ.
Βρετανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Ερμήνευσε τους σπουδαιότερους σαιξπηρικούς ρόλους και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Ντόρκινγκ του Λονδίνου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Εξέδωσε τα απομνημονεύματά του με τίτλο Εξομολογήσεις Ενός Ηθοποιού (1982), καθώς και το βιβλίο Περί Ηθοποιίας (1986). Ο Λόρδος Ολίβιε πέθανε από επιπλοκές εξαιτίας νευρομυικής διαταραχής. Έπασχε, επίσης από καρκίνο. Ενταφιάστηκε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο.
Θέατρο- κινηματογράφος
Συνεργάστηκε με το Θέατρο Ρεπερτορίου του Μπέρμιγχαμ (1926), το Βασιλικό Θέατρο (1934), το Όλντ Βικ, το θέατρο Σαιντ Τζέιμς και το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, του οποίου διετέλεσε διευθυντής (1963 -1973), σκηνοθετώντας και πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις. Το σημαντικό έργο με το οποίο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι είναι το Private Lives (1930) του Νόελ Κάουαρντ. Ήταν ιδρυτής και διευθυντής) του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας Η κινηματογραφική του καριέρα άρχισε στις ΗΠΑ και συνεχίστηκε στην Αγγλία. Καθιερώθηκε στον κινηματογράφο το 1939, με την ερμηνεία του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Ο Πύργος των Καταιγίδων.. Ακολούθησαν: Ρεβέκκα (1940), Σπάρτακος (1960), Χαρτούμ (1966), Ο Άνθρωπος από το Κρεμλίνο (1968) ,Ανθρωποκυνηγητό (1976) κα. Το 1985 εμφανίστηκε σε ηλικία 78 ετών στο βιντεοκλίπ του Πολ Χαρντκάσλ "Just for Money" και έγινε έτσι ο γηραιότερος ηθοποιός που εμφανίστηκε σε βιντεοκλίπ.
Ο Λόρενς Ολίβιε ερμήνευσε τηλεοπτικούς ρόλους, για τους οποίους βραβεύτηκε τρεις φορές με το Βραβείο Emmy, το 1973 στην ταινία Το Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα, Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ), ενώ το 1983 διασκεύασε τον Βασιλιά Ληρ για την τηλεόραση. Το 1970 τιμήθηκε με τον τίτλο του λόρδου και με το αγγλικό παράσημο του Τάγματος της Τιμής. Έλαβε εννιά υποψηφιότητες για όσκαρ Α' Αντρικού Ρόλου, το οποίο και κέρδισε μια φορά το 1948 για την ταινία Άμλετ (Hamlet), της οποίας ήταν και παραγωγός. Βραβεύτηκε επίσης με 2 Τιμητικά Όσκαρ, ένα το 1947 για το επίτευγμα της παραγωγής και της σκηνοθεσίας της ταινίας Ερρίκος ο 5ος και ένα το 1979 για το σύνολο του έργου του. Υπήρξε επίσης υποψήφιος και για όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου για την ταινία Ανθρωποκυνηγητό. Το 1970 έγινε μέλος της Βουλής των Λόρδων, ο πρώτος ηθοποιός που τιμήθηκε με αυτόν τον τίτλο, ενώ το 1981 έγινε δεκτός στο Τάγμα του Merit. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 14ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών. Στη μνήμη του έχουν καθιερωθεί από το Θέατρο Society του Λονδίνου τα Βραβεία Ολίβιε, τα οποία πήραν την ονομασία τους το 1984 και απονέμονται κάθε χρόνο. Στις 25 Ιουλίου 1930 νυμφεύτηκε την Τζιλ Έσμοντ ), με την οποία απέκτησε ένα γιο, χώρισαν μετά από 10 χρόνια.. Στις 31 Αυγούστου 1940 παντρεύτηκε την ηθοποιό του Όσα Παίρνει ο Άνεμος, Βίβιαν Λι, με την οποία θα χωρίσει στις 2 Δεκεμβρίου 1960. Ο τρίτος και τελευταίος του γάμος έγινε στις 17 Μαρτίου 1961 με την ηθοποιό Τζόαν Πλοουράιτ. Με αυτήν απέκτησε ένα γιο και 2 κόρες. Δεν ήταν πιστός σύζυγος, καθώς διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, τόσο με γυναίκες όσο και με άνδρες, όπως ο Ντάνι Κέι και ο Νόελ Κάουαρντ.
Η γνωριμία του με την Βίβιαν Λι
Μετά από έναν μικρό ρόλο στο θέατρο παρά την υποκριτική απειρία της, η Λι επιλέχτηκε για να παίξει την Οφηλία στο θεατρικό του Σαίξπηρ Άμλετ (Hamlet), που ανέβασε ο Λόρενς Ολίβιε, στο περίφημο Old Vic Theatre. Ωστόσο η συμπεριφορά της κατά την παράσταση και η κυκλοθυμία της έδειξαν ότι κάτι επισκιάζει το ταλέντο και την ψυχοσύνθεσή της... Ο Ολίβιε διηγείται:
"Τη νύχτα της πρεμιέρας, λίγο πριν εμφανιστεί στη σκηνή, χωρίς προφανή λόγο, άρχισε να μου φωνάζει κι έπειτα έμεινε σιωπηλή κοιτάζοντας αόριστα το χώρο. Ωστόσο, εμφανίστηκε στη σκηνή χωρίς κανένα πρόβλημα. Την επόμενη μέρα είχε ξεχάσει εντελώς το περιστατικό." Ήταν η πρώτη φορά που ο Ολίβιε γινόταν μάρτυρας τέτοιας συμπεριφοράς από μέρους της. Η Βίβιαν έπασχε από διπολική διαταραχή. Οι δυο τους ωστόσο, έχοντας έρθει ιδιαίτερα κοντά αφού έπαιξαν μαζί άρχισαν να συζούν, αφού βρέθηκαν πρώτη φορά μαζί και κινηματογραφικά, την ίδια χρονιά στην ταινία Fire Over England. Στο μεταξύ οι σύζυγοί τους αρνούνταν να τους παραχωρήσουν διαζύγιο. Το 1940 στις 3 Αυγούστου 1940 ο Ολίβιε και η Λι παντρεύτηκαν στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, σε μια τελετή που παρακολούθησαν μόνο οι μάρτυρες τους, Κάθριν Χέπμπορν και Γκάρσον Κέινιν. Οταν ο Ολίβιε ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Ρεβέκκα και η Λι ήθελε να αναλάβει τον γυναικείο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Πέρασε λοιπόν από ακρόαση, αλλά ο Χίτσκοκ την απέρριψε. Ο Σέλζνικ, παραγωγός της ταινίας, τη θεώρησε ακατάλληλη, γιατί πίστευε ότι δεν έδειχνε αρκετά αθώα για τον ρόλο. Ο Σέλζνικ παρατήρησε ότι δεν είχε δείξει ενθουσιασμό για το ρόλο, μέχρι τη στιγμή που ανέθεσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ολίβιε και έτσι προσέλαβε τη Τζόαν Φοντέιν. Της απαγόρευσε επίσης να παίξει πλάι στον Ολίβιε στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστεν Περηφάνια και προκατάληψη, που προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο Εγωισμός και προκατάληψη και όπου τον πρωταγωνιστικό ανέλαβε τελικά η Γκριρ Γκάρσον.
"Τη νύχτα της πρεμιέρας, λίγο πριν εμφανιστεί στη σκηνή, χωρίς προφανή λόγο, άρχισε να μου φωνάζει κι έπειτα έμεινε σιωπηλή κοιτάζοντας αόριστα το χώρο. Ωστόσο, εμφανίστηκε στη σκηνή χωρίς κανένα πρόβλημα. Την επόμενη μέρα είχε ξεχάσει εντελώς το περιστατικό." Ήταν η πρώτη φορά που ο Ολίβιε γινόταν μάρτυρας τέτοιας συμπεριφοράς από μέρους της. Η Βίβιαν έπασχε από διπολική διαταραχή. Οι δυο τους ωστόσο, έχοντας έρθει ιδιαίτερα κοντά αφού έπαιξαν μαζί άρχισαν να συζούν, αφού βρέθηκαν πρώτη φορά μαζί και κινηματογραφικά, την ίδια χρονιά στην ταινία Fire Over England. Στο μεταξύ οι σύζυγοί τους αρνούνταν να τους παραχωρήσουν διαζύγιο. Το 1940 στις 3 Αυγούστου 1940 ο Ολίβιε και η Λι παντρεύτηκαν στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, σε μια τελετή που παρακολούθησαν μόνο οι μάρτυρες τους, Κάθριν Χέπμπορν και Γκάρσον Κέινιν. Οταν ο Ολίβιε ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Ρεβέκκα και η Λι ήθελε να αναλάβει τον γυναικείο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Πέρασε λοιπόν από ακρόαση, αλλά ο Χίτσκοκ την απέρριψε. Ο Σέλζνικ, παραγωγός της ταινίας, τη θεώρησε ακατάλληλη, γιατί πίστευε ότι δεν έδειχνε αρκετά αθώα για τον ρόλο. Ο Σέλζνικ παρατήρησε ότι δεν είχε δείξει ενθουσιασμό για το ρόλο, μέχρι τη στιγμή που ανέθεσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ολίβιε και έτσι προσέλαβε τη Τζόαν Φοντέιν. Της απαγόρευσε επίσης να παίξει πλάι στον Ολίβιε στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστεν Περηφάνια και προκατάληψη, που προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο Εγωισμός και προκατάληψη και όπου τον πρωταγωνιστικό ανέλαβε τελικά η Γκριρ Γκάρσον.
Η ταινία Η Γέφυρα της Αμαρτίας (Waterloo Bridge, 1940) επρόκειτο να αποτελέσει τη δεύτερη κινηματογραφική συνεργασία του ζευγαριού, ο Σέλζνικ όμως αντικατέστησε την τελευταία στιγμή τον Ολίβιε με τον Ρόμπερτ Τέιλορ. Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία και έλαβε καλές κριτικές. Ακολούθησε η συνεργασία του ζευγαριού στο Μπρόντγουεϊ, όπου ανέβασαν το Ρωμαίος και Ιουλιέτα, αλλά οι κριτικές ήταν εξαρχής αρνητικές. Ο τύπος ασχολήθηκε με το γεγονός ότι είχαν ερωτικές σχέσεις ενώ ήταν παντρεμένοι και με το ότι δεν έσπευσαν να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στον πόλεμο που είχε ξεσπάσει στην Ευρώπη. Οι περισσότερες από τις ευθύνες για την αποτυχία της παράστασης, αποδόθηκαν στη σκηνοθεσία του Ολίβιε, αλλά και η Λι είχε επικριτές που σχολίασαν την άρθρωσή της. Το ζευγάρι είχε επενδύσει σχεδόν όλες τις οικονομίες τους στο σχέδιο, και η αποτυχία είχε σαν αποτέλεσμα την οικονομική τους καταστροφή. Επέστρεψαν στην Αγγλία το 1941, όπου γύρισαν την ταινία Λαίδη Χάμιλτον. Η ταινία αυτή γυρίστηκε για να αφυπνίσει το πατριωτικό ένστικτο των Άγγλων. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ οργάνωσε δεξίωση με προσκεκλημένο τον Φράνκλιν Ρούζβελτ, στην οποία κανόνισε να προβληθεί η ταινία. Στην δεξίωση παρευρίσκονταν και το ζεύγος Ολίβιε, που από εκείνη τη στιγμή και μετά απέκτησαν φιλικές σχέσεις με τον Τσώρτσιλ. Το 1947, ο Ολίβιε χρίστηκε ιππότης και η Λι τον συνόδευσε στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ για την τελετή. Με αυτόν τον τρόπο έγινε Λαίδη Ολίβιε και μετά το διαζύγιό τους, αναφέρονταν στις κοσμικές στήλες ως Βίβιαν ή Λαίδη Ολίβιε.Το 1948, ο Ολίβιε είχε γίνει διοικητικό στέλεχος του Old Vic Theatre και μαζί με τη Λι έκαναν εξάμηνη περιοδεία στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία για να μαζέψουν χρήματα για τη συντήρησή του. Ο Ολίβιε εμφανιζόταν στο θεατρικό του Σαίξπηρ Ριχάρδος ο Γ' και μαζί με τη Λι στο Σχολείο Σκανδάλων του Ρίτσαρντ Σέρινταν και στο Με τα δόντια του Γουάιλντερ. Η περιοδεία έκανε επιτυχία. Η Λι αντεπεξήλθε στις απαιτήσεις και με εξαίρεση το γεγονός ότι για κάποια περίοδο είχε κρίσεις αϋπνίας, κατάφερνε πάντα, όπως επισήμανε ο Ολίβιε, να γοητεύει τον τύπο. Οι διαμάχες μεταξύ του ζευγαριού όμως δεν έλειψαν, μια φορά ο Ολίβιε αναγκάστηκε να τη χαστουκίσει, γιατί αρνήθηκε να εμφανιστεί στη σκηνή. Η Λι ανταπέδωσε. Το τέλος της περιοδείας βρήκε και τους δυο εξαντλημένους και άρρωστους. Ο Ολίβιε δήλωσε χρόνια αργότερα ότι έχασε τη Βίβιαν στην Αυστραλία.
Τον Ιανουάριο του 1953, η Λι ταξίδεψε στην Κεϋλάνη, σημερινή Σρι Λάνκα, για να ξεκινήσει τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας της Στο δρόμο των ελεφάντων με τον Πίτερ Φιντς. Αμέσως μετά από την έναρξη των γυρισμάτων υπέστη νευρικό κλονισμό και η εταιρία Paramount Pictures την αντικατέστησε με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Επέστρεψε στο σπίτι της στην Αγγλία, όπου μέσα σε παραλήρημα η Λι είπε στον Ολίβιε ότι ήταν ερωτευμένη με τον Φιντς και ότι είχαν σχέση. Με το πέρασμα του χρόνου, η Λι ξεπέρασε και εκείνη την κρίση Αφού έδειξε σημάδια βελτίωσης, συμπρωταγωνίστησε με τον Ολίβιε στην θεατρική παράσταση του Τέρενς Ράντιγκαν Ο κοιμώμενος πρίγκιπας και το 1955 εμφανίστηκαν για ολόκληρη τη χρονιά στη γενέτειρα του Σαίξπηρ, το Στράτφορντ, όπου παρουσίασαν τα έργα του: Δωδέκατη Νύχτα, Μάκβεθ, και Τίτος Ανδρόνικος. Έπαιξαν σε σπίτια και απέσπασαν γενικά καλές κριτικές. Το 1958 η Λι θεωρώντας ότι ο γάμος της με τον Ολίβιε είχε λήξει, έκανε σχέση με τον ηθοποιό Τζακ Μέριβεϊλ, ο οποίος γνώριζε την ιατρική κατάσταση της Λι και διαβεβαίωσε τον Ολίβιε ότι θα τη φρόντιζε. Χώρισαν το 1960. Ωστόσο η ίδια είχε δηλώσει για τον Ολίβιε:" θα προτιμούσα να ζήσω μια ολόκληρη ζωή με τον Λάρυ απο το αντίκρυσμα ενός μακριού δρόμου χωρίς εκείνον". "Κατά τη διάρκεια της περιόδου που βρισκόταν αιχμάλωτη στα δίχτυα εκείνου του πανούργου τέρατος, της μανιοκατάθλιψης, κατάφερε να διατηρήσει την εξυπνάδα της, μια χρήσιμη ικανότητα που τη βοηθούσε να αποκρύψει την πραγματική ψυχική της κατάσταση σχεδόν από όλους εκτός από μένα, για τον οποίο της ήταν δύσκολο να κάνει τον κόπο." ανέφερε ο ηθοποιός χρόνια μετά τον χωρισμό τους.
Τα γράμματα του Ολίβιε στη Λι
Η σχέση ανάμεσα στον Λόρενς Ολίβιε και την Βίβιαν Λι υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης του 20ου αιώνα. Το πάθος που τους έφερε κοντά φαίνεται ακόμη και από τον τρόπο που επικοινωνούσε εκείνος μαζί της, όπως αποκαλύπτουν οι επιστολές του που έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα. Κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, ο Ολίβιε έγραψε στην σταρ του «Οσα παίρνει ο άνεμος» περισσότερες από 200 επιστολές. Τώρα, αυτές οι «καυτές», οι ρόζ επιστολές, αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια του κοινού, σε έκθεση στο Λονδίνο. Σε μία από αυτές, που χρονολογείται την περίοδο 1938-1939, ο ηθοποιός της έγραφε «Ξύπνησα λυσσασμένος από επιθυμία για εσένα αγάπη μου. Ο Θεός ξέρει πόσο σε θέλω. Ισως να χάιδευες τον εαυτό σου. Αγάπη μου, δεν έχω κάνει τίποτα. Συχνά το έχω σκεφτεί, αλλά δεν θέλω να ικανοποιήσω τον εαυτό μου γιατί θα το έκανα χωρίς εσένα, οπότε δεν πρόκειται να το κάνω, αν αντέξω».Σε άλλη επιστολή, που αποκαλύπτει η Daily Mail, από τις 23 Απριλίου του 1939, ο Ολίβιε της έγραφε «Κάθομαι γυμνός, τυλιγμένος με τα εσώρουχά σου. Η επιθυμία μου είναι τόσο έντονη». Πέρα όμως από τη σεξουαλική επιθυμία του, της εκδήλωνε συνεχώς και τη λατρεία του, γράφοντας εκφράσεις όπως «Είσαι συνεχώς στη σκέψη και την καρδιά μου» και «Υπάρχω μόνο για να σε δω ξανά». Παράλληλα, της θύμιζε συνέχεια ότι δεν μπορούσαν να είναι μαζί δημοσίως, ακόμη κι όταν ο παράνομος δεσμός τους είχε γίνει κοινό μυστικό. «Εχω καταλήξει ότι είσαι άτακτη», της έγραφε στις 30 Μαΐου του 1939. «Είμαστε ένα δημοφιλές σκάνδαλο». Το τελευταίο γράμμα που της έγραψε ήταν στις 28 Μαΐου του 1967, αφότου είχαν χωρίσει πέντε εβδομάδες πριν από το θάνατό της, το οποίο κατέληγε «Σε αγαπώ ειλικρινά, ο Λάρι σου».
Η σχέση ανάμεσα στον Λόρενς Ολίβιε και την Βίβιαν Λι υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης του 20ου αιώνα. Το πάθος που τους έφερε κοντά φαίνεται ακόμη και από τον τρόπο που επικοινωνούσε εκείνος μαζί της, όπως αποκαλύπτουν οι επιστολές του που έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα. Κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, ο Ολίβιε έγραψε στην σταρ του «Οσα παίρνει ο άνεμος» περισσότερες από 200 επιστολές. Τώρα, αυτές οι «καυτές», οι ρόζ επιστολές, αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια του κοινού, σε έκθεση στο Λονδίνο. Σε μία από αυτές, που χρονολογείται την περίοδο 1938-1939, ο ηθοποιός της έγραφε «Ξύπνησα λυσσασμένος από επιθυμία για εσένα αγάπη μου. Ο Θεός ξέρει πόσο σε θέλω. Ισως να χάιδευες τον εαυτό σου. Αγάπη μου, δεν έχω κάνει τίποτα. Συχνά το έχω σκεφτεί, αλλά δεν θέλω να ικανοποιήσω τον εαυτό μου γιατί θα το έκανα χωρίς εσένα, οπότε δεν πρόκειται να το κάνω, αν αντέξω».Σε άλλη επιστολή, που αποκαλύπτει η Daily Mail, από τις 23 Απριλίου του 1939, ο Ολίβιε της έγραφε «Κάθομαι γυμνός, τυλιγμένος με τα εσώρουχά σου. Η επιθυμία μου είναι τόσο έντονη». Πέρα όμως από τη σεξουαλική επιθυμία του, της εκδήλωνε συνεχώς και τη λατρεία του, γράφοντας εκφράσεις όπως «Είσαι συνεχώς στη σκέψη και την καρδιά μου» και «Υπάρχω μόνο για να σε δω ξανά». Παράλληλα, της θύμιζε συνέχεια ότι δεν μπορούσαν να είναι μαζί δημοσίως, ακόμη κι όταν ο παράνομος δεσμός τους είχε γίνει κοινό μυστικό. «Εχω καταλήξει ότι είσαι άτακτη», της έγραφε στις 30 Μαΐου του 1939. «Είμαστε ένα δημοφιλές σκάνδαλο». Το τελευταίο γράμμα που της έγραψε ήταν στις 28 Μαΐου του 1967, αφότου είχαν χωρίσει πέντε εβδομάδες πριν από το θάνατό της, το οποίο κατέληγε «Σε αγαπώ ειλικρινά, ο Λάρι σου».