Το περιοδικό «Forbes» τον ανακήρυξε τον πιο ακριβοπληρωμένο και περιζήτητο ηθοποιό. Το συμβόλαιο του με τη Marvel, του απέφερε 50 εκατομμύρια δολάρια για το ρόλο του Iron Man. Ο λόγος για τον 49 χρονο ηθοποιό Ρόμπερτ Ντάουνυ Τζούνιορ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει κάνει δυναμική επιστροφή, ύστερα από χρόνιο πρόβλημα εθισμού στα ναρκωτικά. Όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, αλλά τελικά τους διέψευσε.
Η κακή αρχή
Ο πατέρας του Ρόμπερτ ήταν μεγαλοπαραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Το 1965, στις 4 Απριλίου, γεννήθηκε ο μονάκριβος γιός του, τον οποίο ανέθρεψε με όλες τις κακές συνήθειες που είχε και ο ίδιος. Του κληρονόμησε όμως και το αστείρευτο ταλέντο του, τις αυτοκαταστροφικές τάσεις του και τον άσωτο τρόπο ζωής. Στα πέντε του χρόνια έπαιξε στην πρώτη του ταινία «Pound», που σκηνοθέτησε ο πατέρας του και δοκίμασε το πρώτο τσιγαριλίκι που του πρόσφερε επίσης ο γονιός του! Στα δέκα του χρόνια, τον συνόδευε σε κολασμένα πάρτι και στα 13 του μιλούσε ήδη για γυναίκες σνιφάροντας κόκα, παρέα με τον κολλητό φίλο του πατέρα του, Τζακ Νίκολσον. Ταυτόχρονα, σπούδαζε μπαλέτο και μουσική ώστε να αποκτήσει εφόδια για τη μελλοντική καριέρα του ως ηθοποιός. Το 1978 χώρισαν οι γονείς του και ακολούθησε πιστά τον πατέρα του, ο οποίος τον έβαλε στη σόου μπιζ, στερώντας του την παιδική ηλικία. Με τη μητέρα του, επίσης ηθοποιό, δεν είχε επαφές. Έκτοτε έπαιζε στις περισσότερες ταινίες του πατέρα του και στα 17 του παράτησε το σχολείο για να αφιερωθεί στην ηθοποιία και μόνο. Μια ζωή χωρίς όρια Καταξιώνεται στα 22 του χρόνια όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία «Less than zero». Τραγική ειρωνεία: στο έργο υποδυόταν έναν ναρκομανή, που οι εξαρτήσεις του κατέστρεψαν τη ζωή. Την ίδια περίοδο, ο Ρόμπερτ Ντάουνυ Τζούνιορ έπαιρνε ναρκωτικά με το κιλό. Αυτός ήταν και ο λόγος που τον χώρισε η Σάρα-Τζέσικα Πάρκερ (Sex and the City), με την οποία είχε μια θυελλώδη σχέση από το 1983 μέχρι το 1991.
Ο πατέρας του Ρόμπερτ ήταν μεγαλοπαραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Το 1965, στις 4 Απριλίου, γεννήθηκε ο μονάκριβος γιός του, τον οποίο ανέθρεψε με όλες τις κακές συνήθειες που είχε και ο ίδιος. Του κληρονόμησε όμως και το αστείρευτο ταλέντο του, τις αυτοκαταστροφικές τάσεις του και τον άσωτο τρόπο ζωής. Στα πέντε του χρόνια έπαιξε στην πρώτη του ταινία «Pound», που σκηνοθέτησε ο πατέρας του και δοκίμασε το πρώτο τσιγαριλίκι που του πρόσφερε επίσης ο γονιός του! Στα δέκα του χρόνια, τον συνόδευε σε κολασμένα πάρτι και στα 13 του μιλούσε ήδη για γυναίκες σνιφάροντας κόκα, παρέα με τον κολλητό φίλο του πατέρα του, Τζακ Νίκολσον. Ταυτόχρονα, σπούδαζε μπαλέτο και μουσική ώστε να αποκτήσει εφόδια για τη μελλοντική καριέρα του ως ηθοποιός. Το 1978 χώρισαν οι γονείς του και ακολούθησε πιστά τον πατέρα του, ο οποίος τον έβαλε στη σόου μπιζ, στερώντας του την παιδική ηλικία. Με τη μητέρα του, επίσης ηθοποιό, δεν είχε επαφές. Έκτοτε έπαιζε στις περισσότερες ταινίες του πατέρα του και στα 17 του παράτησε το σχολείο για να αφιερωθεί στην ηθοποιία και μόνο. Μια ζωή χωρίς όρια Καταξιώνεται στα 22 του χρόνια όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία «Less than zero». Τραγική ειρωνεία: στο έργο υποδυόταν έναν ναρκομανή, που οι εξαρτήσεις του κατέστρεψαν τη ζωή. Την ίδια περίοδο, ο Ρόμπερτ Ντάουνυ Τζούνιορ έπαιρνε ναρκωτικά με το κιλό. Αυτός ήταν και ο λόγος που τον χώρισε η Σάρα-Τζέσικα Πάρκερ (Sex and the City), με την οποία είχε μια θυελλώδη σχέση από το 1983 μέχρι το 1991.
Ο λόγος που το κασέ του Ρόμπερτ Ντάουνι κατάφερε να εξοβελίσει τους υπόλοιπους αστέρες και να του χαρίσει τη χρυσή πρωτιά είναι σίγουρα η blockbuster κινηματογραφική σειρά «Iron Man».
Το πρόβλημα του με τα ναρκωτικά γίνεται όλο και πιο έντονο.
Ωστόσο, η καριέρα του απογειώθηκε και το 1992 εξασφάλισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ, λόγω της ερμηνείας του στην ταινία «Τσάπλιν», όπου υποδύεται και τον Τσάρλυ Τσάπλιν. Σε όλη τη δεκαετία του 90, πρωταγωνιστεί σε πολλές ταινίες, κυρίως κωμωδίες, ενώ το πρόβλημα του με τα ναρκωτικά γίνεται όλο και πιο έντονο. Από το 1996 μέχρι το 2001, τον συνελάμβαναν συνέχεια για κατοχή και χρήση ναρκωτικών και πέρασε από πολλά προγράμματα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, χωρίς επιτυχία. Το 1999, μετά από πολλές παραβιάσεις της αναστολής του καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση. Εξέτισε ένα χρόνο της ποινής του στις δημόσιες φυλακές της Καλιφόρνιας για τοξικομανείς και το 2000 αποφυλακίστηκε.Το 2001 παίζει σε τηλεοπτική σειρά. Εκτοξεύει τα νούμερα τηλεθέασης και είναι υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά οι παραγωγοί τον απολύουν γιατί πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου του. Ήταν συνέχεια υπό την επήρεια ναρκωτικών. Σιγά – σιγά όλες οι πόρτες κλείνουν και εκείνος δεν έχει δύναμη να συρθεί μέχρι τον καναπέ στο γραφείο της βοηθού του. Μοναδική του παρηγοριά είναι ο κολλητός του Μελ Γκίμπσον, ο οποίος τον σώζει από βέβαιο θάνατο. Ακόμη και σήμερα ο Γκίμπσον παραμένει ο φύλακας άγγελος του Ντάουνι και ο μόνος που μπόρεσε να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο. Κάτι που δεν κατάφερε ούτε η δεύτερη γυναίκα του, ηθοποιός και τραγουδίστρια Ντέμπορα Φάλκονερ, την οποία παντρεύτηκε το 1992, ύστερα από γνωριμία 42 ημερών! Μαζί της απέκτησε και ένα γιο. Ο Μελ Γκίμπσον τον βοηθά να επιστρέψει δυναμικά το 2003, με την ταινία «Gothika», όπου γνωρίζει και τη σημερινή σύζυγο του, την παραγωγό Σούζαν Λεβίν, με την οποία απέκτησε ένα κοριτσάκι. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παραγωγός της ταινίας παρακράτησε το 40% του μισθού του μέχρι το τέλος της παραγωγής ως εγγύηση σε περίπτωση που ο ηθοποιός ξανακυλούσε στα ναρκωτικά. Έκτοτε, ο ταλαντούχος ηθοποιός άφησε πίσω του το αμαρτωλό παρελθόν του. Πλέον κάνει φυσική ζωή και ασχολείται με τη γιόγκα και τον διαλογισμό....
Ωστόσο, η καριέρα του απογειώθηκε και το 1992 εξασφάλισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ, λόγω της ερμηνείας του στην ταινία «Τσάπλιν», όπου υποδύεται και τον Τσάρλυ Τσάπλιν. Σε όλη τη δεκαετία του 90, πρωταγωνιστεί σε πολλές ταινίες, κυρίως κωμωδίες, ενώ το πρόβλημα του με τα ναρκωτικά γίνεται όλο και πιο έντονο. Από το 1996 μέχρι το 2001, τον συνελάμβαναν συνέχεια για κατοχή και χρήση ναρκωτικών και πέρασε από πολλά προγράμματα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, χωρίς επιτυχία. Το 1999, μετά από πολλές παραβιάσεις της αναστολής του καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση. Εξέτισε ένα χρόνο της ποινής του στις δημόσιες φυλακές της Καλιφόρνιας για τοξικομανείς και το 2000 αποφυλακίστηκε.Το 2001 παίζει σε τηλεοπτική σειρά. Εκτοξεύει τα νούμερα τηλεθέασης και είναι υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά οι παραγωγοί τον απολύουν γιατί πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου του. Ήταν συνέχεια υπό την επήρεια ναρκωτικών. Σιγά – σιγά όλες οι πόρτες κλείνουν και εκείνος δεν έχει δύναμη να συρθεί μέχρι τον καναπέ στο γραφείο της βοηθού του. Μοναδική του παρηγοριά είναι ο κολλητός του Μελ Γκίμπσον, ο οποίος τον σώζει από βέβαιο θάνατο. Ακόμη και σήμερα ο Γκίμπσον παραμένει ο φύλακας άγγελος του Ντάουνι και ο μόνος που μπόρεσε να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο. Κάτι που δεν κατάφερε ούτε η δεύτερη γυναίκα του, ηθοποιός και τραγουδίστρια Ντέμπορα Φάλκονερ, την οποία παντρεύτηκε το 1992, ύστερα από γνωριμία 42 ημερών! Μαζί της απέκτησε και ένα γιο. Ο Μελ Γκίμπσον τον βοηθά να επιστρέψει δυναμικά το 2003, με την ταινία «Gothika», όπου γνωρίζει και τη σημερινή σύζυγο του, την παραγωγό Σούζαν Λεβίν, με την οποία απέκτησε ένα κοριτσάκι. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παραγωγός της ταινίας παρακράτησε το 40% του μισθού του μέχρι το τέλος της παραγωγής ως εγγύηση σε περίπτωση που ο ηθοποιός ξανακυλούσε στα ναρκωτικά. Έκτοτε, ο ταλαντούχος ηθοποιός άφησε πίσω του το αμαρτωλό παρελθόν του. Πλέον κάνει φυσική ζωή και ασχολείται με τη γιόγκα και τον διαλογισμό....
Στα 5 του ο μικρός Ρόμπερτ δοκίμαζε το πρώτο του τζόιντ που το είχε στρίψει ο ίδιος του ο πατέρας, στα 10 του τον συνόδευε σε κολασμένα πάρτι και στα 13 του μιλούσε ήδη για γυναίκες και σνίφαρε πάνω σε αστραφτερούς καθρέφτες τις πρώτες του κόκες παρέα με τον κολλητό του πατέρα του, Τζακ Νίκολσον.Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο Ντάουνι είναι ένας ήρωας του Μπουκόφσκι με δόσεις από Ρεμπό, τον οποίο διαβάζει με μανία. Η ευφυΐα του, όμως, δεν τον σώζει από την κατάπτωση, ούτε η ολοφάνερη ερμηνευτική του δεινότητα, που του χαρίζει, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, την υποψηφιότητα για Οσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «Τσάπλιν» με θέμα τη ζωή του Τσάρλι Τσάπλιν.«Ξέρω ότι είμαι ο πιο ταλαντούχος από όλους ή τουλάχιστον έτσι οφείλω να νιώθω όταν βρίσκομαι στο πλατό», ομολογεί με περισσή αυτοπεποίθηση στην πρόσφατη συνέντευξή του στο «GQ».
Για τους εθισμούς, την οικογένεια, την καριέρα και τη νέα του ζωή μιλά με ειλικρίνεια και διάθεση για χιούμορ, το «κακό παιδί» του Χόλιγουντ.
Καυστικός, με χιούμορ και διάθεση ν' αφήσει πίσω του την κακή εικόνα που «επιμελώς» έχτιζε τις τελευταίες δεκαετίες, ο 49χρονος Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ παραχώρησε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Vanity Fair Οκτωβρίου, σχολιάζοντας τους εθισμούς, την περιπετειώδη καριέρα του, την οικογένεια του και φυσικά, τον εαυτό του. «Για κάποιους τύπους είναι θέμα ηλικίας» λέει στο περιοδικό Vanity Fair το «κακό παιδί» του Χόλιγουντ Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, αναφερόμενος στον δικό του αγώνα ενάντια στους δαίμονες του και τους εθισμούς του. «Είναι απόλυτα φυσιολογικό οι άνθρωποι να αποκτούν εμμονές για ένα διάστημα και μετά να τις εγκαταλείπουν»λέει ο δημοφιλής ηθοποιός ο οποίος, αναφερόμενος στο περιστατικό του 1996, όταν οι γείτονες τον βρήκαν σε λιπόθυμη κατάσταση στο κρεβάτι του 11χρονου γιου του δήλωσε ότι ήταν «ένα ασυνήθιστο περιστατικό για μένα, το οποίο έτυχε να γίνει ευρύτερα γνωστό. Εγώ δεν ήμουν όμως ο τύπος που “σβήνει”». Μιλώντας για τον χρόνο που πέρασε στο California Substance Abuse Treatment Facility and State Prison και τη διαδικασία επιστροφής στην παλιά του ζωή, ο Ντάουνι λέει «Η προτεραιότητα ήταν να βγω από τα σκοτεινά μονοπάτια μου. Πολλοί το καταφέρνουν, χωρίς όμως να αλλάζουν τη συμπεριφορά τους. Το σημαντικότερο είναι να αναγνωρίσεις τη σημασία της άρνησης ενάντια στη μοίρα σου και να βγεις από τη διαδικασία πιο δυνατός. Πριν πέντε χρόνια θα έλεγα ότι είχα συμμετάσχει συνειδητά σε αυτή τη διαδικασία, αλλά σήμερα δεν είμαι σίγουρος. Πολλά πράγματα στη ζωή μου έχουν γίνει πιο ρευστά από πριν. Ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα: Δεν είμαι εγώ η ιστορία μου».
Ο Ντάουνι λέει στο περιοδικό ότι μάλλον «κληρονόμησε» τους εθισμούς του και στον 20χρονο μουσικό γιο του Ίντιο, ο οποίος πρόσφατα κατηγορήθηκε για κατοχή ναρκωτικών. «Είναι γιος της μητέρας του (Ντέμπορα Φαλκόνερ) και δικός μου, και έχει φτάσει στο χάσμα πολύ συντομότερα απ΄ όσο νομίζαμε. Αλλά αυτό είναι τυπικό στην Εποχή της Πληροφορίας – τα πράγματα έχουν επιταχυνθεί». Ο Ντάουνι τώρα περιμένει ένα ακόμα μωρό από την δεύτερη γυναίκα του Σούζαν, με την οποία είναι παντρεμένος από το 2005.. Ο Ντάουνι, που είδε την καριέρα του να ξανανιώνει το 2008, όταν και πρωταγωνίστησε στην ταινία Iron Man ενσαρκώνοντας τον σούπερ ήρωα της Marvel, διασκεδάζει και σατιρίζει ο ίδιος την εικόνα του λέγοντας «το αστείο μ' αυτές τις ταινίες δράσης είναι ότι δεν μπορείς να κυκλοφορείς αγύμναστος»αποκαλύπτοντας ότι κάνει κουνγκ φου, γυμναστική ενδυνάμωσης και πολλά ακόμα. Όσο για τις γευστικές του αδυναμίες; «Το παγωτό. Τα τσίζμπεργκερ. Άκουσε με. Θέλω ένα τσιζμπέργκερ. Θέλω να έχει μπέικον από πάνω. Να έχει πολύ τυρί. Ξέρω ότι δεν επιτρέπεται. Θέλω σος. Αν θα μπορούσα καθημερινά να τρώω ό,τι θέλω, θα έτρωγα πίτσα με καρμπονάρα μέσα σε κάθε κομμάτι. Και το βράδυ θα έτρωγα ναπολιτάνικο παγωτό μέχρι να πάθω δηλητηρίαση. Και θα ήθελα να αποκοιμηθώ και να πω στον εαυτό μου «δεν πειράζει, όλα είναι εντάξει, θα προπονηθείς το πρωί».
Καυστικός, με χιούμορ και διάθεση ν' αφήσει πίσω του την κακή εικόνα που «επιμελώς» έχτιζε τις τελευταίες δεκαετίες, ο 49χρονος Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ παραχώρησε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Vanity Fair Οκτωβρίου, σχολιάζοντας τους εθισμούς, την περιπετειώδη καριέρα του, την οικογένεια του και φυσικά, τον εαυτό του. «Για κάποιους τύπους είναι θέμα ηλικίας» λέει στο περιοδικό Vanity Fair το «κακό παιδί» του Χόλιγουντ Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, αναφερόμενος στον δικό του αγώνα ενάντια στους δαίμονες του και τους εθισμούς του. «Είναι απόλυτα φυσιολογικό οι άνθρωποι να αποκτούν εμμονές για ένα διάστημα και μετά να τις εγκαταλείπουν»λέει ο δημοφιλής ηθοποιός ο οποίος, αναφερόμενος στο περιστατικό του 1996, όταν οι γείτονες τον βρήκαν σε λιπόθυμη κατάσταση στο κρεβάτι του 11χρονου γιου του δήλωσε ότι ήταν «ένα ασυνήθιστο περιστατικό για μένα, το οποίο έτυχε να γίνει ευρύτερα γνωστό. Εγώ δεν ήμουν όμως ο τύπος που “σβήνει”». Μιλώντας για τον χρόνο που πέρασε στο California Substance Abuse Treatment Facility and State Prison και τη διαδικασία επιστροφής στην παλιά του ζωή, ο Ντάουνι λέει «Η προτεραιότητα ήταν να βγω από τα σκοτεινά μονοπάτια μου. Πολλοί το καταφέρνουν, χωρίς όμως να αλλάζουν τη συμπεριφορά τους. Το σημαντικότερο είναι να αναγνωρίσεις τη σημασία της άρνησης ενάντια στη μοίρα σου και να βγεις από τη διαδικασία πιο δυνατός. Πριν πέντε χρόνια θα έλεγα ότι είχα συμμετάσχει συνειδητά σε αυτή τη διαδικασία, αλλά σήμερα δεν είμαι σίγουρος. Πολλά πράγματα στη ζωή μου έχουν γίνει πιο ρευστά από πριν. Ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα: Δεν είμαι εγώ η ιστορία μου».
Ο Ντάουνι λέει στο περιοδικό ότι μάλλον «κληρονόμησε» τους εθισμούς του και στον 20χρονο μουσικό γιο του Ίντιο, ο οποίος πρόσφατα κατηγορήθηκε για κατοχή ναρκωτικών. «Είναι γιος της μητέρας του (Ντέμπορα Φαλκόνερ) και δικός μου, και έχει φτάσει στο χάσμα πολύ συντομότερα απ΄ όσο νομίζαμε. Αλλά αυτό είναι τυπικό στην Εποχή της Πληροφορίας – τα πράγματα έχουν επιταχυνθεί». Ο Ντάουνι τώρα περιμένει ένα ακόμα μωρό από την δεύτερη γυναίκα του Σούζαν, με την οποία είναι παντρεμένος από το 2005.. Ο Ντάουνι, που είδε την καριέρα του να ξανανιώνει το 2008, όταν και πρωταγωνίστησε στην ταινία Iron Man ενσαρκώνοντας τον σούπερ ήρωα της Marvel, διασκεδάζει και σατιρίζει ο ίδιος την εικόνα του λέγοντας «το αστείο μ' αυτές τις ταινίες δράσης είναι ότι δεν μπορείς να κυκλοφορείς αγύμναστος»αποκαλύπτοντας ότι κάνει κουνγκ φου, γυμναστική ενδυνάμωσης και πολλά ακόμα. Όσο για τις γευστικές του αδυναμίες; «Το παγωτό. Τα τσίζμπεργκερ. Άκουσε με. Θέλω ένα τσιζμπέργκερ. Θέλω να έχει μπέικον από πάνω. Να έχει πολύ τυρί. Ξέρω ότι δεν επιτρέπεται. Θέλω σος. Αν θα μπορούσα καθημερινά να τρώω ό,τι θέλω, θα έτρωγα πίτσα με καρμπονάρα μέσα σε κάθε κομμάτι. Και το βράδυ θα έτρωγα ναπολιτάνικο παγωτό μέχρι να πάθω δηλητηρίαση. Και θα ήθελα να αποκοιμηθώ και να πω στον εαυτό μου «δεν πειράζει, όλα είναι εντάξει, θα προπονηθείς το πρωί».