Έχει κάνει ό,τι μπορούσε για να αποποιηθεί την εικόνα του καλού κοριτσιού. Στα 16 το έσκασε από το σπίτι της για να κάνει τον γύρο του κόσμου, έζησε στον δρόμο και κοιμήθηκε στις αμμουδιές. Πέντε χρόνια μετά γύρισε στην Καλιφόρνια, απένταρη αλλά αποφασισμένη να κάνει καριέρα στο μόντελινγκ. Όσο, λοιπόν, κι αν τώρα πια είναι μεγάλη σταρ, στην ψυχή παραμένει πάντα ένα αγοροκόριτσο χωρίς προσποιητούς τρόπους, με αχτένιστα μαλλιά και πρόχειρο λουκ.
Από το 1994 που τη γνωρίσαμε στη «Μάσκα», μέχρι σήμερα, παραμένει μια εντυπωσιακή ψηλόλιγνη ξανθιά, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καλογυμνασμένο κορμί και μια προσωπικότητα που την κρατά πάντα στις πρώτες γραμμές της επικαιρότητας. Η Κάμερον Ντίαζ ξεχωρίζει για όλα. Για την ακρίβεια, είναι δύσκολο να την κατατάξει κανείς σε μία από τις γνωστές συνομοταξίες των σταρ. Δεν είναι μαμά-κουνέλα, όπως η Αντζελίνα Τζολί, δεν είναι κορίτσι της νύχτας, όπως η Λίντσεϊ Λόχαν, ούτε και σαραντάρα που κυνηγάει νεαρούς, όπως η Ντέμι Μουρ. Είναι απλά ο εαυτός της. Και λίγο από τους ιδιαίτερους ρόλους που υποδύεται. Αθώα, ανυποψίαστη και σέξι, όπως η Μέρι στο «Κάτι τρέχει με τη Μέρι». Πονηρή, κατεργάρα και συναισθηματική, όπως η εμπαθής Μάγκι στο «Στα παπούτσια της». Eπιπόλαιη και παρορμητική, όπως η Τζόι στο «Τζάκποτ στον έρωτα». Αισιόδοξη αλλά απρόσεκτη ντετέκτιβ, όπως η Νάταλι στους «Άγγελους του Τσάρλι». Με μια ανέμελη και άστατη προσωπική ζωή ανάμεσα σε πεπειραμένους πλέι μπόι του Χόλιγουντ, όπως ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ (πρώην της Μαντόνα), ο Τζάρεντ Λέτο (της Σκάρλετ Γιόχανσον) ο Άλεξ Ροντρίγκεζ (της Κέιτ Χάντσον). Μετά από αρκετές αποτυχημένες σχέσεις, βρήκε τον έναν και μοναδικό. Ο Benji Madden της έχει αλλάξει τη ζωή και αυτό πλέον είναι ολοφάνερο.
«Στο σπίτι δεν είχαμε χρήματα για να πάω στο Κολέγιο. Οπότε το να ασχοληθώ με το μόντελινγκ φαινόταν σε εμένα η μόνη λύση για να έχω δικά μου χρήματα»
Ατίθασο νιάτο
Η Κάμερον Ντίαζ, μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του Χόλιγουντ σήμερα, γεννήθηκε το 1972 στην Καλιφόρνια. Εφυγε από το σπίτι της στα 16 της και ταξίδεψε για τα επόμενα 5 χρόνια σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία και την Αυστραλία ως το Παρίσι. Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στα 22 της, σαγηνεύοντας τους κινηματογραφόφιλους με το ρόλο της αισθησιακής Τίνα Καρλάιλ στο πλευρό του Τζιμ Κάρεϊ στην Μάσκα (1994). Στη συνέχεια επέλεξε το μικρό, ανεξάρτητο φιλμ Καλή Όρεξη και Αντίο (1996). Ακολούθησαν οι ταινίες Όλα του γάμου δύσκολα (1996), όπου πρωταγωνίστησε πλάι στους Κιάνου Ριβς και Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο, Δυο αδέλφια, οι γυναίκες τους και μια ερωμένη, Πικρή ιστορία για ένα πτώμα. Για την ερμηνεία της στην ταινία Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου (1997) απέσπασε το βραβείο Blockbuster Entertainment Β' Γυναικείου ρόλου σε κωμωδία. Το 1997 πρωταγωνίστησε στο Μια αλλιώτικη ζωή του Ντάνι Μπόιλ μαζί με τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ. Ο ρόλος της στη ρομαντική κωμωδία Κάτι τρέχει με τη Μαίρη (1998) των αδελφών Φαρέλι της έδωσε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Κωμωδία/Μιούζικαλ, καθώς και διάφορες άλλες βραβεύσεις, που την τοποθέτησαν στο πάνθεο των καλών ηθοποιών του Χόλιγουντ. Στη συνέχεια, πήρε μέρος σε ταινίες όπως Πολύ μεγάλες κακίες(1998), Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς (1999) όπου και προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Κάθε Κυριακή του Όλιβερ Στόουν, Οι άγγελοι του Τσάρλι (2000), Shrek (2001) (όπου δάνεισε τη φωνή της στην πριγκίπισσα Φιόνα), Vanilla Sky (2001) (επίσης προτεινόμενη για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης (2002) (προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Έλα στη θέση μου (2003), The Holiday(2006), Τζακ Ποτ στον έρωτα (2008) και Η αδελφή μου και εγώ (2009).
ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...
Η Κάμερον Ντίαζ, μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του Χόλιγουντ σήμερα, γεννήθηκε το 1972 στην Καλιφόρνια. Εφυγε από το σπίτι της στα 16 της και ταξίδεψε για τα επόμενα 5 χρόνια σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία και την Αυστραλία ως το Παρίσι. Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στα 22 της, σαγηνεύοντας τους κινηματογραφόφιλους με το ρόλο της αισθησιακής Τίνα Καρλάιλ στο πλευρό του Τζιμ Κάρεϊ στην Μάσκα (1994). Στη συνέχεια επέλεξε το μικρό, ανεξάρτητο φιλμ Καλή Όρεξη και Αντίο (1996). Ακολούθησαν οι ταινίες Όλα του γάμου δύσκολα (1996), όπου πρωταγωνίστησε πλάι στους Κιάνου Ριβς και Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο, Δυο αδέλφια, οι γυναίκες τους και μια ερωμένη, Πικρή ιστορία για ένα πτώμα. Για την ερμηνεία της στην ταινία Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου (1997) απέσπασε το βραβείο Blockbuster Entertainment Β' Γυναικείου ρόλου σε κωμωδία. Το 1997 πρωταγωνίστησε στο Μια αλλιώτικη ζωή του Ντάνι Μπόιλ μαζί με τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ. Ο ρόλος της στη ρομαντική κωμωδία Κάτι τρέχει με τη Μαίρη (1998) των αδελφών Φαρέλι της έδωσε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού σε Κωμωδία/Μιούζικαλ, καθώς και διάφορες άλλες βραβεύσεις, που την τοποθέτησαν στο πάνθεο των καλών ηθοποιών του Χόλιγουντ. Στη συνέχεια, πήρε μέρος σε ταινίες όπως Πολύ μεγάλες κακίες(1998), Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς (1999) όπου και προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Κάθε Κυριακή του Όλιβερ Στόουν, Οι άγγελοι του Τσάρλι (2000), Shrek (2001) (όπου δάνεισε τη φωνή της στην πριγκίπισσα Φιόνα), Vanilla Sky (2001) (επίσης προτεινόμενη για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης (2002) (προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου), Έλα στη θέση μου (2003), The Holiday(2006), Τζακ Ποτ στον έρωτα (2008) και Η αδελφή μου και εγώ (2009).
ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...
- Έχει την φήμη ότι αργεί στα ραντεβού.
- Ήταν αρραβωνιασμένη με τον ηθοποιό Τζάρεντ Λέτο.
- Οι γονείς της την άφησαν σε ηλικία 16 ετών να φύγει στο εξωτερικό και κυνηγήσει την καριέρα της ως μοντέλο. Πήγε στην Ιαπωνία συνοδευόμενη από ένα ακόμα 15χρονο μοντέλο.
- Είναι ιδιαίτερα προληπτική.
- Ο πατέρας της είναι από την Κούβα
- Έσπασε την μύτη της όταν έκανε σερφ στην Χαβάη.
- Υπήρξε αρραβωνιασμένη με τον Ματ Ντίλον την δεκαετία του '90.
- Έχει σπάσει την μύτη της 4 φορές.
- Είναι πολύ καλή φίλη με την ηθοποιό Ντρου Μπάριμορ, μετά τα γυρίσματα της ταινίας Οι άγγελοι του Τσάρλι (2000).
«Στα 21 μου ζούσα στο Παρίσι όπου προσπαθούσα να εργαστώ ως μοντέλο. Δεν έκανα όμως καλή ζωή. Κάπνιζα δυο πακέτα τη μέρα και έτρωγα συνέχεια φουά γκρα και χαβιάρι. Τα αγόραζα από τα duty free στο αεροδρόμιο. Έτρωγα επίσης κάθε μέρα πατάτες τηγανητές και άλλα παχυντικά. Η επιδερμίδα του προσώπου μου ήταν χάλια και όλο αυτό μου δημιουργούσε πρόβλημα. Πήγαινα στα κάστινγκ και ποτέ δεν έπαιρνα τη δουλειά».
Οικολογικές ανησυχίες
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένα κορίτσι γεννημένο σε μια γειτονιά του Σαν Ντιέγκο και μεγαλωμένο με το όνειρο να γίνει μοντέλο θα είχε οικολογικές ανησυχίες. Όμως, η προσωπική της ιστορία σφραγίστηκε από τον τόπο της: «Κοντά στο σπίτι μου υπήρχε ένα διυλιστήριο. Τα καμίνια έκαιγαν μέρα-νύχτα και αυτό μας διασκέδαζε, γιατί έμοιαζε διαφορετικό. Από το παράθυρο του δωματίου μου έβλεπα τις φλόγες να τρεμοπαίζουν μέσα στο σκοτάδι». Εκείνο που δεν γνώριζε τότε ήταν ότι τα φορτηγά μετέφεραν τοξικά απόβλητα από το διυλιστήριο και τα άδειαζαν δίπλα στην πολυκατοικία της: «Σε όλη μου την παιδική ηλικία υπέφερα από άσθμα και από εκείνη τη μόνιμη αίσθηση καύσου και φαγούρας στα μάτια και το λαιμό». Σήμερα η Κάμερον θεωρείται η «Βασίλισσα του Πράσινου» στην Αμερική. Επιλέγοντας να μην αναλώσει το όνομά της σε εφήμερα αγαθά, όπως αρώματα ή μπλούζες, αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος. Αφορμή στάθηκε το ετήσιο συνέδριο Τεχνολογίας, Ψυχαγωγίας και Ντιζάιν, ένα είδος φεστιβάλ νέων ιδεών, στο οποίο συμμετέχουν ακτιβιστές της οικολογίας, όπως ο Μπόνο και ο Αλ Γκορ. Και τότε της ήρθε η ιδέα: «Ο πλανήτης χρειάζεται έναν υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων. Με τον ίδιο τρόπο που οι image makers φροντίζουν τους πελάτες τους, με τον ίδιο τρόπο θέλω να νοιαστώ για τον πλανήτη». Η αγωνία της για το μέλλον του πλανήτη την οδηγεί σε επιλογές που μπορεί να μην έχουν οικονομικό όφελος, αλλά βάζουν ένα λιθαράκι στην προσπάθεια για την αφύπνιση των συνειδήσεων υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος. Το 2009 γύρισε ένα ντοκιμαντέρ-ταινία δρόμου με συνεντεύξεις ανώνυμων κατοίκων της αμερικανικής υπαίθρου, που εξηγούσαν με απλά λόγια την κατάσταση του οικοσυστήματος της περιοχής τους. «Στόχος του ταξιδιού μου ήταν να γνωστοποιήσω στο ευρύ κοινό την “κακή υγεία” του πλανήτη: Οι ωκεανοί που πεθαίνουν, η σκανδαλώδης βιομηχανία του έτοιμου φαγητού, οι τοξίνες που τρυπούν τα ρουθούνια σε κάθε ανάσα που παίρνουμε. Θα προτιμούσα να έπλεα σε πελάγη άγνοιας. Να μην ήξερα τίποτα», λέει η ίδια.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένα κορίτσι γεννημένο σε μια γειτονιά του Σαν Ντιέγκο και μεγαλωμένο με το όνειρο να γίνει μοντέλο θα είχε οικολογικές ανησυχίες. Όμως, η προσωπική της ιστορία σφραγίστηκε από τον τόπο της: «Κοντά στο σπίτι μου υπήρχε ένα διυλιστήριο. Τα καμίνια έκαιγαν μέρα-νύχτα και αυτό μας διασκέδαζε, γιατί έμοιαζε διαφορετικό. Από το παράθυρο του δωματίου μου έβλεπα τις φλόγες να τρεμοπαίζουν μέσα στο σκοτάδι». Εκείνο που δεν γνώριζε τότε ήταν ότι τα φορτηγά μετέφεραν τοξικά απόβλητα από το διυλιστήριο και τα άδειαζαν δίπλα στην πολυκατοικία της: «Σε όλη μου την παιδική ηλικία υπέφερα από άσθμα και από εκείνη τη μόνιμη αίσθηση καύσου και φαγούρας στα μάτια και το λαιμό». Σήμερα η Κάμερον θεωρείται η «Βασίλισσα του Πράσινου» στην Αμερική. Επιλέγοντας να μην αναλώσει το όνομά της σε εφήμερα αγαθά, όπως αρώματα ή μπλούζες, αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος. Αφορμή στάθηκε το ετήσιο συνέδριο Τεχνολογίας, Ψυχαγωγίας και Ντιζάιν, ένα είδος φεστιβάλ νέων ιδεών, στο οποίο συμμετέχουν ακτιβιστές της οικολογίας, όπως ο Μπόνο και ο Αλ Γκορ. Και τότε της ήρθε η ιδέα: «Ο πλανήτης χρειάζεται έναν υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων. Με τον ίδιο τρόπο που οι image makers φροντίζουν τους πελάτες τους, με τον ίδιο τρόπο θέλω να νοιαστώ για τον πλανήτη». Η αγωνία της για το μέλλον του πλανήτη την οδηγεί σε επιλογές που μπορεί να μην έχουν οικονομικό όφελος, αλλά βάζουν ένα λιθαράκι στην προσπάθεια για την αφύπνιση των συνειδήσεων υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος. Το 2009 γύρισε ένα ντοκιμαντέρ-ταινία δρόμου με συνεντεύξεις ανώνυμων κατοίκων της αμερικανικής υπαίθρου, που εξηγούσαν με απλά λόγια την κατάσταση του οικοσυστήματος της περιοχής τους. «Στόχος του ταξιδιού μου ήταν να γνωστοποιήσω στο ευρύ κοινό την “κακή υγεία” του πλανήτη: Οι ωκεανοί που πεθαίνουν, η σκανδαλώδης βιομηχανία του έτοιμου φαγητού, οι τοξίνες που τρυπούν τα ρουθούνια σε κάθε ανάσα που παίρνουμε. Θα προτιμούσα να έπλεα σε πελάγη άγνοιας. Να μην ήξερα τίποτα», λέει η ίδια.
«Από τη στιγμή που έχω τον σύζυγό μου τίποτα άλλο δεν μετράει. Τις παλαιότερες μου σχέσεις ούτε καν τις θυμάμαι. Και έτσι καταλαβαίνω ότι ο άνδρας μου δεν συγκρίνεται με κανέναν».