Στα 15 του ο Μαρκ Γουόλμπεργκ είχε παρατήσει το σχολείο, ήταν εθισμένος στην κοκαΐνη, μπλεγμένος στο εμπόριο ναρκωτικών και με πλούσιο ποινικό μητρώο. Μία ανοιξιάτικη μέρα το 1986, κυνήγησε μαζί με φίλους μια παρέα 9χρονων αφροαμερικάνων μαθητών. Τους πέταξαν πέτρες και φώναζαν ρατσιστικές βρισιές. Δύο χρόνια αργότερα, στις 9 Απριλίου του 1988, επιτέθηκε στον Βιετναμέζο Θαν Λαμ και τον χτύπησε με ένα ξύλο, ενώ του φώναζε: «Βιετναμέζε μαλάκα»! Όταν άκουσε τις σειρήνες των περιπολικών, ο 16χρονος Γουόλμπεργκ το έβαλε στα πόδια. Μερικά τετράγωνα πιο πάνω, είδε έναν άλλον Βιετναμέζο, τον Χόα Τριν και του ζήτησε να τον βοηθήσει να κρυφτεί. Μόλις πέρασε ο κίνδυνος, ο Γουόλμπεργκ τον χτύπησε στο πρόσωπο και ο Τριν σωριάστηκε στο έδαφος. Η αστυνομία έφτασε στο σημείο και ο Γουόλμπεργκ δεν πρόλαβε να ξεφύγει δεύτερη φορά. Του πέρασαν χειροπέδες, ενώ 16χρονος έβριζε και φώναζε ρατσιστικές προσβολές. Όταν ζήτησαν απ’ το πρώτο θύμα να αναγνωρίσει τον δράστη, ο Γουόλμπεργκ είπε στους αστυνομικούς: “Δεν χρειάζεται να τον βάλετε να με αναγνωρίσει. Θα σας πω εγώ ποιανού μαλάκα άνοιξα το κεφάλι”....
Γεννήθηκε το 1971, ήταν ο βενιαμίν σε μια οικογένεια με εννιά παιδιά και πέρασε δύσκολη παιδική και εφηβική ζωή. Στα 14 του είχε αρχίσει ήδη την κοκαΐνη, ενώ στα 17 καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση (εκτίοντας τελικά 45 μέρες) γιατί χτύπησε άγρια έναν άντρα με ένα κομμάτι ξύλο. «Ημουν κακό παιδί τότε, αλλά ήμουν τυχερός και κατάφερα να καθαρίσω, σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους τότε φίλους μου, που είναι είτε νεκροί είτε στη φυλακή. Σήμερα η μόνη μου κατάχρηση είναι το γκολφ». Βγαίνοντας από τη φυλακή τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα γιατί έπρεπε να έρθει αντιμέτωπος με τους φίλους του. Αλλά ο ίδιος ήθελε όσο τίποτα να αλλάξει τη ζωή του και αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι σ’ αυτή τη θετική στροφή. «Οχι ότι πίστευα ποτέ πως θα είχα αυτό το ταξίδι. Αλλά δούλεψα πολύ, πάρα πολύ σκληρά», ομολογεί. Γι’ αυτό και έχει δημιουργήσει το Mark Wahlberg Youth Foundation μέσω του οποίου βοηθά παιδιά που ζουν σε επικίνδυνες γειτονιές. «Οι συνθήκες στις οποίες μεγάλωσα δεν διαφέρουν από εκείνες εκατομμυρίων νέων σήμερα, οι οποίοι μεγαλώνουν σε φτωχές γειτονιές περικυκλωμένοι από ναρκωτικά, βία και εγκληματικότητα και οι οποίοι πασχίζουν να παραμείνουν στο σωστό μονοπάτι».
Έχει ζητήσει δημοσίως συγγνώμη για τη συμπεριφορά τους ως έφηβος. Δήλωσε ότι ήθελε να γνωρίσει από κοντά τα θύματά του, αλλά δεν επιδίωξε ποτέ να τους βρει. Τον Δεκέμβριο του 2014 έκανε αίτηση στην πολιτεία της Μασαχουσέτης, ζητώντας να διαγραφεί πλήρως το ποινικό του μητρώο. Το αίτημά του δεν έχει γίνει ακόμα δεκτό. Οι Βιετναμέζοι άντρες συγχώρεσαν τον Γουόλμπεργκ, αλλά όχι τα παιδιά που είχε κυνηγήσει και πετροβολίσει το 1986....
Ακριβώς επειδή έχει περάσει αρκετά στη ζωή του, δεν σηκώνει αηδίες και μπορεί να τοποθετεί τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Απολαμβάνει στο έπακρο τη ζωή, που τόσο επιμελώς έχει παλέψει να στήσει, αλλά δεν ξεχνά ούτε τη διαδρομή, ούτε το γενικότερο πλαίσιο. Κι αυτό είναι κάτι που θέλει να περάσει στα παιδιά του. «Πιστεύω ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι να συμμετέχεις σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Να τους δημιουργείς αρκετή εμπιστοσύνη ώστε να μπορούν να μοιράζονται πράγματα μαζί σου. Δεν θέλω να με φοβούνται. Αλλά δεν θέλω να νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς επιπτώσεις. Ανησυχώ μήπως δεν εκτιμούν αυτά που έχουν. Ανησυχώ μήπως αποκτήσουν μια αίσθηση ότι τα δικαιούνται. Δεν θες να δώσεις στα παιδιά σου τα πάντα χωρίς να τους δώσεις τα εργαλεία για να γίνουν φανταστικοί άνθρωποι», έχει πει στο «Esquire». Γι’ αυτό και πριν από έναν χρόνο αποφάσισε να πάρει το δίπλωμα λυκείου, ώστε να νιώθει ότι τους δίνει το σωστό παράδειγμα. «Δεν ήθελα να πουν κάποια στιγμή: “Εσύ δεν το έκανες, γιατί να το κάνω εγώ;”.»
| |
| |
Η περίοδος που τραγουδούσε ως Marky Mark το «Good Vibrations» έχει περάσει για τα καλά, ενώ η διαφήμιση που είχε κάνει το 1992 για τα εσώρουχα του Calvin Klein είναι μια αχνή ανάμνηση. Πιο εύκολα θυμάται κανείς όμως τη θαρραλέα του εμφάνιση στο έπος του Πολ Τόμας Αντερσον «Boogie Nights», στο οποίο απέδειξε τόσο την ερμηνευτική του ικανότητα όσο και την αίσθηση του χιούμορ του (ο ρόλος απαιτούσε κιλά αυτοσαρκασμού), ή στο «Fighter» του Ντέιβιντ Ο’Ράσελ. Ακόμα πιο εύκολα τον συνδέει κανείς με τη σειρά «Entourage», όπου έκανε την παραγωγή και η οποία είχε εμπνευστεί από την περίοδο που έμενε με τους κολλητούς του. Δεν είναι και η μοναδική φορά που η ζωή του θα αποτελέσει υλικό για σειρά: στην Αμερική έχει ήδη παιχτεί η πρώτη σεζόν του ριάλιτι «Wahlburgers», το οποίο ακολουθεί τις προσπάθειες του αδελφού του Πολ να επεκτείνει την επιχείρησή του: ένα εστιατόριο με μπέργκερ. Ο Γουόλμπεργκ δηλώνει επίσης ανοιχτά την πίστη του στον Θεό, δεν πτοείται αν κάποιος προσπαθεί να τον κοροϊδέψει γι’ αυτό, αλλά ούτε προσπαθεί να την επιβάλει σε κανέναν. Τον βοηθά άλλωστε τρομερά σε περιπτώσεις απώλειας, όπως όταν έχασε την αδελφή του τη μέρα που γεννήθηκε η πρώτη του κόρη, ή όταν πέθανε ο πατέρας του. Με έναν τρόπο η ηθοποιία τον βοηθά και αυτή στις δύσκολες στιγμές του: «Για μένα η ηθοποιία είναι η εξερεύνηση της σκοτεινής πλευράς μου, γι’ αυτό και μου αρέσουν οι ακραίοι χαρακτήρες. Θέλω στο τέλος μιας δύσκολης μέρας στη δουλειά να νιώθω ότι έχω ξορκίσει την επιθετικότητα και τα πάθη μου - να μπορώ να πω ότι έχω δαμάσει τους δαίμονές μου». Το αξίζει άλλωστε.
Όταν βγήκε βρήκε δουλειά σε μια οικοδομή, αποφασισμένος να μη γυρίσει ποτέ στη φυλακή. “Τρεις αδελφοί μου είχαν μπει μέσα. Η αδελφή μου είχε πάει στη φυλακή τόσες φορές που είχαμε χάσει το μέτρημα. Επιτέλους, ήμουν κι εγώ εκεί, φυλακισμένος με τους τύπους που πάντα θαύμαζα. Πήρα κι εγώ τα ένσημά μου και ήμουν ακριβώς σαν αυτούς και τότε κατάλαβα ότι δεν ήταν καθόλου αυτό που ήθελα. Κατέληξα στο χειρότερο μέρος που μπορούσα να φανταστώ και δεν ήθελα ποτέ να επιστρέψω”, δήλωσε χρόνια αργότερα....
Ο 22χρονος Μαρκ Γουόλμπεργκ συνήθιζε να κατεβάζει το παντελόνι του σε συναυλίες και να χορεύει με τα άσπρα, Calvin Klein εσώρουχά του. Το κοινό λάτρευε τόσο πολύ τον χορό αυτό, που τα εσώρουχα έγιναν συνώνυμο του Marky Mark. Σύντομα το νέο έφτασε και στα αυτιά του ίδιου του Κάλβιν Κλάιν, που έψαχνε ένα μοντέλο για να διαφημίσει τα εσώρουχά του. Αφού δοκίμασε την εικόνα του Γουόλμπεργκ με εσώρουχα σε ένα εξώφυλλο του Rolling Stones, τον προσέλαβε για τη δουλειά. Ο Γουόλμπεργκ φωτογραφήθηκε με την ανερχόμενη τότε Κέιτ Μος και εκτός από φωτογραφίες, η διαφημιστική καμπάνια περιελάμβανε και βίντεο, όπου ο Marky Mark ξεδίπλωνε τον χαρισματικό, γοητευτικό εαυτό του....
Μπορεί στα νιάτα του να μην ήταν και το πρότυπο του «καλού» παιδιού -στα 16 του μπήκε στη φυλακή και μέχρι τα 20 του είχε να αντιμετωπίσει περισσότερες από 20 μηνύσεις για κακοποίηση- σήμερα όμως ο 45χρονος πλέον ηθοποιός Μαρκ Γουόλμπεργκ δηλώνει καλός χριστιανός, αφοσιωμένος πατέρας και σύζυγος. Με τη σύζυγό του, μοντέλο Ρέα Ντάραμ, γνωρίστηκαν το 2001, παντρεύτηκαν το 2009 και έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά, την Έλλα Ρέι (14 ετών), τον Μάικλ (11 ετών), τον Μπρένταν (9 ετών) και τη Μάργκαρετ Γκρέις (8 ετών). Να τι λέει ο ίδιος...
... για την πατρότητα: «Ο προορισμός μου είναι να μεγαλώσω σωστά τα παιδιά μου. Αν έχω τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον κόσμο αλλά αποτύχω σ’ αυτό, όλη η ζωή μου θα είναι ένα τίποτα! Ο ρόλος του πατέρα είναι μακράν ο πιο σημαντικός που έχω «παίξει» στη ζωή μου».
... για την πολυμελή οικογένειά του: «Έχω τέσσερα παιδιά αλλά δεν θα έλεγα όχι σε περισσότερα. Εγώ είμαι το μικρότερο από τα εννιά παιδιά των γονιών μου… οπότε όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά»
... για τις κόρες του: «Από τότε που απέκτησα κόρες άλλαξε σημαντικά το πώς βλέπω τη ζωή γενικά και σίγουρα απέκτησα έναν άλλο σεβασμό απέναντι στις γυναίκες. Νομίζω ότι άρχισα να γίνομαι καλός άνθρωπος όταν έκανα την πρώτη μου κόρη».
... για τη μητρότητα: «Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει πιο σημαντική δουλειά στον κόσμο από αυτή που κάνει μία μαμά».
... για το «αμαρτωλό» παρελθόν του: «Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί να διακινδυνέψω να μπω ξανά στη φυλακή είναι εάν πρέπει να κάνω κάτι για να προστατέψω την οικογένειά μου».
... για την πατρότητα: «Ο προορισμός μου είναι να μεγαλώσω σωστά τα παιδιά μου. Αν έχω τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον κόσμο αλλά αποτύχω σ’ αυτό, όλη η ζωή μου θα είναι ένα τίποτα! Ο ρόλος του πατέρα είναι μακράν ο πιο σημαντικός που έχω «παίξει» στη ζωή μου».
... για την πολυμελή οικογένειά του: «Έχω τέσσερα παιδιά αλλά δεν θα έλεγα όχι σε περισσότερα. Εγώ είμαι το μικρότερο από τα εννιά παιδιά των γονιών μου… οπότε όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά»
... για τις κόρες του: «Από τότε που απέκτησα κόρες άλλαξε σημαντικά το πώς βλέπω τη ζωή γενικά και σίγουρα απέκτησα έναν άλλο σεβασμό απέναντι στις γυναίκες. Νομίζω ότι άρχισα να γίνομαι καλός άνθρωπος όταν έκανα την πρώτη μου κόρη».
... για τη μητρότητα: «Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει πιο σημαντική δουλειά στον κόσμο από αυτή που κάνει μία μαμά».
... για το «αμαρτωλό» παρελθόν του: «Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί να διακινδυνέψω να μπω ξανά στη φυλακή είναι εάν πρέπει να κάνω κάτι για να προστατέψω την οικογένειά μου».