Ο Ματ Ντέιμον γεννήθηκε το 1970, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, γιος του Κεντ Τέλφερ Ντέιμον, ενός χρηματομεσίτη, και της Νάνσι Κάρλσον-Πέιτζ, μίας καθηγήτριας προσχολικής εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Λέσλι. Ο Ντέιμον έχει Σκωτσέζικη, Αγγλική, Φινλανδική, και Σουηδική καταγωγή. Ως μοναχικός έφηβος, ο Ντέιμον είχε περιγράψει πως ένιωθ "πολύ πόνο θέλοντας να ανήκει κάπου και μην ανήκοντας" Ως μοναχικός έφηβος, ο Ντέιμον είχε περιγράψει πως ένιωθε "πολύ πόνο θέλοντας να ανήκει κάπου και μην ανήκοντας" Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ από το 1988 ως το 1992 αλλά δεν αποφοίτησε.Εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο για να ακολουθήσει την καριέρα του στην ηθοποιία στο Λος Άντζελες Ο Ντέιμον έκανε το ντεμπούτο του σε ταινία το 1988 όταν ήταν δεκαοχτώ, με μία μόνο γραμμή διαλόγου στη ρομαντική κωμωδία Mystic Pizza. Αφού ακολούθησε μία αυτό-καθορισμένη δίαιτα και αγωγή υγείας για να χάσει βάρος, στον Ντέιμον ειπώθηκε μετά το γυρίσματα ότι ήταν τυχερός που η καρδιά του δεν συρρικνώθηκε. Πήρε φάρμακα για αρκετά χρόνια αργότερα για να διορθώσει το στρες που προκλήθηκε στα επινεφρίδιά του. Κατά τη διάρκεια των αρχών της δεκαετίας του 1990, ο Ντέιμον μαζί με τον παιδικό του φίλο Μπεν Άφλεκ έγραψαν ένα σενάριο σχετικά με έναν ιδιοφυή νεαρό που τελικά έγινε η ταινία Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ (1997),η οποία έλαβε εννιά υποψηφιότητες Όσκαρ. Ο Ντέιμον και ο Άφλεκ κέρδισαν το Όσκαρ Πρωτότυπου Σενάριου. Ο Ντέιμον ήταν επίσης υποψήφιος για ένα Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού για την ίδια ταινία, ενώ αυτός και ο Άφλεκ πληρώθηκαν ο καθένας απολαβές των $600,000, ενώ η ταινία απέφερε συνολικά πάνω από $225 εκατομμύρια στο παγκόσμιο box office. Αφού συνάντησε τον Ντέιμον στο σετ του Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ, ο σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ του έδωσε τον ρόλο στην ταινία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου του 1998 Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν
"Είμαι πολύ τυχερός γιατί μπορώ και γεύομαι τις καλύτερες πλευρές αυτών των δύο κόσμων. Κάνω τη δουλειά που αγαπώ και χρειάζομαι, αλλά δεν χρειάζομαι φρουρούς να με προστατεύσουν όταν βγω από το σπίτι μου. Από τότε που βρήκα τη σύζυγό μου και αποκτήσαμε παιδιά, όλη μου η ζωή κινείται γύρω από αυτό. Πήρε μία τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είμαι τόσο τρελός όσο οι άλλοι σταρ. Δεν ξέρω γιατί, ίσως γιατί παντρεύτηκα μια γυναίκα που δεν είναι ηθοποιός. Και γιατί ζούμε στη Νέα Υόρκη. Αν αποφεύγουμε τα τουριστικά μέρη, μπορούμε να κυκλοφορούμε απαρατήρητοι. Οι Νεοϋορκέζοι είναι πολύ κουλ, δεν κάνουν φασαρία αν με δουν".
Ο Ντέιμον έχει γίνει γνωστός επιλέγοντας μία μεγάλη ποικιλία από ρόλους ταινιών, από την απεικόνισή του του αντί-ήρωα Τομ Ρίπλει της Πατρίσια Χάισμιθ στον Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ (1999) μέχρι την χαμηλού-προϋπολογισμού πειραματική ταινία Gerry (2002), την οποία συν-έγραψε με τους Κάσεϊ Άφλεκ και Γκας Βαν Σαντ. Ο ηθοποιός συγκέντρωσε γενικά θετική κριτική αντίδραση για την απεικόνιση του Ρίπλει, με το Variety να δηλώνει ότι, "ο Ντέιμον εκφράζει εξαιρετικά την εικόνα του χαρακτήρα του από αθώο ενθουσιασμό σε ψυχρό υπολογισμό". Από το 2001 έως το 2007, ο Ντέιμον κέρδισε διεθνή αναγνώριση ως μέρος δύο μεγάλων ταινιών. Συμπρωταγωνίστησε ως Λάινους Κάλντγουελ, μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Μπραντ Πιτ, και Τζούλια Ρόμπερτς, στην ταινία του 2001 Η Συμμορία των Έντεκα του Στίβεν Σόντερμπεργκ, μία διασκευή της ταινίας του 1960 του Rat Pack. Ακολούθησαν δύο συνέχειες, τα Η Συμμορία των Δώδεκα (2004) και Η Συμμορία των Δεκατριών(2007). Έπαιξε τον αμνιακό δολοφόνο Τζέισον Μπορν στα επιτυχημένα θρίλερ δράσης Χωρίς Ταυτότητα (2002), Στη Σκιά των Κατασκόπων (2004), και Το Τελεσίγραφο του Μπορν (2007). Το Entertainment Weekly τοποθέτησε τον Ντέιμον ως έναν "action hero" λέγοντας, "Όταν υπέγραψε πρώτη φορά ως Τζέισον Μπορν το 2002, κανένας δεν θα είχε προβλέψει ότι ο Ντέιμον θα γινόταν ο καλύτερος ηθοποιός δράσης, που συνδιάζει άψογα δύναμη και μυαλό. Ο Ντέιμον έπειξε στην μυθοπλαστική ταινία Οι Αδελφοί Γκριμ (2005) του Τέρι Γκίλιαμ,, ενώ αργότερα εκείνη τη χρονιά, εμφανίζεται ως αναλυτής ενέργειας στη ταινία του Τζώρτζ Κλούνει Συριάνα. Το 2006, ο Ντέιμον με σκηνοθέτη τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο πρωταγωνιστεί στον Καθοδηγητή ως ένας αξιωματούχος με καριέρα στην CIA. Έπαιξε, επίσης, έναν μυστικό γκάνγκστερ που δούλευε για την Κρατική Αστυνομία της Μασαχουσέτης στη ταινία Ο Πληροφοριοδότης του Μάρτιν Σκορσέζε. Δάνεισε τη φωνή του στην Αγγλική έκδοση της ταινίας κινουμένων σχεδίων Ponyo, η οποία κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Αύγουστο του 2009. Επίσης έκανε μία έκτακτη εμφάνιση το 2009 στο φινάλε του έκτου κύκλου της Η Κουστωδία ως ο εαυτός του. Ο Ντέιμον ύστερα εμφανίζεται στη μαύρη κωμωδία του Στίβεν Σόντερμπεργκ, Αληθοφανή Ψέματα. Το 2009, ο Ντέιμον απεικόνισε τον αρχηγό Φρανσουά Πιενάαρ της ομάδας εθνικής ένωσης ράγκμπι Νότιας Αφρικής στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ Ανίκητος, η οποία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Τζον Κάρλιν του 2008 Playing the Enemy: Nelson Mandela and the Game That Changed a Nation , δίπλα στον Μόργκαν Φρίμαν που κρατούσε τον ρόλο του Νέλσον Μαντέλα.Ο Ανίκητος χάρισε στον Ντέιμον μία υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Το 2010, ο Ντέιμον ξανά-συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Πολ Γκρίνγκρας, στο θρίλερ δράσης Ουδέτερη Ζώνη, το οποίο απέτυχε εμπορικά και έλαβε διφορούμενη υποδοχή από τους κριτικούς. Έχει εμφανιστεί ως προσκεκλημένος σταρ σε ένα επεισόδιο του Arthur, με τίτλο "The Making of Arthur", ως ο εαυτός του. Το 2010 ο Ντέιμον πρωταγωνιστεί στο Η Ζωή Μετά του Κλιντ Ίστγουντ, στους Ρυθμιστές, Contagion, και Ο Ζωολογικός μας Κήπος (2011), Η Γη της Επαγγελίας (2012), 'Elysium & Behind the Candelabra ( 2013 ), The Monuments Men ( 2014) & The Martian (2015).
Γιατί ο Ματ Ντέιμον «λυπάται» το φίλο του Μπραντ Πιτ;
Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε μεγάλο περιοδικό, ο 45χρονος πατέρας 4 κοριτσιών μίλησε για τη μέχρι σήμερα εμπειρία του με τη «δόξα» και την αναγνωρισιμότητα και εξομολογήθηκε ότι συγκαταλέγει το γάμο του με μια «κοινή θνητή» ανάμεσα στις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής του. Ο Ντέιμον γνώρισε την αργεντίνικης καταγωγής, μπαργούμαν Λουτσιάνα το 2003 στο Μαϊάμι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "Οι κολλητοί". Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο δύο χρόνια αργότερα και σήμερα ζουν με τις κόρες τους στη Νέα Υόρκη. «Στάθηκα τυχερός, γιατί ερωτεύτηκα μια ‘κοινή θνητή’, κι όχι μια διάσημη ηθοποιό, ούτε καν μια ηθοποιό. Γιατί στην περίπτωση αυτή, η προσοχή των παπαράτσι διπλασιάζεται - κι έτσι προκύπτει η υπερέκθεση. Αφού όλοι τότε ξαφνικά θέλουν να μπουν στην κρεβατοκάμαρά σου. Εγώ, όμως, δεν τους ‘δίνω’ απολύτως τίποτα. Αν δεν τριγυρίζω στα μπαρ ή δεν απατώ τη γυναίκα μου, πραγματικά δεν υπάρχει καμία ‘είδηση’ γύρω από το όνομά μου. Κάθε φορά που προσπαθούν να με πετύχουν κάπου, βλέπουν πάντα το ίδιο στόρι: ένας μεσήλικος παντρεμένος με 4 παιδιά. Οπότε, για όσο καιρό αυτό δεν αλλάζει σημαντικά, δεν υπάρχει τροφή για κανέναν». Ο Ντέϊμον είχε συνδεθεί κατά το παρελθόν με την Γουϊνόνα Ράϊντερ, την Κλαϊρ Ντεϊνς, την Μίνι Ντρίβερ και την πρώην βοηθό του Αφλεκ, Οντέσα Γουάϊτμορ.
* για τα παιδιά-ηθοποιούς: «Η μητέρα μου πίστευε ότι πρόκειται για παιδική κακοποίηση, κυριολεκτικά. Ήταν καθηγήτρια με ειδίκευση στην πρόωρη ανάπτυξη των παιδιών, και θεωρούσε ότι το να βάζεις ένα παιδί στο σανίδι ή σε μια διαφήμιση ή σε μια ταινία δεν είναι τίποτα λιγότερο από κακοποίηση».
* για τη δόξα και τον καλό του φίλο Μπραντ Πιτ: «Αν μπορείς να κοντρολάρεις την πλευρά της διασημότητας στην προσωπικότητά σου, τότε αξίζει τον κόπο. Βλέπω π.χ. τον Μπραντ -χρόνια τώρα- και, όταν είμαι μαζί του, αντικρίζω αυτήν ακριβώς την άλλη πλευρά. Τους παπαράτσι με την ‘επιθετικότητά’ τους να αγγίζει τον παραλογισμό, και την αβίαστη προθυμία τους να παραβούν το νόμο εισβάλλοντας στον προσωπικό σου χώρο - πραγματικά, όλο αυτό το ‘εμπόριο’ είναι άρρωστο. Θυμάμαι που του έλεγα ότι πηγαίνω καθημερινά τα παιδιά μου στο σχολείο, και το πρόσωπό του άλλαζε χρώμα. Επειδή ξέρει ότι θα μπορούσε κι εκείνος να το κάνει… αλλά δυστυχώς δεν μπορεί!».
Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε μεγάλο περιοδικό, ο 45χρονος πατέρας 4 κοριτσιών μίλησε για τη μέχρι σήμερα εμπειρία του με τη «δόξα» και την αναγνωρισιμότητα και εξομολογήθηκε ότι συγκαταλέγει το γάμο του με μια «κοινή θνητή» ανάμεσα στις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής του. Ο Ντέιμον γνώρισε την αργεντίνικης καταγωγής, μπαργούμαν Λουτσιάνα το 2003 στο Μαϊάμι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "Οι κολλητοί". Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο δύο χρόνια αργότερα και σήμερα ζουν με τις κόρες τους στη Νέα Υόρκη. «Στάθηκα τυχερός, γιατί ερωτεύτηκα μια ‘κοινή θνητή’, κι όχι μια διάσημη ηθοποιό, ούτε καν μια ηθοποιό. Γιατί στην περίπτωση αυτή, η προσοχή των παπαράτσι διπλασιάζεται - κι έτσι προκύπτει η υπερέκθεση. Αφού όλοι τότε ξαφνικά θέλουν να μπουν στην κρεβατοκάμαρά σου. Εγώ, όμως, δεν τους ‘δίνω’ απολύτως τίποτα. Αν δεν τριγυρίζω στα μπαρ ή δεν απατώ τη γυναίκα μου, πραγματικά δεν υπάρχει καμία ‘είδηση’ γύρω από το όνομά μου. Κάθε φορά που προσπαθούν να με πετύχουν κάπου, βλέπουν πάντα το ίδιο στόρι: ένας μεσήλικος παντρεμένος με 4 παιδιά. Οπότε, για όσο καιρό αυτό δεν αλλάζει σημαντικά, δεν υπάρχει τροφή για κανέναν». Ο Ντέϊμον είχε συνδεθεί κατά το παρελθόν με την Γουϊνόνα Ράϊντερ, την Κλαϊρ Ντεϊνς, την Μίνι Ντρίβερ και την πρώην βοηθό του Αφλεκ, Οντέσα Γουάϊτμορ.
* για τα παιδιά-ηθοποιούς: «Η μητέρα μου πίστευε ότι πρόκειται για παιδική κακοποίηση, κυριολεκτικά. Ήταν καθηγήτρια με ειδίκευση στην πρόωρη ανάπτυξη των παιδιών, και θεωρούσε ότι το να βάζεις ένα παιδί στο σανίδι ή σε μια διαφήμιση ή σε μια ταινία δεν είναι τίποτα λιγότερο από κακοποίηση».
* για τη δόξα και τον καλό του φίλο Μπραντ Πιτ: «Αν μπορείς να κοντρολάρεις την πλευρά της διασημότητας στην προσωπικότητά σου, τότε αξίζει τον κόπο. Βλέπω π.χ. τον Μπραντ -χρόνια τώρα- και, όταν είμαι μαζί του, αντικρίζω αυτήν ακριβώς την άλλη πλευρά. Τους παπαράτσι με την ‘επιθετικότητά’ τους να αγγίζει τον παραλογισμό, και την αβίαστη προθυμία τους να παραβούν το νόμο εισβάλλοντας στον προσωπικό σου χώρο - πραγματικά, όλο αυτό το ‘εμπόριο’ είναι άρρωστο. Θυμάμαι που του έλεγα ότι πηγαίνω καθημερινά τα παιδιά μου στο σχολείο, και το πρόσωπό του άλλαζε χρώμα. Επειδή ξέρει ότι θα μπορούσε κι εκείνος να το κάνει… αλλά δυστυχώς δεν μπορεί!».