Οι Ανιέλι είναι για την Ιταλία ό,τι οι Ουίνδσορ για τη Βρετανία: μια βασιλική οικογένεια και και κάτι περισσότερο. Στην πραγματικότητα η δυναστεία από το Τουρίνο σχεδόν έφτιαξε την Ιταλία αυτό που είναι σήμερα, μία από τις επτά πιο ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες του κόσμου, παρ' ότι δεν την κυβέρνησε ποτέ. Μέσα σε δύο δεκαετίες η Fiat 40πλασίασε την παραγωγή της από 50.000 σε 2 εκατ. αυτοκίνητα τον χρόνο και συμπαρέσυρε όλη τη χώρα μετατρέποντάς την από μια ουσιαστικά αγροτική οικονομία σε μια από τις πιο βιομηχανοποιημένες.
Ο Τζιάνι Ανιέλι είναι χωρίς αμφιβολία ένα σύμβολο για την Ιταλία, σύμβολο επιτυχίας και πλούτου. Γι' αυτό οι Ιταλοί, εμπνεόμενοι από την τάση της εποχής να αναζητούνται πρότυπα στον κόσμο των επιχειρήσεων, παρακολουθούν στενά τον πατριάρχη της Fiat και μιμούνται κάθε συνήθειά του. Ο Ανιέλι φοράει το ρολόι του πάνω από τη μανσέτα του πουκαμίσου; Χιλιάδες Ιταλοί κάνουν το ίδιο. Ο Ανιέλι συνηθίζει να οδηγεί ο ίδιος το αυτοκίνητό του με τον σοφέρ στη θέση του συνοδηγού; Κάθε ανερχόμενος επιχειρηματίας τον αντιγράφει. Η ιστορία της Fiat και της παντοδυναμίας των Ανιέλι ξεκινά το 1899 όταν ο 33χρονος Τζιοβάνι Ανιέλι, παππούς τού Τζιάνι, και 29 ακόμη συνεταίροι ίδρυσαν την εταιρεία που θα μετονομαζόταν Fabbrica Italiana Automobili Torino (σε ελεύθερη απόδοση: Ιταλική Βιομηχανία Αυτοκινήτων του Τουρίνου). Ο Τζιοβάνι Ανιέλι, γιος μικροαστού κτηματία, διέθετε το επιχειρηματικό ένστικτο, αν και πρώην αξιωματικός του ιππικού, για να προβλέψει ότι τα αυτοκίνητα ήταν η δύναμη του μέλλοντος. Μετά από προστριβές με τους συνεταίρους του ο Ανιέλι κατάφερε να απαλλαγεί από αυτούς και να αναλάβει μόνος του την επιχείρηση. Ο Τζιοβάνι Ανιέλι ήταν μονήρης χαρακτήρας, πάντα μοναχός του, ντυμένος στα μαύρα και παντελώς αδιάφορος προς οτιδήποτε δεν αφορούσε τη Fiat. Εφθανε στο εργοστάσιο στις 8.00 το πρωί, έσβηνε την πίπα του γιατί, όπως είχε μάθει στον στρατό, δεν είναι σωστό να καπνίζεις εν ώρα υπηρεσίας και έφευγε το βράδυ, τελευταίος όλων, ανάβοντας την πίπα του. Με τη σύζυγό του Κλάρα Μποζέλι, κόρη στρατιωτικού και εξίσου διακριτική και σιωπηλή όπως ο Τζιοβάνι, απέκτησε έναν γιο, τον Εντοάρντο, και μια κόρη, την Ανιτσέτα ή Τίνα. Ο Εντοάρντο, ο οποίος δεν κληρονόμησε τον μοναχικό χαρακτήρα του, νυμφεύθηκε την πανέμορφη Βιρτζίνια Μπουρμπόν ντελ Μόντε ντι Σαν Φαουστίνο, κόρη μιας Αμερικανίδας και ενός ιταλού ευγενούς από την Τοσκάνη. Φέρνοντας επτά παιδιά στον κόσμο, τρεις γιους (τον Τζιάνι, τον σημερινό πατριάρχη, τον Ουμπέρτο και τον Τζιόρτζιο) και τέσσερις κόρες (την Κλάρα, τη Σουζάνα, τη Μαρία Σόλε και την Κριστιάνα), το ζευγάρι μετέτρεψε τους Ανιέλι από οικογένεια σε δυναστεία.
Την εποχή όπου η καθημερινή ζωή στην Ιταλία ήταν ασπρόμαυρη, όπως στον νεορεαλιστικό «Κλέφτη ποδηλάτων» του Βιτόριο ντε Σίκα, ο κ. Ανιέλι μπορούσε να απολαμβάνει το εκτυφλωτικό πράσινο των 50 εκατ. δολαρίων που δόθηκαν από τους Αμερικανούς αποκλειστικά στη Fiat για να ανασυνταχθεί. Από εκείνα τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια αρχίζει ουσιαστικά η χρυσή εποχή της οικογένειας Ανιέλι, η οποία έδωσε στον μέσο Ιταλό δουλειά και μια χολιγουντιανή σαπουνόπερα να τον συντροφεύει.
Ωστόσο το 1935 ο Εντοάρντο σκοτώθηκε κατά την προσθαλάσσωση του υδροπλάνου του, το οποίο πιλοτάριζε ο ίδιος, στη Γένοβα. Μετά τον θάνατο του μονάκριβου γιου του, ο συντετριμμένος Τζιοβάνι ξεκίνησε έναν δικαστικό αγώνα με τη Βιρτζίνια, την οποία αντιπαθούσε, για την κηδεμονία των επτά παιδιών της. Τελικά η διαμάχη, στην οποία είχε αναμειχθεί και ο δικτάτορας Μουσολίνι υπέρ της Βιρτζίνια κατόπιν παράκλησής της, λύθηκε μετά από παρέμβαση του 16χρονου Τζιάνι, ο οποίος από τότε επεδείκνυε τις ηγετικές ικανότητες που θα τον τοποθετούσαν στο τιμόνι της μεγαλύτερης βιομηχανίας της Ιταλίας. Ο Τζιάνι εξήγησε στον παππού του ότι αυτός και τα αδέλφια του αγαπούσαν τη μητέρα τους και επιθυμούσαν να μείνουν μαζί της, έτσι αυτός υποχώρησε. Ελλείψει γιου, ο Τζιοβάνι Ανιέλι επέλεξε τον εγγονό του Τζιάνι για να του διδάξει όσα γνώριζε ώστε να τον διαδεχθεί. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο παππούς Ανιέλι, αν και λέγεται ότι δεν διατηρούσε ιδιαίτερη συμπάθεια για τους φασίστες, δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνεργασθεί μαζί τους. Αμέσως μετά την απελευθέρωση, τον Απρίλιο του 1945, οι αρχές τον παρέπεμψαν σε δίκη με την κατηγορία της συνεργασίας με το καθεστώς, αλλά αυτός πέθανε λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο. Ο 25χρονος Τζιάνι Ανιέλι θεώρησε τον εαυτό του πολύ νέο για να διοικήσει τη Fiat, γι' αυτό προσέλαβε τον καθηγητή Βιτόριο Βαλέτα στην κεφαλή της επιχείρησης. Με τον εργατικό και οξυδερκή Βαλέτα η Fiat μεγάλωσε και μαζί της αυξήθηκε και η δύναμη των Ανιέλι. Μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, το ιταλικό κοινοβούλιο κάλεσε τους εκπροσώπους όλων των μεγάλων βιομηχανιών για να συζητήσει μαζί τους προς ποια κατεύθυνση θα οδηγούνταν η ως τότε αγροτική οικονομία της χώρας. Ο επικεφαλής τής Alfa Romeo τάχθηκε υπέρ της άποψης η Ιταλία να στραφεί προς την ειδικευμένη βιοτεχνία (όπως η Ελβετία με τα ρολόγια) γιατί δεν ήταν κατάλληλη για την ανάπτυξη βαριάς βιομηχανίας. Ο Βαλέτα επιχειρηματολόγησε υπέρ της αντίθετης άποψης και η Ιστορία τον δικαίωσε.
Οι Ιταλοί πάντα χαρίζονταν στον «Αβοκάτο» έτσι τον φώναζαν και συνεχίζουν ως σήμερα (σημαίνει «δικηγόρος»). Ο ίδιος επιδίωξε να του αποδοθεί η τιμητική αυτή προσφώνηση στην προσπάθειά του να ξεχαστεί η περιορισμένη μόρφωσή του. Οπως ξεχάστηκε ένα από τα φορολογικά του σκάνδαλα. Τον Ιανουάριο του 1967 η Ιταλία είχε σοκαριστεί από την αποκάλυψη ότι ο πλουσιότερος Ιταλός, ο κ. Ανιέλι, δήλωνε επί σειρά ετών εισόδημα μόλις 192.000 δρχ. Η Δικαιοσύνη όμως του χαρίστηκε βάζοντας ύστερα από λίγο καιρό την υπόθεση στο αρχείο.
Εφόσον ο Βαλέτα είχε αναλάβει τα πάντα, και μάλιστα με θεαματικά αποτελέσματα, ο Τζιάνι Ανιέλι δεν ασχολούνταν καθόλου με την οικογενειακή επιχείρηση. Σπούδασε νομικά εξ ου και το παρατσούκλι «L' Avvocato» («Ο Δικηγόρος») που τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή και άρχισε να ταξιδεύει ανά τον κόσμο, κάνοντας παρέα με ωραίες γυναίκες και ισχυρούς άνδρες. Την ευθύνη τής Fiat δεν την ανέλαβε παρά στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν πήρε σύνταξη ο Βαλέτα. Εν τω μεταξύ νυμφεύθηκε τη Μαρέλα Καράτσιολο ντι Καστανιέτο, κόρη Αμερικανίδας και ιταλού ευγενούς από τη Νάπολι, και μαζί απέκτησαν κύρος σχεδόν βασιλικό. Οταν ο Τζιάνι Ανιέλι μετακινείται με το ιδιωτικό του αεροπλάνο, λ.χ., λέγεται ότι για να κερδίζει χρόνο χρησιμοποιεί τους αεροδιαδρόμους του ΝΑΤΟ, δικαίωμα που του παρεχώρησε ευγενικά η Βορειοατλαντική Συμμαχία. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι, αν δεν είχε γεννηθεί Ανιέλι, θα ήθελε να είχε γίνει δημοσιογράφος, εκδότης ή συλλέκτης έργων τέχνης. Ωστόσο, αν και στο τελευταίο επιδίδεται πάντα με μανία, για το πρώτο δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερη κλίση ή, αν έχει επιδείξει, αυτή επισκιάστηκε από την ικανότητά του στην ιστιοπλοΐα. Ο Δικηγόρος είναι δεινός ιστιοπλόος και όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι το σκάφος του ξεχωρίζει μόνο του ανάμεσα στα κύματα όταν όλα τα υπόλοιπα επιστρέφουν λόγω καιρού. «Αγαπώ τον αέρα γιατί δενμπορεί ν' αγοραστεί» δηλώνει. Σχεδόν αμέσως μόλις πήρε τα ηνία ο Τζιάνι Ανιέλι, η Fiat μπήκε σε περίοδο κρίσης, σε σημείο που αναγκάστηκε να δεχθεί ως συνεταίρο τον Λίβυο Μουαμάρ Καντάφι στις αρχές της δεκαετίας του '70. Η δύναμη των συνδικάτων σε συνδυασμό με τα χτυπήματα της τρομοκρατίας κατά στελεχών τής Fiat δυσχέραναν ακόμη περισσότερο την κατάσταση ώσπου η κρίση κορυφώθηκε στις αρχές της επόμενης δεκαετίας: ο αδελφός τού Τζιάνι, ο Ουμπέρτο, ο οποίος εργαζόταν στην επιχείρηση ήδη από τα χρόνια τού Βαλέτα, έδωσε μια συνέντευξη (καθ' υπαγόρευσιν του Τζιάνι, λέγεται) στην οποία υποστήριξε το αδιανόητο, δηλαδή να μπορούν οι επιχειρήσεις να απολύουν κατά βούληση και να υποτιμηθεί η λιρέτα. Για να αποσοβηθεί το τεράστιο σκάνδαλο που ξέσπασε τέθηκαν δύο όροι στη Fiat: να απομακρυνθεί ο «ανίερος» Ουμπέρτο και να τοποθετηθεί διευθυντής ο Τσέζαρε Ρομίτι. Ο Δικηγόρος, πάντα ικανός να οσμίζεται έναν κατάλληλο συνεργάτη, δέχθηκε και επί Ρομίτι η Fiat γνώρισε τη χρυσή εποχή της. Με τη βοήθεια του μηχανικού Βιτόριο Γκιντέλα η αυτοκινητοβιομηχανία αναδιοργανώθηκε και άρχισε να παράγει νέα δημοφιλή μοντέλα μεταξύ των οποίων και το πολύ επιτυχημένο Uno.Στα μέσα της δεκαετίας του '80 παρουσιάστηκε μια μοναδική ευκαιρία: η Ford των ΗΠΑ έκανε στον Τζιάνι Ανιέλι την πρόταση να ενώσουν τις δυνάμεις τής Fiat και του ευρωπαϊκού κλάδου τής Ford για να κατακτήσουν ολοκληρωτικά την αγορά. Η συγχώνευση αποδείχθηκε σοφή κίνηση. Η Fiat-Ford κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή αγορά εξασφαλίζοντας διπλάσιες πωλήσεις από την αμέσως επόμενη ανταγωνιστική αυτοκινητοβιομηχανία. Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα: ποιος θα είχε τον έλεγχο, το Τουρίνο ή οι ΗΠΑ; Η Ford πρότεινε ο έλεγχος να παραμείνει στον Τζιάνι Ανιέλι αλλά όταν αυτός πεθάνει να περάσει στους Αμερικανούς.Ο Ανιέλι απάντησε ότι δεν μπορούσε να δεχθεί κάτι τέτοιο άλλωστε πιστεύεται ότι ούτε η ιταλική κυβέρνηση θα δεχόταν ποτέ να δει τη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας να περνάει σε ξένα χέρια. Ετσι ο πατριάρχης βάλθηκε να κανονίσει τη διαδοχή. Πρώτη του κίνηση ήταν να απομακρύνει την οικογένεια, συμπεριλαμβανομένου και του αδελφού του Ουμπέρτο ο οποίος, από την εποχή που είχε αποχωρήσει από τη Fiat, είχε αναλάβει με μεγάλη επιτυχία άλλα τμήματα του οικογενειακού ομίλου.
Ο Τζιάνι Ανιέλι δεν είχε ποτέ στενές σχέσεις με τους συγγενείς του, τους οποίους καλούσε μία φορά τον χρόνο σε γεύμα και μετά τους ξεχνούσε ως τον επόμενο. Επιπλέον, λόγω του ότι τα έξι αδέλφια του είχαν αποδειχθεί πολύ καρπερά, η διευρυμένη πλέον οικογένεια Ανιέλι αριθμούσε περίπου 200 άτομα, γεγονός που θα δημιουργούσε προβλήματα στον μελλοντικό έλεγχο των επιχειρήσεων. Ο Δικηγόρος έσπαγε το κεφάλι του να βρει μια λύση. Ο ίδιος δεν είχε παρά δύο παιδιά, τη Μαργκερίτα και τον Εντοάρντο, τον οποίο απέκλεισε πάραυτα από τη διαδοχή γιατί υπέφερε από ψυχολογικά προβλήματα. Τελικά κατέληξε σε μια κίνηση που θα τη ζήλευε και ο πιο δαιμόνιος μονάρχης. Ηδη βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του '90. Οι μετοχές της αυτοκρατορίας Ανιέλι στην οποία ανήκουν από αυτοκίνητα ως εφημερίδες («La Stampa»), από χημικά ως το 20% του Rockefeller Centre της Νέας Υόρκης, από χαλυβουργίες ως ξενοδοχεία, από τσιμεντοβιομηχανίες ως το 13% των Club Mediterranee, από κρασιά (το 75% του Chateau Margaux) ως κατασκευαστικές εταιρείες, από εταιρείες τροφίμων ως ασφαλιστικές, από την ποδοσφαιρική ομάδα Γιουβέντους ως τα καταστήματα «La Rinascente», για να αναφέρουμε μόνο μερικά είναι εξ ολοκλήρου ιδιοκτησία του ομίλου IFI.Ο IFI διαθέτει δύο είδη μετοχών: τις κοινές και τις προνομιούχες οι πρώτες με δικαίωμα ψήφου, οι δεύτερες χωρίς. Οι κοινές μετοχές δεν διακινούνταν από κανένα χρηματιστήριο γιατί δεν απευθύνονταν στην αγορά· ανήκαν αποκλειστικά στην οικογένεια. Αν κάποιος Ανιέλι ήθελε να τις πουλήσει, τις διοχέτευε σε συγγενή του ή στην ίδια την IFI. Για να αυξήσει τον έλεγχό του ο Τζιάνι Ανιέλι μηχανεύθηκε ένα σχέδιο αντάξιο του πιο απόλυτου μονάρχη: ίδρυσε την εταιρεία Giovanni Agnelli & Co. και υποχρέωσε τους συγγενείς του να μεταφέρουν σε αυτήν το 80% των κοινών μετοχών τής IFI· κατόπιν οι μέτοχοι της νέας εταιρείας εξέλεξαν μία φορά τα πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου και μετά έπαψαν να έχουν δικαιώματα γιατί, αν πέθαινε κάποιο από αυτά, τα υπόλοιπα τέσσερα θα υπεδείκνυαν τον αντικαταστάτη του. Ετσι ο Δικηγόρος βρέθηκε επικεφαλής της Giovanni Agnelli & Co., της οποίας το αυτοδιοριζόμενο διοικητικό συμβούλιο δεν ήταν υποχρεωμένο να δίνει λογαριασμό στους μετόχους δηλαδή στα μέλη της οικογένειας. Το μόνο που απέμενε ήταν να βρεθεί ο διάδοχος και βρέθηκε στο πρόσωπο του ανιψιού του, Τζιοβανίνο Ανιέλι, μεγαλύτερου γιου τού Ουμπέρτο και της πρώτης συζύγου του Αντονέλα Μπέκι Πιάτζιο, γόνο της οικογενείας που εφηύρε τη βέσπα.
Οταν σε μια παλαιότερη εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Fiat ένας από τους 200 διαπιστευμένους δημοσιογράφους ρώτησε τον κ. Ανιέλι πώς θα ήθελε να είναι η εταιρεία μετά από άλλα 100 χρόνια, ο «Αβοκάτο» απάντησε αναφερόμενος περισσότερο στο παρελθόν παρά στο μέλλον. «Θα θέλω να τη θυμούνται για τη συμβολή της στο να κρατηθεί το όνομα της Ιταλίας στο εξωτερικό ψηλά».
Ο Τζιοβανίνο ήταν πολύ συμπαθής σε όλους. Ευπαρουσίαστος και αθλητικός, είχε σπουδάσει διεθνείς σχέσεις στις ΗΠΑ, στο Brown University, είχε επιστρέψει στην Ιταλία για να κάνει το στρατιωτικό του και μετά (λέγεται ότι) είχε πιάσει δουλειά για δύο μήνες ως εργάτης της Fiat, παίρνοντας το πολύ κοινό στην Ιταλία όνομα Τζιοβάνι Ρόσι για να κρατήσει κρυφή την ταυτότητά του. Το 1987 σε ηλικία 24 ετών ανέλαβε την Piaggio και μέσα σε λίγα χρόνια την έκανε κορυφαία του είδους στην ευρωπαϊκή αγορά και τέταρτη στον κόσμο μετά τους ιαπωνικούς γίγαντες Honda, Suzuki και Yamaha. Ο Τζιοβανίνο, αν και πολύ διακριτικός όσον αφορούσε την προσωπική ζωή του, εθεωρείτο ο πιο περιζήτητος εργένης του κόσμου. Το 1996 νυμφεύθηκε την Εϊβερι Φράνσις Χάου, βρετανοαμερικανίδα αρχιτέκτονα με την οποία είχε γνωριστεί στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο , λίγες ημέρες πριν από την πρώτη επέτειο του γάμου του και προτού καλά καλά γνωρίσει την κόρη του Βιρτζίνια Εζια, πέθανε από μια σπάνια μορφή καρκίνου. Έτσι ο Τζιάνι Ανιέλι, πρόεδρος και κύριος μέτοχος της IFI, όρισε αντιπρόσωπο της οικογενείας στο διοικητικό συμβούλιο της Fiat τον τότε 22χρονο εγγονό του Τζον Τζέικομπ Ελκαν, πρωτότοκο γιο της κόρης του Μαργκερίτα και του αμερικανού συγγραφέα και δημοσιογράφου Αλεν Ελκαν. «Ο Τζον έχει σχεδόν την ίδια ηλικία που είχα κι εγώ όταν μπήκα στο διοικητικό συμβούλιο το 1943» δήλωσε ο Τζιάνι όταν ανακοίνωσε την απόφασή του στις 18 Δεκεμβρίου, πέντε ημέρες μετά τον χαμό του Τζιοβανίνο. Το 1996 ο Τζιάνι Ανιέλι διαγνώστηκε με καρκίνο και αποσύρθηκε έτσι από πρόεδρος της FIAT, αφήνοντας στη θέση του τον γιο του Τζιοβάνι. Ο ιταλός κροίσος άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Ιανουαρίου 2003 στη γενέτειρά του Τορίνο, χτυπημένος από καρκίνο του προστάτη. Ήταν 81 ετών.Την εποχή που ο Τζιάνι Ανιέλι πέθανε από καρκίνο, η οικογενειακή αυτοκρατορία ήταν καταρρακωμένη. Η αυτοκινητοβιομηχανία Fiat αιμορραγούσε οικονομικά και κινδύνευε να εκτεθεί στους πιστωτές της. Η οικογένεια άρχισε να πουλάει πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία για να συγκεντρώσει ρευστό, συμπεριλαμβανομένων μετοχών στα θέρετρα ClubMed, στο γαλλικό οινοποιείο Chateau Margaux και στην αλυσίδα πολυκαταστημάτων La Rinascente SpA. Η Fiat διασώθηκε πρόσκαιρα ύστερα και από αίτημα της ιταλικής κυβέρνησης προς τις τράπεζες να παρατείνουν την εξόφληση του δανείου των τριών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το Μαύρο πρόβατο, ο άτακτος Λάπο Ελκάν
Τυπική σχέση με τον όμιλο της Fiat δεν έχει ο Λάπο Ελκάν. Εχει όμως ουσιαστική. Ως γιος της μονάκριβης κόρης του Τζιάνι Μαργαρίτας έχει μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Τζον το 30% της εταιρείας χόλντινγκ Giovanni Agnelli & Co., η οποία με τη σειρά της ελέγχει το 30% του ομίλου της Fiat. Ο Τζον (πιο γνωστός ως «Γιάκι»), ο Λάπο και η Τζινέβρα είναι παιδιά της Μαργαρίτας Ανιέλι από τον γάμο της με τον ιταλογαλλικής καταγωγής συγγραφέα Αλέν Ελκάν, που διαλύθηκε το 1981. Ο θάνατος μέσα σε διάστημα λίγων ετών του Τζιάνι Ανιέλι, του αδελφού του Ουμπέρτο και του γιου του τελευταίου Τζιοβανίνο (ο οποίος εθεωρείτο η ελπίδα της οικογένειας) στέρησε τη Fiat από άξιους τιμονιέρηδες με το ιστορικό όνομα και το βάρος της συνέχειας έπεσε στον Τζον Ελκάν, ο οποίος είναι σήμερα αντιπρόεδρος της Fiat και προαλείφεται για την ανώτερη θέση στην ιεραρχία του ομίλου. Ο Λάπο δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες. Στο βιογραφικό του δεν αναφέρονται κάποιες συγκεκριμένες σπουδές μετά τη μέση εκπαίδευση.Το 2001 ξεκίνησε την καριέρα του αναλαμβάνοντας καθήκοντα βοηθού του Χένρι Κίσινγκερ, στενού φίλου του παππού του (άνθρωπο που πλέον αποκαλεί «μέντορα» του) και έπειτα συνέχισε αναλαμβάνοντας τα ηνία του παγκόσμιου brand promo της Fiat Group. Ο Λάπο μας έφερε το 500αράκι (μίξη του παλιού Fiat 500 και του νεότερου, εξίσου επιτυχημένου Cinquecento) που βλέπουμε να κυκλοφορεί παντού, το οποίο και έγινε, σε χρόνο ρεκόρ, το απόλυτο «it» car. Το 2007, μετά από μία μακρά περίοδο εξαφάνισης , έπειτα από την περιπέτεια που είχε με την υγεία του -τo 2005 έπεσε σε κώμα από υπερβολική δόση ναρκωτικών- ο Λάπο Έλκαν ιδρύει μαζί με τον Αλμπέρτο Φουσινιάνι την εταιρεία επικοινωνίας και διαφήμισης Independent Ideas. Παράλληλα ιδρύει τη φίρμα Italia Independent που πραγματοποιεί, μεταξύ άλλων, μεγάλες συνεργασίες, όπως με την Borsalino ή την Smeg, και τον κάνει παγκοσμίως γνωστό, μέσα από τα αντικείμενα, ρούχα και αξεσουάρ βιομηχανικού ντιζάιν και υψηλής αισθητικής που παράγει. Ωσπου να έρθει το μεγάλο σκάνδαλο!
Σκηνοθέτησε την απαγωγή του
Σκηνικό της νέας περιπέτειας του Λάπο Ελκαν,ήταν το Μανχάταν, όπου επί δυο ημέρες έκανε πάρτι με αλκοόλ και ναρκωτικά, έχοντας παρέα, για ακόμα μια φορά, τρανσέξουαλ συνοδό πολυτελείας, την οποία βρήκε μέσω διαδικτυακής υπηρεσίας. Κι όταν το διήμερο πέρασε και ήρθε ο λογαριασμός του συνοδού, ο Ελκαν είχε μείνει χωρίς χρήματα και έπρεπε να τα βρει άμεσα. Τότε σκέφτηκε κάτι αδιανόητο για άνθρωπο που έχει λογική, όχι όμως απ’ ό,τι φαίνεται για κάποιον που μάλλον δεν στέκει πολύ καλά. Ο 39χρονος επιχειρηματίας επικοινώνησε με την οικογένειά του και τους είπε πως έχει πέσει θύμα απαγωγής. Το «παραμύθι» που θέλησε να πουλήσει περιελάμβανε μια γυναίκα απαγωγέα, η οποία ζητούσε λύτρα ύψους 10.000 δολαρίων (περί τα 9.300 ευρώ), προκειμένου να τον αφήσουν ελεύθερο. Η αλήθεια πίσω από τα χρήματα είναι, σύμφωνα με αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο Ελκαν έπρεπε να επιστρέψει χρήματα στην τρανσέξουαλ, η οποία είχε πληρώσει τη μερίδα του λέοντος για την αγορά των ναρκωτικών. Η οικογένεια του Ιταλού κληρονόμου, σύμφωνα με την εφημερίδα «La Repubblica» , δεν «τσίμπησε» και απευθύνθηκε στην αστυνομία της Νέας Υόρκης, η οποία οργάνωσε τη δήθεν παράδοση των χρημάτων. Ετσι εξακριβώθηκε ότι επρόκειτο για απαγωγή «μαϊμού». Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Ελκαν, που τώρα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη με την κατηγορία ότι απασχόλησε την αστυνομία με την ψεύτικη απαγωγή του. Σε ό,τι αφορά την 29χρονη συνοδό, εκείνη δεν θα αντιμετωπίσει κάποια δίωξη, αφού στην πραγματικότητα δεν είχε απαγάγει τον Ιταλό κληρονόμο, ωστόσο το περιστατικό καταγράφηκε. «Ημουν ηλίθιος» δήλωσε κάποτε στο περιοδικό «Vanity Fair» ο Λάπο Ελκαν, αναφερόμενος στην υπόθεση του Τορίνο. Τότε σώθηκε την τελευταία στιγμή, ενώ η παρέα που έκανε με την τρανσέξουαλ ξεχάστηκε. Ο ίδιος, όμως, δεν ξέχασε, όπως αποδεικνύεται, την εξάρτησή του από ουσίες, ούτε βέβαια την προτίμησή του στις κοπέλες που γεννήθηκαν αγόρια. Και ίσως έτσι να μπορεί να κατανοήσει κανείς τον χωρισμό του, πριν από λίγο καιρό, από μια πανέμορφη γυναίκα, με την οποία δήλωσε έτοιμος ν’ ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Οταν στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Ελκαν χώρισε από τη Γερμανοϊρανή καλλονή, πρώην Μις Ευρώπη Σερμίν Σαχριβάρ, την οποία είχε γνωρίσει τον περασμένο Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών, πολλοί έκαναν λόγο για έναν καλοκαιρινό έρωτα, που έληξε άδοξα. Μάλλον, όμως, στην πραγματικότητα ο Ελκαν δεν θέλει να ντυθεί γαμπρός, προτιμώντας τη σκοτεινή πλευρά της ζωής του
Τυπική σχέση με τον όμιλο της Fiat δεν έχει ο Λάπο Ελκάν. Εχει όμως ουσιαστική. Ως γιος της μονάκριβης κόρης του Τζιάνι Μαργαρίτας έχει μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Τζον το 30% της εταιρείας χόλντινγκ Giovanni Agnelli & Co., η οποία με τη σειρά της ελέγχει το 30% του ομίλου της Fiat. Ο Τζον (πιο γνωστός ως «Γιάκι»), ο Λάπο και η Τζινέβρα είναι παιδιά της Μαργαρίτας Ανιέλι από τον γάμο της με τον ιταλογαλλικής καταγωγής συγγραφέα Αλέν Ελκάν, που διαλύθηκε το 1981. Ο θάνατος μέσα σε διάστημα λίγων ετών του Τζιάνι Ανιέλι, του αδελφού του Ουμπέρτο και του γιου του τελευταίου Τζιοβανίνο (ο οποίος εθεωρείτο η ελπίδα της οικογένειας) στέρησε τη Fiat από άξιους τιμονιέρηδες με το ιστορικό όνομα και το βάρος της συνέχειας έπεσε στον Τζον Ελκάν, ο οποίος είναι σήμερα αντιπρόεδρος της Fiat και προαλείφεται για την ανώτερη θέση στην ιεραρχία του ομίλου. Ο Λάπο δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες. Στο βιογραφικό του δεν αναφέρονται κάποιες συγκεκριμένες σπουδές μετά τη μέση εκπαίδευση.Το 2001 ξεκίνησε την καριέρα του αναλαμβάνοντας καθήκοντα βοηθού του Χένρι Κίσινγκερ, στενού φίλου του παππού του (άνθρωπο που πλέον αποκαλεί «μέντορα» του) και έπειτα συνέχισε αναλαμβάνοντας τα ηνία του παγκόσμιου brand promo της Fiat Group. Ο Λάπο μας έφερε το 500αράκι (μίξη του παλιού Fiat 500 και του νεότερου, εξίσου επιτυχημένου Cinquecento) που βλέπουμε να κυκλοφορεί παντού, το οποίο και έγινε, σε χρόνο ρεκόρ, το απόλυτο «it» car. Το 2007, μετά από μία μακρά περίοδο εξαφάνισης , έπειτα από την περιπέτεια που είχε με την υγεία του -τo 2005 έπεσε σε κώμα από υπερβολική δόση ναρκωτικών- ο Λάπο Έλκαν ιδρύει μαζί με τον Αλμπέρτο Φουσινιάνι την εταιρεία επικοινωνίας και διαφήμισης Independent Ideas. Παράλληλα ιδρύει τη φίρμα Italia Independent που πραγματοποιεί, μεταξύ άλλων, μεγάλες συνεργασίες, όπως με την Borsalino ή την Smeg, και τον κάνει παγκοσμίως γνωστό, μέσα από τα αντικείμενα, ρούχα και αξεσουάρ βιομηχανικού ντιζάιν και υψηλής αισθητικής που παράγει. Ωσπου να έρθει το μεγάλο σκάνδαλο!
Σκηνοθέτησε την απαγωγή του
Σκηνικό της νέας περιπέτειας του Λάπο Ελκαν,ήταν το Μανχάταν, όπου επί δυο ημέρες έκανε πάρτι με αλκοόλ και ναρκωτικά, έχοντας παρέα, για ακόμα μια φορά, τρανσέξουαλ συνοδό πολυτελείας, την οποία βρήκε μέσω διαδικτυακής υπηρεσίας. Κι όταν το διήμερο πέρασε και ήρθε ο λογαριασμός του συνοδού, ο Ελκαν είχε μείνει χωρίς χρήματα και έπρεπε να τα βρει άμεσα. Τότε σκέφτηκε κάτι αδιανόητο για άνθρωπο που έχει λογική, όχι όμως απ’ ό,τι φαίνεται για κάποιον που μάλλον δεν στέκει πολύ καλά. Ο 39χρονος επιχειρηματίας επικοινώνησε με την οικογένειά του και τους είπε πως έχει πέσει θύμα απαγωγής. Το «παραμύθι» που θέλησε να πουλήσει περιελάμβανε μια γυναίκα απαγωγέα, η οποία ζητούσε λύτρα ύψους 10.000 δολαρίων (περί τα 9.300 ευρώ), προκειμένου να τον αφήσουν ελεύθερο. Η αλήθεια πίσω από τα χρήματα είναι, σύμφωνα με αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο Ελκαν έπρεπε να επιστρέψει χρήματα στην τρανσέξουαλ, η οποία είχε πληρώσει τη μερίδα του λέοντος για την αγορά των ναρκωτικών. Η οικογένεια του Ιταλού κληρονόμου, σύμφωνα με την εφημερίδα «La Repubblica» , δεν «τσίμπησε» και απευθύνθηκε στην αστυνομία της Νέας Υόρκης, η οποία οργάνωσε τη δήθεν παράδοση των χρημάτων. Ετσι εξακριβώθηκε ότι επρόκειτο για απαγωγή «μαϊμού». Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Ελκαν, που τώρα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη με την κατηγορία ότι απασχόλησε την αστυνομία με την ψεύτικη απαγωγή του. Σε ό,τι αφορά την 29χρονη συνοδό, εκείνη δεν θα αντιμετωπίσει κάποια δίωξη, αφού στην πραγματικότητα δεν είχε απαγάγει τον Ιταλό κληρονόμο, ωστόσο το περιστατικό καταγράφηκε. «Ημουν ηλίθιος» δήλωσε κάποτε στο περιοδικό «Vanity Fair» ο Λάπο Ελκαν, αναφερόμενος στην υπόθεση του Τορίνο. Τότε σώθηκε την τελευταία στιγμή, ενώ η παρέα που έκανε με την τρανσέξουαλ ξεχάστηκε. Ο ίδιος, όμως, δεν ξέχασε, όπως αποδεικνύεται, την εξάρτησή του από ουσίες, ούτε βέβαια την προτίμησή του στις κοπέλες που γεννήθηκαν αγόρια. Και ίσως έτσι να μπορεί να κατανοήσει κανείς τον χωρισμό του, πριν από λίγο καιρό, από μια πανέμορφη γυναίκα, με την οποία δήλωσε έτοιμος ν’ ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Οταν στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Ελκαν χώρισε από τη Γερμανοϊρανή καλλονή, πρώην Μις Ευρώπη Σερμίν Σαχριβάρ, την οποία είχε γνωρίσει τον περασμένο Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών, πολλοί έκαναν λόγο για έναν καλοκαιρινό έρωτα, που έληξε άδοξα. Μάλλον, όμως, στην πραγματικότητα ο Ελκαν δεν θέλει να ντυθεί γαμπρός, προτιμώντας τη σκοτεινή πλευρά της ζωής του