Επιβλητικά και πανέμορφα, αποτελούν πραγματικά
"στολίδια" για τους τόπους που βρίσκονται
Παραθαλάσσια ή χτισμένα σε ψηλούς βράχους, με πέτρινες τοξωτές γέφυρες, επιβλητικούς πύργους και εντυπωσιακές οχυρώσεις τα Κάστρα της Ελλάδας, στέκουν αγέρωχοι φρουροί στο πέρασμα των αιώνων, θυμίζοντας σε επισκέπτες και περαστικούς την ιστορία του εκάστοτε προορισμού. Πραγματικά στολίδια στα μάτια των «ντόπιων» αλλά και των τουριστών, συγκαταλέγονται σε εκείνα τα στοιχεία που συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και της αδιαμφισβήτητης ομορφιάς του τόπου μας. Ξεχωρίσαμε 10 από αυτά που μας έκαναν κλικ, τόσο με το μεγαλείο όσο και με την επιβλητικότητά τους.
"στολίδια" για τους τόπους που βρίσκονται
Παραθαλάσσια ή χτισμένα σε ψηλούς βράχους, με πέτρινες τοξωτές γέφυρες, επιβλητικούς πύργους και εντυπωσιακές οχυρώσεις τα Κάστρα της Ελλάδας, στέκουν αγέρωχοι φρουροί στο πέρασμα των αιώνων, θυμίζοντας σε επισκέπτες και περαστικούς την ιστορία του εκάστοτε προορισμού. Πραγματικά στολίδια στα μάτια των «ντόπιων» αλλά και των τουριστών, συγκαταλέγονται σε εκείνα τα στοιχεία που συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και της αδιαμφισβήτητης ομορφιάς του τόπου μας. Ξεχωρίσαμε 10 από αυτά που μας έκαναν κλικ, τόσο με το μεγαλείο όσο και με την επιβλητικότητά τους.
Παλαμήδι
Χτισμένο ανατολικά της πόλης του Ναυπλίου, μόλις 2,5 χλμ. από το κέντρο της, σε ένα λόφο ύψους 216 μέτρων, τοφρούριο του Παλαμηδίου στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου και παρατηρεί τα τεκταινόμενα στην αργολική πρωτεύουσα από την εποχή της Ενετοκρατίας (χτίστηκε μεταξύ 1687-1715). Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό φρούριο μπαρόκ, το οποίο αποτελείται από 8 ξεχωριστούς προμαχώνες και οφείλει το όνομά του στον ήρωα τουΤρωικού Πολέμου Παλαμήδη, γιο του Ναυπλίου. Η ανέγερσή του άρχισε το 1687 από τους Ενετούς, μετά από μια μάχη με τους Οθωμανούς για την κατάληψη του λόφου. Τα αρχικά σχέδια ήταν του Μοροζίνη, ενώ συνεχίστηκαν από τους Κόρνερ και Γκριμάνι, για να ολοκληρωθούν την περίοδο της Β' Ενετοκρατίας από τον Ενετό Γενικό Προβλεπτή του Στόλου Αυγουστίνο Σαγρέδο (1711-1714).
Ο κεντρικότερος από τους συνολικά 8 προμαχώνες (ο καθένας μόνος του μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άμυνα ή επίθεση) ήταν εκείνος τους Αγίου Ανδρέα, ο οποίος μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και ως Φρουραρχείο. Εκτός από τη σημαντική παρουσία του σε αγώνες και μάχες, το φρούριο χρησιμοποιήθηκε και ως φυλακή μέχρι το 1925, με αρκετούς πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους να έχουν περάσει από τα κελιά του. Εδώ μάλιστα φυλακίστηκε και το 1833 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Στο Παλαμήδι αξίζει να επισκεφτείτε το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα (λόγω του ότι το Ναύπλιο απελευθερώθηκε την ημέρα της γιορτής του αγίου), το μπουντρούμι όπου φυλακίστηκε ο Κολοκοτρώνης και το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Μπορείτε να προσεγγίσετε το φρούριο είτε οδικώς σε 5 λεπτά από το κέντρο του Ναυπλίου, είτε πεζή ανεβαίνοντας τα999 σκαλοπάτια που βρίσκονται στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, στο δρόμο προς την Ακροναυπλία.
Χτισμένο ανατολικά της πόλης του Ναυπλίου, μόλις 2,5 χλμ. από το κέντρο της, σε ένα λόφο ύψους 216 μέτρων, τοφρούριο του Παλαμηδίου στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου και παρατηρεί τα τεκταινόμενα στην αργολική πρωτεύουσα από την εποχή της Ενετοκρατίας (χτίστηκε μεταξύ 1687-1715). Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό φρούριο μπαρόκ, το οποίο αποτελείται από 8 ξεχωριστούς προμαχώνες και οφείλει το όνομά του στον ήρωα τουΤρωικού Πολέμου Παλαμήδη, γιο του Ναυπλίου. Η ανέγερσή του άρχισε το 1687 από τους Ενετούς, μετά από μια μάχη με τους Οθωμανούς για την κατάληψη του λόφου. Τα αρχικά σχέδια ήταν του Μοροζίνη, ενώ συνεχίστηκαν από τους Κόρνερ και Γκριμάνι, για να ολοκληρωθούν την περίοδο της Β' Ενετοκρατίας από τον Ενετό Γενικό Προβλεπτή του Στόλου Αυγουστίνο Σαγρέδο (1711-1714).
Ο κεντρικότερος από τους συνολικά 8 προμαχώνες (ο καθένας μόνος του μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άμυνα ή επίθεση) ήταν εκείνος τους Αγίου Ανδρέα, ο οποίος μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και ως Φρουραρχείο. Εκτός από τη σημαντική παρουσία του σε αγώνες και μάχες, το φρούριο χρησιμοποιήθηκε και ως φυλακή μέχρι το 1925, με αρκετούς πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους να έχουν περάσει από τα κελιά του. Εδώ μάλιστα φυλακίστηκε και το 1833 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Στο Παλαμήδι αξίζει να επισκεφτείτε το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα (λόγω του ότι το Ναύπλιο απελευθερώθηκε την ημέρα της γιορτής του αγίου), το μπουντρούμι όπου φυλακίστηκε ο Κολοκοτρώνης και το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Μπορείτε να προσεγγίσετε το φρούριο είτε οδικώς σε 5 λεπτά από το κέντρο του Ναυπλίου, είτε πεζή ανεβαίνοντας τα999 σκαλοπάτια που βρίσκονται στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, στο δρόμο προς την Ακροναυπλία.
Κάστρο Κορώνης
Πάνω από την μικρή πόλη της Κορώνης, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πελοποννήσου, δεσπόζει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου το Κάστρο της Κορώνης. Χτισμένο στην κορυφή του λόφου, δημιουργήθηκε κατά τους βυζαντινούςχρόνους στην τοποθεσία της αρχαίας Ασίνης.Οι Βενετοί ήταν εκείνοι που το ανοικοδόμησαν, βελτιώνοντας και τις οχυρώσεις του, και το επέκτειναν κατά τον 13ο αι., ενώ με την κατάκτηση της περιοχής από τους Τούρκους, το κάστρο της Κορώνης έπεσε στην κυριαρχία των κατακτητών το 1500. Στα δομικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία του, η κεντρική είσοδος μοιάζει με μια μεγάλη, τετράγωνη κατασκευή, ενώ για τη δημιουργία του τείχους χρησιμοποιήθηκαν πέτρες και αρχαίο οικοδομικό υλικό. Εσωτερικά του κάστρου –η βόρεια και η νότια πλευρά του ατενίζουν τη θάλασσα– σήμερα σώζονται τα ερείπια μιαςτρίκλιτης βασιλικής, κατάλοιπα του ναού της Αγίας Σοφίας, καθώς και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπου που αρχικά δημιουργήθηκε ως καθολική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ρόκκο και εν συνεχεία μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος για να καταλήξει τους νεότερους χρόνους να λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός.
Πάνω από την μικρή πόλη της Κορώνης, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πελοποννήσου, δεσπόζει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου το Κάστρο της Κορώνης. Χτισμένο στην κορυφή του λόφου, δημιουργήθηκε κατά τους βυζαντινούςχρόνους στην τοποθεσία της αρχαίας Ασίνης.Οι Βενετοί ήταν εκείνοι που το ανοικοδόμησαν, βελτιώνοντας και τις οχυρώσεις του, και το επέκτειναν κατά τον 13ο αι., ενώ με την κατάκτηση της περιοχής από τους Τούρκους, το κάστρο της Κορώνης έπεσε στην κυριαρχία των κατακτητών το 1500. Στα δομικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία του, η κεντρική είσοδος μοιάζει με μια μεγάλη, τετράγωνη κατασκευή, ενώ για τη δημιουργία του τείχους χρησιμοποιήθηκαν πέτρες και αρχαίο οικοδομικό υλικό. Εσωτερικά του κάστρου –η βόρεια και η νότια πλευρά του ατενίζουν τη θάλασσα– σήμερα σώζονται τα ερείπια μιαςτρίκλιτης βασιλικής, κατάλοιπα του ναού της Αγίας Σοφίας, καθώς και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπου που αρχικά δημιουργήθηκε ως καθολική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ρόκκο και εν συνεχεία μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος για να καταλήξει τους νεότερους χρόνους να λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός.
Κάστρο Μολύβου
Το δεύτερο μεγαλύτερο και πιο αξιόλογο κάστρο της Λέσβου, είναι αυτό του Μολύβου στο βόρειο τμήμα του νησιού. Πρόκειται για ένα έργο των Γατελούζων ηγεμόνων, το οποίο υπέστη προσθήκες μεταγενέστερα από τους Οθωμανούς καθώς και πιο σύγχρονες επισκευές, που δύσκολα μπορούν να διακριθούν λόγω της μεγάλης ομοιότητας των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Κάτω από τους δύο πύργους του έχουν βρεθεί υπολείμματα της αρχαίας ακρόπολης του 5ου αι. π.Χ, ενώ σε αντίθεση από εκείνη των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών χρόνων δυστυχώς δεν σώζεται τίποτα σήμερα. Περί το 1373 (χωρίς να υπάρχουν επιγραφικά ή άλλα στοιχεία) τοποθετείται η ανοικοδόμησή του από την αρχή από τους Γατελούζους. Το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών στοιχείων του κάστρου ανάγεται επί τουρκοκρατίας, με την πρώτη φάση να τοποθεταίται λίγο μετά το 1462, ενώ η τελευταία χρονολογείται πριν τα μέσα του 18ου αι. Σήμερα, το Κάστρο του Μολύβου απαρτίζεται από δέκα πύργους ο καθένας με το μεταπύργιό του, δύο προπύργια, την ακρόπολη στο βορειοανατολικό κομμάτι του, πέντε κτήρια στο εσωτερικό του και δύο προτειχίσματα.
Το δεύτερο μεγαλύτερο και πιο αξιόλογο κάστρο της Λέσβου, είναι αυτό του Μολύβου στο βόρειο τμήμα του νησιού. Πρόκειται για ένα έργο των Γατελούζων ηγεμόνων, το οποίο υπέστη προσθήκες μεταγενέστερα από τους Οθωμανούς καθώς και πιο σύγχρονες επισκευές, που δύσκολα μπορούν να διακριθούν λόγω της μεγάλης ομοιότητας των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Κάτω από τους δύο πύργους του έχουν βρεθεί υπολείμματα της αρχαίας ακρόπολης του 5ου αι. π.Χ, ενώ σε αντίθεση από εκείνη των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών χρόνων δυστυχώς δεν σώζεται τίποτα σήμερα. Περί το 1373 (χωρίς να υπάρχουν επιγραφικά ή άλλα στοιχεία) τοποθετείται η ανοικοδόμησή του από την αρχή από τους Γατελούζους. Το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών στοιχείων του κάστρου ανάγεται επί τουρκοκρατίας, με την πρώτη φάση να τοποθεταίται λίγο μετά το 1462, ενώ η τελευταία χρονολογείται πριν τα μέσα του 18ου αι. Σήμερα, το Κάστρο του Μολύβου απαρτίζεται από δέκα πύργους ο καθένας με το μεταπύργιό του, δύο προπύργια, την ακρόπολη στο βορειοανατολικό κομμάτι του, πέντε κτήρια στο εσωτερικό του και δύο προτειχίσματα.
Γνωστό και ως Κάστρο της Κω, οφείλει το όνομά του στο γεγονός ότι η πόλη της Κω φυτεύτηκε με νεραντζιές καιλεμονιές στα τέλη του 14ου και στις αρχές του 15ου αιώνα. Το Κάστρο της Νεραντζιάς στην Ακτή Κουντουριώτη ανεγέρθηκε στα τέλη του 14ου αιώνα ως τμήμα τηςοχύρωσης που οικοδόμησαν οι Ιωαννίτες Ιππότες. Αποτελείτο από δύο οχυρωμένους περιβόλους, είχεορθογώνιο σχήμα και σε καθεμία από τις 4 γωνίες του πλαισιωνόταν από έναν ψηλό πύργο. Για τη δημιουργίατου χρησιμοποιήθηκαν αρκετά αρχιτεκτονικά μέλη της αρχαίας πόλης της Κω και του Ασκληπιείου, τα οποία είναι ορατά εντοιχισμένα σε διάφορα τμήματά του μέχρι και σήμερα Κατά το 19ο αιώνα λειτούργησε ως κατοικία του Τούρκου διοικητή και στρατώνας της τουρκικής φρουράς, ενώ το Μάρτιο του 1816 ένα μεγάλο μέρος του καταστράφηκε μετά από έκρηξη σε μια από τις πυριτιδαποθήκες. Ητωρινή μορφή του αποτελεί έργο της Ιταλικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
βενετσιάνικο φρούριο της Φορτέτζας
Χτισμένο στο λόφο του Παλαιοκάστρου, πάνω από το δυτικό τμήμα της πόλης του Ρεθύμνου, το βενετσιάνικοφρούριο της Φορτέτζας στέκει αγέρωχος φρουρός της πόλης από το 1573, όποτε και οικοδομήθηκε από τουςΕνετούς. Ορατό από κάθε γωνιά της πόλης, προσφέρει πανοραμική θέα τόσο στο Ενετικό λιμάνι όσο και στην υπόλοιπη πόλη του Ρεθύμνου. Σκοπός της δημιουργίας του δεν ήταν άλλος από την προστασία της πόλης από τις επιδρομές του πειρατή ΟλούτζΑλή. Μέσα στο κάστρο, ωστόσο, μετά το πέρας των εργασιών το 1580, εγκαταστάθηκε μόνο η βενετσιάνικη φρουράκαθώς ο χώρος ήταν αρκετά μικρός για να χωρέσουν όλες οι κατοικίες της πόλης. Με την κατάληψη της πόλης από τους Τούρκους μετά το 1646, το φρούριο δεν υπέστη πολλές αλλοιώσεις από την αρχική του μορφή. Ωστόσο, έγιναν κάποιες συμπληρωματικές προσθήκες στις επιχωματώσεις και στον περίβολοτου φρουρίου. Στο κάστρο σήμερα διακρίνονται η κεντρική πύλη, στο ανατολικό τμήμα του μεταξύ των προμαχώνων του Αγίου Λουκά και του Αγίου Νικολάου, κάποια ερείπια από την κατοικία του Ρέκτορα (Ενετού διοικητή), ο καθεδρικός ναόςτου Αγίου Νικολάου (επί τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε τζαμί), οι πυριτιδαποθήκες, δεξαμενές, η αποθήκη πυροβολικού και κάποια μη αναγνωρισμένα κτήρια, οι πληροφορίες των αρχαιολόγων για τα οποία είναι ελάχιστες.
Χτισμένο στο λόφο του Παλαιοκάστρου, πάνω από το δυτικό τμήμα της πόλης του Ρεθύμνου, το βενετσιάνικοφρούριο της Φορτέτζας στέκει αγέρωχος φρουρός της πόλης από το 1573, όποτε και οικοδομήθηκε από τουςΕνετούς. Ορατό από κάθε γωνιά της πόλης, προσφέρει πανοραμική θέα τόσο στο Ενετικό λιμάνι όσο και στην υπόλοιπη πόλη του Ρεθύμνου. Σκοπός της δημιουργίας του δεν ήταν άλλος από την προστασία της πόλης από τις επιδρομές του πειρατή ΟλούτζΑλή. Μέσα στο κάστρο, ωστόσο, μετά το πέρας των εργασιών το 1580, εγκαταστάθηκε μόνο η βενετσιάνικη φρουράκαθώς ο χώρος ήταν αρκετά μικρός για να χωρέσουν όλες οι κατοικίες της πόλης. Με την κατάληψη της πόλης από τους Τούρκους μετά το 1646, το φρούριο δεν υπέστη πολλές αλλοιώσεις από την αρχική του μορφή. Ωστόσο, έγιναν κάποιες συμπληρωματικές προσθήκες στις επιχωματώσεις και στον περίβολοτου φρουρίου. Στο κάστρο σήμερα διακρίνονται η κεντρική πύλη, στο ανατολικό τμήμα του μεταξύ των προμαχώνων του Αγίου Λουκά και του Αγίου Νικολάου, κάποια ερείπια από την κατοικία του Ρέκτορα (Ενετού διοικητή), ο καθεδρικός ναόςτου Αγίου Νικολάου (επί τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε τζαμί), οι πυριτιδαποθήκες, δεξαμενές, η αποθήκη πυροβολικού και κάποια μη αναγνωρισμένα κτήρια, οι πληροφορίες των αρχαιολόγων για τα οποία είναι ελάχιστες.
Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας
Το Παλαιό Φρούριο, γνωστό κι ως Fortezza, δεσπόζει στην ανατολική πλευρά της πόλης, σε φύσει οχυρή θέση, που επί Ενετοκρατίας (15ος αιώνας) μετατράπηκε για αμυντικούς λόγους από χερσόνησο σε νησίδα με την κατασκευή τάφρου. Θα το βρείτε στην άκρη της Σπιανάδας, σε απόσταση λίγων λεπτών από το Λιστόν. Με το που διασχίσετε τη γέφυρα, πάνω από την τεχνητή τάφρο, την Κόντρα Φόσσα και περάσετε την επιβλητική του κεντρική πύλη, θα νιώσετε αυτόματα ότι πραγματοποιείτε ένα γοητευτικό ταξίδι στο παρελθόν.
Οι αρχικές μεσοβυζαντινές οχυρώσεις στο δικόρυφο βράχο συμπληρώθηκαν το 13ο-14ο αιώνα, ενώ το 15ο-16ο αιώνα τα τείχη αντικαταστάθηκαν από οχυρώσεις των Ενετών. Από τις αρχές του 16ου αιώνα η οχυρωμένη νησίδα αποτέλεσεστρατιωτικό και διοικητικό κέντρο. Επί Αγγλοκρατίας (1815-1864) πραγματοποιήθηκαν νέα αμυντικά έργα και οικοδομήθηκαν νέα κτίρια. Τα σημαντικότερα μνημεία στο χώρο του Παλαιού Φρουρίου είναι η κεντρική πύλη, οι προμαχώνες Σαβορνιάν, Μαρτινένγκο και Μανδρακίου, οι Πύργοι της Ξηράς και της Θάλασσας, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το κτήριο των φυλακών, οι αγγλικοί στρατώνες και το αγγλικό στρατιωτικό νοσοκομείο. Στους χώρους του Παλαιού Φρουρίου φιλοξενούνται, επίσης, η Δημόσια Βιβλιοθήκη και το Ιστορικό Αρχείο, ένα από τα σημαντικότερα της χώρας μας. Επίσης, λειτουργεί και το ομώνυμο cafe, όπου μπορείτε να κάνετε μια ευχάριστη στάση.
Το Παλαιό Φρούριο, γνωστό κι ως Fortezza, δεσπόζει στην ανατολική πλευρά της πόλης, σε φύσει οχυρή θέση, που επί Ενετοκρατίας (15ος αιώνας) μετατράπηκε για αμυντικούς λόγους από χερσόνησο σε νησίδα με την κατασκευή τάφρου. Θα το βρείτε στην άκρη της Σπιανάδας, σε απόσταση λίγων λεπτών από το Λιστόν. Με το που διασχίσετε τη γέφυρα, πάνω από την τεχνητή τάφρο, την Κόντρα Φόσσα και περάσετε την επιβλητική του κεντρική πύλη, θα νιώσετε αυτόματα ότι πραγματοποιείτε ένα γοητευτικό ταξίδι στο παρελθόν.
Οι αρχικές μεσοβυζαντινές οχυρώσεις στο δικόρυφο βράχο συμπληρώθηκαν το 13ο-14ο αιώνα, ενώ το 15ο-16ο αιώνα τα τείχη αντικαταστάθηκαν από οχυρώσεις των Ενετών. Από τις αρχές του 16ου αιώνα η οχυρωμένη νησίδα αποτέλεσεστρατιωτικό και διοικητικό κέντρο. Επί Αγγλοκρατίας (1815-1864) πραγματοποιήθηκαν νέα αμυντικά έργα και οικοδομήθηκαν νέα κτίρια. Τα σημαντικότερα μνημεία στο χώρο του Παλαιού Φρουρίου είναι η κεντρική πύλη, οι προμαχώνες Σαβορνιάν, Μαρτινένγκο και Μανδρακίου, οι Πύργοι της Ξηράς και της Θάλασσας, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το κτήριο των φυλακών, οι αγγλικοί στρατώνες και το αγγλικό στρατιωτικό νοσοκομείο. Στους χώρους του Παλαιού Φρουρίου φιλοξενούνται, επίσης, η Δημόσια Βιβλιοθήκη και το Ιστορικό Αρχείο, ένα από τα σημαντικότερα της χώρας μας. Επίσης, λειτουργεί και το ομώνυμο cafe, όπου μπορείτε να κάνετε μια ευχάριστη στάση.
Eνετικό Φρούριο Κούλες
Στην είσοδο του ενετικού λιμανιού του Ηρακλείου, το ενετικό φρούριο Κούλες αποτελεί ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα και φημισμένα μνημεία της πόλης. To "Φρούριο στη Θάλασσα" όπως είναι η μετάφρασή του από το Castello a Mare ή Rocca a Mare (σύμφωνα με την ενετική ονομασία του) έχει διατηρήσει το όνομά του από την τουρκική λέξη Su Kulesi. Δημιουργήθηκε το 1523-1540, σε θέση παλαιότερου φρουρίου που υπέστη σοβαρές ζημιές μετά από δυνατό σεισμό το 1303, με σκοπό να προστατεύσει την πόλη από τις επιθέσεις των εχθρών, ενώ το 1669 μαζί με την υπόλοιπη Κρήτη, έπεσε στα χέρια των Τούρκων κατακτητών. Αρχιτεκτονικά αποτελείται από δύο τμήματα το νοτιοδυτικό(παραλληλόγραμμο και ψηλότερο) και το βορειοανατολικό (σε σχήμα έλλειψης και λίγο πιο χαμηλό), ενώ διέθεται τρείς πύλες εισόδου Επί τουρκοκρατίας προστέθηκαν κτιστές επάλξεις με θέσεις τουφεκιοφόρων και κανονιών ενώ ακριβώς απέναντι χτίστηκε και ο Μικρός Κούλες, ο οποίος σήμερα, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Στους εσωτερικούς του χώρους, σύμφωνα με τους θρύλους, Κρήτες επαναστάτες βασανίστηκαν ανελέητα κατά τη διάρκεια της Επανάστασης
Στην είσοδο του ενετικού λιμανιού του Ηρακλείου, το ενετικό φρούριο Κούλες αποτελεί ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα και φημισμένα μνημεία της πόλης. To "Φρούριο στη Θάλασσα" όπως είναι η μετάφρασή του από το Castello a Mare ή Rocca a Mare (σύμφωνα με την ενετική ονομασία του) έχει διατηρήσει το όνομά του από την τουρκική λέξη Su Kulesi. Δημιουργήθηκε το 1523-1540, σε θέση παλαιότερου φρουρίου που υπέστη σοβαρές ζημιές μετά από δυνατό σεισμό το 1303, με σκοπό να προστατεύσει την πόλη από τις επιθέσεις των εχθρών, ενώ το 1669 μαζί με την υπόλοιπη Κρήτη, έπεσε στα χέρια των Τούρκων κατακτητών. Αρχιτεκτονικά αποτελείται από δύο τμήματα το νοτιοδυτικό(παραλληλόγραμμο και ψηλότερο) και το βορειοανατολικό (σε σχήμα έλλειψης και λίγο πιο χαμηλό), ενώ διέθεται τρείς πύλες εισόδου Επί τουρκοκρατίας προστέθηκαν κτιστές επάλξεις με θέσεις τουφεκιοφόρων και κανονιών ενώ ακριβώς απέναντι χτίστηκε και ο Μικρός Κούλες, ο οποίος σήμερα, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Στους εσωτερικούς του χώρους, σύμφωνα με τους θρύλους, Κρήτες επαναστάτες βασανίστηκαν ανελέητα κατά τη διάρκεια της Επανάστασης
Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου
Το σπουδαιότερο μνημείο από την εποχή της κυριαρχίας του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη στο νησί της Ρόδου, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου εμφανίζεται εντυπωσιακό και επιβλητικό αφού ανηφορίσετε την οδό Ιπποτών στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου. Χτισμένο στη θέση της κάτω Ακρόπολης της Αρχαίας Ρόδου, στην αρχική θέση του ναού του Θεού Ήλιου, το παλάτιδημιουργήθηκε το 14ο αιώνα από τους ιππότες του Αγίου Ιωάννη, προκειμένου να αποτελέσει την προσωπική κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου, λειτουργώντας ταυτόχρονα και ως το διοικητικό κέντρο της πόλης. Το παλάτι καταστράφηκε το 1856 μετά από μια ισχυρή έκρηξη πυρίτιδας και ανακατασκευάστηκε το 1940 από τουςΙταλούς, οι οποίοι ακολούθησαν τα αρχικά σχέδιά του, και αποτέλεσε το διοικητήριο και την κατοικία του Ιταλού διοικητή. Αντικείμενα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον είναι τα ψηφιδωτά δάπεδα, τα μεσαιωνικά έπιπλα, οι κίονες και τακιονόκρανα, καθρέπτες και πίνακες.
Το σπουδαιότερο μνημείο από την εποχή της κυριαρχίας του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη στο νησί της Ρόδου, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου εμφανίζεται εντυπωσιακό και επιβλητικό αφού ανηφορίσετε την οδό Ιπποτών στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου. Χτισμένο στη θέση της κάτω Ακρόπολης της Αρχαίας Ρόδου, στην αρχική θέση του ναού του Θεού Ήλιου, το παλάτιδημιουργήθηκε το 14ο αιώνα από τους ιππότες του Αγίου Ιωάννη, προκειμένου να αποτελέσει την προσωπική κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου, λειτουργώντας ταυτόχρονα και ως το διοικητικό κέντρο της πόλης. Το παλάτι καταστράφηκε το 1856 μετά από μια ισχυρή έκρηξη πυρίτιδας και ανακατασκευάστηκε το 1940 από τουςΙταλούς, οι οποίοι ακολούθησαν τα αρχικά σχέδιά του, και αποτέλεσε το διοικητήριο και την κατοικία του Ιταλού διοικητή. Αντικείμενα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον είναι τα ψηφιδωτά δάπεδα, τα μεσαιωνικά έπιπλα, οι κίονες και τακιονόκρανα, καθρέπτες και πίνακες.
Κάστρο Μεθώνης
Χτισμένο το 1209 από τους Ενετούς, στο νοδιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου, το Κάστρο της Μεθώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρωματικά έργα της Μεσογείου, καταλαμβάνοντας μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων.
Οι τρεις πλευρές του κάστρου βρέχονται από τη θάλασσα, ενώ η βόρεια είναι εκείνη που το συνδέει με την ξηρά, η οποία μάλιστα είναι ισχυρά οχυρωμένη από μία ακρόπολη. Για να προσεγγίσει κανείς το κάστρο θα πρέπει να διαβεί την άκρως εντυπωσιακή πέτρινη γέφυρα με τα 14 τόξα (οι Ενετοί με την συγκεκριμένη αντικατέστησαν την προϋπάρχουσα, ξύλινη γέφυρα). Η εντυπωσιακή πύλη του κάστρου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα –χαρακτηριστικότερο όλων το εντοιχισμένο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, συμβόλου της Βενετίας. Στα σημαντικότερα αξιοθέατα του κάστρου συγκαταλέγονται επίσης οι προμαχώνες Loredan και Bembo, τμήματα της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας –χτισμένο το 1830 από το γαλλικό απελευθερωτικό σώμα, λειτουργεί μέχρι και σήμερα–, η στήλη Μοροζίνι, οικόσημα, επιγραφές, θυρεοί καθώς και λείψανα δύο οθωμανικών λουτρών.Στη νότια άκρη του κάστρου εντοπίζεται το οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι, το οποίο προσεγγίζεται από έναν πλακόστρωτο δρόμο που ξεκινάει από την αναστυλωμένη Πύλη της Θάλασσας. Το κτίσμα που βρίσκεται στο νησάκι είναι οκταγωνικό, διώροφο και δημιουργήθηκε από τους Ενετούς το 1500 προκειμένου να λειτουργήσει ως προπύργιο για την προστασία του λιμανιού. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο πύργος λειτούργησε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων.
Χτισμένο το 1209 από τους Ενετούς, στο νοδιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου, το Κάστρο της Μεθώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρωματικά έργα της Μεσογείου, καταλαμβάνοντας μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων.
Οι τρεις πλευρές του κάστρου βρέχονται από τη θάλασσα, ενώ η βόρεια είναι εκείνη που το συνδέει με την ξηρά, η οποία μάλιστα είναι ισχυρά οχυρωμένη από μία ακρόπολη. Για να προσεγγίσει κανείς το κάστρο θα πρέπει να διαβεί την άκρως εντυπωσιακή πέτρινη γέφυρα με τα 14 τόξα (οι Ενετοί με την συγκεκριμένη αντικατέστησαν την προϋπάρχουσα, ξύλινη γέφυρα). Η εντυπωσιακή πύλη του κάστρου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα –χαρακτηριστικότερο όλων το εντοιχισμένο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, συμβόλου της Βενετίας. Στα σημαντικότερα αξιοθέατα του κάστρου συγκαταλέγονται επίσης οι προμαχώνες Loredan και Bembo, τμήματα της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας –χτισμένο το 1830 από το γαλλικό απελευθερωτικό σώμα, λειτουργεί μέχρι και σήμερα–, η στήλη Μοροζίνι, οικόσημα, επιγραφές, θυρεοί καθώς και λείψανα δύο οθωμανικών λουτρών.Στη νότια άκρη του κάστρου εντοπίζεται το οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι, το οποίο προσεγγίζεται από έναν πλακόστρωτο δρόμο που ξεκινάει από την αναστυλωμένη Πύλη της Θάλασσας. Το κτίσμα που βρίσκεται στο νησάκι είναι οκταγωνικό, διώροφο και δημιουργήθηκε από τους Ενετούς το 1500 προκειμένου να λειτουργήσει ως προπύργιο για την προστασία του λιμανιού. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο πύργος λειτούργησε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων.
Κάστρο Χώρας Κυθήρων
Χτισμένο τον 16ο αι. από τους Βενετούς, το Κάστρο της Χώρας των Κυθήρων, σε υπερυψωμένο, βραχώδες σημείο, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα του νησιού. Γνωστό και ως «Μάτι της Κρήτης», λόγω της τοποθεσίας του που «βλέπει» προς τη Μεγαλόνησο, δημιουργήθηκε σύμφωνα με πηγές πάνω σε κάποιο βυζαντινό φρούριο που προϋπήρχε στο ίδιο σημείο από τον 13ο αι. Βασικό χαρακτηριστικό του το γεγονός ότι τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών του συναντώνται αρκετοί ναοί, οι οποίοι χρονολογούνται τον 15ο αι. Πιο σημαντικός απ’ όλους εκείνος της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, η οποία μάλιστα θεωρείται και η προστάτιδα του νησιού. Στο εσωτερικό του κάστρου βρίσκονται επίσης οι φυλακές, μια πελώρια στέρνα με θόλους και τόξα, ερείπια από διώροφες κατοικίες, η πυριτιδαποθήκη, ο ναός του Παντοκράτορα (διακρίνεται για τις παλιές τοιχογραφίες του) και το Παλάτι των Προβλεπτών, όπου σήμερα φιλοξενείται το Ιστορικό Αρχείο των Κυθήρων με σημαντικά έγγραφα από το 1560. Στα συν η πανοραμική θέα στο Καψάλι, το επίνειο της Χώρας των Κυθήρων, στο μικρό νησάκι Χύτρα, τα Αντικύθηρα και στην Κρήτη (είναι ορατή καιρού επιτρέποντος).
Χτισμένο τον 16ο αι. από τους Βενετούς, το Κάστρο της Χώρας των Κυθήρων, σε υπερυψωμένο, βραχώδες σημείο, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα του νησιού. Γνωστό και ως «Μάτι της Κρήτης», λόγω της τοποθεσίας του που «βλέπει» προς τη Μεγαλόνησο, δημιουργήθηκε σύμφωνα με πηγές πάνω σε κάποιο βυζαντινό φρούριο που προϋπήρχε στο ίδιο σημείο από τον 13ο αι. Βασικό χαρακτηριστικό του το γεγονός ότι τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών του συναντώνται αρκετοί ναοί, οι οποίοι χρονολογούνται τον 15ο αι. Πιο σημαντικός απ’ όλους εκείνος της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, η οποία μάλιστα θεωρείται και η προστάτιδα του νησιού. Στο εσωτερικό του κάστρου βρίσκονται επίσης οι φυλακές, μια πελώρια στέρνα με θόλους και τόξα, ερείπια από διώροφες κατοικίες, η πυριτιδαποθήκη, ο ναός του Παντοκράτορα (διακρίνεται για τις παλιές τοιχογραφίες του) και το Παλάτι των Προβλεπτών, όπου σήμερα φιλοξενείται το Ιστορικό Αρχείο των Κυθήρων με σημαντικά έγγραφα από το 1560. Στα συν η πανοραμική θέα στο Καψάλι, το επίνειο της Χώρας των Κυθήρων, στο μικρό νησάκι Χύτρα, τα Αντικύθηρα και στην Κρήτη (είναι ορατή καιρού επιτρέποντος).