Ατμοσφαιρική μουσική, η οποία προσπαθεί από μόνη της να δημιουργήσει ατμόσφαιρα και να σώσει το παιχνίδι. Ο σχεδιασμός των επιπέδων θα μπορούσε να λειτουργήσει, αν τον βοηθούσαν και τα υπόλοιπα στοιχεία του παιχνιδιού. Σκληρό και θριλερίστικο, τουλάχιστον στο ξεκίνημα της περιπέτειας. Εξαιρετικό σύστημα saves.
Κάτω του μετρίου τεχνικός τομέας και γραφικά. Πολύ κακό σύστημα inventory για ένα παιχνίδι που στο μεγαλύτερο μέρος του απαιτεί γρήγορες αντιδράσεις. Επαναλαμβανόμενο gameplay και κακός χειρισμός.
20 ευρώ για ένα παιχνίδι που ακόμα και αν ήταν δωρεάν, ο παίκτης δεν θα άντεχε να ολοκληρώσει το δεύτερο επίπεδο;
Κάτω του μετρίου τεχνικός τομέας και γραφικά. Πολύ κακό σύστημα inventory για ένα παιχνίδι που στο μεγαλύτερο μέρος του απαιτεί γρήγορες αντιδράσεις. Επαναλαμβανόμενο gameplay και κακός χειρισμός.
20 ευρώ για ένα παιχνίδι που ακόμα και αν ήταν δωρεάν, ο παίκτης δεν θα άντεχε να ολοκληρώσει το δεύτερο επίπεδο;
Η κεντρική ιδέα του σεναρίου, όπως αυτή παρουσιάζεται στην εισαγωγή του 2Dark, είναι σχετικά ενδιαφέρουσα και σκοτεινή. Ο πρωταγωνιστής είδε πριν επτά χρόνια τη γυναίκα του να δολοφονείται και τα παιδιά του να πέφτουν θύματα απαγωγής από κάποιον μανιακό. Η σκηνή, παρόλο που είναι σε 2D στυλ περασμένων δεκαετιών, είναι επαρκής για να ξυπνήσει μνήμες και αναφορές από κορυφαία θρίλερ και να δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Δυστυχώς, όμως, αυτό που έχει αποδειχτεί τα τελευταία 20+ χρόνια, ειδικά μετά από την κυκλοφορία των Resident Evil και Silent Hill, είναι πως το είδος του θρίλερ απαιτεί 3D γραφικά για να καταφέρει να τρομοκρατήσει τον παίκτη. Μόνο το εξαιρετικό μουσικό θέμα δημιουργεί τελικά ένα κάποιο επίπεδο ατμόσφαιρας και ανησυχίας στον παίκτη, αλλά αυτό δεν συνοδεύεται από ανάλογα γραφικά ή gameplay.
2D gameplay
Πρακτικά ο παίκτης ξεκινάει να καταδιώξει και να διαλύσει μία ομάδα απαγωγέων παιδιών, οι οποίοι μπορεί και να έχουν αναμειχθεί στη δική του δραματική ιστορία. Όλα αυτά όμως μέσα σε 2D ισομετρικά –και ιδιαίτερα σκοτεινά– γραφικά, το σύνολο των οποίων θυμίζει αρκετά κάποια ανάλογης φόρμας action adventure των αρχών της δεκαετίας του ’90[αλλά και του 80], όπου ο παίκτης από ισομετρική οπτική εξερευνά τα επίπεδα, βρίσκει διάφορα αντικείμενα, λύνει βασικούς γρίφους και νικάει σχετικά αδιάφορους αντιπάλους. Οι αντίπαλοι αυτοί είτε θα σημάνουν συναγερμό όταν σας δουν, είτε θα σας επιτεθούν κατευθείαν. Το 2Dark έχει ένα επιπλέον στοιχείο που θα μπορούσε να είχε κάνει τη διαφορά στο gameplay, αν είχε ενσωματωθεί με τον σωστό τρόπο και είχε δουλευτεί περισσότερο: Ο παίκτης μπορεί να κινηθεί απαρατήρητος στον σκοτεινό χώρο, αρκεί να μην κάνει κάποιον ήχο που να προδώσει την παρουσία του.
50 χρόνια εξέλιξης του χειρισμού...
Ένα από τα σημεία του παιχνιδιού που θα έπρεπε να είχε αλλάξει πριν την κυκλοφορία του, είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται το inventory και η διαχείριση των αντικειμένων που χρειάζεστε στο παιχνίδι. Βλέποντας το inventory στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, είχαμε πιστέψει ότι επρόκειτο για κάποιο adventure game, αφού αποθήκευε κλειδιά, φακούς, μπαταρίες και διάφορα άλλα αντικείμενα που μπορούσαν να συνδυαστούν και μεταξύ τους. Λίγο μετά όμως, πιάσαμε το πραγματικό νόημα: action adventure με κακό χειρισμό όταν παίζεις με ποντίκι/πληκτρολόγιο και ακόμα χειρότερο όταν χρησιμοποιήσεις το joypad! To 2Dark υποχρεώνει τον παίκτη να χρησιμοποιεί το inventory για “ψύλλου πήδημα”, κάνοντας τα εύκολα δύσκολα όταν ο παίκτης πρέπει να αντιδράσει γρήγορα, αφού το παιχνίδι έχει αρκετές arcade στιγμές. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει σαν κάποιος να ξεκίνησε ένα point & click adventure και κάπου στην πορεία “το γύρισε” αφήνοντας όμως στο gameplay τα κουσούρια του inventory.
2D gameplay
Πρακτικά ο παίκτης ξεκινάει να καταδιώξει και να διαλύσει μία ομάδα απαγωγέων παιδιών, οι οποίοι μπορεί και να έχουν αναμειχθεί στη δική του δραματική ιστορία. Όλα αυτά όμως μέσα σε 2D ισομετρικά –και ιδιαίτερα σκοτεινά– γραφικά, το σύνολο των οποίων θυμίζει αρκετά κάποια ανάλογης φόρμας action adventure των αρχών της δεκαετίας του ’90[αλλά και του 80], όπου ο παίκτης από ισομετρική οπτική εξερευνά τα επίπεδα, βρίσκει διάφορα αντικείμενα, λύνει βασικούς γρίφους και νικάει σχετικά αδιάφορους αντιπάλους. Οι αντίπαλοι αυτοί είτε θα σημάνουν συναγερμό όταν σας δουν, είτε θα σας επιτεθούν κατευθείαν. Το 2Dark έχει ένα επιπλέον στοιχείο που θα μπορούσε να είχε κάνει τη διαφορά στο gameplay, αν είχε ενσωματωθεί με τον σωστό τρόπο και είχε δουλευτεί περισσότερο: Ο παίκτης μπορεί να κινηθεί απαρατήρητος στον σκοτεινό χώρο, αρκεί να μην κάνει κάποιον ήχο που να προδώσει την παρουσία του.
50 χρόνια εξέλιξης του χειρισμού...
Ένα από τα σημεία του παιχνιδιού που θα έπρεπε να είχε αλλάξει πριν την κυκλοφορία του, είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται το inventory και η διαχείριση των αντικειμένων που χρειάζεστε στο παιχνίδι. Βλέποντας το inventory στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, είχαμε πιστέψει ότι επρόκειτο για κάποιο adventure game, αφού αποθήκευε κλειδιά, φακούς, μπαταρίες και διάφορα άλλα αντικείμενα που μπορούσαν να συνδυαστούν και μεταξύ τους. Λίγο μετά όμως, πιάσαμε το πραγματικό νόημα: action adventure με κακό χειρισμό όταν παίζεις με ποντίκι/πληκτρολόγιο και ακόμα χειρότερο όταν χρησιμοποιήσεις το joypad! To 2Dark υποχρεώνει τον παίκτη να χρησιμοποιεί το inventory για “ψύλλου πήδημα”, κάνοντας τα εύκολα δύσκολα όταν ο παίκτης πρέπει να αντιδράσει γρήγορα, αφού το παιχνίδι έχει αρκετές arcade στιγμές. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει σαν κάποιος να ξεκίνησε ένα point & click adventure και κάπου στην πορεία “το γύρισε” αφήνοντας όμως στο gameplay τα κουσούρια του inventory.