Μια αβυσσαλέα «τοιχογραφία» της «καλής» προπολεμικής ελληνικής κοινωνίας
Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής. Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ. Προύχοντες και φορείς της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Φαινομενικά καθωσπρέπει αλλά ουσιαστικά «λοιμών καθέδρα», όπως τους αποκαλούν οι απέναντι που παρακολουθούν ηδονοβλεπτικά κάθε τους κίνηση. Μια κόρη ανάπηρη εκ γενετής, ονόματι Περσεφόνη, μια μάνα που θεωρεί ότι η ασχήμια είναι αμάρτημα και προσπαθεί να καλύψει ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές, ένας πατέρας επιρρεπής στη μοιχεία και τη βία, ένα νεαρό κορίτσι που γίνεται μήλον της έριδος ως φορέας της απόλυτης σεξουαλικότητας, ένας εικοσάχρονος που δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί, ένα ζευγάρι υποτακτικών –βουβοί θεατές των εγκλημάτων των αφεντικών τους, μια νεαρή υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, ένας ευνούχος υποτακτικός που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.
Μία οικογένεια που προσπαθεί να δείξει στην κοινωνία οτι είναι πρότυπο ηθικής και κάλλους. Τα μέλη της επιθυμούν να δείχνουν οτι ζουν με ευτυχία αλλά αποτυγχάνουν παταγωδώς καθώς τα καταπιεσμένα τους θέλω, το παρελθόν τους αλλά και οι αποφάσεις τους που λειτουργούν με γνώμωνα τις απόψεις των άλλων, τη θρησκεία αλλά και τα παιχνίδια εξουσίας τους κάθιστούν θύτες και θύματα ενός φαύλου κύκλου που μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα έχει από αυτά που θέλουν. Η τιμωρία στο τέλος έρχεται. Τελικά όμως, είναι αρκετή; Αποτελεί η τιμωρία προϊόν παραδειγματισμού; Κάποιος άμωμος και άμεμπτος έχει την εξουσία να τιμωρεί; Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας. Η ομάδα 4Frontal μετά τον Μουνή, την Οικογένεια Μπες-Βγες, την Σοφία Λασκαρίδου - μια αγάπη μεγάλη επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνεχίζοντας την αναζήτηση της σκηνικής αναπαράστασης ενός λογοτεχνικού κειμένου.
Η Παράσταση
Ο Θάνος Ζερίτης στέκεται με σεβασμό απέναντι στο πολύσημο, κοφτερό και ενίοτε υπερρεαλιστικό σύμπαν του Παύλου Μάτεσι, αφήνοντας το κείμενο να αναπνεύσει, φωτίζοντας τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν μια ηθογραφία των ανθρώπων της επαρχιακής κοινωνίας του ‘40: την ενοχή που μας δημιουργεί η θρησκεία αλλα και οι κοινωνικές επιταγές, την έννοια της αμαρτίας, της τιμωρίας και της κακίας, την αποδοχή της διαφορετικότητας, τον έρωτα, την εμμονή της ελληνικής κοινωνίας για το τι θα πει ο κόσμος, την ανάγκη μας να πιστεύουμε σε κάτι ανώτερο και την ψευδαίσθηση που διατηρεί ο άνθρωπος οτι έχει τη δυνατότητα να ελέγχει το μέλλον του ανεξάρτητα από τους αστάθμητους παράγοντες. Πέντε ερμηνευτές βυθίζονται στο μεδούλι των χαρακτήρων, φέρνοντας στην επιφάνεια την ιδαίτερη ψυχοσύνθεση τους, μέσα απο μία ενδελεχή διερεύνηση ακραίων ανθρώπινων συμπεριφορών. Μια θεατρική ομάδα, στέρεα,με καλοδουδουλεμένα όλα τα εκφραστικά μέσα, ακροβατεί με απόλυτη διαύγεια και προσήλωση ανάμεσα σε μια ηθικο-ψυχοδιανοητικά αβυσσαλέα «τοιχογραφία» της λεγόμενης «καλής» προπολεμικής ελληνικής κοινωνίας, προσφέροντας μας μια αξιόλογη θεατρική εμπειρία, που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την αινιγματικότητα του ψυχισμού των ηρώων του Παύλου Μάτεσι. Η αμφιλεγόμενη ηθική τους, οι εύθραυστες ισορροπίες τους, αλλά και η βαθιά και ουσιαστική αγάπη που τρέφει ο συγγραφέας στους ήρωες της φαντασίας του,είναι στοιχεία που αναδύονται και ρέουν ατόφια μέσα απο την χυμώδη, ειρωνικά κοφτερή και ρεαλιστική μυθοπλασία του, που βρίσκει σ'αυτή τη παράσταση του Ζερίτη, το απόσταγμα της φιλοσοφίας του συγγραφέα.
Ο Γιώργος Κισσανδράκης, στο ρόλο του Θεόδωρου Γαβρίηλ -δίνεται ολόψυχα, με παράφορο αλλά αξιοσημείωτα ελεγχόμενο πάθος, σε μια ερμηνεία με συναισθηματικές εντάσεις, στη συνάντηση του με έναν βίαιο και συνάμα αδύναμο χαρακτήρα. Η Ευαγγελία Καρακατσάνη, δίνει «μάθημα» ερμηνευτικού ελέγχου, υποδυόμενη τη μητέρα που ελέγχει τους πάντες και τα πάντα και καλύπτει οτι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές. Η Χρηστίνα Γαρμπή προσεγγίζει με αξιοσημείωτη ενσυναίσθηση και εκστατική ορμή, τους χαρακτήρες που υποδύεται,ειδικά την ανάπηρη κόρη και τη Μαρίνα, το νεαρό κορίτσι, «μήλον της έριδος»,που θα προσπαθήσει να ξεσκεπάσει τα φοβερά μυστικά της ευυπόληπτης οικογένειας. Στο ίδιο επίπεδο κινούνται και οι ερμηνείες του Χάρη Κρεμμύδα στον ρόλο του ευνούχου υπηρέτη Βελισσάριου και του Σταύρου Γιαννουλάδη, που υποδύεται τον νεαρό γιο της οικογένειας και τον αφηγητή. Η ταιριαστή μουσική και το λιτό σκηνικό περιβάλλον κάνουν σπουδαία δουλειά, από την πλευρά τους, καθώς δημιουργούν ατμόσφαιρα, διαθέσεις και συναισθήματα και δικαίως μπορούν να θεωρηθούν σημαντικό συστατικό της σκηνοθετικής εργασίας. Ο Θάνος Ζερίτης, διατηρώντας την αφήγηση σε υψηλούς ρυθμούς, υπερασπίζεται τις συναισθηματικές εντάσεις του έργου. Η δουλειά συνόλου -ομάδα 4Frontal- είναι κάτι που πρέπει να μνημονευτεί, όπως και η ευδιάκριτη παρουσίαση τόσων πολλών και διαφορετικών χαρακτήρων, ειδικά από τους ηθοποιούς που υποδύθηκαν δύο ή και τρεις διαφορετικούς ρόλους, επιστρατεύοντας τα σωματικά και φωνητικά τους εργαλεία
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Δραματουργική επεξεργασία: Νεφέλη Μαϊστράλη, Θανάσης Ζερίτης
Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης: Πάνος Τοψίδης
Μουσική επιμέλεια: Σταύρος Γιαννουλάδης
HairStyling: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Χρηστίνα Γαρμπή, Σταύρος Γιαννουλάδης,
Ευαγγελία Καρακατσάνη, Γιώργος Κισσανδράκης, Χάρης Κρεμμύδας
Θέατρο του Νέου Κόσμου- Δώμα, Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Νέος Κόσμος,
τηλ. 210 9212900
Ωρες-μέρες: Τετάρτη 21:15, Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15, Σάββατο 21:15, Κυριακή 19:00
Τιμές- Τετάρτη-Παρασκευή:κανονικό 13€, μειωμένο 10€
Σάββατο-Κυριακή :κανονικό 15€, μειωμένο 12€
Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής. Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ. Προύχοντες και φορείς της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Φαινομενικά καθωσπρέπει αλλά ουσιαστικά «λοιμών καθέδρα», όπως τους αποκαλούν οι απέναντι που παρακολουθούν ηδονοβλεπτικά κάθε τους κίνηση. Μια κόρη ανάπηρη εκ γενετής, ονόματι Περσεφόνη, μια μάνα που θεωρεί ότι η ασχήμια είναι αμάρτημα και προσπαθεί να καλύψει ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές, ένας πατέρας επιρρεπής στη μοιχεία και τη βία, ένα νεαρό κορίτσι που γίνεται μήλον της έριδος ως φορέας της απόλυτης σεξουαλικότητας, ένας εικοσάχρονος που δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί, ένα ζευγάρι υποτακτικών –βουβοί θεατές των εγκλημάτων των αφεντικών τους, μια νεαρή υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, ένας ευνούχος υποτακτικός που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.
Μία οικογένεια που προσπαθεί να δείξει στην κοινωνία οτι είναι πρότυπο ηθικής και κάλλους. Τα μέλη της επιθυμούν να δείχνουν οτι ζουν με ευτυχία αλλά αποτυγχάνουν παταγωδώς καθώς τα καταπιεσμένα τους θέλω, το παρελθόν τους αλλά και οι αποφάσεις τους που λειτουργούν με γνώμωνα τις απόψεις των άλλων, τη θρησκεία αλλά και τα παιχνίδια εξουσίας τους κάθιστούν θύτες και θύματα ενός φαύλου κύκλου που μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα έχει από αυτά που θέλουν. Η τιμωρία στο τέλος έρχεται. Τελικά όμως, είναι αρκετή; Αποτελεί η τιμωρία προϊόν παραδειγματισμού; Κάποιος άμωμος και άμεμπτος έχει την εξουσία να τιμωρεί; Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας. Η ομάδα 4Frontal μετά τον Μουνή, την Οικογένεια Μπες-Βγες, την Σοφία Λασκαρίδου - μια αγάπη μεγάλη επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνεχίζοντας την αναζήτηση της σκηνικής αναπαράστασης ενός λογοτεχνικού κειμένου.
Η Παράσταση
Ο Θάνος Ζερίτης στέκεται με σεβασμό απέναντι στο πολύσημο, κοφτερό και ενίοτε υπερρεαλιστικό σύμπαν του Παύλου Μάτεσι, αφήνοντας το κείμενο να αναπνεύσει, φωτίζοντας τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν μια ηθογραφία των ανθρώπων της επαρχιακής κοινωνίας του ‘40: την ενοχή που μας δημιουργεί η θρησκεία αλλα και οι κοινωνικές επιταγές, την έννοια της αμαρτίας, της τιμωρίας και της κακίας, την αποδοχή της διαφορετικότητας, τον έρωτα, την εμμονή της ελληνικής κοινωνίας για το τι θα πει ο κόσμος, την ανάγκη μας να πιστεύουμε σε κάτι ανώτερο και την ψευδαίσθηση που διατηρεί ο άνθρωπος οτι έχει τη δυνατότητα να ελέγχει το μέλλον του ανεξάρτητα από τους αστάθμητους παράγοντες. Πέντε ερμηνευτές βυθίζονται στο μεδούλι των χαρακτήρων, φέρνοντας στην επιφάνεια την ιδαίτερη ψυχοσύνθεση τους, μέσα απο μία ενδελεχή διερεύνηση ακραίων ανθρώπινων συμπεριφορών. Μια θεατρική ομάδα, στέρεα,με καλοδουδουλεμένα όλα τα εκφραστικά μέσα, ακροβατεί με απόλυτη διαύγεια και προσήλωση ανάμεσα σε μια ηθικο-ψυχοδιανοητικά αβυσσαλέα «τοιχογραφία» της λεγόμενης «καλής» προπολεμικής ελληνικής κοινωνίας, προσφέροντας μας μια αξιόλογη θεατρική εμπειρία, που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την αινιγματικότητα του ψυχισμού των ηρώων του Παύλου Μάτεσι. Η αμφιλεγόμενη ηθική τους, οι εύθραυστες ισορροπίες τους, αλλά και η βαθιά και ουσιαστική αγάπη που τρέφει ο συγγραφέας στους ήρωες της φαντασίας του,είναι στοιχεία που αναδύονται και ρέουν ατόφια μέσα απο την χυμώδη, ειρωνικά κοφτερή και ρεαλιστική μυθοπλασία του, που βρίσκει σ'αυτή τη παράσταση του Ζερίτη, το απόσταγμα της φιλοσοφίας του συγγραφέα.
Ο Γιώργος Κισσανδράκης, στο ρόλο του Θεόδωρου Γαβρίηλ -δίνεται ολόψυχα, με παράφορο αλλά αξιοσημείωτα ελεγχόμενο πάθος, σε μια ερμηνεία με συναισθηματικές εντάσεις, στη συνάντηση του με έναν βίαιο και συνάμα αδύναμο χαρακτήρα. Η Ευαγγελία Καρακατσάνη, δίνει «μάθημα» ερμηνευτικού ελέγχου, υποδυόμενη τη μητέρα που ελέγχει τους πάντες και τα πάντα και καλύπτει οτι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές. Η Χρηστίνα Γαρμπή προσεγγίζει με αξιοσημείωτη ενσυναίσθηση και εκστατική ορμή, τους χαρακτήρες που υποδύεται,ειδικά την ανάπηρη κόρη και τη Μαρίνα, το νεαρό κορίτσι, «μήλον της έριδος»,που θα προσπαθήσει να ξεσκεπάσει τα φοβερά μυστικά της ευυπόληπτης οικογένειας. Στο ίδιο επίπεδο κινούνται και οι ερμηνείες του Χάρη Κρεμμύδα στον ρόλο του ευνούχου υπηρέτη Βελισσάριου και του Σταύρου Γιαννουλάδη, που υποδύεται τον νεαρό γιο της οικογένειας και τον αφηγητή. Η ταιριαστή μουσική και το λιτό σκηνικό περιβάλλον κάνουν σπουδαία δουλειά, από την πλευρά τους, καθώς δημιουργούν ατμόσφαιρα, διαθέσεις και συναισθήματα και δικαίως μπορούν να θεωρηθούν σημαντικό συστατικό της σκηνοθετικής εργασίας. Ο Θάνος Ζερίτης, διατηρώντας την αφήγηση σε υψηλούς ρυθμούς, υπερασπίζεται τις συναισθηματικές εντάσεις του έργου. Η δουλειά συνόλου -ομάδα 4Frontal- είναι κάτι που πρέπει να μνημονευτεί, όπως και η ευδιάκριτη παρουσίαση τόσων πολλών και διαφορετικών χαρακτήρων, ειδικά από τους ηθοποιούς που υποδύθηκαν δύο ή και τρεις διαφορετικούς ρόλους, επιστρατεύοντας τα σωματικά και φωνητικά τους εργαλεία
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Δραματουργική επεξεργασία: Νεφέλη Μαϊστράλη, Θανάσης Ζερίτης
Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης: Πάνος Τοψίδης
Μουσική επιμέλεια: Σταύρος Γιαννουλάδης
HairStyling: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Χρηστίνα Γαρμπή, Σταύρος Γιαννουλάδης,
Ευαγγελία Καρακατσάνη, Γιώργος Κισσανδράκης, Χάρης Κρεμμύδας
Θέατρο του Νέου Κόσμου- Δώμα, Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Νέος Κόσμος,
τηλ. 210 9212900
Ωρες-μέρες: Τετάρτη 21:15, Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15, Σάββατο 21:15, Κυριακή 19:00
Τιμές- Τετάρτη-Παρασκευή:κανονικό 13€, μειωμένο 10€
Σάββατο-Κυριακή :κανονικό 15€, μειωμένο 12€
