Ο Φάουστ, ο κυνηγός του απόλυτου, ζητά την ολοκληρωτική ανθρώπινη ευτυχία, την ανίχνευση των αχανών οριζόντων του απείρου, την αναμέτρηση με το Άγνωστο, την ταύτιση με την Υπέρτατη Δύναμη. Σοφός ο ίδιος, τινάζει από πάνω του την συμβατική σοφία για να δοθεί ολόψυχα στη μέθη της ευτυχίας και τον πόνο της ηδονής, αυτά που στερήθηκε σαν άνθρωπος μια ολόκληρη ζωή. Δεν νοείται , όμως η ύπαρξη του, χωρίς την παρουσία του Μεφιστοφλή. Αυτός, ένας συναρπαστικός, διασκεδαστικός δαίμονας με οριοθετημένες δυνάμεις αναμετράται μαζί του σε ένα στοίχημα, πέρα από την ζωή: Ο Μεφιστοφελής θα υπηρετεί τον Φάουστ στην επίγεια ζωή, εάν, όμως, ο Φάουστ ομολογήσει ότι έζησε έστω και μια στιγμή ευτυχίας, τότε χάνει και αυτός θα υπηρετεί τον Μεφιστοφελή στον άλλο κόσμο. Πιστεύοντας ότι δεν θα μπορέσει να βρεί την χαρά και την λύτρωση ο Φάουστ ξεχύνεται με απεριόριστη λαχτάρα σε κάθε τι γήινο. Οι δυό τους Φάουστ και Μεφιστοφελής γίνονται ένα και με νεανικό σφρίγος, ορμάνε στην εποχή της βίας όπως σε παραλήρημα μετά από τραύμα, αναζητώντας περισσότερο πόνο, περισσότερη ηδονή, περισσότερη δύναμη μέσα σε ένα σύμπαν απεγνωσμένων ανθρώπων και βουβών, αμέτοχων θεών. Η πάλη του Μεφιστοφελή να παρασύρει τον Φάουστ σε κάθε τι σκοτεινό που κρύβει ο ορατός κόσμος και ο άλλος, αυτός των δαιμόνων και των μαγισσών είναι ένα γοητευτικό παιχνίδι που εμπεριέχει την θερμότητα της αγωνίας, μιας και ο Μεφιστοφελής δεν είναι πανίσχυρος.
Ο δρ Ιωάννης Φάουστ, πρόσωπο ιστορικό του 15ου αιώνα ήταν αλχημιστής,φιλόσοφος, αστρολόγος και μάντης.. Πέθανε το 1540 και εικοσι χρόνια αργότερα άρχισε να γίνεται θρυλική παράδοση το όνομα, η ζωή και το έργο του. Κεντρικό πρόσωπο της ευρωπαϊκής μυθολογίας, ο Φάουστ γνώρισε πολλές μεταμορφώσεις. Η πρώτη και πιο γνωστή θεατρική του εκδοχή βρίσκεται στον Δόκτορα Φάουστους του Κρίστοφερ Μάρλοοου, έργο που γράφτηκε από το 1597 ως το 1583, και ανήκε στο σταθερό ρεπερτόριο των αγγλικών θιάσων που περιοδεύουν στη Γερμανία κατά την εποχή του Γκαίτε. Ο Φάουστ αποτέλεσε το έργο ζωής του Γκαίτε που άρχισε να το γράφει το 1773 σε ηλικία 25 περίπου ετών. Ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος του έργου το 1806 και καταπιάστηκε με το δεύτερο μέρος του τα χρόνια που ακολούθησαν για να το ολοκληρώσει το 1831, επτά μήνες πριν το θάνατό του.
Εκτυλίσσεται στην μεταιχμιακή καμπή του Μεσαίωνα προς την Αναγέννηση, το συντηρητικό συνδέεται με το ανεπιθύμητο, το λογικό με το τετριμμένο, το χριστιανικό με το ανούσιο. Διάσπαρτα από την αρχή μέχρι το τέλος είναι τα μαγικά φαινόμενα: πνεύματα, φωνές αγγέλων, δαίμονες, στρίγγλες, μάγισσες. Το άλλοτε εκλεπτυσμένο χιούμορ διαδέχεται το πρόστυχο. Παράλληλα υπάρχουν γκροτεσκ σκηνές που μπλέκουν με το τραγικό. Ένας συναρπαστικός κόσμος ατίθασης αισθητικής ! Τα στοιχεία και οι σκηνές που αντλούν τη μορφή τους από την αρχαία τραγωδία και την κωμωδία, το σατυρικό δράμα, και την όπερα, είδη που εναλλάσσονται ακόμη και μέσα σε κάθε πράξη του έργου, προσφέρουν την προπαρασκευή για την είσοδο στο μοντέρνο θέατρο το οποίο θα εξελίσσεται συνεχώς από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η παράσταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου που παίζεται στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά, ένα θέατρο στολίδι για την πόλη, με εξαιρετική αισθητική και ακουστική, τα έχει όλα. Το έργο ορόσημο της παγκόσμιας δραματουργίας 'ζωντάνεψε" βγαίνοντας από το μπαούλο της ιστορίας σε μια άρτια εικαστικά παράσταση, με ρεαλιστική ματιά, που δεν της έλειπε ούτε ο λυρισμός και η ποίηση, ούτε και η δύναμη του συγκλονιστικού κειμένου που μαγεύει το κοινό αιώνες τώρα. Η σκηνοθετική προσέγγιση φώτισε ολόσωστα όλα τα σκοτεινά προκλητικά μέρη, τα παλλόμενα συναισθήματα και την τραγικότητα, χαρίζοντας πινελιές χιούμορ και μοντερνα δυναμική στο έργο του Γερμανού δραματουργού. Ο Φάουστ του Νίκου Κουρή είναι εξαιρετικός, καλύπτει όλη την συναισθηματική κλίμακα με προσήλωση και κινήσεις ακρίβειας. Ο Αργύρης Πανταζάρας είναι ένας νέος ηθοποιός, πολυτάλαντος, με εκπληκτική σκηνική άνεση και εκφραστικότητα. Ιδανικός Μεφιστοφελής, μας μεταγγίζει την φρενήρη ένταση και την αγωνία του δαίμονα να πετύχει το στόχο του. Οι δυό τους μας χαρίζουν ένα δυναμικό αντρικό ντουέτο, που μας κρατάει σε εγρήγορση. Οι κινήσεις τους μαγικές, απόλυτα συγχρονισμένες, με ρυθμό και απαράμιλλη γοητεία.
Η ερμηνεία της νεαρής Νάνσυς Σιδέρη είναι άνιση. Στην εισαγωγή της, σαν άβγαλτη παιδούλα, είναι καλή, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται αδύναμη ερμηνευτικά, με αποκορύφωμα την τελευταία της σκηνή, που απαγγέλλει το κείμενο, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε στο παραμικρό το παραλήρημα της Μαργαρίτας. Ατυχής είναι και η σκηνή της Νύχτας της Βαλπούργης, όχι κινησιολογικά, αλλά εκφραστικά. Οι νεαροί σποδαστές δεν κατορθώνουν να μας πείσουν ότι αυτή είναι μια νύχτα ξέφρενου οργίου, γεμάτη υστερία και λάγνο έρωτισμό. Το κορμί να τρέμει από την έκσταση, αλλά τα μάτια απαθή, χωρίς ίχνος πυρετού, μια όχι όμορφη αντίφαση. Η Μάρθα της Δήμητρας Βλαγκοπούλου, εξαιρετική. Οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ είναι μαγικοί, αν είχαμε όσκαρ ελληνικά, ευχαρίστως θα της το προσφέραμε.Πότε αέρινες, πότε δυναμικές οι χορογραφίες της Πατρίσιας Απέργη, ωραία τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα, εξαιρετικό αισθητικά και λειτουργικά το εντυπωσιακό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη .Καλοδουλεμένη, κατανοητή, η υπέροχη μεταφραση του μεγάλου μας Σπύρου Ευαγγελάτου. Μια αλησμόνητη θεατρική εμπειρία, που ζητας να ξαναδείς, πάνω από μια φορά
μετάφραση: Σπύρος Ευαγγελάτος
σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
χορογραφία: Πατρίσια Απέργη
κοστούμια: Βασιλική Συρμα
φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
ηθοποιοί: Νίκος Κουρής, Αργύρης Πανταζάρας
Νάνσυ Σιδέρη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ερρίκος Μηλιάρης,
Κλήμης Εμπέογλου,Καλλιόπη Παναγιωτίδου, Αγ. Μικελάτος.
και 30 σπουδαστές από τη Δραματική σχολή του Πειραικού Συνδέσμου.
Δημοτικό θέατρο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, τηλ 210 4143310-20
Τετάρτη, Κυριακή 7 μ.μ.
Σάββατο 5 μ.μ.
Πέμπτη, Παρασκευή 8.30 μ.μ.
πρόσβαση: 040 λεωφορείο
ηλεκτρικός σιδηρόδρομος
Ο δρ Ιωάννης Φάουστ, πρόσωπο ιστορικό του 15ου αιώνα ήταν αλχημιστής,φιλόσοφος, αστρολόγος και μάντης.. Πέθανε το 1540 και εικοσι χρόνια αργότερα άρχισε να γίνεται θρυλική παράδοση το όνομα, η ζωή και το έργο του. Κεντρικό πρόσωπο της ευρωπαϊκής μυθολογίας, ο Φάουστ γνώρισε πολλές μεταμορφώσεις. Η πρώτη και πιο γνωστή θεατρική του εκδοχή βρίσκεται στον Δόκτορα Φάουστους του Κρίστοφερ Μάρλοοου, έργο που γράφτηκε από το 1597 ως το 1583, και ανήκε στο σταθερό ρεπερτόριο των αγγλικών θιάσων που περιοδεύουν στη Γερμανία κατά την εποχή του Γκαίτε. Ο Φάουστ αποτέλεσε το έργο ζωής του Γκαίτε που άρχισε να το γράφει το 1773 σε ηλικία 25 περίπου ετών. Ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος του έργου το 1806 και καταπιάστηκε με το δεύτερο μέρος του τα χρόνια που ακολούθησαν για να το ολοκληρώσει το 1831, επτά μήνες πριν το θάνατό του.
Εκτυλίσσεται στην μεταιχμιακή καμπή του Μεσαίωνα προς την Αναγέννηση, το συντηρητικό συνδέεται με το ανεπιθύμητο, το λογικό με το τετριμμένο, το χριστιανικό με το ανούσιο. Διάσπαρτα από την αρχή μέχρι το τέλος είναι τα μαγικά φαινόμενα: πνεύματα, φωνές αγγέλων, δαίμονες, στρίγγλες, μάγισσες. Το άλλοτε εκλεπτυσμένο χιούμορ διαδέχεται το πρόστυχο. Παράλληλα υπάρχουν γκροτεσκ σκηνές που μπλέκουν με το τραγικό. Ένας συναρπαστικός κόσμος ατίθασης αισθητικής ! Τα στοιχεία και οι σκηνές που αντλούν τη μορφή τους από την αρχαία τραγωδία και την κωμωδία, το σατυρικό δράμα, και την όπερα, είδη που εναλλάσσονται ακόμη και μέσα σε κάθε πράξη του έργου, προσφέρουν την προπαρασκευή για την είσοδο στο μοντέρνο θέατρο το οποίο θα εξελίσσεται συνεχώς από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η παράσταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου που παίζεται στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά, ένα θέατρο στολίδι για την πόλη, με εξαιρετική αισθητική και ακουστική, τα έχει όλα. Το έργο ορόσημο της παγκόσμιας δραματουργίας 'ζωντάνεψε" βγαίνοντας από το μπαούλο της ιστορίας σε μια άρτια εικαστικά παράσταση, με ρεαλιστική ματιά, που δεν της έλειπε ούτε ο λυρισμός και η ποίηση, ούτε και η δύναμη του συγκλονιστικού κειμένου που μαγεύει το κοινό αιώνες τώρα. Η σκηνοθετική προσέγγιση φώτισε ολόσωστα όλα τα σκοτεινά προκλητικά μέρη, τα παλλόμενα συναισθήματα και την τραγικότητα, χαρίζοντας πινελιές χιούμορ και μοντερνα δυναμική στο έργο του Γερμανού δραματουργού. Ο Φάουστ του Νίκου Κουρή είναι εξαιρετικός, καλύπτει όλη την συναισθηματική κλίμακα με προσήλωση και κινήσεις ακρίβειας. Ο Αργύρης Πανταζάρας είναι ένας νέος ηθοποιός, πολυτάλαντος, με εκπληκτική σκηνική άνεση και εκφραστικότητα. Ιδανικός Μεφιστοφελής, μας μεταγγίζει την φρενήρη ένταση και την αγωνία του δαίμονα να πετύχει το στόχο του. Οι δυό τους μας χαρίζουν ένα δυναμικό αντρικό ντουέτο, που μας κρατάει σε εγρήγορση. Οι κινήσεις τους μαγικές, απόλυτα συγχρονισμένες, με ρυθμό και απαράμιλλη γοητεία.
Η ερμηνεία της νεαρής Νάνσυς Σιδέρη είναι άνιση. Στην εισαγωγή της, σαν άβγαλτη παιδούλα, είναι καλή, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται αδύναμη ερμηνευτικά, με αποκορύφωμα την τελευταία της σκηνή, που απαγγέλλει το κείμενο, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε στο παραμικρό το παραλήρημα της Μαργαρίτας. Ατυχής είναι και η σκηνή της Νύχτας της Βαλπούργης, όχι κινησιολογικά, αλλά εκφραστικά. Οι νεαροί σποδαστές δεν κατορθώνουν να μας πείσουν ότι αυτή είναι μια νύχτα ξέφρενου οργίου, γεμάτη υστερία και λάγνο έρωτισμό. Το κορμί να τρέμει από την έκσταση, αλλά τα μάτια απαθή, χωρίς ίχνος πυρετού, μια όχι όμορφη αντίφαση. Η Μάρθα της Δήμητρας Βλαγκοπούλου, εξαιρετική. Οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ είναι μαγικοί, αν είχαμε όσκαρ ελληνικά, ευχαρίστως θα της το προσφέραμε.Πότε αέρινες, πότε δυναμικές οι χορογραφίες της Πατρίσιας Απέργη, ωραία τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα, εξαιρετικό αισθητικά και λειτουργικά το εντυπωσιακό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη .Καλοδουλεμένη, κατανοητή, η υπέροχη μεταφραση του μεγάλου μας Σπύρου Ευαγγελάτου. Μια αλησμόνητη θεατρική εμπειρία, που ζητας να ξαναδείς, πάνω από μια φορά
μετάφραση: Σπύρος Ευαγγελάτος
σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
χορογραφία: Πατρίσια Απέργη
κοστούμια: Βασιλική Συρμα
φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
ηθοποιοί: Νίκος Κουρής, Αργύρης Πανταζάρας
Νάνσυ Σιδέρη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ερρίκος Μηλιάρης,
Κλήμης Εμπέογλου,Καλλιόπη Παναγιωτίδου, Αγ. Μικελάτος.
και 30 σπουδαστές από τη Δραματική σχολή του Πειραικού Συνδέσμου.
Δημοτικό θέατρο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, τηλ 210 4143310-20
Τετάρτη, Κυριακή 7 μ.μ.
Σάββατο 5 μ.μ.
Πέμπτη, Παρασκευή 8.30 μ.μ.
πρόσβαση: 040 λεωφορείο
ηλεκτρικός σιδηρόδρομος