​O ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ Β. ΖΑΙΤΣΕΦ ΚΑΙ Η  ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Ο Bασίλι Ζάιτσεφ γεννήθηκε στα Ουράλια. Από μικρός κυνηγούσε κάστορες με ένα αυτοσχέδιο τόξο. Σε ηλικία 12 ετών, ο πατέρας του Γκριγκόρι του χάρισε ένα παλιό όπλο. Ο νεαρός Βάσια άρχισε να κυνηγά ελάφια στις απέραντες στέπες της Σιβηρίας. Στο απαιτητικό κυνήγι του ελαφιού έμαθε την τέχνη της απόκρυψης και της σκόπευσης, τα δύο πιο σημαντικά προσόντα για ένα ελεύθερο σκοπευτή
ΖΑΚ-ΥΒ ΚΟΥΣΤΩ: O   ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ
Εκατομμύρια άνθρωποι έμαθαν για τον συναρπαστικό κόσμο του βυθού από τον Κουστό και το ατρόμητο πλήρωμά του, καθώς περιδιάβαιναν πέλαγα και ωκεανούς αποκαλύπτοντας τα χρονικά της ζωής στο υγρό στοιχείο. «Αν θες να μελετήσεις τα ψάρια, πρέπει κι εσύ ο ίδιος να γίνεις ψάρι», συνήθιζε να λέει  ο ίδιος ο Κουστώ. Αυτό έκανε στην πραγματική του ζωή. ​
ΑΛΙΚΗ ΔΙΠΛΑΡΑΚΟΥ: Η ΠΡΩΤΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ ΜΙΣ ΕΛΛΑΣ
Ηταν καστανή, με μεγάλα μάτια και καλοσμιλεμένα χείλη, και έστεκε υπέροχη στα 168 εκατοστά του ύψους της.  ​Mετά τη στέψη της ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος έσπευσε να δηλώσει: «Η ανακήρυξις αύτη αποτελεί αναμφισβητήτως μιας ελληνική δόξαν, δια την οποίαν εκφράζω τη χαρά μου»! ​
Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΘΡΥΛΙΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑΣ
 Στις ταινίες ήταν μια ερωτική ύπαρξη με ακαταμάχητο κορμί και έντονη σεξουαλικότητα. Στην πραγματικότητα, ήταν μια πληγωμένη γυναίκα που τη βίασαν σε μικρή ηλικία και εξαιτίας τηs ψυχοσύνθεσής της,  δεν κατάφερε να μείνει μακριά από τις καταχρήσεις και την αυτοκαταστροφή.... ​
Ευάγγελος Ζάππας:Ο αγωνιστής του 1821 που μετατρέπεται σε εθνικό ευεργέτη  με  όραμα του την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στο λίκνο τους. Αυτή είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση της προσφοράς του Ευάγγελου Ζάππα στον τόπο του, κάτι που θα του αναγνωρίσει ευτυχώς νωρίς το νεοσύστατο ελληνικό κράτος και θα τον τιμήσει ως εθνικό ευεργέτη.
Αίσωπος: Ο Ηρόδοτος τον χαρακτήριζε «λογοποιό» και ο Πλούταρχος τον περιέγραφε ως έναν παροιμιωδώς κακάσχημο και στραβοκάνη δούλο που τραύλιζε. Όλοι παραδέχονταν ωστόσο πως ήταν ένας ιδιαιτέρως οξυδερκής άνθρωπος με οξυμένη κοινωνική ματιά, γι’ αυτό και οι μύθοι του δεν ήταν παρά διδακτικές αλληγορίες για τη ζωή την ίδια και τον ανθρώπινο παράγοντα. 
Ο Τζορτζ Χέρμαν Ρουθ τζούνιορ ήταν γνωστός με τα προσωνύμια Μπέιμπ Ρουθ  ή Μπαμπίνο ή Σουλτάνος των βολών. Αγωνίστηκε στην Επαγγελματική Λίγκα και είναι ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες της αμερικανικής κουλτούρας, αφού  αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος παίκτης του μπέιζμπολ με  τα στατιστικά του να είναι μέχρι σήμερα ασυναγώνιστα. 
Ο Χιράμ Οδυσσεύς Σίμσον Γκραντ ήταν  Αμερικανός, στρατηγός των Βορείων και συνεργάτης του Αβραάμ Λίνκολν, ο νικητής του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου και πολιτικός που ανήκε στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Εκλέχθηκε δύο φορές και διατέλεσε 18ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, 
Χαβιέ Ετσεβαρία: Ο τρανός αρχηγός της διαβόητης οργάνωσης της Καθολικής Εκκλησίας, Opus Dei,  ανέλαβε τα ηνία της οργάνωσης το 1994 .  Στα χρόνια του, η Opus Dei γιγαντώθηκε ακόμα περισσότερο και στα μέλη της περιλαμβάνονται πια μεγάλες προσωπικότητες του κόσμου της πολιτικής και της οικονομίας. 
Ο Γουτεμβέργιος θεωρείται «πατέρας» της μηχανικής εκτύπωσης. Ο Γουτεμβέργιος συνέλαβε πρώτος την ιδέα της τυπογραφικής μεθόδου στο σύνολό της. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε πλέον σήμερα η εφεύρεση της τυπογραφίας δεν ανήκει ούτε σε κάποιο συγκεκριμένο λαό . Αποδίδεται, όμως, στον Γουτεμβέργιο η δόξα της εφεύρεσης της μεταλλικής μήτρας, με τη οποία διευκολύνθηκε η κατασκευή κινητών μεταλλικών στοιχείων και του πιεστηρίου.
Ντάριο Φο:αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό,  έχει ασκήσει κριτική, μεταξύ των άλλων, στην πολιτική της Καθολικής εκκλησίας για τις αμβλώσεις, τις πολιτικές δολοφονίες, το οργανωμένο έγκλημα, την πολιτική διαφθορά και το Μεσανατολικό. Τα έργα του συχνά βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό, στο ύφος της commedia dell'arte και  έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες.
 Γκέοργκ Έλσερ: 8η Νοεμβρίου του 1939 όταν η τύχη της ανθρωπότητας «παίχτηκε» σε μόλις δεκατρία λεπτά, που θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει την παγκόσμια Ιστορία τον 20ό αιώνα…Όταν ένας 36χρονος Γερμανός ξυλουργός, ο Γκέοργκ Έλσερ, ένιωσε ότι έπρεπε με κάθε τρόπο να σώσει τον κόσμο από την επερχόμενη καταστροφή και  να αναμετρηθεί με τον πανίσχυρο Φύρερ
Τζιορντάνο Μπρούνο:Θύμα των σκοτεινών χρόνων της Ευρώπης και της εκκλησιαστικής εξουσίας, πλέον φαντάζει σύμβολο στην αιώνια μάχη της ελευθερίας της σκέψης ενάντια στον σκοταδισμό. Παρά την απήχησή του στους καιρούς του, σήμερα ελάχιστα είναι γνωστά ή επιβεβαιωμένα για τον Μπρούνο, εκτός φυσικά από τη στιγμή που οδηγήθηκε από το χριστιανικό ιερατείο στην πυρά.
 Τζο Ντι Μάτζιο: Μια λαμπρή καριέρα στο μπέιζμπολ με μπόλικα χρυσά γάντια, 2.214 χτυπήματα και κάμποσες φωτογραφίες του κάτω από το μαξιλάρι ονειροπαρμένων αμερικανών πιτσιρικάδων. Δεν ακτινοβολούσε μόνο όταν κατάφερνε να χτυπήσει την μπάλα. Ηταν περιζήτητος στους κοσμικούς κύκλους της Νέας Υόρκης με τα ατσάκιστα κοστούμια και τους άψογους τρόπους.
Σεργκέι Ντιαγκίλεφ :Ρώσος ιμπρεσάριος, προστάτης των τεχνών και ανανεωτής του μπαλέτου. Δημιούργησε μια νέα αντίληψη στην αισθητική του μπαλέτου συνδυάζοντας στις παραστάσεις του τα εκφραστικά μέσα άλλων μορφών τέχνης, όπως της μουσικής, της ζωγραφικής και του θεάτρου. 
Το έργο του Φρεντερίκ Σοπέν προορίζεται αποκλειστικά για πιάνο και είναι πολύ απαιτητικό δεξιοτεχνικά. Ο Σοπέν  αξιοποίησε τους παραδοσιακούς χορούς της πατρίδας του, τις Πολωνέζες και τις Μαζούρκες.Το πιο διάσημο από τα 24 Πρελούδια του,  το συνέθεσε ένα βράδυ με έντονη κακοκαιρία, που περίμενε με αγωνία τη Σάνδη.
Ο Πίτερ Μπρέγκελ ο πρεσβύτερος ήταν από τους μεγαλύτερους τοπιογράφους όλων των εποχών. Εξαιρετικά είναι τα ημερολόγιά του με τοπία που αναφέρονται στους μήνες του χρόνου, που διακοσμούσαν τους μεγάλους καθεδρικούς ναούς. Η τέχνη του πλησιάζει περισσότερο το φανταστικό κόσμο του Ιερώνυμου Μπος και  που αποκαλύπτουν την ιδιοσυγκρασία του καλλιτέχνη του Βορρά, που φιλοσοφεί για το θάνατο και τη μοίρα του ανθρώπου.
Αντι Γουόρχολ: Το «πλάσμα της φαντασίας όπως προτιμούσε να αυτοχαρακτηρίζεται άφησε πίσω του χιλιάδες πίνακες, άντεργκράουντ ταινίες  και ένα φιλανθρωπικό Ιδρυμα . Πριν από τον αιφνίδιο θάνατό του το 1987, δήλωνε, «όταν πεθάνω δεν θέλω να μείνει κανένα ίχνος μου. Δεν θέλω να αφήσω τίποτα πίσω. ». Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι ειδικά στην πόλη όπου έζησε ο καλλιτέχνης, τα ίχνη του βρίσκονται παντού.
Όλες οι Προσωπικότητες