Στην Ινδία γίνεται ένας βιασμός κάθε 22 ώρες. Είναι κάτι σαν επιδημία. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η επιδημία προτιμά μια συγκεκριμένη κάστα: την κατώτερη. Σύμφωνα με στοιχεία που διαθέτει το Εθνικό Αρχείο Εγκλημάτων της Ινδίας [National Crime Records Bureau] περισσότερες από τέσσερις γυναίκες από την κάστα Dalit βιάζονται καθημερινά. Tο 2014 οι βιασμοί κατά γυναικών ή κοριτσιών Dalit, αυξήθηκαν κατά 19%. Σε πολλές από τις περιπτώσεις, αυτά τα εγκλήματα διαπράχθηκαν από δράστες που ανήκουν σε ανώτερη κάστα. Στην Ινδία ο βιασμός είναι και ταξικό έγκλημα. Τα κορίτσια Dalit είναι για να βιάζονται και να πεθαίνουν μέσα στον πόνο, τον φόβο και την ταπείνωση.
Την προσφυγή ενός 10χρονου κοριτσιού που βιάστηκε από τον θείο του και ζητάει να κάνει άμβλωση παρότι διανύει τη 26η εβδομάδα κύησης δέχθηκε να εξετάσει το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας. Οι γονείς του μικρού κοριτσιού αρχικά απευθύνθηκαν στο εφετείο το οποίο απέρριψε το αίτημά τους, να επιτραπεί στην κόρη τους να κάνει άμβλωση και έτσι στη συνέχεια απευθύνθηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Το Ανώτατο Δικαστήριο δέχθηκε να εξετάσει την υπόθεση και ζήτησε από γιατρούς να εξετάσουν την Τετάρτη το κορίτσι και στη συνέχεια να αποφασίσουν. Στην αιτιολόγηση τους αιτήματός τους οι γονείς επισημαίνουν ότι το 10χρονο κορίτσι δεν είναι ικανό σωματικά να αντέξει τον τοκετό.Σημειώνεται ότι οι αμβλώσεις στην Ινδία δεν επιτρέπονται μετά την 20η εβδομάδα της κύησης εκτός κι αν κινδυνεύει η ζωή της μητέρας. Τα ινδικά δικαστήρια εκδικάζουν συχνά τις προσφυγές θυμάτων βιασμού που ανακαλύπτουν αργά την εγκυμοσύνη τους όπως το κορίτσι που κατάλαβε ότι είναι έγκυος επειδή πονούσε στην κοιλιακή χώρα. Τον Μάιο το Ανώτατο Δικαστήριο είχε επιτρέψει σε ένα άλλο 10χρονο κορίτσι από την Πολιτεία Χαριάνα να κάνει άμβλωση όταν διένυε την 21η εβδομάδα κύησης. Η Ινδία κατέχει θλιβερό ρεκόρ στους βιασμούς. Μόνο στο Νέο Δελχί το 2015 είχαν καταγραφεί 2.199 βιασμοί, δηλαδή έξι την ημέρα κατά μέσο όρο. Περίπου 20.000 περιπτώσεις βιασμών καταγράφονται κάθε χρόνο στη χώρα, όμως ο πραγματικός τους αριθμός εκτιμάται ότι είναι πολύ μεγαλύτερος καθώς πολλά θύματα αποφεύγουν να καταγγείλουν την επίθεση εναντίον τους φοβούμενα τον στιγματισμό. Η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Παιδιών είχε εκτιμήσει το 2014 ότι ένα στα τρία θύματα βιασμού στην Ινδία είναι ανήλικο. Σε σχεδόν το 50% των περιπτώσεων οι δράστες είναι άνθρωποι από το περιβάλλον των θυμάτων.
Το 2012 η Ινδία και ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίστηκε από το περιστατικό βιασμού της φοιτήτριας μέσα στο λεωφορείο από μια ολόκληρη συμμορία [μαζί και με τον οδηγό] μπροστά στα μάτια του φίλου της που τον ξυλοκόπησαν άγρια όταν προσπάθησε να την προστατεύσει! Η φοιτήτρια έδωσε μάχη αλλά δεν μπόρεσε να κρατηθεί τελικά στη ζωή. Ακολούθησε θύελλα αντιδράσεων! Διαδηλώσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κάθε είδους. Οι Ινδές πάλεψαν με πάθος για το δικαίωμα τους στην αξιοπρέπεια με όσα μέσα διέθεταν. Το περιστατικό γυρίστηκε σε δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ με τίτλο: ‘η κόρη της Ινδίας’. Η ταινία απαγορεύτηκε στην Ινδία με τη δικαιολογία ότι υποδαυλίζει τη βία εναντίον των γυναικών αλλά έγινε viral στο διαδίκτυο. Το μόνο που κατέφεραν οι αγωνίστριες Ινδές ήταν να πάψει τουλάχιστον να θεωρείται ο βιασμός, ταμπού. Η κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων στην υπάρχουσα νομοθεσία, το 2013. Περιορισμένες, αφού το νομικό πλαίσιο εξακολουθεί να είναι βαθιά προβληματικό.
Τον Ιούλιο του 2014, ένα κορίτσι καταδικάστηκε σε ομαδικό βιασμό στην περιοχή Jharkhand της Βόρειας Ινδίας από το παράνομο δικαστήριο που έστησε ο αρχηγός του χωριού για να τιμωρηθεί ο αδερφός της που είχε ατιμάσει μια παντρεμένη γυναίκα. Με αυτή την τιμωρία πήρε ικανοποίηση ο σύζυγός της που είχε προσβληθεί. Για την ίδια τη γυναίκα δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Ούτε φυσικά για το κορίτσι που βιάστηκε ομαδικά.