Πώς θα τελειώσει αυτή η ιστορία; Οι ειδικοί λένε ότι μια πιθανότητα είναι τα κρούσματα θα αρχίσουν να μειώνονται όταν αρκετός πληθυσμός θα αρχίσει να αναπτύσσει ανοσία, είτε επειδή έχει ήδη νοσήσει είτε μέσω εμβολιασμού. Ένα άλλο πιθανό σενάριο είναι ότι ο ιός θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και θα μείνει για πάντα μαζί μας ως ένας κοινός αναπνευστικός ιός. Οι πανδημίες τελειώνουν όταν ο ιός δεν έχει αρκετούς ανθρώπους να μολύνει.Εάν ο ιός έρθει σε επαφή με ένα άτομο που δεν είναι ευαίσθητο στην ασθένεια, τότε αυτή η αλυσίδα μετάδοσης θα εξασθενίσει. Με λίγα λόγια, όσο εξαπλώνεται ο ιός, τόσο λιγότερα άτομα θα βρίσκει να μολύνει. Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι μολύνονται τόσοι άνθρωποι που πλέον δεν υπάρχουν αρκετά ευπαθή άτομα για να κρατήσουν την αλυσίδα ζωντανή.
Εποχιακός ιός;
Εάν ο SARS-CoV-2 είναι σαν τα κοινά στελέχη της γρίπης (ή όπως οι άλλοι κορονοϊοί που προκαλούν γρίπη), υπάρχει επίσης η πιθανότητα ο αριθμός των κρουσμάτων να μειωθεί όσο ζεσταίνει ο καιρός. Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να επανέλθει το φθινόπωρο και τον χειμώνα, όπως η γρίπη. Αλλά είναι νωρίς ακόμα να το υποθέτουμε αυτό.Θεωρητικά, οι περιβαλλοντικές συνθήκες μπορεί να επηρεάσουν τη μετάδοση ενός ιού και γι’αυτό ορισμένοι ιοί έχουν εποχικότητα. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σαφές, καθώς ιοί όπως η γρίπη έχουν εξίσου μεγάλη εξάπλωση σε τροπικές περιοχές. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, να γίνει δηλαδή εποχικός, υπάρχει πιθανότητα να μειωθούν τα συμπτώματα τις επόμενες χρονιές, επειδή περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν αποκτήσει ανοσία. Αλλά ακόμα δεν είναι σαφές εάν οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν ξανά από αυτόν τον ιό. Αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν ξανά από άλλους κορονοϊούς, γιατί η ανοσία που έχουν αναπτύξει, μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν όμως και ιοί, όπως εκείνος της ιλαράς, που όσοι την περάσουν ή κάνουν το εμβόλιο, είναι προστατευμένοι για πάντα.
Μετάλλαξη
Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι ο SARS-CoV-2 θα μεταλλαχθεί με έναν ωφέλιμο τρόπο, καθιστώντας πιο δύσκολο για τον ιό να μολύνει τους ανθρώπους. Όπως έγινε το 2002 με τον SARS που μεταλλάχτηκε και έκτοτε έγινε μεν πολύ πιο σοβαρός αλλά δύσκολα μεταδιδόταν στους ανθρώπους.
Ένα εμβόλιο
Μια άλλη ελπίδα είναι το εμβόλιο, που ήδη προσπαθούν να αναπτύξουν μεγάλες φαρμακευτικές.Πρόσφατα, ομάδα ερευνητών χαρτογράφησε τη λεπτομερή δομή της λεγόμενης πρωτεΐνης ακανθών που χρησιμοποιεί ο νέος κορονοϊός για να μολύνει ανθρώπινα κύτταρα. Αυτό ανοίγει την πόρτα για τη δημιουργία εμβολίου.Η ιδέα είναι ότι αν ο ανθρώπινος οργανισμός λάμβανε αυτές τις πρωτεΐνες μέσω του εμβολίου, θα δημιουργούσε αντισώματα εναντίον τους, έτσι ώστε, αν ποτέ εκτεθεί στον πραγματικό ιό, θα είχε ανοσία.Αλλά το πρόβλημα με τα εμβόλια είναι ότι είναι αρκετά χρονοβόρα για να δημιουργηθούν και να δοκιμαστούν, πριν αρχίσουν να χρησιμοποιούνται σε ανθρώπους. Συγκεκριμένα οι ειδικοί πιστεύουν ότι το εμβόλιο είναι πιθανόν 18 με 24 μήνες μακριά.
Ένας μακροχρόνιος ιός
Ο Γουίλιαμ Σάφνερ, λοιμωξιολόγος Πανεπιστήμιο Vanderbilt στο Τενεσί δεν θεωρεί ότι αυτός ο ιός θα εξαφανιστεί εντελώς. Επειδή ακριβώς είναι τόσο εύκολα μεταδοτικός. Η εξάλειψη μιας νόσου «σπάνια επιτυγχάνεται», σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρχει μια παρέμβαση για να διακόπτεται η μετάδοση, να υπάρχουν διαγνωστικά εργαλεία για την ανίχνευση περιπτώσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μετάδοση και οι άνθρωποι να είναι οι μόνοι που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ακόμη και αν ο κορονοϊός εξαλειφθεί μεταξύ των ανθρώπων, από τη στιγμή που θα εξακολουθεί να επιβιώνει στη φυσική του μορφή, στα ζώα, αυτές οι «δεξαμενές» μπορούν να τον επαναφέρουν, λέει ο Έπσταϊν.
Το μόνο σίγουρο μέτρο είναι η πρόληψη
Επειδή ακριβώς είναι ακόμα πολύ νωρίς να προβλέψουμε πώς συμπεριφέρεται αυτός ο ιός, η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη, σύμφωνα με τους ειδικούς:
Εάν ο SARS-CoV-2 είναι σαν τα κοινά στελέχη της γρίπης (ή όπως οι άλλοι κορονοϊοί που προκαλούν γρίπη), υπάρχει επίσης η πιθανότητα ο αριθμός των κρουσμάτων να μειωθεί όσο ζεσταίνει ο καιρός. Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να επανέλθει το φθινόπωρο και τον χειμώνα, όπως η γρίπη. Αλλά είναι νωρίς ακόμα να το υποθέτουμε αυτό.Θεωρητικά, οι περιβαλλοντικές συνθήκες μπορεί να επηρεάσουν τη μετάδοση ενός ιού και γι’αυτό ορισμένοι ιοί έχουν εποχικότητα. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σαφές, καθώς ιοί όπως η γρίπη έχουν εξίσου μεγάλη εξάπλωση σε τροπικές περιοχές. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, να γίνει δηλαδή εποχικός, υπάρχει πιθανότητα να μειωθούν τα συμπτώματα τις επόμενες χρονιές, επειδή περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν αποκτήσει ανοσία. Αλλά ακόμα δεν είναι σαφές εάν οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν ξανά από αυτόν τον ιό. Αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν ξανά από άλλους κορονοϊούς, γιατί η ανοσία που έχουν αναπτύξει, μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν όμως και ιοί, όπως εκείνος της ιλαράς, που όσοι την περάσουν ή κάνουν το εμβόλιο, είναι προστατευμένοι για πάντα.
Μετάλλαξη
Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι ο SARS-CoV-2 θα μεταλλαχθεί με έναν ωφέλιμο τρόπο, καθιστώντας πιο δύσκολο για τον ιό να μολύνει τους ανθρώπους. Όπως έγινε το 2002 με τον SARS που μεταλλάχτηκε και έκτοτε έγινε μεν πολύ πιο σοβαρός αλλά δύσκολα μεταδιδόταν στους ανθρώπους.
Ένα εμβόλιο
Μια άλλη ελπίδα είναι το εμβόλιο, που ήδη προσπαθούν να αναπτύξουν μεγάλες φαρμακευτικές.Πρόσφατα, ομάδα ερευνητών χαρτογράφησε τη λεπτομερή δομή της λεγόμενης πρωτεΐνης ακανθών που χρησιμοποιεί ο νέος κορονοϊός για να μολύνει ανθρώπινα κύτταρα. Αυτό ανοίγει την πόρτα για τη δημιουργία εμβολίου.Η ιδέα είναι ότι αν ο ανθρώπινος οργανισμός λάμβανε αυτές τις πρωτεΐνες μέσω του εμβολίου, θα δημιουργούσε αντισώματα εναντίον τους, έτσι ώστε, αν ποτέ εκτεθεί στον πραγματικό ιό, θα είχε ανοσία.Αλλά το πρόβλημα με τα εμβόλια είναι ότι είναι αρκετά χρονοβόρα για να δημιουργηθούν και να δοκιμαστούν, πριν αρχίσουν να χρησιμοποιούνται σε ανθρώπους. Συγκεκριμένα οι ειδικοί πιστεύουν ότι το εμβόλιο είναι πιθανόν 18 με 24 μήνες μακριά.
Ένας μακροχρόνιος ιός
Ο Γουίλιαμ Σάφνερ, λοιμωξιολόγος Πανεπιστήμιο Vanderbilt στο Τενεσί δεν θεωρεί ότι αυτός ο ιός θα εξαφανιστεί εντελώς. Επειδή ακριβώς είναι τόσο εύκολα μεταδοτικός. Η εξάλειψη μιας νόσου «σπάνια επιτυγχάνεται», σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρχει μια παρέμβαση για να διακόπτεται η μετάδοση, να υπάρχουν διαγνωστικά εργαλεία για την ανίχνευση περιπτώσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μετάδοση και οι άνθρωποι να είναι οι μόνοι που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ακόμη και αν ο κορονοϊός εξαλειφθεί μεταξύ των ανθρώπων, από τη στιγμή που θα εξακολουθεί να επιβιώνει στη φυσική του μορφή, στα ζώα, αυτές οι «δεξαμενές» μπορούν να τον επαναφέρουν, λέει ο Έπσταϊν.
Το μόνο σίγουρο μέτρο είναι η πρόληψη
Επειδή ακριβώς είναι ακόμα πολύ νωρίς να προβλέψουμε πώς συμπεριφέρεται αυτός ο ιός, η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη, σύμφωνα με τους ειδικούς:
- Έλεγχο του αριθμού των κρουσμάτων,
- καραντίνα για τα κρούσματα,
- ματαίωση μαζικών συγκεντρώσεων,
- τήρηση των κανόνων υγιεινής.
Πώς μπορούν τα ζώα να μεταδίδουν ασθένειες στους ανθρώπους
Τα τελευταία 50 χρόνια, μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες έχουν εξαπλωθεί γρήγορα μετά από το εξελικτικό τους άλμα από τα ζώα στον άνθρωπο.Η παγκόσμια κρίση του ιού HIV (AIDS) την δεκαετία του 1980 προήλθε από τους πιθήκους, η πανδημία της γρίπης των πτηνών την περίοδο 2004-2007 προήλθε από τα πουλιά και από τα γουρούνια δημιουργήθηκε η πανδημία γρίπης των χοίρων το 2009. Πιο πρόσφατα ανακαλύφθηκε σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS) από τις νυχτερίδες, ενώ από τις νυχτερίδες ξεκίνησε και ο ιός Ebola. Ανέκαθεν οι άνθρωποι κολλούσαν διάφορες ασθένειες από τα ζώα. Μάλιστα, οι περισσότερες νέες μολυσματικές ασθένειες προέρχονται από άγρια ζώα. Αλλά η περιβαλλοντική αλλαγή επιταχύνει αυτή τη διαδικασία, ενώ ο συνωστισμός στις πόλεις τα πολύ συχνότερα διεθνή ταξίδια σημαίνει πως όταν εμφανίζονται αυτές οι ασθένειες, μπορούν να εξαπλωθούν πολύ πιο γρήγορα από το παρελθόν.
Πώς γίνεται μια ασθένεια να μεταδοθεί από ένα είδος σε άλλο;
Τα περισσότερα ζώα έχουν διάφορα παθογόνα (βακτήρια και ιούς) που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες.
Η εξελικτική επιβίωση ενός παθογόνου εξαρτάται από το πόσο αποτελεσματικά μπορεί να φτάσει σε νέους ξενιστές. Η μεταπήδηση από το ένα είδος στο άλλο είναι ένας τρόπος για να γίνει αυτό. Εν συνεχεία, το ανοσοποιητικό σύστημα του νέου ξενιστή προσπαθεί να εξοντώσει τους ξένους παθογόνους παράγοντες, που σημαίνει ότι τόσο το παθογόνο, όσο και ο οργανισμός του ξενιστή μπαίνουν σε μια αέναη εξελικτική “διελκυστίνδα”, προσπαθώντας να βρουν νέους τρόπους να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον. Για παράδειγμα, περίπου το 10% των ανθρώπων πέθαναν κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS το 2003, ενώ κάτω από το 0,1% πεθαίνουν από μια "συνήθη" επιδημία γρίπης. Η περιβαλλοντική και κλιματική αλλαγή εξαλείφει και μεταβάλλει το οικοσύστημα των ζώων, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ζουν, τα μέρη όπου ζουν και τη διατροφή τους. Ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι έχει επίσης αλλάξει: το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα στις πόλεις, σε σχέση με το 35% πριν από 50 χρόνια.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Οι νέες ασθένειες σε έναν νέο ξενιστή είναι συχνά πιο επικίνδυνες, γι' αυτό και κάθε νέα ασθένεια είναι ανησυχητικό θέμα παγκόσμιας υγείας. Ορισμένες ομάδες ανθρώπων είναι πιο ευάλωτες στο να κολλήσουν αυτές τις νέες ασθενειών.Οι φτωχότεροι κάτοικοι των πόλεων είναι πιθανότερο να εργάζονται στον καθαρισμό και την αποχέτευση, αυξάνοντας τις πιθανότητες αντιμετώπισης πηγών και φορέων ασθενειών. Μπορούν επίσης να έχουν ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα εξαιτίας της κακής διατροφής και της έκθεσης σε κακή ατμόσφαιρα και ανθυγιεινές εγκαταστάσεις. Και αν αρρωστήσουν, μπορεί να μην είναι σε θέση να λάβουν την πρέπουσα ιατρική περίθαλψη.Οι νέες μολύνσεις μπορούν επίσης να εξαπλωθούν γρήγορα στις μεγάλες πόλεις, λόγω πολύ πυκνής συγκατοίκησης και μετακίνησης των ανθρώπων που αναπνέουν τον ίδιο αέρα και αγγίζουν τις ίδιες επιφάνειες.Σε ορισμένους πολιτισμούς, οι άνθρωποι τρέφονται με ζώα της άγριας φύσης, που κατοικούν στον αστικό ιστό ή στη γύρω περιοχή.
Οι πανδημίες αποτελούν μέρος του μέλλοντός μας
Το να αποδεχτούμε ότι νέες ασθένειες θα αναδύονται περιοδικά και ότι η διάδοσή τους θα γίνεται με τέτοιους τρόπους, θα μας φέρει σε θέση ισχύος για την καταπολέμηση νέων πανδημιών, οι οποίες αποτελούν αναπόφευκτο μέρος του μέλλοντός μας.Πριν από έναν αιώνα, η ισπανική πανδημία γρίπης μόλυνε περίπου μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους και σκότωσε 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.Η επιστημονική πρόοδος και οι τεράστιες επενδύσεις στην παγκόσμια υγεία σημαίνουν ότι μια αντίστοιχη ασθένεια θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί καλύτερα στο μέλλον.Ωστόσο, ο κίνδυνος παραμένει πραγματικός και ενδεχομένως καταστροφικός.
Τα τελευταία 50 χρόνια, μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες έχουν εξαπλωθεί γρήγορα μετά από το εξελικτικό τους άλμα από τα ζώα στον άνθρωπο.Η παγκόσμια κρίση του ιού HIV (AIDS) την δεκαετία του 1980 προήλθε από τους πιθήκους, η πανδημία της γρίπης των πτηνών την περίοδο 2004-2007 προήλθε από τα πουλιά και από τα γουρούνια δημιουργήθηκε η πανδημία γρίπης των χοίρων το 2009. Πιο πρόσφατα ανακαλύφθηκε σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS) από τις νυχτερίδες, ενώ από τις νυχτερίδες ξεκίνησε και ο ιός Ebola. Ανέκαθεν οι άνθρωποι κολλούσαν διάφορες ασθένειες από τα ζώα. Μάλιστα, οι περισσότερες νέες μολυσματικές ασθένειες προέρχονται από άγρια ζώα. Αλλά η περιβαλλοντική αλλαγή επιταχύνει αυτή τη διαδικασία, ενώ ο συνωστισμός στις πόλεις τα πολύ συχνότερα διεθνή ταξίδια σημαίνει πως όταν εμφανίζονται αυτές οι ασθένειες, μπορούν να εξαπλωθούν πολύ πιο γρήγορα από το παρελθόν.
Πώς γίνεται μια ασθένεια να μεταδοθεί από ένα είδος σε άλλο;
Τα περισσότερα ζώα έχουν διάφορα παθογόνα (βακτήρια και ιούς) που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες.
Η εξελικτική επιβίωση ενός παθογόνου εξαρτάται από το πόσο αποτελεσματικά μπορεί να φτάσει σε νέους ξενιστές. Η μεταπήδηση από το ένα είδος στο άλλο είναι ένας τρόπος για να γίνει αυτό. Εν συνεχεία, το ανοσοποιητικό σύστημα του νέου ξενιστή προσπαθεί να εξοντώσει τους ξένους παθογόνους παράγοντες, που σημαίνει ότι τόσο το παθογόνο, όσο και ο οργανισμός του ξενιστή μπαίνουν σε μια αέναη εξελικτική “διελκυστίνδα”, προσπαθώντας να βρουν νέους τρόπους να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον. Για παράδειγμα, περίπου το 10% των ανθρώπων πέθαναν κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS το 2003, ενώ κάτω από το 0,1% πεθαίνουν από μια "συνήθη" επιδημία γρίπης. Η περιβαλλοντική και κλιματική αλλαγή εξαλείφει και μεταβάλλει το οικοσύστημα των ζώων, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ζουν, τα μέρη όπου ζουν και τη διατροφή τους. Ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι έχει επίσης αλλάξει: το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα στις πόλεις, σε σχέση με το 35% πριν από 50 χρόνια.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Οι νέες ασθένειες σε έναν νέο ξενιστή είναι συχνά πιο επικίνδυνες, γι' αυτό και κάθε νέα ασθένεια είναι ανησυχητικό θέμα παγκόσμιας υγείας. Ορισμένες ομάδες ανθρώπων είναι πιο ευάλωτες στο να κολλήσουν αυτές τις νέες ασθενειών.Οι φτωχότεροι κάτοικοι των πόλεων είναι πιθανότερο να εργάζονται στον καθαρισμό και την αποχέτευση, αυξάνοντας τις πιθανότητες αντιμετώπισης πηγών και φορέων ασθενειών. Μπορούν επίσης να έχουν ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα εξαιτίας της κακής διατροφής και της έκθεσης σε κακή ατμόσφαιρα και ανθυγιεινές εγκαταστάσεις. Και αν αρρωστήσουν, μπορεί να μην είναι σε θέση να λάβουν την πρέπουσα ιατρική περίθαλψη.Οι νέες μολύνσεις μπορούν επίσης να εξαπλωθούν γρήγορα στις μεγάλες πόλεις, λόγω πολύ πυκνής συγκατοίκησης και μετακίνησης των ανθρώπων που αναπνέουν τον ίδιο αέρα και αγγίζουν τις ίδιες επιφάνειες.Σε ορισμένους πολιτισμούς, οι άνθρωποι τρέφονται με ζώα της άγριας φύσης, που κατοικούν στον αστικό ιστό ή στη γύρω περιοχή.
Οι πανδημίες αποτελούν μέρος του μέλλοντός μας
Το να αποδεχτούμε ότι νέες ασθένειες θα αναδύονται περιοδικά και ότι η διάδοσή τους θα γίνεται με τέτοιους τρόπους, θα μας φέρει σε θέση ισχύος για την καταπολέμηση νέων πανδημιών, οι οποίες αποτελούν αναπόφευκτο μέρος του μέλλοντός μας.Πριν από έναν αιώνα, η ισπανική πανδημία γρίπης μόλυνε περίπου μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους και σκότωσε 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.Η επιστημονική πρόοδος και οι τεράστιες επενδύσεις στην παγκόσμια υγεία σημαίνουν ότι μια αντίστοιχη ασθένεια θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί καλύτερα στο μέλλον.Ωστόσο, ο κίνδυνος παραμένει πραγματικός και ενδεχομένως καταστροφικός.
Η πλειοψηφία των νέων ασθενειών στους ανθρώπους, περίπου τα τρία τέταρτα, πηγάζουν από τα ζώα και εξ αυτών, οι ασθένειες των νυχτερίδων είναι οι πιο θανατηφόρες.Σε μελέτη το 2017 οι επιστήμονες βρήκαν ότι οι νυχτερίδες έφεραν τους περισσότερους επικίνδυνους ζωονοσογόνους ιούς από όλα τα άλλα είδη ζώων. Οι νυχτερίδες είναι φορείς αυτών των επικίνδυνων ιών αλλά δεν φαίνεται να νοσούν από αυτούς, γιατι έχουν καταφέρει να εξελίσσουν μηχανισμούς προστασίας ενάντια στους ιούς. Για παράδειγμα ο ιός SARS που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 800 άτομα παγκοσμίως το 2002 είχε αρχική προέλευση τις νυχτερίδες. Στην αλυσίδα ενεπλάκη και η μοσχογαλή ή αλλιώς σιβέτ, ένα μικρό αιλουροειδές που νόσησε αρχικά και μετέφερε τον ιό στους ανθρώπους. Το ίδιο συνέβη και με τον ιό MERS όπου ο αρχικός ξενιστής ήταν οι νυχτερίδες και μετέδωσαν τον ιό στις καμήλες και εν συνεχεία στον άνθρωπο.Οι νυχτερίδες, όμως, δεν είναι ξενιστές μόνο για τους κορονοϊούς αλλά και για μία σειρά φονικών ιών για τον άνθρωπο, όπως τον Έμπολα, τον Μαρμπούγκ, τον Νιπά και τον Χέντρα που έχουν προκαλέσει μεγάλες επιδημίες στην Αφρική και την Ασία.
Είναι γνωστό ότι οι ιοί συνεχώς μεταλλάσσονται κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Επιπλέον, ένας ιός που έχει μεταδοθεί από τα ζώα στον άνθρωπο θα υποστεί μεταλλάξεις προκειμένου να προσαρμοστεί στον νέο του ξενιστή. Δεν έχει όμως καταγραφεί ως τώρα μετάλλαξη που να έκανε κάποιον ιό περισσότερο μολυσματικό εν μέσω επιδημίας. Επιπλέον, τα μεταλλαγμένα στελέχη του ιού SARS είχαν μικρότερη ικανότητα μετάδοσης μεταξύ των ανθρώπων.Προφανώς, η επιδημία του νέου κορονοϊού προκαλεί παγκόσμια ανησυχία. Βέβαια, η θνητότητα είναι χαμηλή, περίπου στο 2% και πιθανώς ακόμα μικρότερη αν υπολογίσει κανείς τις περιπτώσεις των ατόμων που παραμένουν ασυμπτωματικοί ή ολιγοσυμπτωματικοί και δεν έχουν διαγνωσθεί. Υπάρχει όμως μεγάλη ανησυχία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για τον κίνδυνο εξάπλωσης της νόσου σε χώρες με λιγότερο ανεπτυγμένα συστήματα υγείας που δεν θα μπορούν να διαχειριστούν μεγάλο αριθμό ασθενών.
| |
Πώς ξεκίνησε ο νέος κορονοϊός - Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων γύρω από τη φονική νόσο
Το γονιδίωμα του νέου κοροναϊού έχει πολύ μεγάλη ομοιότητα με αυτό αντίστοιχου ιού των νυχτερίδων που θεωρείται ο ξενιστής της νόσου. Δεν είναι γνωστό ακόμη ποιο ενδιάμεσο ζώο μετέφερε τον ιό στον άνθρωπο. Από τα επιδημιολογικά στοιχεία προκύπτει ότι ένας μόνο ασθενής μολύνθηκε από τον ιό από ζώο και έκτοτε ξεκίνησε η μετάδοση μεταξύ των ανθρώπων. Σε όλα τα υπόλοιπα περιστατικά που έχουν καταγραφεί η μετάδοση έγινε από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αρχική μετάδοση πιστεύεται ότι έγινε στην αγορά αγρίων ζώων της πόλης Ουχάν που έχει κλείσει και απολυμανθεί για να αποτραπεί η περαιτέρω μετάδοση από τον αρχικό ξενιστή. Πιθανό να μεταδόθηκε από μια σούπα… με νυχτερίδα; Αυτή είναι η εκτίμηση ομάδας Κινέζων επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία ο κορονοϊός που εντοπίστηκε, τον περασμένο Δεκέμβριο, στην επαρχία Ουχάν μεταδόθηκε στους ανθρώπους από κατανάλωση νυχτερίδας ή φιδιού. Όπως αναφέρεται σε ευρήματα μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο «Journal Of Medical Virology» και απασχόλησε τόσο τα social media όσο και τα ΜΜΕ, πρόκειται για ένα νέο στέλεχος, το οποίο φαίνεται να είναι ένα μείγμα δύο άλλων κορονοϊών: ένα από νυχτερίδες και ένα άγνωστης προέλευσης. Η ομάδα, μάλιστα, παρουσίασε στοιχεία και με βάση αυτά ο ιός πριν χτυπήσει τους ανθρώπους ήταν σ' ένα είδος φιδιού, με βάση ορισμένους βιολογικούς δείκτες στις επιφανειακές πρωτεΐνες του. Αυτές οι πρωτεΐνες, λοιπόν, επιτρέπουν στους ιούς να εισβάλλουν σε ξενιστικά κύτταρα και η μεταλλαγμένη μορφή επιτρέπει στον κορονοϊό να επιτεθεί εύκολα σε ανθρώπινα κύτταρα. Σε κάποιο σημείο ένας ιός νυχτερίδας μεταδόθηκε σε φίδια και προσαρμόστηκε στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αργότερα, οι άνθρωποι στην αγορά της Ουχάν, είτε ερχόμενοι σε επαφή με εκείνα είτε καταναλώνοντας κρέας ερπετών, μολύνθηκαν.Η επιδημία του νέου κορονoϊού «2019-nCoV» συμβαίνει τη χειμερινή περίοδο για το βόρειο ημισφαίριο, μια εποχή που κυκλοφορούν πολλοί αναπνευστικοί ιοί και κυρίως ο ιός της γρίπης, επομένως αναμένεται ότι ένα μέρος των ύποπτων κρουσμάτων στην πραγματικότητα θα έχει προσβληθεί από τον ιό της γρίπης ή άλλο αναπνευστικό ιό. Ενα αρνητικό αποτέλεσμα στη μοριακή ανίχνευση του νέου κοροναϊού, ειδικά εάν έχει πραγματοποιηθεί σε δείγματα του ανώτερου αναπνευστικού, δεν αποκλείει τη μόλυνση.
Όταν υπάρχει ισχυρή υποψία για σοβαρή νόσηση, συνιστάται η επανάληψη με δείγματα από το κατώτερο αναπνευστικό. Σε ύποπτα κρούσματα, η ανίχνευση κάποιου άλλου παθογόνου μικροοργανισμού δεν αποκλείει την παρουσία και του νέου ιού «2019-nCoV», καθόσον μέχρι στιγμής τα δεδομένα για τον ρόλο της συλλοίμωξης είναι περιορισμένα.Ο νέος κοροναϊός ανήκει στην ομάδα beta των ιών Corona, μια ομάδα ιών που προκαλεί νόσηση σε πτηνά και θηλαστικά, του ανθρώπου περιλαμβανομένου. Στην ομάδα αυτή ανήκουν οι ιοί Corona HKU1, OC43, 229E, NL63, SARS CoV και MERS CoV. Στον άνθρωπο οι ιοί Corona HKU1, OC43, 229E, NL63 ευθύνονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα για λοιμώξεις του αναπνευστικού, που συνήθως είναι ήπιες. Μια μελέτη του ελληνικού Ινστιτούτου Pasteur έχει δείξει ότι οι ιοί αυτοί ευθύνονται για περίπου το 4% των λοιμώξεων του αναπνευστικού σε παιδιά κάθε χειμώνα. Οι ιοί όμως SARS CoV (που πλέον δεν κυκλοφορεί στους ανθρώπους) και MERS CoV ευθύνονται για βαρύτερες λοιμώξεις του αναπνευστικού και μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο. Η θνητότητα του νέου ιού 2019-nCoV υπολογίζεται σε 5%, αλλά βαίνει πάντως μειούμενη, ενώ είναι μικρότερη των ιών SARS CoV (9,5% το 2003/2004) και MERS CoV (34,5% το 2012). Με βάση τη γενετική σύσταση του νέου ιού «2019-nCoV» που ανακοίνωσαν οι υγειονομικές αρχές της Κίνας, ο ιός έχει 75-80% γενετική ομοιότητα με τον SARS CoV και περισσότερο από 85% με ιούς Corona που προσβάλλουν τις νυχτερίδες. Η εύρεση της γενετικής αλληλουχίας του νέου ιού επέτρεψε την ανάπτυξη μοριακών εξετάσεων σε πραγματικό χρόνο (real time PCR) για την ειδική ανίχνευση του νέου ιού.
Το γονιδίωμα του νέου κοροναϊού έχει πολύ μεγάλη ομοιότητα με αυτό αντίστοιχου ιού των νυχτερίδων που θεωρείται ο ξενιστής της νόσου. Δεν είναι γνωστό ακόμη ποιο ενδιάμεσο ζώο μετέφερε τον ιό στον άνθρωπο. Από τα επιδημιολογικά στοιχεία προκύπτει ότι ένας μόνο ασθενής μολύνθηκε από τον ιό από ζώο και έκτοτε ξεκίνησε η μετάδοση μεταξύ των ανθρώπων. Σε όλα τα υπόλοιπα περιστατικά που έχουν καταγραφεί η μετάδοση έγινε από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αρχική μετάδοση πιστεύεται ότι έγινε στην αγορά αγρίων ζώων της πόλης Ουχάν που έχει κλείσει και απολυμανθεί για να αποτραπεί η περαιτέρω μετάδοση από τον αρχικό ξενιστή. Πιθανό να μεταδόθηκε από μια σούπα… με νυχτερίδα; Αυτή είναι η εκτίμηση ομάδας Κινέζων επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία ο κορονοϊός που εντοπίστηκε, τον περασμένο Δεκέμβριο, στην επαρχία Ουχάν μεταδόθηκε στους ανθρώπους από κατανάλωση νυχτερίδας ή φιδιού. Όπως αναφέρεται σε ευρήματα μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο «Journal Of Medical Virology» και απασχόλησε τόσο τα social media όσο και τα ΜΜΕ, πρόκειται για ένα νέο στέλεχος, το οποίο φαίνεται να είναι ένα μείγμα δύο άλλων κορονοϊών: ένα από νυχτερίδες και ένα άγνωστης προέλευσης. Η ομάδα, μάλιστα, παρουσίασε στοιχεία και με βάση αυτά ο ιός πριν χτυπήσει τους ανθρώπους ήταν σ' ένα είδος φιδιού, με βάση ορισμένους βιολογικούς δείκτες στις επιφανειακές πρωτεΐνες του. Αυτές οι πρωτεΐνες, λοιπόν, επιτρέπουν στους ιούς να εισβάλλουν σε ξενιστικά κύτταρα και η μεταλλαγμένη μορφή επιτρέπει στον κορονοϊό να επιτεθεί εύκολα σε ανθρώπινα κύτταρα. Σε κάποιο σημείο ένας ιός νυχτερίδας μεταδόθηκε σε φίδια και προσαρμόστηκε στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αργότερα, οι άνθρωποι στην αγορά της Ουχάν, είτε ερχόμενοι σε επαφή με εκείνα είτε καταναλώνοντας κρέας ερπετών, μολύνθηκαν.Η επιδημία του νέου κορονoϊού «2019-nCoV» συμβαίνει τη χειμερινή περίοδο για το βόρειο ημισφαίριο, μια εποχή που κυκλοφορούν πολλοί αναπνευστικοί ιοί και κυρίως ο ιός της γρίπης, επομένως αναμένεται ότι ένα μέρος των ύποπτων κρουσμάτων στην πραγματικότητα θα έχει προσβληθεί από τον ιό της γρίπης ή άλλο αναπνευστικό ιό. Ενα αρνητικό αποτέλεσμα στη μοριακή ανίχνευση του νέου κοροναϊού, ειδικά εάν έχει πραγματοποιηθεί σε δείγματα του ανώτερου αναπνευστικού, δεν αποκλείει τη μόλυνση.
Όταν υπάρχει ισχυρή υποψία για σοβαρή νόσηση, συνιστάται η επανάληψη με δείγματα από το κατώτερο αναπνευστικό. Σε ύποπτα κρούσματα, η ανίχνευση κάποιου άλλου παθογόνου μικροοργανισμού δεν αποκλείει την παρουσία και του νέου ιού «2019-nCoV», καθόσον μέχρι στιγμής τα δεδομένα για τον ρόλο της συλλοίμωξης είναι περιορισμένα.Ο νέος κοροναϊός ανήκει στην ομάδα beta των ιών Corona, μια ομάδα ιών που προκαλεί νόσηση σε πτηνά και θηλαστικά, του ανθρώπου περιλαμβανομένου. Στην ομάδα αυτή ανήκουν οι ιοί Corona HKU1, OC43, 229E, NL63, SARS CoV και MERS CoV. Στον άνθρωπο οι ιοί Corona HKU1, OC43, 229E, NL63 ευθύνονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα για λοιμώξεις του αναπνευστικού, που συνήθως είναι ήπιες. Μια μελέτη του ελληνικού Ινστιτούτου Pasteur έχει δείξει ότι οι ιοί αυτοί ευθύνονται για περίπου το 4% των λοιμώξεων του αναπνευστικού σε παιδιά κάθε χειμώνα. Οι ιοί όμως SARS CoV (που πλέον δεν κυκλοφορεί στους ανθρώπους) και MERS CoV ευθύνονται για βαρύτερες λοιμώξεις του αναπνευστικού και μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο. Η θνητότητα του νέου ιού 2019-nCoV υπολογίζεται σε 5%, αλλά βαίνει πάντως μειούμενη, ενώ είναι μικρότερη των ιών SARS CoV (9,5% το 2003/2004) και MERS CoV (34,5% το 2012). Με βάση τη γενετική σύσταση του νέου ιού «2019-nCoV» που ανακοίνωσαν οι υγειονομικές αρχές της Κίνας, ο ιός έχει 75-80% γενετική ομοιότητα με τον SARS CoV και περισσότερο από 85% με ιούς Corona που προσβάλλουν τις νυχτερίδες. Η εύρεση της γενετικής αλληλουχίας του νέου ιού επέτρεψε την ανάπτυξη μοριακών εξετάσεων σε πραγματικό χρόνο (real time PCR) για την ειδική ανίχνευση του νέου ιού.
Πώς φιλοξενούν τόσους ιούς οι νυχτερίδες χωρίς οι ίδιες να νοσούν ποτέ;
Οι νυχτερίδες συνεχίζουν να ζουν αινιγματικές ζωές σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς τους.Και μία από αυτές είναι το γεγονός ότι αποτελούν ιδανικές δεξαμενές για τόσα και τόσα βακτήρια χωρίς οι ίδιες να εμφανίζουν εμφανή σημάδια νόσου.Ο ρόλος τους εξάλλου σε μια σειρά ιών και πανδημιών είναι περίτρανα γνωστός.Τον ρόλο τους ως θερμοκοιτίδα ιών έψαξε να βρει μια νέα μελέτη, με συνδυασμό εμπειρικών δεδομένων και προγνωστικών μοντέλων. Και βρήκε κάτι σημαντικό.Οι νυχτερίδες έχουν ετοιμοπόλεμο ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να ανταποκρίνεται άμεσα σε οποιαδήποτε απειλή. Και είναι αυτό το χαρακτηριστικό που διευκολύνει τη διασπορά των ιών. Πως μεταδίδουν άμεσα τους ιούς δηλαδή χωρίς αυτοί να προλάβουν να προσβάλουν τις νυχτερίδες. Ζώα με ασθενέστερα ανοσοποιητικά θα υπέφεραν πολύ από τους ιούς που κουβαλάνε οι νυχτερίδες. Εκείνες όμως μπορούν να δημιουργούν επιτόπου αποτελεσματικές αντιϊκές αντιδράσεις. «Αυτό θα κατέληγε σε εκτεταμένη φλεγμονή αν κάποιο άλλο ζώο επιχειρούσε μια τέτοια αντιϊκή αντίδραση με το δικό του ανοσοποιητικό. Οι νυχτερίδες εμφανίζονται να έχουν ιδιαιτέρως ανθεκτικές αντιφλεγμονώδεις οδούς», λένε χαρακτηριστικά οι ερευνητές στο άρθρο τους στο «eLife».«Όταν έχεις ένα τόσο ανώτερο ανοσοποιητικό σύστημα … οι ιοί δεν προκαλούν βλάβη στον ξενιστή τους. Όταν όμως μεταφέρεται σε κάτι σαν τον άνθρωπο, εμείς δεν έχουμε τους ίδιους αντιϊκούς μηχανισμούς, γι’ αυτό και βιώνουμε μεγάλες παθολογίες».Οι νυχτερίδες μεταφέρουν τους ιούς τους μέσω του σάλιου, των ούρων και των κοπράνων τους, μολύνοντας έτσι άλλα ζώα, πριν αυτά μολύνουν τον άνθρωπο.Οι νυχτερίδες εκτός από το γεγονός πως αντιπροσωπέυουν το 1/4 των θηλαστικών, ζουν παντού, πλήν της Ανταρκτικής. Ζουν κοντά στον άνθρωπο και σε αγροκτήματα. Η ικανότητα να πετούν, σημαίνει μεγαλύτερη ευκολία στην μεταφορά του ιού, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως, τα περιττώματα τους, συμβάλλουν και αυτά στην μετάδωση ασθενειών. Οι άνθρωποι σε πολλά μέρη του κόσμου τρώνε νυχτερίδες, ενώ τις πωλούν ακόμα και ζωντανές στο εμπόριο, κάτι που οδήγησε στον ιο Σαρς αλλά και στην εξάπλωση του Κορονοϊού στην Γουχάν. Παράλληλα ζουν σε τεράστιες αποικίες, μέσα σε σπηλιές, όπου οι συνθήκες είναι ιδανικές για τη μετάδοση των ιών, μεταξύ τους. Ενώ οι νυχτερίδες πρέπει να μελετηθούν, και οι ιοί που μεταφέρουν να παρακολουθούνται συστηματικά για λόγους δημόσιας υγείας, αυτό δεν μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι νυχτερίδες είναι το πρόβλημα. Δυστυχώς είναι ο άνθρωπος που παρεμβαίνει στις ζωές τους και επ′ ουδενί το αντίθετο.Η αγοροπωλησία νυχτερίδων, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να σταματήσει, αν θέλουμε να εμποδίσουμε την μεταφορά ιών.Τόσο οι τρομοκρατικές επιθέσεις όσο και τα κρούσματα ασθενειών φαίνονται αναπόφευκτα. Πρέπει να είσαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά και για να γίνει αυτό, χρειάζεται η απαραίτητη, ευφυία.
Οι νυχτερίδες συνεχίζουν να ζουν αινιγματικές ζωές σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς τους.Και μία από αυτές είναι το γεγονός ότι αποτελούν ιδανικές δεξαμενές για τόσα και τόσα βακτήρια χωρίς οι ίδιες να εμφανίζουν εμφανή σημάδια νόσου.Ο ρόλος τους εξάλλου σε μια σειρά ιών και πανδημιών είναι περίτρανα γνωστός.Τον ρόλο τους ως θερμοκοιτίδα ιών έψαξε να βρει μια νέα μελέτη, με συνδυασμό εμπειρικών δεδομένων και προγνωστικών μοντέλων. Και βρήκε κάτι σημαντικό.Οι νυχτερίδες έχουν ετοιμοπόλεμο ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να ανταποκρίνεται άμεσα σε οποιαδήποτε απειλή. Και είναι αυτό το χαρακτηριστικό που διευκολύνει τη διασπορά των ιών. Πως μεταδίδουν άμεσα τους ιούς δηλαδή χωρίς αυτοί να προλάβουν να προσβάλουν τις νυχτερίδες. Ζώα με ασθενέστερα ανοσοποιητικά θα υπέφεραν πολύ από τους ιούς που κουβαλάνε οι νυχτερίδες. Εκείνες όμως μπορούν να δημιουργούν επιτόπου αποτελεσματικές αντιϊκές αντιδράσεις. «Αυτό θα κατέληγε σε εκτεταμένη φλεγμονή αν κάποιο άλλο ζώο επιχειρούσε μια τέτοια αντιϊκή αντίδραση με το δικό του ανοσοποιητικό. Οι νυχτερίδες εμφανίζονται να έχουν ιδιαιτέρως ανθεκτικές αντιφλεγμονώδεις οδούς», λένε χαρακτηριστικά οι ερευνητές στο άρθρο τους στο «eLife».«Όταν έχεις ένα τόσο ανώτερο ανοσοποιητικό σύστημα … οι ιοί δεν προκαλούν βλάβη στον ξενιστή τους. Όταν όμως μεταφέρεται σε κάτι σαν τον άνθρωπο, εμείς δεν έχουμε τους ίδιους αντιϊκούς μηχανισμούς, γι’ αυτό και βιώνουμε μεγάλες παθολογίες».Οι νυχτερίδες μεταφέρουν τους ιούς τους μέσω του σάλιου, των ούρων και των κοπράνων τους, μολύνοντας έτσι άλλα ζώα, πριν αυτά μολύνουν τον άνθρωπο.Οι νυχτερίδες εκτός από το γεγονός πως αντιπροσωπέυουν το 1/4 των θηλαστικών, ζουν παντού, πλήν της Ανταρκτικής. Ζουν κοντά στον άνθρωπο και σε αγροκτήματα. Η ικανότητα να πετούν, σημαίνει μεγαλύτερη ευκολία στην μεταφορά του ιού, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως, τα περιττώματα τους, συμβάλλουν και αυτά στην μετάδωση ασθενειών. Οι άνθρωποι σε πολλά μέρη του κόσμου τρώνε νυχτερίδες, ενώ τις πωλούν ακόμα και ζωντανές στο εμπόριο, κάτι που οδήγησε στον ιο Σαρς αλλά και στην εξάπλωση του Κορονοϊού στην Γουχάν. Παράλληλα ζουν σε τεράστιες αποικίες, μέσα σε σπηλιές, όπου οι συνθήκες είναι ιδανικές για τη μετάδοση των ιών, μεταξύ τους. Ενώ οι νυχτερίδες πρέπει να μελετηθούν, και οι ιοί που μεταφέρουν να παρακολουθούνται συστηματικά για λόγους δημόσιας υγείας, αυτό δεν μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι νυχτερίδες είναι το πρόβλημα. Δυστυχώς είναι ο άνθρωπος που παρεμβαίνει στις ζωές τους και επ′ ουδενί το αντίθετο.Η αγοροπωλησία νυχτερίδων, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να σταματήσει, αν θέλουμε να εμποδίσουμε την μεταφορά ιών.Τόσο οι τρομοκρατικές επιθέσεις όσο και τα κρούσματα ασθενειών φαίνονται αναπόφευκτα. Πρέπει να είσαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά και για να γίνει αυτό, χρειάζεται η απαραίτητη, ευφυία.
Οι 7 πιο θανατηφόροι ιοί στον κόσμο
Ο ιός είναι παθογόνος παράγοντας που δρα μολύνοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου, όπως και τα περισσότερα ένζυμα που χρειάζεται για την επιβίωση του. Η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε για πρώτη φορά τον 19o αιώνα και παρατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κατά τον 20ό αιώνα, όταν έγινε δυνατή η κρυστάλλωσή τους.Φαίνεται πως απέχουμε πολύ από το να κερδίσουμε οριστικά τον αγώνα ενάντια στους ιούς. Τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετοί ιοί έχουν διαδοθεί από ζώα σε ανθρώπους προκαλώντας μεγάλο πανικό και σκορπίζοντας τον θάνατο σε εκατοντάδες πολίτες του κόσμου. Το ιογενές στέλεχος που οδήγησε στον Έμπολα τη διετία 2014-2016 στη Δυτική Αφρική σκοτώνει πλέον μέχρι και το 90% των ανθρώπων που μολύνει, καθιστώντας τον πιο θανατηφόρο ιό. Ποιοι είναι όμως οι υπόλοιποι που συμπληρώνουν την τρομακτική δεκάδα;
Έμπολα
Τα πρώτα γνωστά κρούσματα από τον Έμπολα έκαναν την εμφάνισή τους στη Δημοκρατία του Κονγκό το μακρινό 1976. Το 2014 μετατράπηκε σε επιδημία, καθιστώντας την ως την πιο επικίνδυνη επιδημία της νόσου μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται δύο μέρες έως και τρεις εβδομάδες μετά την επαφή με τον ιό και σε αυτά περιλαμβάνονται πυρετός, πονόλαιμος, μυϊκοί πόνοι και πονοκέφαλος. Συνήθως, συνοδεύονται από ναυτία, εμετό και διάρροια, και ταυτόχρονα μειωμένη λειτουργία του συκωτιού και του/των νεφρού/ών. Σε αυτό το στάδιο, ορισμένα άτομα αρχίζουν να εμφανίζουν προβλήματα αιμορραγίας.Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μετά από επαφή με το αίμα ή με τα υγρά του σώματος κάποιου μολυσμένου ζώου (κυρίως πίθηκοι ή φρουτοφάγα χειρόπτερα. Δεν έχει τεκμηριωθεί η διάδοση μέσω του αέρα στο φυσικό περιβάλλον. Πιστεύεται ότι τα φρουτοφάγα χειρόπτερα μεταφέρουν και μεταδίδουν τον ιό, χωρίς να μολυνθούν. Μόλις επέλθει μόλυνση σε ανθρώπινο οργανισμό, η νόσος μπορεί να εξαπλωθεί και μεταξύ των ανθρώπων.Οι άντρες επιζώντες είναι σε θέση να μεταδώσουν τη νόσο μέσω του σπέρματος επί σχεδόν δύο μήνες. Για να γίνει η διάγνωση, συνήθως εξαιρούνται πρώτα άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, όπως ελονοσία, χολέρα και άλλοι ιογενείς αιμορραγικοί πυρετοί. Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, τα δείγματα αίματος ελέγχονται για ιογενή αντισώματα, ιικό RNA, ή για τον ιό καθαυτόν.
Λύσσα
Η λύσσα είναι θανατηφόρα ασθένεια των θηλαστικών και του ανθρώπου.Ο ιός εκκρίνεται στο σάλιο των άρρωστων ζώων και μεταδίδεται κυρίως μέσω του δήγματος (δαγκώματος) λυσσασμένου ζώου, συχνότερα σκύλου ή άλλου σαρκοφάγου.Η λύσσα προλαμβάνεται κατά 100% στον άνθρωπο, με προϋπόθεση την άμεση και κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Παρ’ όλα αυτά, περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο, κυρίως στην Αφρική και την Ασία.Τα παιδιά βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς με τα παιχνίδια και την περιέργειά τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να δαγκωθούν από σκύλο και μάλιστα πολλαπλές φορές σε ευαίσθητα σημεία του σώματός τους (π.χ. λαιμός ή πρόσωπο).Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί από τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.Από το έτος 2007, η «Συμμαχία για τον Έλεγχο της Λύσσας» (ARC) καθιέρωσε την 28η Σεπτεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λύσσας για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με τη λύσσα.
HIV
Είναι ο ιός που προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή την άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων.Το AIDS εκδηλώνεται στο τελευταίο στάδιο της HIV λοίμωξης, κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το άτομο να είναι επιρρεπές σε διάφορα νοσήματα και τύπους καρκίνου.Υπολογίζεται ότι 32 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον ιό HIV από τότε που αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1980.Ο ιός υπάρχει και μπορεί να μεταδοθεί με το αίμα, το σπέρμα, τα προσπερματικά υγρά, τη βλέννη του ορθού και τα κολπικά υγρά.Η τακτική εξέταση, η θεραπεία ως πρόληψη (TasP), η προφύλαξη πριν από την έκθεση (PrEP), η προφύλαξη μετά την έκθεση (PEP) και η χρήση προφυλακτικού αποτελούν τη βεντάλια πρόληψης του HIV.Τα ισχυρά αντιιικά φάρμακα έχουν δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ζουν για χρόνια με τον ιό HIV . Ωστόσο, η ασθένεια εξακολουθεί να μαστ΄ζει πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπου εμφανίζεται το 95% των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV. Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία μειώνουν τις επιπτώσεις του ιού στον οργανισμό και καθιστούν τη νόσο χρόνια, από καταληκτική. Ένας άνθρωπος που λαμβάνει αντιρετροϊκή αγωγή και επιτυγχάνει μη ανιχνεύσιμα επίπεδα του ιού στο αίμα του για τουλάχιστον έξι μήνες, δε μπορεί πρακτικά να μεταδώσει τον ιό στους ερωτικούς του συντρόφους.
Ευλογιά
Η ευλογιά πιστεύεται ότι άρχισε να προσβάλλει τον άνθρωπο περίπου το 10.000 π.Χ.. Η πρώτη φυσική απόδειξη της ύπαρξής της είναι ίσως τα φλυκταινώδη εξανθήματα που παρατηρήθηκαν στο μουμιοποιημένο σώμα του Φαραώ Ραμσή V της Αιγύπτου. Η ασθένεια προκαλούσε το θάνατο σε περίπου 400.000 Ευρωπαίους κάθε χρόνο κατά το 18ο αιώνα. Η ευλογιά είναι μολυσματική ασθένεια που προσβάλλει αποκλειστικά τον άνθρωπο και προκαλείται από δύο στελέχη ιών.Η ασθένεια είναι γνωστή και με τη λατινική ονομασία Variola ή Variola vera, που παράγεται από το λατινικό various, που σημαίνει «με στίγματα» (στη συγκεκριμένη περίπτωση τα εξανθήματα που εμφανίζονται με την ασθένεια). Η ασθένεια στα αγγλικά αναφέρεται και ως «pox» ή «κόκκινη πανούκλα». Ο όρος «smallpox» χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στη Βρετανία τον 15ο αιώνα για να ξεχωρίσει την ευλογιά από τη σύφιλη (great pox). Η τελευταία διάγνωση ατόμου που προσεβλήθη από ευλογιά με φυσικό τρόπο καταγράφτηκε στις 26 Οκτωβρίου 1977.Η ευλογιά εντοπίζεται κυρίως στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του δέρματος, καθώς και του στόματος και του λαιμού. Στο δέρμα, προκαλεί χαρακτηριστικά ερυθηματώδη εξανθήματα και αργότερα φουσκάλες γεμάτες υγρό. Ο ιός V. major προκαλεί πιο σοβαρή μορφή της νόσου και έχει συνολικό ποσοστό θνησιμότητας 30-35%.
Γρίπη
Είναι μια ιογενής μεταδοτική ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος. Μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως πολύ σοβαρή νόσο. Σοβαρές επιπλοκές της, μπορεί να οδηγήσουν σε θάλαμο νοσηλείας ή εντατικές νοσοκομείων, ακόμα και στον θάνατο.Η πιο θανατηφόρα πανδημία γρίπης, που μερικές φορές αποκαλείται ισπανική γρίπη, ξεκίνησε το 1918 και αρρώστησε έως το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, σκοτώνοντας περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους.Ιοί της γρίπης. Υπάρχουν τέσσερις τύποι των ιών της γρίπης A,B,C,D. Οι ιοί A και B προκαλούν εποχικές επιδημίες συνήθως κάθε χειμώνα. Εξ αυτών μεταλλάξεις του Α μπορούν να προκαλέσουν πανδημίες.Ο ιός C προκαλεί συνήθως ήπια συμπτώματα του αναπνευστικού και δεν ευθύνεται για επιδημίες.Ο ιός D δεν φαίνεται να μεταδίδεται και να προκαλεί νόσο στον άνθρωπο.
Δάγκειος πυρετός
Ο ιός του δάγκειου πυρετού εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1950 στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη και από τότε έχει εξαπλωθεί σε όλες τις τροπικές και υποτροπικές περιοχές του πλανήτη.Με Δάγκειο πυρετό νοσούν 50 με 100 εκατομμύρια άτομα ετησίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Αν και το ποσοστό θνησιμότητας για τον πυρετό του δάγκειου πυρετού είναι μικρότερο από κάποιους άλλους ιούς - φτάνει στο 2,5% - ο ιός μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια παρόμοια με τον Έμπολα, που ονομάζεται αιμορραγικός πυρετός και η κατάσταση αυτή έχει ποσοστό θνησιμότητας 20% εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.Συνεχίζεται η έρευνα για την ανακάλυψη εμβολίου και φαρμάκων που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν απευθείας τον ιό. Ακολουθούνται επίσης πολλά διαφορετικά είδη μέτρων κατά την προσπάθεια αντιμετώπισης των κουνουπιών. Οι πρώτες περιγραφές του δάγκειου πυρετού γράφτηκαν το 1779. Στην αρχή του 20ου αιώνα, οι επιστήμονες έμαθαν ότι η νόσος προκαλείται από τον δάγκειο ιό και μεταδίδεται μέσω των κουνουπιών.
Ιός Ρότα
Είναι η πιο κοινή αιτία της σοβαρής διάρροιας μεταξύ βρεφών και μικρών παιδιών και είναι ένας από τους πολλούς ιούς που προκαλούν λοιμώξεις που συχνά ονομάζονται στομαχικές διαταραχές, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν σχέση με την γρίπη. Στην ηλικία των πέντε ετών, σχεδόν κάθε παιδί στον κόσμο μολύνεται με τον Ιό Ρότα τουλάχιστον μια φορά. Παρόλα αυτά, με κάθε μόλυνση, αναπτύσσεται ανοσία, και τα συμπτώματα από επακόλουθη λοίμωξη είναι λιγότερο σοβαρά. Οι ενήλικες σπάνια μολύνονται.Η αντιμετώπιση των ασθενών με ιό Ρότα είναι συνήθως εύκολη, αλλά σε όλο τον κόσμο σχεδόν 500.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών εξακολουθούν να πεθαίνουν από λοίμωξη από τον ιό Ρότα και σχεδόν 2 εκατομμύρια είναι σε σοβαρή κατάσταση . Στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν από την έναρξη του προγράμματος εμβολιασμού, ο ιός Ρότα προκαλούσε περίπου 2.7 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρής γαστρεντερίτιδας σε παιδιά, σχεδόν 60,000 νοσηλείες, και περίπου 37 θανάτους κάθε χρόνο.Εκστρατείες της δημόσιας υγείας εναντίον του ιού Ρότα εστίασαν στην θεραπεία ενυδάτωσης από το στόμα για μολυσμένα παιδιά και στον εμβολιασμό για την πρόληψη της νόσου.
Ο ιός είναι παθογόνος παράγοντας που δρα μολύνοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του, τους μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης του κυττάρου, όπως και τα περισσότερα ένζυμα που χρειάζεται για την επιβίωση του. Η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε για πρώτη φορά τον 19o αιώνα και παρατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κατά τον 20ό αιώνα, όταν έγινε δυνατή η κρυστάλλωσή τους.Φαίνεται πως απέχουμε πολύ από το να κερδίσουμε οριστικά τον αγώνα ενάντια στους ιούς. Τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετοί ιοί έχουν διαδοθεί από ζώα σε ανθρώπους προκαλώντας μεγάλο πανικό και σκορπίζοντας τον θάνατο σε εκατοντάδες πολίτες του κόσμου. Το ιογενές στέλεχος που οδήγησε στον Έμπολα τη διετία 2014-2016 στη Δυτική Αφρική σκοτώνει πλέον μέχρι και το 90% των ανθρώπων που μολύνει, καθιστώντας τον πιο θανατηφόρο ιό. Ποιοι είναι όμως οι υπόλοιποι που συμπληρώνουν την τρομακτική δεκάδα;
Έμπολα
Τα πρώτα γνωστά κρούσματα από τον Έμπολα έκαναν την εμφάνισή τους στη Δημοκρατία του Κονγκό το μακρινό 1976. Το 2014 μετατράπηκε σε επιδημία, καθιστώντας την ως την πιο επικίνδυνη επιδημία της νόσου μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται δύο μέρες έως και τρεις εβδομάδες μετά την επαφή με τον ιό και σε αυτά περιλαμβάνονται πυρετός, πονόλαιμος, μυϊκοί πόνοι και πονοκέφαλος. Συνήθως, συνοδεύονται από ναυτία, εμετό και διάρροια, και ταυτόχρονα μειωμένη λειτουργία του συκωτιού και του/των νεφρού/ών. Σε αυτό το στάδιο, ορισμένα άτομα αρχίζουν να εμφανίζουν προβλήματα αιμορραγίας.Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μετά από επαφή με το αίμα ή με τα υγρά του σώματος κάποιου μολυσμένου ζώου (κυρίως πίθηκοι ή φρουτοφάγα χειρόπτερα. Δεν έχει τεκμηριωθεί η διάδοση μέσω του αέρα στο φυσικό περιβάλλον. Πιστεύεται ότι τα φρουτοφάγα χειρόπτερα μεταφέρουν και μεταδίδουν τον ιό, χωρίς να μολυνθούν. Μόλις επέλθει μόλυνση σε ανθρώπινο οργανισμό, η νόσος μπορεί να εξαπλωθεί και μεταξύ των ανθρώπων.Οι άντρες επιζώντες είναι σε θέση να μεταδώσουν τη νόσο μέσω του σπέρματος επί σχεδόν δύο μήνες. Για να γίνει η διάγνωση, συνήθως εξαιρούνται πρώτα άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, όπως ελονοσία, χολέρα και άλλοι ιογενείς αιμορραγικοί πυρετοί. Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, τα δείγματα αίματος ελέγχονται για ιογενή αντισώματα, ιικό RNA, ή για τον ιό καθαυτόν.
Λύσσα
Η λύσσα είναι θανατηφόρα ασθένεια των θηλαστικών και του ανθρώπου.Ο ιός εκκρίνεται στο σάλιο των άρρωστων ζώων και μεταδίδεται κυρίως μέσω του δήγματος (δαγκώματος) λυσσασμένου ζώου, συχνότερα σκύλου ή άλλου σαρκοφάγου.Η λύσσα προλαμβάνεται κατά 100% στον άνθρωπο, με προϋπόθεση την άμεση και κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Παρ’ όλα αυτά, περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο, κυρίως στην Αφρική και την Ασία.Τα παιδιά βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς με τα παιχνίδια και την περιέργειά τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να δαγκωθούν από σκύλο και μάλιστα πολλαπλές φορές σε ευαίσθητα σημεία του σώματός τους (π.χ. λαιμός ή πρόσωπο).Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί από τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.Από το έτος 2007, η «Συμμαχία για τον Έλεγχο της Λύσσας» (ARC) καθιέρωσε την 28η Σεπτεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λύσσας για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με τη λύσσα.
HIV
Είναι ο ιός που προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή την άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων.Το AIDS εκδηλώνεται στο τελευταίο στάδιο της HIV λοίμωξης, κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το άτομο να είναι επιρρεπές σε διάφορα νοσήματα και τύπους καρκίνου.Υπολογίζεται ότι 32 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον ιό HIV από τότε που αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1980.Ο ιός υπάρχει και μπορεί να μεταδοθεί με το αίμα, το σπέρμα, τα προσπερματικά υγρά, τη βλέννη του ορθού και τα κολπικά υγρά.Η τακτική εξέταση, η θεραπεία ως πρόληψη (TasP), η προφύλαξη πριν από την έκθεση (PrEP), η προφύλαξη μετά την έκθεση (PEP) και η χρήση προφυλακτικού αποτελούν τη βεντάλια πρόληψης του HIV.Τα ισχυρά αντιιικά φάρμακα έχουν δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ζουν για χρόνια με τον ιό HIV . Ωστόσο, η ασθένεια εξακολουθεί να μαστ΄ζει πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπου εμφανίζεται το 95% των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV. Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία μειώνουν τις επιπτώσεις του ιού στον οργανισμό και καθιστούν τη νόσο χρόνια, από καταληκτική. Ένας άνθρωπος που λαμβάνει αντιρετροϊκή αγωγή και επιτυγχάνει μη ανιχνεύσιμα επίπεδα του ιού στο αίμα του για τουλάχιστον έξι μήνες, δε μπορεί πρακτικά να μεταδώσει τον ιό στους ερωτικούς του συντρόφους.
Ευλογιά
Η ευλογιά πιστεύεται ότι άρχισε να προσβάλλει τον άνθρωπο περίπου το 10.000 π.Χ.. Η πρώτη φυσική απόδειξη της ύπαρξής της είναι ίσως τα φλυκταινώδη εξανθήματα που παρατηρήθηκαν στο μουμιοποιημένο σώμα του Φαραώ Ραμσή V της Αιγύπτου. Η ασθένεια προκαλούσε το θάνατο σε περίπου 400.000 Ευρωπαίους κάθε χρόνο κατά το 18ο αιώνα. Η ευλογιά είναι μολυσματική ασθένεια που προσβάλλει αποκλειστικά τον άνθρωπο και προκαλείται από δύο στελέχη ιών.Η ασθένεια είναι γνωστή και με τη λατινική ονομασία Variola ή Variola vera, που παράγεται από το λατινικό various, που σημαίνει «με στίγματα» (στη συγκεκριμένη περίπτωση τα εξανθήματα που εμφανίζονται με την ασθένεια). Η ασθένεια στα αγγλικά αναφέρεται και ως «pox» ή «κόκκινη πανούκλα». Ο όρος «smallpox» χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στη Βρετανία τον 15ο αιώνα για να ξεχωρίσει την ευλογιά από τη σύφιλη (great pox). Η τελευταία διάγνωση ατόμου που προσεβλήθη από ευλογιά με φυσικό τρόπο καταγράφτηκε στις 26 Οκτωβρίου 1977.Η ευλογιά εντοπίζεται κυρίως στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του δέρματος, καθώς και του στόματος και του λαιμού. Στο δέρμα, προκαλεί χαρακτηριστικά ερυθηματώδη εξανθήματα και αργότερα φουσκάλες γεμάτες υγρό. Ο ιός V. major προκαλεί πιο σοβαρή μορφή της νόσου και έχει συνολικό ποσοστό θνησιμότητας 30-35%.
Γρίπη
Είναι μια ιογενής μεταδοτική ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος. Μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως πολύ σοβαρή νόσο. Σοβαρές επιπλοκές της, μπορεί να οδηγήσουν σε θάλαμο νοσηλείας ή εντατικές νοσοκομείων, ακόμα και στον θάνατο.Η πιο θανατηφόρα πανδημία γρίπης, που μερικές φορές αποκαλείται ισπανική γρίπη, ξεκίνησε το 1918 και αρρώστησε έως το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, σκοτώνοντας περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους.Ιοί της γρίπης. Υπάρχουν τέσσερις τύποι των ιών της γρίπης A,B,C,D. Οι ιοί A και B προκαλούν εποχικές επιδημίες συνήθως κάθε χειμώνα. Εξ αυτών μεταλλάξεις του Α μπορούν να προκαλέσουν πανδημίες.Ο ιός C προκαλεί συνήθως ήπια συμπτώματα του αναπνευστικού και δεν ευθύνεται για επιδημίες.Ο ιός D δεν φαίνεται να μεταδίδεται και να προκαλεί νόσο στον άνθρωπο.
Δάγκειος πυρετός
Ο ιός του δάγκειου πυρετού εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1950 στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη και από τότε έχει εξαπλωθεί σε όλες τις τροπικές και υποτροπικές περιοχές του πλανήτη.Με Δάγκειο πυρετό νοσούν 50 με 100 εκατομμύρια άτομα ετησίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Αν και το ποσοστό θνησιμότητας για τον πυρετό του δάγκειου πυρετού είναι μικρότερο από κάποιους άλλους ιούς - φτάνει στο 2,5% - ο ιός μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια παρόμοια με τον Έμπολα, που ονομάζεται αιμορραγικός πυρετός και η κατάσταση αυτή έχει ποσοστό θνησιμότητας 20% εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.Συνεχίζεται η έρευνα για την ανακάλυψη εμβολίου και φαρμάκων που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν απευθείας τον ιό. Ακολουθούνται επίσης πολλά διαφορετικά είδη μέτρων κατά την προσπάθεια αντιμετώπισης των κουνουπιών. Οι πρώτες περιγραφές του δάγκειου πυρετού γράφτηκαν το 1779. Στην αρχή του 20ου αιώνα, οι επιστήμονες έμαθαν ότι η νόσος προκαλείται από τον δάγκειο ιό και μεταδίδεται μέσω των κουνουπιών.
Ιός Ρότα
Είναι η πιο κοινή αιτία της σοβαρής διάρροιας μεταξύ βρεφών και μικρών παιδιών και είναι ένας από τους πολλούς ιούς που προκαλούν λοιμώξεις που συχνά ονομάζονται στομαχικές διαταραχές, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν σχέση με την γρίπη. Στην ηλικία των πέντε ετών, σχεδόν κάθε παιδί στον κόσμο μολύνεται με τον Ιό Ρότα τουλάχιστον μια φορά. Παρόλα αυτά, με κάθε μόλυνση, αναπτύσσεται ανοσία, και τα συμπτώματα από επακόλουθη λοίμωξη είναι λιγότερο σοβαρά. Οι ενήλικες σπάνια μολύνονται.Η αντιμετώπιση των ασθενών με ιό Ρότα είναι συνήθως εύκολη, αλλά σε όλο τον κόσμο σχεδόν 500.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών εξακολουθούν να πεθαίνουν από λοίμωξη από τον ιό Ρότα και σχεδόν 2 εκατομμύρια είναι σε σοβαρή κατάσταση . Στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν από την έναρξη του προγράμματος εμβολιασμού, ο ιός Ρότα προκαλούσε περίπου 2.7 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρής γαστρεντερίτιδας σε παιδιά, σχεδόν 60,000 νοσηλείες, και περίπου 37 θανάτους κάθε χρόνο.Εκστρατείες της δημόσιας υγείας εναντίον του ιού Ρότα εστίασαν στην θεραπεία ενυδάτωσης από το στόμα για μολυσμένα παιδιά και στον εμβολιασμό για την πρόληψη της νόσου.
Τι ορίζεται όμως ως πανδημία και πόσες φορές έχει κάνει την» εμφάνισή» της στην ιστορία;
Πανδημία είναι μια επιδημία λοιμώδους ασθένειας, δηλαδή η ταχύτατη εξάπλωση ενός επικίνδυνου μικροβίου σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού σε βαθμό πέραν του συνηθισμένου, η οποία έχει περάσει τα σύνορα μιας χώρας και έχει εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες ή και ηπείρους.Οι επιδημίες και οι πανδημίες συμβαίνουν από την εποχή των ανθρώπων-τροφοσυλλεκτών, κυρίως όμως τα τελευταία 10.000 χρόνια, που οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν σε οργανωμένες κοινότητες.Πανδημίες πανώλης, τύφου, φυματίωσης, ευλογιάς, γρίπης, χολέρας, έχουν αποδεκατίσει τον ανθρώπινο πληθυσμό ουκ ολίγες φορές.
Ποιες ήταν οι χειρότερες πανδημίες που χτύπησαν την ανθρωπότητα:
1. Πανούκλα των Αθηνών (430-427 π.Χ.)
Η πρώτη καταγεγραμμένη πανδημία στην ιστορία εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Όπως περιγράφει ο Θουκυδίδης, μέσα σε 3 χρόνια πέθαναν 30.000 Αθηναίοι, περίπου ο μισός πληθυσμός, από μια ασθένεια που εικάζεται πως ήταν πανώλη, τύφος ή χολέρα, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και έφτασε στην Ελλάδα μέσω της Αιγύπτου και της Λιβύης. Ο Περικλής ήταν ένα από τα θύματα της ασθένειας, γεγονός που καθόρισε την έκβαση του Πελοποννησιακού Πολέμου και ήταν η αρχή του τέλους για την αθηναϊκή υπεροχή.
2. Πανούκλα του Αντωνίνου (165-180 μ.Χ.)
Γνωστή και ως Πανώλη του Γαληνού, αυτή η πανδημία επηρέασε τη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Ιταλία. Ξεκίνησε στη Μεσοποταμία, όπου Ρωμαίοι στρατιώτες μολύνθηκαν και, κατά το γυρισμό τους, μετέφεραν μια άγνωστη ασθένεια, μάλλον ευλογιά ή ιλαρά, που σκότωσε 5 εκ. ανθρώπους και αποδεκάτισε το ρωμαϊκό στρατό. Υπολογίζεται πως, στην ακμή της πανδημίας, πάνω από 2.000 Ρωμαίοι πέθαιναν κάθε μέρα, μαζί και ο Αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος.
3. Πανούκλα του Ιουστινιανού (541-542 μ.Χ.)
Η πρώτη φορά που η βουβωνική πανώλη έκανε την εμφάνισή της ήταν το 541μ.Χ., όταν εμπορικά πλοία από την Κίνα μετέφεραν στα αμπάρια τους ποντίκια με μολυσμένους ψύλλους και μετέδωσαν την πανώλη στα λιμάνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σύντομα, εξαπλώθηκε σε όλη τη Μεσόγειο και την Ευρώπη, αποδεκατίζοντας το μισό πληθυσμό της. Υπολογίζεται ότι πέθαναν μεταξύ 25-100 εκ. άνθρωποι. Στην Κωνσταντινούπολη, η πανώλη σκότωσε το 40% του πληθυσμού, ενώ και ο ίδιος ο Ιουστινιανός Α’ κόλλησε το βακτήριο, καταφέρνοντας να επιζήσει. Με 5.000 θανάτους την ημέρα, τα πτώματα αφήνονταν έκθετα σε σωρούς, πράγμα που έκανε τη μετάδοση της ασθένειας πιο εύκολη, ενώ η Αυτοκρατορία δέχθηκε σοβαρό πλήγμα στην άμυνα και την οικονομία της, λόγω του μειωμένου αριθμού των στρατιωτών και των αγροτών, οι οποίοι με τους φόρους που πλήρωναν, αποτελούσαν τον κύριο παράγοντα εσόδων.
4. Μαύρος Θάνατος (1346-1353 μ.Χ.)
Ίσως η πιο «διάσημη» πανδημία, ο Μαύρος Θάνατος ή Μαύρη Πανούκλα έπληξε την ανθρωπότητα και άλλαξε ριζικά την άποψη περί Θεού και Επιστήμης, καθώς και το κοινωνικό και οικονομικό τοπίο του Μεσαίωνα. Ακόμα μια φορά, τα ποντίκια των πλοίων της Ασίας μετέφεραν το θανατηφόρο βακτήριο στα λιμάνια της Ευρώπης και της Αφρικής, όπου κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 75 εκ. ανθρώπους, με κάποιες εκτιμήσεις να αγγίζουν τα 100 εκατομμύρια, όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 450 εκατομμύρια. Σε μια εποχή βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών, ο κόσμος θεώρησε πως ο Θεός τους τιμωρούσε για τις αμαρτίες του και ορδές αυτό-μαστιγούμενων μετανοούντων γέμιζαν τους δρόμους. Η πανώλη συνέχιζε να θερίζει, επομένως οι Χριστιανοί Ευρωπαίοι βρήκαν άλλο εξιλαστήριο θύμα: τους Εβραίους. Όταν οι χιλιάδες δολοφονίες Εβραίων αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές, ο λαός άρχισε να θανατώνει μαζικά τις «μάγισσες» γάτες. Ο πληθυσμός των τρωκτικών πολλαπλασιάστηκε και το πρόβλημα έγινε χειρότερο. Τότε ήταν που οι γιατροί άρχισαν να συμβουλεύονται τα αρχαία κείμενα του Ιπποκράτη και του Γαληνού και να πειραματίζονται, θέτοντας τις βάσεις της σύγχρονης Ιατρικής. Ένα αξιοσημείωτο παρεπόμενο της δραματικής μείωσης του πληθυσμού, ήταν η ανακατανομή του πλούτου, καθώς πλέον υπήρχαν άφθονα, φτηνά, ανεκμετάλλευτα χωράφια, η έλλειψη εργατικών χεριών ανέβασε τους μισθούς και η κατανάλωση κρέατος αυξήθηκε λόγω της διαθέσιμης προς βόσκηση γης.
5. Πρώτη πανδημία χολέρας (1817-1824 μ.Χ.)
Η πρώτη από τις 7 πανδημίες χολέρας, η «ασιατική» χολέρα άρχισε να εξαπλώνεται μέσω ταξιδιωτών και Βρετανών στρατιωτών από την Καλκούτα της Ινδίας, στις γειτονικές χώρες της Ασίας, φτάνοντας μέχρι και τη Συρία και την Ιαπωνία. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων εκτιμάται σε πολλές χιλιάδες. Μόνο στην Μπανγκόκ, 30.000 θάνατοι προκληθήκαν από το φονικό βακτήριο.
6. Τρίτη πανδημία χολέρας (1852–1860 μ.Χ.)
Το τρίτο ξέσπασμα χολέρας ήταν και το πιο φονικό. Ξεκινώντας και πάλι από την Ινδία, εξαπλώθηκε σε Ασία, Ευρώπη, Αφρική και Β. Αμερική και κόστισε τη ζωή σε 1 εκ. ανθρώπους. Ένας γιατρός, ο Τζον Σνόου, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην κατανόηση της μετάδοσης της χολέρας και των επιδημιών εν γένει, όταν ανέπτυξε τη θεωρία πως η χολέρα μεταδίδεται μέσω μολυσμένων υδάτων και όχι μέσω του αέρα. Όταν όλες οι ακαθαρσίες των λονδρέζων διοχετεύονταν στον Τάμεση, ο Τζον Σνόου έπεισε το δημοτικό συμβούλιο να δημιουργήσει υπόγειο αποχετευτικό δίκτυο, το πρώτο στην Ευρώπη, με ελεγχόμενη εκροή σε απομακρυσμένα σημεία εκτός πόλεως, με άμεσα αποτελέσματα.
7. Τρίτη πανδημία πανώλης (1855 μ.Χ.)
Ξεκινώντας από το Γιουννάν της Κίνας, η τρίτη και τελευταία πανδημία πανώλης έφτασε μέχρι την Ινδία και την Αφρική, εξοντώνοντας 12 εκ. ανθρώπους μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Έπειτα, η επιστήμη είχε προοδεύσει αρκετά ώστε να εξαλείψει τη νόσο που κόστισε τη ζωή σε 100-200 εκ. ανθρώπους, αν και πρόσφατα εντοπίστηκαν μεμονωμένα κρούσματα σε κάποιες περιοχές του κόσμου, χωρίς όμως να εμπνέουν σοβαρές ανησυχίες.
8. Ρωσική ή Ασιατική γρίπη (1889-1890 μ.Χ.)
Τα πρώτα κρούσματα του στελέχους της γρίπης H2N2 εντοπίστηκαν ταυτόχρονα σε τρεις διαφορετικές περιοχές: στο Ουζμπεκιστάν, τον Καναδά και τη Γροιλανδία. Μέσα σε τέσσερις μήνες, είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και σκότωσε πάνω από 1 εκ. ανθρώπους.
9. Έκτη πανδημία χολέρας (1910-1911 μ.Χ.)
Η προτελευταία πανδημία χολέρας, με αφετηρία την Ινδία, πέρασε σε Μέση Ανατολή, Β. Αφρική, Αν. Ευρώπη και Ρωσία, με απολογισμό 800.000 θυμάτων. Έφτασε και την Αμερική, που όμως λόγω της γρήγορης ανταπόκρισης των υγειονομικών αρχών και της απομόνωσης των ασθενών, περιορίστηκε πολύ γρήγορα με μόνο 11 θύματα. Αυτή τη στιγμή, μετά το 7ο ξέσπασμα το 1961-1975, πάλι στις ίδιες περιοχές, η χολέρα έχει τεθεί υπό έλεγχο, εντοπιζόμενη κυρίως σε χώρες του 3ου κόσμου, όπου επικρατούν κακές συνθήκες υγιεινής, με το ποσοστό θνησιμότητας να έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
10. Ισπανική γρίπη (1918-1920 μ.Χ.)
Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η «Ισπανική» γρίπη μόλυνε το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, αφήνοντας πίσω τουλάχιστον 50 εκ. νεκρούς, περισσότερους απ’ ότι όλος ο πόλεμος. Όντας η πρώτη πανδημία του H1N1, εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα λόγω της μεγάλης κινητικότητας των στρατιωτών. Η προέλευσή του είναι άγνωστη και το ισπανικό της όνομα οφείλεται στο ότι, καθώς η Ισπανία δε συμμετείχε στον πόλεμο, ήταν η μόνη χώρα που δεν λογόκρινε τα πραγματικά στοιχεία της επιδημίας, εμφανίζοντας περισσότερα θύματα από τις υπόλοιπες χώρες. Εκτός από πολύ φονική, η συγκεκριμένη γρίπη ήταν και κάπως ιδιαίτερη: σκότωνε κυρίως υγιή νεαρά άτομα, και όχι παιδιά και ηλικιωμένους, και σταμάτησε να εξαπλώνεται ξαφνικά, χωρίς κάποια προφανή αιτία.
11. Ασιατική γρίπη (1956-1958 μ.Χ.)
Αυτή η πανδημία γρίπης, με καταγωγή την Κίνα, δημιουργήθηκε από μια μετάλλαξη ενός ιού της αγριόπαπιας που ενώθηκε με ένα στέλεχος του ιού που προσβάλει τους ανθρώπους και έφτασε μέσα σε δύο χρόνια ως τις Η.Π.Α., θερίζοντας 2-4 εκ. ζωές, με 68.000 νεκρούς μόνο στην Αμερική.
12. Πανδημία γρίπης του Χονγκ Κονγκ (1968 μ.Χ.)
Το στέλεχος H3N2 εξαπλώθηκε από το Χονγκ Κονγκ στο Βιετνάμ μέσα σε 17 ημέρες, ενώ στους τρεις μήνες που ακολούθησαν έφτασε στην Ινδία, την Αυστραλία, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Αν και με πολύ μικρό ποσοστό θνησιμότητας, κόστισε τη ζωή σε περισσότερο από 1 εκ. ανθρώπους, με τους μισούς να είναι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ.
13. HIV / AIDS (1976- σήμερα)
Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά στο Καμερούν το 1976, με πιθανό πρώτο κρούσμα στο Κονγκό το 1959 και μέχρι σήμερα δεν έχει εξαλειφθεί, στοιχίζοντας τη ζωή σε συνολικά 36-39 εκ. νεκρούς, με τον αριθμό να αυξάνεται ασταμάτητα. Με ανεπανόρθωτα λάθη την απόκρυψη της ασθένειας ως το 1981 και την αρχική πεποίθηση πως προσβάλει μόνο ομοφυλόφιλους άντρες, ο HIV έφτασε γρήγορα σε όλο τον πλανήτη. Θεραπεία άρχισε να εφαρμόζεται το 1987 και τα σύγχρονα αντιρετροϊκά φάρμακα, αν και δεν εξαλείφουν τον ιό, προσφέρουν αξιοπρεπή ζωή στους ασθενείς. Αυτή τη στιγμή, 31-35εκ. άνθρωποι ζουν με τον ιό, εκ των οποίων το 68% εντοπίζεται στην Υποσαχάρια Αφρική, όπου ο HIV προσβάλει έναν στους πέντε ανθρώπους.
14. Πανδημία του Η1Ν1 (2009)
Η τελευταία πανδημία ξέσπασε το 2009, με την εμφάνιση ενός μεταλλαγμένου στελέχους Η1Ν1 του ιού της γρίπης που εξαπλώθηκε σε 74 χώρες του κόσμου. Αν και δεν αποτελεί πανδημία υψηλής σοβαρότητας όπως οι προηγούμενες, τα θύματα του ιού ανήλθαν σε 575.000, με το 80% να είναι άνθρωποι κάτω των 65 ετών, όπως και τα θύματα της Ισπανικής Γρίπης του 1918.Οι μνήμες του Η1Ν1 είναι νωπές και η αδυναμία περιορισμού της εξάπλωσης του νέου κορωναϊού προκαλεί τρόμο. Στη χώρα μας, ο κίνδυνος να έρθει ο κορωναϊός είναι μικρός. Εξάλλου, οι επιστημονικές μας γνώσεις έχουν προχωρήσει πολύ από τότε που ένα μικρόβιο εξαπλώνονταν ανεξέλεγκτα και θέριζε εκατομμύρια ζωές.
Εντούτοις, η υπερβολική και λάθος χρήση αντιβιοτικών, η μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, το νέο κίνημα κατά των εμβολιασμών, η έλλειψη σωστών συνθηκών υγιεινής που επικρατεί σε δημόσιους χώρους και οι περικοπές στον τομέα της υγείας, προσφέρουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν παλαιοί και νέοι, μεταλλαγμένοι, ανθεκτικοί στα φάρμακα, τύποι μικροβίων που θα είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθούν.
Πανδημία είναι μια επιδημία λοιμώδους ασθένειας, δηλαδή η ταχύτατη εξάπλωση ενός επικίνδυνου μικροβίου σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού σε βαθμό πέραν του συνηθισμένου, η οποία έχει περάσει τα σύνορα μιας χώρας και έχει εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες ή και ηπείρους.Οι επιδημίες και οι πανδημίες συμβαίνουν από την εποχή των ανθρώπων-τροφοσυλλεκτών, κυρίως όμως τα τελευταία 10.000 χρόνια, που οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν σε οργανωμένες κοινότητες.Πανδημίες πανώλης, τύφου, φυματίωσης, ευλογιάς, γρίπης, χολέρας, έχουν αποδεκατίσει τον ανθρώπινο πληθυσμό ουκ ολίγες φορές.
Ποιες ήταν οι χειρότερες πανδημίες που χτύπησαν την ανθρωπότητα:
1. Πανούκλα των Αθηνών (430-427 π.Χ.)
Η πρώτη καταγεγραμμένη πανδημία στην ιστορία εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Όπως περιγράφει ο Θουκυδίδης, μέσα σε 3 χρόνια πέθαναν 30.000 Αθηναίοι, περίπου ο μισός πληθυσμός, από μια ασθένεια που εικάζεται πως ήταν πανώλη, τύφος ή χολέρα, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και έφτασε στην Ελλάδα μέσω της Αιγύπτου και της Λιβύης. Ο Περικλής ήταν ένα από τα θύματα της ασθένειας, γεγονός που καθόρισε την έκβαση του Πελοποννησιακού Πολέμου και ήταν η αρχή του τέλους για την αθηναϊκή υπεροχή.
2. Πανούκλα του Αντωνίνου (165-180 μ.Χ.)
Γνωστή και ως Πανώλη του Γαληνού, αυτή η πανδημία επηρέασε τη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Ιταλία. Ξεκίνησε στη Μεσοποταμία, όπου Ρωμαίοι στρατιώτες μολύνθηκαν και, κατά το γυρισμό τους, μετέφεραν μια άγνωστη ασθένεια, μάλλον ευλογιά ή ιλαρά, που σκότωσε 5 εκ. ανθρώπους και αποδεκάτισε το ρωμαϊκό στρατό. Υπολογίζεται πως, στην ακμή της πανδημίας, πάνω από 2.000 Ρωμαίοι πέθαιναν κάθε μέρα, μαζί και ο Αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος.
3. Πανούκλα του Ιουστινιανού (541-542 μ.Χ.)
Η πρώτη φορά που η βουβωνική πανώλη έκανε την εμφάνισή της ήταν το 541μ.Χ., όταν εμπορικά πλοία από την Κίνα μετέφεραν στα αμπάρια τους ποντίκια με μολυσμένους ψύλλους και μετέδωσαν την πανώλη στα λιμάνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σύντομα, εξαπλώθηκε σε όλη τη Μεσόγειο και την Ευρώπη, αποδεκατίζοντας το μισό πληθυσμό της. Υπολογίζεται ότι πέθαναν μεταξύ 25-100 εκ. άνθρωποι. Στην Κωνσταντινούπολη, η πανώλη σκότωσε το 40% του πληθυσμού, ενώ και ο ίδιος ο Ιουστινιανός Α’ κόλλησε το βακτήριο, καταφέρνοντας να επιζήσει. Με 5.000 θανάτους την ημέρα, τα πτώματα αφήνονταν έκθετα σε σωρούς, πράγμα που έκανε τη μετάδοση της ασθένειας πιο εύκολη, ενώ η Αυτοκρατορία δέχθηκε σοβαρό πλήγμα στην άμυνα και την οικονομία της, λόγω του μειωμένου αριθμού των στρατιωτών και των αγροτών, οι οποίοι με τους φόρους που πλήρωναν, αποτελούσαν τον κύριο παράγοντα εσόδων.
4. Μαύρος Θάνατος (1346-1353 μ.Χ.)
Ίσως η πιο «διάσημη» πανδημία, ο Μαύρος Θάνατος ή Μαύρη Πανούκλα έπληξε την ανθρωπότητα και άλλαξε ριζικά την άποψη περί Θεού και Επιστήμης, καθώς και το κοινωνικό και οικονομικό τοπίο του Μεσαίωνα. Ακόμα μια φορά, τα ποντίκια των πλοίων της Ασίας μετέφεραν το θανατηφόρο βακτήριο στα λιμάνια της Ευρώπης και της Αφρικής, όπου κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 75 εκ. ανθρώπους, με κάποιες εκτιμήσεις να αγγίζουν τα 100 εκατομμύρια, όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 450 εκατομμύρια. Σε μια εποχή βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών, ο κόσμος θεώρησε πως ο Θεός τους τιμωρούσε για τις αμαρτίες του και ορδές αυτό-μαστιγούμενων μετανοούντων γέμιζαν τους δρόμους. Η πανώλη συνέχιζε να θερίζει, επομένως οι Χριστιανοί Ευρωπαίοι βρήκαν άλλο εξιλαστήριο θύμα: τους Εβραίους. Όταν οι χιλιάδες δολοφονίες Εβραίων αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές, ο λαός άρχισε να θανατώνει μαζικά τις «μάγισσες» γάτες. Ο πληθυσμός των τρωκτικών πολλαπλασιάστηκε και το πρόβλημα έγινε χειρότερο. Τότε ήταν που οι γιατροί άρχισαν να συμβουλεύονται τα αρχαία κείμενα του Ιπποκράτη και του Γαληνού και να πειραματίζονται, θέτοντας τις βάσεις της σύγχρονης Ιατρικής. Ένα αξιοσημείωτο παρεπόμενο της δραματικής μείωσης του πληθυσμού, ήταν η ανακατανομή του πλούτου, καθώς πλέον υπήρχαν άφθονα, φτηνά, ανεκμετάλλευτα χωράφια, η έλλειψη εργατικών χεριών ανέβασε τους μισθούς και η κατανάλωση κρέατος αυξήθηκε λόγω της διαθέσιμης προς βόσκηση γης.
5. Πρώτη πανδημία χολέρας (1817-1824 μ.Χ.)
Η πρώτη από τις 7 πανδημίες χολέρας, η «ασιατική» χολέρα άρχισε να εξαπλώνεται μέσω ταξιδιωτών και Βρετανών στρατιωτών από την Καλκούτα της Ινδίας, στις γειτονικές χώρες της Ασίας, φτάνοντας μέχρι και τη Συρία και την Ιαπωνία. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων εκτιμάται σε πολλές χιλιάδες. Μόνο στην Μπανγκόκ, 30.000 θάνατοι προκληθήκαν από το φονικό βακτήριο.
6. Τρίτη πανδημία χολέρας (1852–1860 μ.Χ.)
Το τρίτο ξέσπασμα χολέρας ήταν και το πιο φονικό. Ξεκινώντας και πάλι από την Ινδία, εξαπλώθηκε σε Ασία, Ευρώπη, Αφρική και Β. Αμερική και κόστισε τη ζωή σε 1 εκ. ανθρώπους. Ένας γιατρός, ο Τζον Σνόου, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην κατανόηση της μετάδοσης της χολέρας και των επιδημιών εν γένει, όταν ανέπτυξε τη θεωρία πως η χολέρα μεταδίδεται μέσω μολυσμένων υδάτων και όχι μέσω του αέρα. Όταν όλες οι ακαθαρσίες των λονδρέζων διοχετεύονταν στον Τάμεση, ο Τζον Σνόου έπεισε το δημοτικό συμβούλιο να δημιουργήσει υπόγειο αποχετευτικό δίκτυο, το πρώτο στην Ευρώπη, με ελεγχόμενη εκροή σε απομακρυσμένα σημεία εκτός πόλεως, με άμεσα αποτελέσματα.
7. Τρίτη πανδημία πανώλης (1855 μ.Χ.)
Ξεκινώντας από το Γιουννάν της Κίνας, η τρίτη και τελευταία πανδημία πανώλης έφτασε μέχρι την Ινδία και την Αφρική, εξοντώνοντας 12 εκ. ανθρώπους μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Έπειτα, η επιστήμη είχε προοδεύσει αρκετά ώστε να εξαλείψει τη νόσο που κόστισε τη ζωή σε 100-200 εκ. ανθρώπους, αν και πρόσφατα εντοπίστηκαν μεμονωμένα κρούσματα σε κάποιες περιοχές του κόσμου, χωρίς όμως να εμπνέουν σοβαρές ανησυχίες.
8. Ρωσική ή Ασιατική γρίπη (1889-1890 μ.Χ.)
Τα πρώτα κρούσματα του στελέχους της γρίπης H2N2 εντοπίστηκαν ταυτόχρονα σε τρεις διαφορετικές περιοχές: στο Ουζμπεκιστάν, τον Καναδά και τη Γροιλανδία. Μέσα σε τέσσερις μήνες, είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και σκότωσε πάνω από 1 εκ. ανθρώπους.
9. Έκτη πανδημία χολέρας (1910-1911 μ.Χ.)
Η προτελευταία πανδημία χολέρας, με αφετηρία την Ινδία, πέρασε σε Μέση Ανατολή, Β. Αφρική, Αν. Ευρώπη και Ρωσία, με απολογισμό 800.000 θυμάτων. Έφτασε και την Αμερική, που όμως λόγω της γρήγορης ανταπόκρισης των υγειονομικών αρχών και της απομόνωσης των ασθενών, περιορίστηκε πολύ γρήγορα με μόνο 11 θύματα. Αυτή τη στιγμή, μετά το 7ο ξέσπασμα το 1961-1975, πάλι στις ίδιες περιοχές, η χολέρα έχει τεθεί υπό έλεγχο, εντοπιζόμενη κυρίως σε χώρες του 3ου κόσμου, όπου επικρατούν κακές συνθήκες υγιεινής, με το ποσοστό θνησιμότητας να έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
10. Ισπανική γρίπη (1918-1920 μ.Χ.)
Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η «Ισπανική» γρίπη μόλυνε το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, αφήνοντας πίσω τουλάχιστον 50 εκ. νεκρούς, περισσότερους απ’ ότι όλος ο πόλεμος. Όντας η πρώτη πανδημία του H1N1, εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα λόγω της μεγάλης κινητικότητας των στρατιωτών. Η προέλευσή του είναι άγνωστη και το ισπανικό της όνομα οφείλεται στο ότι, καθώς η Ισπανία δε συμμετείχε στον πόλεμο, ήταν η μόνη χώρα που δεν λογόκρινε τα πραγματικά στοιχεία της επιδημίας, εμφανίζοντας περισσότερα θύματα από τις υπόλοιπες χώρες. Εκτός από πολύ φονική, η συγκεκριμένη γρίπη ήταν και κάπως ιδιαίτερη: σκότωνε κυρίως υγιή νεαρά άτομα, και όχι παιδιά και ηλικιωμένους, και σταμάτησε να εξαπλώνεται ξαφνικά, χωρίς κάποια προφανή αιτία.
11. Ασιατική γρίπη (1956-1958 μ.Χ.)
Αυτή η πανδημία γρίπης, με καταγωγή την Κίνα, δημιουργήθηκε από μια μετάλλαξη ενός ιού της αγριόπαπιας που ενώθηκε με ένα στέλεχος του ιού που προσβάλει τους ανθρώπους και έφτασε μέσα σε δύο χρόνια ως τις Η.Π.Α., θερίζοντας 2-4 εκ. ζωές, με 68.000 νεκρούς μόνο στην Αμερική.
12. Πανδημία γρίπης του Χονγκ Κονγκ (1968 μ.Χ.)
Το στέλεχος H3N2 εξαπλώθηκε από το Χονγκ Κονγκ στο Βιετνάμ μέσα σε 17 ημέρες, ενώ στους τρεις μήνες που ακολούθησαν έφτασε στην Ινδία, την Αυστραλία, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Αν και με πολύ μικρό ποσοστό θνησιμότητας, κόστισε τη ζωή σε περισσότερο από 1 εκ. ανθρώπους, με τους μισούς να είναι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ.
13. HIV / AIDS (1976- σήμερα)
Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά στο Καμερούν το 1976, με πιθανό πρώτο κρούσμα στο Κονγκό το 1959 και μέχρι σήμερα δεν έχει εξαλειφθεί, στοιχίζοντας τη ζωή σε συνολικά 36-39 εκ. νεκρούς, με τον αριθμό να αυξάνεται ασταμάτητα. Με ανεπανόρθωτα λάθη την απόκρυψη της ασθένειας ως το 1981 και την αρχική πεποίθηση πως προσβάλει μόνο ομοφυλόφιλους άντρες, ο HIV έφτασε γρήγορα σε όλο τον πλανήτη. Θεραπεία άρχισε να εφαρμόζεται το 1987 και τα σύγχρονα αντιρετροϊκά φάρμακα, αν και δεν εξαλείφουν τον ιό, προσφέρουν αξιοπρεπή ζωή στους ασθενείς. Αυτή τη στιγμή, 31-35εκ. άνθρωποι ζουν με τον ιό, εκ των οποίων το 68% εντοπίζεται στην Υποσαχάρια Αφρική, όπου ο HIV προσβάλει έναν στους πέντε ανθρώπους.
14. Πανδημία του Η1Ν1 (2009)
Η τελευταία πανδημία ξέσπασε το 2009, με την εμφάνιση ενός μεταλλαγμένου στελέχους Η1Ν1 του ιού της γρίπης που εξαπλώθηκε σε 74 χώρες του κόσμου. Αν και δεν αποτελεί πανδημία υψηλής σοβαρότητας όπως οι προηγούμενες, τα θύματα του ιού ανήλθαν σε 575.000, με το 80% να είναι άνθρωποι κάτω των 65 ετών, όπως και τα θύματα της Ισπανικής Γρίπης του 1918.Οι μνήμες του Η1Ν1 είναι νωπές και η αδυναμία περιορισμού της εξάπλωσης του νέου κορωναϊού προκαλεί τρόμο. Στη χώρα μας, ο κίνδυνος να έρθει ο κορωναϊός είναι μικρός. Εξάλλου, οι επιστημονικές μας γνώσεις έχουν προχωρήσει πολύ από τότε που ένα μικρόβιο εξαπλώνονταν ανεξέλεγκτα και θέριζε εκατομμύρια ζωές.
Εντούτοις, η υπερβολική και λάθος χρήση αντιβιοτικών, η μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, το νέο κίνημα κατά των εμβολιασμών, η έλλειψη σωστών συνθηκών υγιεινής που επικρατεί σε δημόσιους χώρους και οι περικοπές στον τομέα της υγείας, προσφέρουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν παλαιοί και νέοι, μεταλλαγμένοι, ανθεκτικοί στα φάρμακα, τύποι μικροβίων που θα είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθούν.