Η νεαρή και πεντάμορφη σταρ του Χόλιγουντ, 60 χρόνια πριν ανέβαινε τα σκαλιά της εκκλησίας στο Μονακό, μαζί με τον πρίγκιπα Ρενιέ. Ενας γάμος που, 60 χρόνια μετά, παραμένει χαραγμένος στο μυαλό εκατομμυρίων ανθρώπων και που άλλο γάμοι, όπως αυτοί των Καρόλου-Νταϊάνας και Γουίλιαμ-Κέιτ, όσο παραμυθένιοι και αν ήταν, δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν. Οι μαγικές εικόνες από εκείνον το παραμυθένιο γάμο, που δίνει στο φως το παλάτι, αποδεικνύουν το γιατί συνέβη αυτό. «Ηταν μια συγκλονιστική σχέση και αυτό φαινόταν» λέει ο γιος του ζευγαριού πρίγκιπας Αλβερτος. «Για εμάς οι φωτογραφίες δείχνουν απλά τους γονείς μας να παντρεύονται. Αλλά το τι σημαίνουν αυτές οι φωτογραφίες για τους πολίτες του Μονακό, για τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο και πόσο αυτή η ιστορία εξακολουθεί να συναρπάζει τους ανθρώπους, είναι κάτι το αδιανόητο», προσθέτει.
Τον Μάιο του 1955, η Γκρέις Κέλι ταξίδεψε στο Μονακό για να συμμετάσχει ως κριτής στο Φεστιβάλ των Καννών. Σκόπευε να απορρίψει την πρόταση και άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή, όταν την ενημέρωσαν ότι ο πρίγκιπας του Μονακό, Ρενιέρ, άλλαξε όλο του το πρόγραμμα για να τη γνωρίσει. Η συνάντηση δεν ήταν όπως την περίμενε. Κόπηκε το ρεύμα στο ξενοδοχείο και η Κέλι δεν είχε τρόπο ούτε να στεγνώσει τα μαλλιά της, ούτε να σιδερώσει τα ρούχα της. Κατέληξε να φορέσει μια στέκα που έκρυβε την αχτένιστη κόμη της και ένα φαρδύ φόρεμα που έδειχνε σχετικά ατσαλάκωτο. Ο πρίγκιπας Ρενιέ, απ’ την άλλη, καθυστέρησε περισσότερο από μία ώρα και πρόλαβε την Κέλι λίγο πριν αποχωρήσει. Γκρέις Κέλι και Πρίγκιπας Ρενιέ, όταν γνωρίστηκαν Μίλησαν για λίγη ώρα και αποχαιρετίστηκαν απρόθυμα. Όταν η Κέλι επέστρεψε στην Αμερική άρχισαν να αλληλογραφούν μανιωδώς. Τα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνου, ο Ρενιέ πήγε στην Αμερική για να τη βρει. Οι δημοσιογράφοι των ρώτησαν ποια κοπέλα θα μπορούσε να γίνει γυναίκα του και ο Ρενιέ απάντησε: «Μόνο η καλύτερη». Ανήμερα των Χριστουγέννων, ο πρίγκιπας γνώρισε την οικογένεια της Κέλι και δύο μέρες μετά της ζήτησε να τον παντρευτεί, ενώ στέκονταν πάνω σε μια νησίδα στη μεγάλη λεωφόρο. Η Κέλι είπε ένα ηχηρό «ναι», ίσως γιατί ήταν η πρώτη φορά που οι γονείς της ενέκριναν τον σύντροφό της και φυσικά γιατί όλα τα κορίτσια περιμένουν έναν πρίγκιπα, αλλά αυτές που τον συναντούν και τον παντρεύονται είναι μετρημένες στα δάκτυλα. Η Κέλι δεν θα κλώτσαγε ποτέ το γοβάκι από τα πόδια της! Για εκείνη, είναι ένας άνδρας με κύρος που ο τίτλος του θα πραγματοποιήσει όλες της τις επιθυμίες. Για εκείνον, η Γκρέις είναι κάτι παραπάνω από ιδεώδης.Εκείνη την περίοδο, τα οικονομικά του Μονακό δεν ανθούν. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρώπη είναι αρκετά ανασφαλής και το καζίνο του Μόντε Κάρλο πάσχει από έλλειψη πελατών και το rien ne va plus κυριαρχεί. Η Γκρέις είναι η καλύτερη ευκαιρία για τον Ρενιέ για να προσελκύσει το καινούργιο χρήμα της Νέας Ηπείρου. Σύμφωνα με το βιογράφο τη σταρ, Ρόμπερτ Λέισι, ο πατέρας της, Τζακ Κέλι, πιστεύει ότι ο Ρενιέ θέλει να παντρευτεί την κόρη του για την περιουσία της. Οι υποψίες του αποδεικνύονται βάσιμες καθώς ο πρίγκιπας ζητά 2 εκατομμύρια δολάρια για προίκα. “Δεν θα ήθελα να παντρευτώ κάποιον που θα νιώθει μειονεκτικά απέναντί μου. Ο πρίγκιπας δεν θα γίνει ο ΄κύριος Κέλι’” λέει η Γκρέις και αποδέχεται την πρόταση γάμου. Ο πατέρας της συνειδητοποιεί πως η πρόταση αυτή είναι συμφέρουσα γιατί κάνοντας γαμπρό έναν πρίγκιπα, ανεβαίνει ψηλότερα σκαλιά από τη σνομπ κοινωνία της Φιλαδέλφεια.
Στις 4 Απριλίου του 1956, έχοντας αποχαιρετήσει οριστικά το Χόλιγουντ, η Κέλι επιβιβάστηκε στο πλοίο που θα τη μετέφερε στο Μονακό. Την συνόδευαν συγγενείς, φίλοι, 400 δημοσιογράφοι και 80 βαλίτσες. Παντρεύτηκαν στις 18 Απριλίου με πολιτικό γάμο και στη δεξίωση παραυρέθηκε όλος ο πληθυσμός του Μονακό, δηλαδή τρεις χιλιάδες άτομα. Την επόμενη μέρα έγινε ο θρησκευτικός γάμος, με 600 επίτιμους προσκεκλημένους. Η γαμήλια τελετή διήρκεσε μόλις 16 λεπτά και όχι 41 όπως πολλοί πίστευαν. Τα 25 λεπτά ξοδεύτηκαν απλά για να διαβαστούν οι 140 τίτλοι που από εκείνη τη στιγμή άνηκαν στην Γκρέις Κέλι, την νέα πριγκίπισσα του Μονακό. Το εκπληκτικό νυφικό της που έμελλε να μείνει στην ιστορία, κόστισε 8 χιλιάδες δολάρια και 12 μοδίστρες δούλευαν μέρα – νύχτα επί έξι βδομάδες για να το ετοιμάσουν.To σχεδίασε η ενδυματολόγος του κινηματογράφου Helen Rose που είχε ντύσει τη Γκρέις Κέλλυ στις ταινίες High Society και The Swan και ήταν δώρο για τον γάμο της, καθώς και όλη της η γκαρνταρόμπα, από τα στούντιο ΜGM . Η δαντέλα που χρησιμοποιήθηκε ήταν πάνω από 100 χρόνων και κεντημένη με μαργαριτάρια. Για το νυφικό χρειάστηκαν ακόμα 25 μέτρα από μεταξωτό ταφτά και 100 μέτρα από καθαρό μετάξι. Τα μαλλιά της επιμελήθηκε ο Sydney Guilaroff και καλύπτονταν με ένα καπέλο και βέλο φτιαγμένο στο χέρι. Τα παπούτσια της είχαν σχεδιαστεί από τον David Evins στην Νέα Υόρκη και ήταν φτιαγμένα από τα χέρια του ίδιου ειδικά για την πριγκίπισσα που δεν θα έπρεπε να δείχνει πιο ψηλή από τον Πρίγκιπα για αυτό και είχαν πολύ χαμηλό τακούνι. Μερικοί από τους διάσημους καλεσμένους που παρακολούθησαν τη γαμήλια τελετή ήταν ο Cary Grant, ο David Niven, η Gloria Swanson, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Ava Gardner και ο Αγά Χαν.Ολόκληρο το Μονακό, 3.000 άτομα, ήταν καλεσμένο στην τελετή και για να τιμήσει το βασιλικό ζεύγος τους έκανε δώρο μια μαύρη-κρεμ Rolls Royce κάμπριο.
Ένα ακόμα δώρο κατέφτασε για το νιόπαντρο ζευγάρι, αυτή τη φορά από τον Αριστοτέλη Ωνάση, και δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα πολυτελές γιωτ 48 μέτρων με το όνομα «Deo Juvante», δηλαδή «Με την βοήθεια του Θεού».Ο πρίγκιπας υπήρξε περιζήτητος γαμπρός, τον οποίο πολλές γυναίκες επιθυμούσαν, εκείνος όμως τελικά προτίμησε τη φινέτσα της Γκρέις Κέλι από το sex appeal της Μέριλιν Μονρόε. Εννιά μήνες και τέσσερεις μέρες μετά το γάμο της με το Ρενιέ, η Κέλι έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί την πριγκίπισσα Καρολίνα, της οποίας των ερχομό ανακοίνωσαν 21 πυροβολισμοί και η μέρα της γέννησής της κηρύχθηκε μέρα αργίας. Ο πρίγκιπας Ρενιέ και η πριγκίπισσα Γκρέις απέκτησαν τρία παιδιά: την πριγκίπισσα Καρολίνα, τον πρίγκηπα Αλβέρτο και την πριγκίπισσα Στεφανί. Μετά το γάμο ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Κέλι. Το 1962 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ Μάρνι και η Κέλι ήθελε να ξανασυνεργαστεί μαζί του βέβαια στη πορεία άλλαξε γνώμη και αναγκάστηκε να μη δεχτεί το ρόλο. Το 1977 ο σκηνοθέτης Χέρμπερτ Ρος προσπάθησε να τη δελεάσει να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη προσφέροντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία ''Η κρίσιμη καμπή ''(The Turning Point). Η Γκρέις Κέλι δεν επέστρεψε ποτέ στη μεγάλη οθόνη. Προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Επίσης οργάνωνε κάθε χρόνο γιορτή για τα ορφανά.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, ενώ επέστρεφε οδικώς μαζί με τη μικρή της κόρη της Στεφανί, από το εξοχικό τους στην επαρχία, η πριγκίπισσα Γκρέις υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της, με αποτέλεσμα να ρίξει το αυτοκίνητο στο γκρεμό. Το σώμα της ανασύρθηκε από το αυτοκίνητο αλλά είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα κι είχε πέσει σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό όπου της διαγνώστηκε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η οικογένεια της αποσυνέδεσε το μηχανισμό που την κρατούσε στη ζωή. Ήταν 52 ετών. Αναπαύεται στον οικογενειακό τάφο των Γκριμάλντι εντός του Καθεδρικού ναού του Αγίου Νικολάου στο Μόντε Κάρλο. Η κόρη της, Στεφανί είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα στην αυχενική μοίρα και αναγκάστηκε να φορέσει κολάρο. Η Στεφανί ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την εικόνας της αιμόφυρτης μητέρας της στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου...«Όταν το αυτοκίνητο έπεσε στον γκρεμό, πετιόμουν από τη μια πλευρά του αυτοκινήτου στην άλλη σαν κούκλα, όπως και η μητέρα μου, που βρέθηκε στο πίσω κάθισμα. H πόρτα του συνεπιβάτη είχε σφηνώσει κι έτσι βγήκα από τη μοναδική που μπόρεσα να ανοίξω, αυτήν του οδηγού», δήλωσε η Στεφανί, στη μοναδική συνέντευξη που μίλησε για το θανατηφόρο τροχαίο, στο περιοδικό Paris Match, το 2002. «Όχι μόνο χρειάστηκε να ξεπεράσω ένα τρομερό τραύμα χάνοντας τη μητέρα μου σε μια πολύ τρυφερή ηλικία, αλλά ήμουν και δίπλα της την ώρα εκείνη. Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί πόσο υπέφερα και ακόμη υποφέρω», εξομολογήθηκε η πριγκίπισσα για το περιστατικό που τη στιγμάτισε....
Εκείνη την εποχή οργίαζαν οι φήμες ότι στην πραγματικότητα η ανήλικη Στεφανί ήταν η οδηγός του αμαξιού και για αυτό βρέθηκε στο μπροστινό κάθισμα. «Δεν οδηγούσα εγώ, αυτό είναι σαφές», είπε κατηγορηματικά, και διευκρίνισε. «Προσπάθησα τα πάντα. Τράβηξα το χειρόφρενο. Άραγε η μητέρα μου μπέρδεψε το φρένο με το γκάζι; Δεν γνωρίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν οδηγούσα εγώ». Άλλοι πάλι υποστήριξαν ότι μητέρα και κόρη καβγάδιζαν και το αμάξι βγήκε εκτός πορείας λόγω της έντασης μεταξύ των δύο γυναικών και της απρόσεχτης οδήγησης. H Στεφανί, ωστόσο, αρνήθηκε να αποκαλύψει αν καβγάδιζε με τη μητέρα της την ώρα του δυστυχήματος. «Ήταν κάτι που αφορούσε μόνο εμάς τις δύο και κάποια μυστικά, ορισμένες εικόνες αυτής της τραγικής υπόθεσης ανήκουν, πλέον, μόνο σε μένα», λέει η Στεφανί, που θέλησε να βάλει ένα τέλος στις φήμες...