Δοκιμάστε ιδιαίτερες τοπικές γεύσεις, γεμάτες ποιότητα, κάθε φορά που ο δρόμος σας σας φέρει σε κάποιο απο τα υπέροχα νησιά μας.
Στη νησιωτική Ελλάδα, οι Κυκλάδες, ένας τόπος ξερός, που από ψηλά μοιάζει άγονος ενώ στο έδαφος αποκαλύπτονται θησαυροί, κρύβουν μικρά ακατέργαστα διαμάντια της τυροκομίας, τυριά που δύσκολα θα συναντήσετε για δεύτερη φορά. Αναζητήστε στα μικρά ψαροχώρια λιαστό χταπόδι και κοπανιστή πιπεράτη. Πιάστε κουβέντα με τους ντόπιους, που θα σας αποκαλύψουν τους γλυκοαφρίζοντες κόλπους που σφύζουν από θαλασσινή ζωή. Η τοπική παραδοσιακή κουζίνα σίγουρα θα σας χαρίσει δυνατές συγκινήσεις.
Ικαρία
Με τι τρέφονται οι ντόπιοι και ζουν πολλά χρόνια; Ελαιόλαδο, παραδοσιακό κατσικίσιο τυρί «καθούρα», γνωστό από τον 17ο αιώνα, ντόπιο αγριοκάτσικο, βότανα, ψάρια, καϊσιά, έναν τύπο βερίκοκου που γίνεται γλυκό κουταλιού, μέλι, γνωστό και ως «άναμμα», με πηχτή υφή, γλυκό τριαντάφυλλο και δυνατό ερυθρό κρασί από τις τοπικές ποικιλίες Φωκιανό και Μπεγλέρι.
Σαντορίνη
Η ηφαιστειακή, άνυδρη γη χαρίζει νοστιμάδα στη φάβα, στο διάσημο ντοματάκι, στην κάππαρη αλλά και στα αμπέλια που παράγουν το γλυκό κρασί Vinsanto και τα φημισμένα σε όλο τον κόσμο κρασιά από την ποικιλία Ασύρτικο.
Κως
Μία από τις αυθεντικές γεύσεις του νησιού είναι το παραδοσιακό κρασοτύρι ή «διαμάντι της Κω», που ωριμάζει σε άλμη εμπλουτισμένη με οινολάσπες του ντόπιου κρασιού. Γεύση με οινικό άρωμα που ταιριάζει με καρπούζι. Αξίζει μια επίσκεψη στο οινοποιείο και στους αμπελώνες Τριανταφυλλόπουλου για γευσιγνωσία των κρασιών. Θα αποχαιρετίσεις γλυκά το νησί με γλυκό κουταλιού ντοματάκι.
Ρόδος
Η ποικιλία των παραδοσιακών γλυκών της Ρόδου είναι ανεξάντλητη. Τα σκήπτρα κρατά το διάσημο γλυκό μελεκούνι (παστέλι), που συνοδεύει τα ευχάριστα γεγονότα και προσφέρεται σε φύλλα νεραντζιάς. Δεν νοείται γάμος ροδίτικος χωρίς μελεκούνια. Γλυκό για εξαιρετικές περιστάσεις θεωρούνται τα μοσχοπούγκια, που είναι αμυγδαλωτά σε σχήμα μισοφέγγαρου, αρωματισμένα με ανθόνερο. Ανεξάντλητες είναι οι συνταγές με πρωταγωνιστές τα τοπικά προϊόντα. Τρανή απόδειξη, τα χειροποίητα ζυμαρικά «κουλουρία», που είναι σπιτικά λαζάνια. Γεύση θα πάρεις και από τα πιταρούδια που φτιάχνονται με ρεβίθια και τα τιμούν στα περισσότερα εστιατόρια του νησιού. Η Ρόδος έχει γράψει τη δική της οινική ιστορία, καθώς εκεί καλλιεργούνται η εκλεκτή ποικιλία Αθήρι (ΠΟΠ), το λευκό μοσχάτο αλλά και η ερυθρή Μανδηλαριά, η δεύτερη πιο σημαντική ποικιλία του νησιού.
Κάλυμνος
Η γαστρονομία του «νησιού των σφουγγαράδων» είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Το χταπόδι είναι πρωταγωνιστής στην κουζίνα και μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους – ένας από αυτούς είναι οι διάσημοι χταποδοκεφτέδες. Οι κριθαροκουλούρες ζυμώνονται με γλυκάνισο, μαστίχα και μαυροκούκι και από αυτές φτιάχνεται η σαλάτα «μιρμιζέλι». Το μελάνι χταποδιού, όπως και η παστή σαρδέλα, παράγεται και συσκευάζεται από τις γυναίκες των ψαράδων και την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Καλύμνου «Παναγιά Υπαπαντή». Το σπινιάλο, ένας εκπληκτικός μεζές με πίνες, αχινούς και σαλάχι συντηρημένα σε θαλασσινό νερό, φτιάχνεται από τους ψαράδες.
Με τι τρέφονται οι ντόπιοι και ζουν πολλά χρόνια; Ελαιόλαδο, παραδοσιακό κατσικίσιο τυρί «καθούρα», γνωστό από τον 17ο αιώνα, ντόπιο αγριοκάτσικο, βότανα, ψάρια, καϊσιά, έναν τύπο βερίκοκου που γίνεται γλυκό κουταλιού, μέλι, γνωστό και ως «άναμμα», με πηχτή υφή, γλυκό τριαντάφυλλο και δυνατό ερυθρό κρασί από τις τοπικές ποικιλίες Φωκιανό και Μπεγλέρι.
Σαντορίνη
Η ηφαιστειακή, άνυδρη γη χαρίζει νοστιμάδα στη φάβα, στο διάσημο ντοματάκι, στην κάππαρη αλλά και στα αμπέλια που παράγουν το γλυκό κρασί Vinsanto και τα φημισμένα σε όλο τον κόσμο κρασιά από την ποικιλία Ασύρτικο.
Κως
Μία από τις αυθεντικές γεύσεις του νησιού είναι το παραδοσιακό κρασοτύρι ή «διαμάντι της Κω», που ωριμάζει σε άλμη εμπλουτισμένη με οινολάσπες του ντόπιου κρασιού. Γεύση με οινικό άρωμα που ταιριάζει με καρπούζι. Αξίζει μια επίσκεψη στο οινοποιείο και στους αμπελώνες Τριανταφυλλόπουλου για γευσιγνωσία των κρασιών. Θα αποχαιρετίσεις γλυκά το νησί με γλυκό κουταλιού ντοματάκι.
Ρόδος
Η ποικιλία των παραδοσιακών γλυκών της Ρόδου είναι ανεξάντλητη. Τα σκήπτρα κρατά το διάσημο γλυκό μελεκούνι (παστέλι), που συνοδεύει τα ευχάριστα γεγονότα και προσφέρεται σε φύλλα νεραντζιάς. Δεν νοείται γάμος ροδίτικος χωρίς μελεκούνια. Γλυκό για εξαιρετικές περιστάσεις θεωρούνται τα μοσχοπούγκια, που είναι αμυγδαλωτά σε σχήμα μισοφέγγαρου, αρωματισμένα με ανθόνερο. Ανεξάντλητες είναι οι συνταγές με πρωταγωνιστές τα τοπικά προϊόντα. Τρανή απόδειξη, τα χειροποίητα ζυμαρικά «κουλουρία», που είναι σπιτικά λαζάνια. Γεύση θα πάρεις και από τα πιταρούδια που φτιάχνονται με ρεβίθια και τα τιμούν στα περισσότερα εστιατόρια του νησιού. Η Ρόδος έχει γράψει τη δική της οινική ιστορία, καθώς εκεί καλλιεργούνται η εκλεκτή ποικιλία Αθήρι (ΠΟΠ), το λευκό μοσχάτο αλλά και η ερυθρή Μανδηλαριά, η δεύτερη πιο σημαντική ποικιλία του νησιού.
Κάλυμνος
Η γαστρονομία του «νησιού των σφουγγαράδων» είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Το χταπόδι είναι πρωταγωνιστής στην κουζίνα και μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους – ένας από αυτούς είναι οι διάσημοι χταποδοκεφτέδες. Οι κριθαροκουλούρες ζυμώνονται με γλυκάνισο, μαστίχα και μαυροκούκι και από αυτές φτιάχνεται η σαλάτα «μιρμιζέλι». Το μελάνι χταποδιού, όπως και η παστή σαρδέλα, παράγεται και συσκευάζεται από τις γυναίκες των ψαράδων και την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Καλύμνου «Παναγιά Υπαπαντή». Το σπινιάλο, ένας εκπληκτικός μεζές με πίνες, αχινούς και σαλάχι συντηρημένα σε θαλασσινό νερό, φτιάχνεται από τους ψαράδες.
Η αγροτική και αστική κουζίνα κάθε περιοχής είναι ένα μικρό, αλλά σημαντικό κομμάτι στο παζλ που συμπληρώνει τον γαστρονομικό χάρτη της χώρας. Το φυσικό περιβάλλον, δηλαδή ο ίδιος ο τόπος, ήταν αυτό που καθόρισε τι θα τρώνε οι άνθρωποί του. Επηρεασμένες από πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς, οι ελληνικές τοπικές κουζίνες είναι εποχικές και λιτές κατ’ ανάγκη.
Λέρος
Στο νησί με τους ήπιους ρυθμούς ζωής θα δοκιμάσεις το ντόπιο πιάτο «κουκουβάδες», που είναι μπαρμπούνια με δεντρολίβανο και σταφίδες. Στα αμυγδαλωτά έχουν παράδοση, από τα κλασικά μέχρι τα γεμιστά με πορτοκάλι. Θα ξεδιψάσεις με ευωδιαστή σουμάδα, που πωλείται στα ζαχαροπλαστεία.
Λήμνος
Αύταρκες το νησί του Ηφαίστου, που φημίζεται για τα τυριά Μελίχλωρο, Καλαθάκι ΠΟΠ και Κασκαβάλι αλλά και για τα χειροποίητα ζυμαρικά, όπως τα αφτούδια, οι μακαρούνες ή τα φλομάρια (τοπικές χυλοπίτες). Θα πάρεις γεύση από το εξαιρετικό κρασί από την ποικιλία «Μοσχάτο Λήμνου». Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν τα παραδοσιακά γλυκίσματα «βενιζελικά» που φτιάχνονται με αμύγδαλο και σοκολάτα, καλύπτονται με γλάσο βανίλιας και οι ντόπιοι αφιέρωσαν στον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Λέσβος
Οι παστές σαρδέλες και το διάσημο ούζο της βάζουν τη σφραγίδα τους στο νησί, που έχει πολλά ακόμα προϊόντα να παρουσιάσει, όπως το «υγρό χρυσάφι του Όμηρου», το ανοιχτόχρωμο ελαιόλαδο, το φυσικό αλάτι Καλλονής, το πικάντικο λαδοτύρι, τα χειροποίητα ζυμαρικά, οι χάχλες (η λεσβιακή εκδοχή του τραχανά σε σχήμα βαρκούλας), τα λικέρ και οι μαρμελάδες.
Χίος
Είναι διάσημη για τη μαστίχα, υπάρχουν όμως και λιγότερο γνωστοί αλλά εξίσου γευστικοί εκπρόσωποι της τοπικής κουζίνας, όπως το τυρί μαστέλο και τα κορδέλλια ή, αλλιώς, χυλοπίτες.
Αστυπάλαια
Στη «γέφυρα» που ενώνει τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα θα δοκιμάσεις τα κιτρινοκουλούρια που αρωματίζονται με άγρια ζαφορά που αφθονεί στο νησί – γεύση εξωτική. Τα φρέσκα τυριά (χλωρή, μυζήθρα σε καλαθάκι) είναι θεσπέσια, αλλά και η ξυαλίνα, ένας τύπος γιαουρτιού. Η κουζίνα της Αστυπάλαιας φημίζεται για τον συνδυασμό γλυκού και αλμυρού που θα ανακαλύψεις στα πουγκιά, που είναι γεμιστά με κοπανιστή και μέλι θυμαρίσιο που παράγει ο τόπος.
Στο νησί με τους ήπιους ρυθμούς ζωής θα δοκιμάσεις το ντόπιο πιάτο «κουκουβάδες», που είναι μπαρμπούνια με δεντρολίβανο και σταφίδες. Στα αμυγδαλωτά έχουν παράδοση, από τα κλασικά μέχρι τα γεμιστά με πορτοκάλι. Θα ξεδιψάσεις με ευωδιαστή σουμάδα, που πωλείται στα ζαχαροπλαστεία.
Λήμνος
Αύταρκες το νησί του Ηφαίστου, που φημίζεται για τα τυριά Μελίχλωρο, Καλαθάκι ΠΟΠ και Κασκαβάλι αλλά και για τα χειροποίητα ζυμαρικά, όπως τα αφτούδια, οι μακαρούνες ή τα φλομάρια (τοπικές χυλοπίτες). Θα πάρεις γεύση από το εξαιρετικό κρασί από την ποικιλία «Μοσχάτο Λήμνου». Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν τα παραδοσιακά γλυκίσματα «βενιζελικά» που φτιάχνονται με αμύγδαλο και σοκολάτα, καλύπτονται με γλάσο βανίλιας και οι ντόπιοι αφιέρωσαν στον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Λέσβος
Οι παστές σαρδέλες και το διάσημο ούζο της βάζουν τη σφραγίδα τους στο νησί, που έχει πολλά ακόμα προϊόντα να παρουσιάσει, όπως το «υγρό χρυσάφι του Όμηρου», το ανοιχτόχρωμο ελαιόλαδο, το φυσικό αλάτι Καλλονής, το πικάντικο λαδοτύρι, τα χειροποίητα ζυμαρικά, οι χάχλες (η λεσβιακή εκδοχή του τραχανά σε σχήμα βαρκούλας), τα λικέρ και οι μαρμελάδες.
Χίος
Είναι διάσημη για τη μαστίχα, υπάρχουν όμως και λιγότερο γνωστοί αλλά εξίσου γευστικοί εκπρόσωποι της τοπικής κουζίνας, όπως το τυρί μαστέλο και τα κορδέλλια ή, αλλιώς, χυλοπίτες.
Αστυπάλαια
Στη «γέφυρα» που ενώνει τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα θα δοκιμάσεις τα κιτρινοκουλούρια που αρωματίζονται με άγρια ζαφορά που αφθονεί στο νησί – γεύση εξωτική. Τα φρέσκα τυριά (χλωρή, μυζήθρα σε καλαθάκι) είναι θεσπέσια, αλλά και η ξυαλίνα, ένας τύπος γιαουρτιού. Η κουζίνα της Αστυπάλαιας φημίζεται για τον συνδυασμό γλυκού και αλμυρού που θα ανακαλύψεις στα πουγκιά, που είναι γεμιστά με κοπανιστή και μέλι θυμαρίσιο που παράγει ο τόπος.
Πάρος
Νησί με οινική παράδοση αιώνων. Η παραδοσιακά καλλιεργούμενη ερυθρή ποικιλία είναι η αιγαιοπελαγίτικη Μανδηλαριά και η λεύκη Μονεμβασιά που δίνει οίνους ΟΠΑΠ. Θα γευτείς παριανή γραβιέρα, σούρωμα (ξινομυζήθρα) από τον Συνεταιρισμό, κάππαρη, παξιμάδια και ψωμί από ξυλόφουρνο, ζαχαρομπακλαβά, τσιμπητά μυζηθροπιτάκια με τοπική μυζήθρα. Η ψητή γούνα (λιαστό ψάρι) συντροφεύει τη σούμα (τοπικό τσίπουρο).
Σύρος
Το Σαν Μιχάλη είναι η διάσημη γραβιέρα του νησιού, που φημίζεται και για τα λουκούμια, τις χαλβαδόπιτες,τις παστελαριές, τον πολτό μάραθου, την κάππαρη, το θυμαρίσιο μέλι και την εκπληκτική λούζα που αρωματίζεται με μπαχάρι και κανέλα.
Τήνος
Στην ντόπια κουζίνα φιγουράρουν η κάππαρη, το κρίταμο, η φημισμένη αγκινάρα, η λιαστή ντομάτα, τα εφτάζυμα παξιμάδια, τα τηνιακά τυριά, όπως η μυζήθρα και η κοπανιστή, που παράγονται στο τυροκομείο του νησιού. Από το χοιρινό κρέας παρασκευάζουν σύγκλινα, λουκάνικα, λούζα, λουκάνικα. Δοκιμάστε μαραθοτηγανίτες, ξεροτήγανα, αμυγδαλωτά και τα ψαράκια (σκαλτσούνια).
Μύκονος
Αν και κοσμοπολίτικο, προβάλλει τα τοπικά προϊόντα του, τον πολιτισμό του. Ξακουστή είναι η μυκονιάτικη λούζα (αλλαντικό) –εκλεκτός μεζές–, η πιπεράτη κοπανιστή (τυρί ευωδιαστό) και τα αμυγδαλωτά. Θα φας λουβιά, όπως λένε οι ντόπιοι τα αμπελοφάσουλα που σερβίρουν με σκορδαλιά, και θα γλυκαθείς με μελόπιτα που φτιάχνεται με φρέσκο τυρί «ροβολιά», άφθονο μέλι και κανέλα.
Άνδρος
Φημισμένη για τη γαστρονομία της και την ποικιλία των τυριών της, όπως η πετρωτή ή αρμεξιά από αγελαδινό γάλα και το βολάκι με την πολύπλοκη γεύση. Θα δοκιμάσεις την ονομαστή φουρτάλια (ομελέτα) που φτιάχνει κάθε νοικοκυρά με την έμπνευση που της χαρίζουν τα τοπικά προϊόντα, όπως η λούζα και τα λουκάνικα. Θα πιεις πόντζι, ένα δυνατό ποτό που γίνεται με βάση τη ρακή, από μούρα και άφθονο μέλι, και θα γλυκαθείς με τα αμυγδαλωτά, πασπαλισμένα με κρουστή αχνοζάχαρη.
Νάξος
Διάσημα είναι το αρσενικό τυρί και η γραβιέρα Νάξου ΠΟΠ, οι γλυκοφάγωτες πατάτες και το παραδοσιακό λικέρ κίτρο. Δοκίμασε και τα κρέατα που εκτρέφονται στο νησί και δίνουν το στίγμα της παραδοσιακής του κουζίνας.
Νησί με οινική παράδοση αιώνων. Η παραδοσιακά καλλιεργούμενη ερυθρή ποικιλία είναι η αιγαιοπελαγίτικη Μανδηλαριά και η λεύκη Μονεμβασιά που δίνει οίνους ΟΠΑΠ. Θα γευτείς παριανή γραβιέρα, σούρωμα (ξινομυζήθρα) από τον Συνεταιρισμό, κάππαρη, παξιμάδια και ψωμί από ξυλόφουρνο, ζαχαρομπακλαβά, τσιμπητά μυζηθροπιτάκια με τοπική μυζήθρα. Η ψητή γούνα (λιαστό ψάρι) συντροφεύει τη σούμα (τοπικό τσίπουρο).
Σύρος
Το Σαν Μιχάλη είναι η διάσημη γραβιέρα του νησιού, που φημίζεται και για τα λουκούμια, τις χαλβαδόπιτες,τις παστελαριές, τον πολτό μάραθου, την κάππαρη, το θυμαρίσιο μέλι και την εκπληκτική λούζα που αρωματίζεται με μπαχάρι και κανέλα.
Τήνος
Στην ντόπια κουζίνα φιγουράρουν η κάππαρη, το κρίταμο, η φημισμένη αγκινάρα, η λιαστή ντομάτα, τα εφτάζυμα παξιμάδια, τα τηνιακά τυριά, όπως η μυζήθρα και η κοπανιστή, που παράγονται στο τυροκομείο του νησιού. Από το χοιρινό κρέας παρασκευάζουν σύγκλινα, λουκάνικα, λούζα, λουκάνικα. Δοκιμάστε μαραθοτηγανίτες, ξεροτήγανα, αμυγδαλωτά και τα ψαράκια (σκαλτσούνια).
Μύκονος
Αν και κοσμοπολίτικο, προβάλλει τα τοπικά προϊόντα του, τον πολιτισμό του. Ξακουστή είναι η μυκονιάτικη λούζα (αλλαντικό) –εκλεκτός μεζές–, η πιπεράτη κοπανιστή (τυρί ευωδιαστό) και τα αμυγδαλωτά. Θα φας λουβιά, όπως λένε οι ντόπιοι τα αμπελοφάσουλα που σερβίρουν με σκορδαλιά, και θα γλυκαθείς με μελόπιτα που φτιάχνεται με φρέσκο τυρί «ροβολιά», άφθονο μέλι και κανέλα.
Άνδρος
Φημισμένη για τη γαστρονομία της και την ποικιλία των τυριών της, όπως η πετρωτή ή αρμεξιά από αγελαδινό γάλα και το βολάκι με την πολύπλοκη γεύση. Θα δοκιμάσεις την ονομαστή φουρτάλια (ομελέτα) που φτιάχνει κάθε νοικοκυρά με την έμπνευση που της χαρίζουν τα τοπικά προϊόντα, όπως η λούζα και τα λουκάνικα. Θα πιεις πόντζι, ένα δυνατό ποτό που γίνεται με βάση τη ρακή, από μούρα και άφθονο μέλι, και θα γλυκαθείς με τα αμυγδαλωτά, πασπαλισμένα με κρουστή αχνοζάχαρη.
Νάξος
Διάσημα είναι το αρσενικό τυρί και η γραβιέρα Νάξου ΠΟΠ, οι γλυκοφάγωτες πατάτες και το παραδοσιακό λικέρ κίτρο. Δοκίμασε και τα κρέατα που εκτρέφονται στο νησί και δίνουν το στίγμα της παραδοσιακής του κουζίνας.
Η Ενετοκρατία στα αριστοκρατικά Επτάνησα χάρισε ονομαστά φαγητά πλουτίζοντας την τοπική κουζίνα με πιάτα εμβληματικά για την περιοχή, όπως την κερκυραϊκή παστιτσάδα. Ζυμαρικά με κοκκινιστό ντόπιο κόκορα και ένα μυστικό πολύπλοκο μείγμα μπαχαρικών, το σπετσερικό, του οποίου η αυθεντική συνταγή είναι άγνωστη μέχρι σήμερα. Ανακαλύψτε ένα ένα τα γλυκά και ξεχωριστά συστατικά της. Δοκιμάστε την πυκνόρρευστη μελωμένη σάλτσα της, κυρίως το καλοκαίρι, που οι ντομάτες γλυκαίνουν από τον ήλιο.
Κύθηρα
Το νησί επιμένει παραδοσιακά, με το θυμαρίσιο μέλι, τα τραγανά λαδοπαξίμαδα, το ελαιόλαδο, το τυρί φράτσια που καπνίζεται σε ντόπια αρωματικά βότανα, τα χειροποίητα ζυμαρικά, το γλυκό πάστα μύλου με αμύγδαλο και το περίφημο ποτό Φατουράδα, που φτιάχνεται από τσίπουρο, κανέλα, γαρύφαλλο και μέλι.
Σκόπελος
Παράδοση στα γλυκό του κουταλιού δαμάσκηνο (αυγάτο), στους ροζέδες, στο κατσικίσιο τυρί και το μέλι.
Κρήτη
Ξεχωρίζει για τον πλούτο των γευστικών παραδόσεων. Απάκι (καπνιστό χοιρινό), παραδοσιακό λουκάνικο ξιδάτο, λουκάνικο με σταμναγκάθι, κατσικίσια γραβιέρα, γαλομυζήθρα ή πηχτόγαλο (η υφή του θυμίζει γιαούρτι), στάκα, ξινομυζήθρα, τυρομάλαμα, ανθότυρος ξερός. Παραδοσιακά παξιμάδια, τραγανά καβρουμαδάκια, κρίθινο ντακουλάκι. Ξινόχοντρος που μαγειρεύεται με χοχλιούς, χειροποίητα ζυμαρικά σκιουφιχτά, ομαθιές (χοιρινό λουκάνικο με κρεμμύδι, αμύγδαλα, χόντρο και σταφίδες). Απόχτι, αλατισμένο κρέας που αποξηραίνεται στον ήλιο ή γίνεται καπνιστό. Ελαιόλαδο, ελιές, μέλι, ασκορδούλακοι (βολβοί), τσικουδιά, κρασί από τις τοπικές ποικιλίες αμπέλου. Καλιτσούνια ανεβατά, ξεροτήγανα.
Κεφαλονια
Κρασί Ρομπόλα ή Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας, τυρί πρέντζα με θρούμπι, κυδωνόπαστο, μάντολες, παστέλι και μέλι.
Ζάκυνθος
Φιτούρα, το αψύ λαδοτύρι Ζακύνθου συνοδεύει το κρασί Βερντέα. Φιτούρα πωλούν μικροπωλητές στο λιμάνι του νησιού.
Κέρκυρα
Αξέχαστη μένει η γεύση από το αλλαντικό νούμπουλο. Η συκομαΐδα ή συκόπιτα, λιαστό σύκο που ζυμώνεται με μπαχαρικά, ούζο και μούστο, είναι ιδιωματικός μεζές για τσίπουρο. Αφθονεί το κουμκουάτ σε λικέρ, μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού.Τζιτζιμπίρα μαζί με φογάτσα, ένα είδος τσουρεκιού βενετσιάνικης καταγωγής.
Το νησί επιμένει παραδοσιακά, με το θυμαρίσιο μέλι, τα τραγανά λαδοπαξίμαδα, το ελαιόλαδο, το τυρί φράτσια που καπνίζεται σε ντόπια αρωματικά βότανα, τα χειροποίητα ζυμαρικά, το γλυκό πάστα μύλου με αμύγδαλο και το περίφημο ποτό Φατουράδα, που φτιάχνεται από τσίπουρο, κανέλα, γαρύφαλλο και μέλι.
Σκόπελος
Παράδοση στα γλυκό του κουταλιού δαμάσκηνο (αυγάτο), στους ροζέδες, στο κατσικίσιο τυρί και το μέλι.
Κρήτη
Ξεχωρίζει για τον πλούτο των γευστικών παραδόσεων. Απάκι (καπνιστό χοιρινό), παραδοσιακό λουκάνικο ξιδάτο, λουκάνικο με σταμναγκάθι, κατσικίσια γραβιέρα, γαλομυζήθρα ή πηχτόγαλο (η υφή του θυμίζει γιαούρτι), στάκα, ξινομυζήθρα, τυρομάλαμα, ανθότυρος ξερός. Παραδοσιακά παξιμάδια, τραγανά καβρουμαδάκια, κρίθινο ντακουλάκι. Ξινόχοντρος που μαγειρεύεται με χοχλιούς, χειροποίητα ζυμαρικά σκιουφιχτά, ομαθιές (χοιρινό λουκάνικο με κρεμμύδι, αμύγδαλα, χόντρο και σταφίδες). Απόχτι, αλατισμένο κρέας που αποξηραίνεται στον ήλιο ή γίνεται καπνιστό. Ελαιόλαδο, ελιές, μέλι, ασκορδούλακοι (βολβοί), τσικουδιά, κρασί από τις τοπικές ποικιλίες αμπέλου. Καλιτσούνια ανεβατά, ξεροτήγανα.
Κεφαλονια
Κρασί Ρομπόλα ή Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας, τυρί πρέντζα με θρούμπι, κυδωνόπαστο, μάντολες, παστέλι και μέλι.
Ζάκυνθος
Φιτούρα, το αψύ λαδοτύρι Ζακύνθου συνοδεύει το κρασί Βερντέα. Φιτούρα πωλούν μικροπωλητές στο λιμάνι του νησιού.
Κέρκυρα
Αξέχαστη μένει η γεύση από το αλλαντικό νούμπουλο. Η συκομαΐδα ή συκόπιτα, λιαστό σύκο που ζυμώνεται με μπαχαρικά, ούζο και μούστο, είναι ιδιωματικός μεζές για τσίπουρο. Αφθονεί το κουμκουάτ σε λικέρ, μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού.Τζιτζιμπίρα μαζί με φογάτσα, ένα είδος τσουρεκιού βενετσιάνικης καταγωγής.
Οι Κρήτες, οι αυτουργοί μιας ταπεινής μαγειρικής, που χαρακτηρίζει έναν πολιτισμό. Άγρια χόρτα, καλό ελαιόλαδο, μια καλή ψαριά και άφταστη τυροκομία. Αναπνεύστε ρίγανη και θυμάρι, δενδρολίβανο και την αλμύρα της θάλασσας, από το Αιγαίο μέχρι το Λιβυκό. Γεύσεις και μυρωδιές της Κρητικής διατροφής, μία από τις πιο υγιεινές και γευστικές διατροφές στον κόσμο, αφηγούνται το ατέλειωτο ταξίδι στα μυστικά του μεσογειακού φαγητού.