Πόσοι από εσάς έχετε ακούσει για το φαινόμενο της Μόρας; Για αυτούς που το γνωρίζουν και ειδικά που το έχουν βιώσει, σίγουρα είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Για όσους δεν το έχουν ακούσει ποτέ, το συγκεκριμένο άρθρο θα τους ταξιδέψει ανάμεσα στη χώρα του μεταφυσικού και της λογικής.. Η λέξη μόρα είναι σλαβική και σημαίνει ερωμένη, πολύ πιστεύουν ότι η καταγωγή της είναι ελληνική και προέρχεται από την "Μορμώ" το θηλυκό μυθολογικό τέρας με το οποίο φόβιζαν τα παιδία οι αρχαίοι. Ούτως ή άλλως η Μόρα είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενούς μύθους του οποίου η ιστορία χάνεται στο βάθος των αιώνων. Παρόλα αυτά αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν πως η Μόρα δεν είναι μύθος παρά μια ζωντανή πραγματικότητα...
Ο μύθος
Η Μόρα είναι ένα ανεξάρτητο πνεύμα. Σύμφωνα με τις περιγραφές είναι μία γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο κάποιου συνήθως όταν κοιμάται ανάσκελα, του κρατάει τα χέρια και προσπαθεί να του πάρει την ανάσα. Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο. Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α. Για το φαινόμενο υπάρχουν επίσης καταγραφές από την αρχαιότητα, αφού εξεταζόταν και ως ιατρικό ζήτημα και έτσι αναφορές σ' αυτό με διάφορες ονομασίες («εφιάλτης», «πνιγαλίων») συναντάμε στα έργα διαφόρων κλασικών φυσικών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ιατρική ερμηνεία που δίνεται είναι πως το φαινόμενο οφείλεται σε κάποια μορφή δυσπεψίας που προκαλείται από την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών. Επειδή δε η Δυτική ιατρική στηρίχτηκε στα έργα της Ιπποκρατικής σχολής, και άλλων κλασικών, ή μεταγενέστερων φυσικών, όπως του Παύλου του Αιγινίτη, που διατήρησαν αυτήν την παράδοση, η άποψη αυτή έμεινε να κυριαρχεί στους επιστημονικούς κύκλους μέχρι και τον 19ο αιώνα.
Η Μόρα είναι ένα ανεξάρτητο πνεύμα. Σύμφωνα με τις περιγραφές είναι μία γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο κάποιου συνήθως όταν κοιμάται ανάσκελα, του κρατάει τα χέρια και προσπαθεί να του πάρει την ανάσα. Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο. Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α. Για το φαινόμενο υπάρχουν επίσης καταγραφές από την αρχαιότητα, αφού εξεταζόταν και ως ιατρικό ζήτημα και έτσι αναφορές σ' αυτό με διάφορες ονομασίες («εφιάλτης», «πνιγαλίων») συναντάμε στα έργα διαφόρων κλασικών φυσικών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ιατρική ερμηνεία που δίνεται είναι πως το φαινόμενο οφείλεται σε κάποια μορφή δυσπεψίας που προκαλείται από την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών. Επειδή δε η Δυτική ιατρική στηρίχτηκε στα έργα της Ιπποκρατικής σχολής, και άλλων κλασικών, ή μεταγενέστερων φυσικών, όπως του Παύλου του Αιγινίτη, που διατήρησαν αυτήν την παράδοση, η άποψη αυτή έμεινε να κυριαρχεί στους επιστημονικούς κύκλους μέχρι και τον 19ο αιώνα.
Ένα πραγματικό φαινόμενο!
Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο,όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο.Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό.Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες – ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται.Η αλήθεια λοιπόν,είναι κάπου στη μέση! Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο,όπως,η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί.Τέτοιες καταγραφές έχουνε γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη από τις αρχές του 20ου αιώνα,τέλη 19ου αιώνα.Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρύσεις που αφορούν αυτό το πράγμα:Λένε ότι «με πλάκωσε η Μόρα» ή «έβγαλα το Βραχνά».
Μόρα – μια συμφωνία σιωπής?
Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του.Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται.Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει.Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο – χωρίς κάποιο έναυσμα – θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά.Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια,έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε.Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο.Δεν είναι ένα παραμυθάκι.Είναι βίωμα!
Το βίωμα της Μόρας.
Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται,κάτι τον πλακώνει,κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει.Και συχνά αυτό το κάτι το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές.Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή – ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς – σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ καουμπόικο. Ουσιαστικά τη σιλουέτα βλέπουνε ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει.Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα.Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις,μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής, ψυχολογίας κάνει λόγο για παραίσθηση ουσιαστικά που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο από κάποιον μηχανισμό στον άνθρωπο.Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία.Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον και έτσι το αντιλαμβανόμαστε!
Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται όταν βλέπουν την Μόρα!
Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η Μόρα εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους σε απόλυτο σκοτάδι.Υπάρχουν και μαρτυρίες για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα στάδια.Βλέπουν αντίστοιχες μορφές σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.Κατά κανόνα,σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες συμβαίνει την ώρα που είναι προς τα στάδια πριν και μετά από τον βαθύτερο ύπνο δηλαδή σε υπναγωγικό στάδιο το οποίο είναι ένα λεπτό χρονικό σημείο γιατί την ίδια στιγμή υπάρχει και η ζυγαριά μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου που αρχίζει και μετακινείται από τη μία και την άλλη μεριά. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια στιγμή που μπορεί να ανοίξει μία πύλη μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο χωροχρόνο ή μια άλλη διάσταση.
Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο,όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο.Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό.Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες – ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται.Η αλήθεια λοιπόν,είναι κάπου στη μέση! Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο,όπως,η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί.Τέτοιες καταγραφές έχουνε γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη από τις αρχές του 20ου αιώνα,τέλη 19ου αιώνα.Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρύσεις που αφορούν αυτό το πράγμα:Λένε ότι «με πλάκωσε η Μόρα» ή «έβγαλα το Βραχνά».
Μόρα – μια συμφωνία σιωπής?
Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του.Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται.Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει.Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο – χωρίς κάποιο έναυσμα – θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά.Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια,έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε.Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο.Δεν είναι ένα παραμυθάκι.Είναι βίωμα!
Το βίωμα της Μόρας.
Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται,κάτι τον πλακώνει,κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει.Και συχνά αυτό το κάτι το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές.Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή – ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς – σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ καουμπόικο. Ουσιαστικά τη σιλουέτα βλέπουνε ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει.Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα.Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις,μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής, ψυχολογίας κάνει λόγο για παραίσθηση ουσιαστικά που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο από κάποιον μηχανισμό στον άνθρωπο.Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία.Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον και έτσι το αντιλαμβανόμαστε!
Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται όταν βλέπουν την Μόρα!
Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η Μόρα εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους σε απόλυτο σκοτάδι.Υπάρχουν και μαρτυρίες για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα στάδια.Βλέπουν αντίστοιχες μορφές σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.Κατά κανόνα,σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες συμβαίνει την ώρα που είναι προς τα στάδια πριν και μετά από τον βαθύτερο ύπνο δηλαδή σε υπναγωγικό στάδιο το οποίο είναι ένα λεπτό χρονικό σημείο γιατί την ίδια στιγμή υπάρχει και η ζυγαριά μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου που αρχίζει και μετακινείται από τη μία και την άλλη μεριά. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια στιγμή που μπορεί να ανοίξει μία πύλη μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο χωροχρόνο ή μια άλλη διάσταση.
Πώς θα καταλάβω ότι δέχομαι την επίθεση της Μόρας?
Η επιστήμη μπορεί να λέει «η μόρα είναι αυτό μόνο όταν έχεις πέσει για ύπνο».Να μην δέχεται ότι το άλλο είναι μόρα,ενώ έχει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Έγκειται στον κάθε ερευνητή ουσιαστικά να αποδεχτεί ποια από τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν αυτό το φαινόμενο είναι κύρια και ποια είναι δευτερεύοντα.Αυτό έχει συμβεί μέχρι στιγμής και στην οποιαδήποτε βιβλιογραφία ή σε οποιοδήποτε ερευνητή που διερευνά αυτό το φαινόμενο.Υπάρχουν 5-6 χαρακτηριστικά:1. αν είσαι ξαπλωμένος, 2. αν είσαι σε χαλάρωση, 3. αν νοιώθεις την αίσθηση της πίεσης στο στήθος, 4. αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις, 5. να μην μπορείς να κουνηθείς που είναι το βασικότερο όλων – η ακινητοποίηση της στιγμής 6. και βέβαια οι εικόνες που βλέπεις ή όλες αυτές οι αισθήσεις που αφορούν αυτό το θέμα.
Η μυστική δύναμη πίσω από την μόρα.
Έχω καταλήξει μέσα από την έρευνά μου ότι πολλά διαφορετικά φαινόμενα μεταξύ τους,όπως είναι η Μόρα,όπως είναι τα πόλτεργκάϊστ και διάφορες άλλες περιπτώσεις,ακόμα και οι δαιμονισμοί,σχετίζονται με τη Σκιά.Αυτή είναι μια δύναμη η οποία γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους.Ένας πολύ συχνός και συνήθης τρόπος είναι η Μόρα. Αλλά εκτός από αυτό γίνεται αντιληπτή και με άλλους τρόπους όπου η παράδοση ή η επιστήμη,επειδή συνηθίζουν να κατηγοριοποιούν τα φαινόμενα δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι τα καταλαβαίνουν ώστε να νοιώσουν ότι δεν τους είναι κάτι τελείως άγνωστο,βάζουν αυτές τις διακρίσεις.Στην ουσία υπάρχει το ερέθισμα,υπάρχει η δύναμη που γεννάει αυτό το ερέθισμα.Αν μου συνέβαινε όρθιος και σηκωνόντουσαν και κυκλοφορούσαν αντικείμενα στον αέρα θα έλεγα «είναι ένα δαιμονικό πνεύμα πολτεργκάϊστ».
Πώς θα αντιμετωπίσω την Μόρα?
Η αντιμετώπιση γίνεται συνήθως ενστικτωδώς και αυθόρμητα.Αυτό που πολύ συχνά καταμαρτυρείται είναι ότι όταν κανείς νοιώσει ότι φτάσει στο έπακρο,εκεί που δεν αντέχει,φοβάται ότι θα πεθάνει, καταπιεσμένος, δεν μπορεί να κουνηθεί,έχει πανικοβληθεί, έει μια προσευχή και εκεί λύνεται ο πολιορκητικός κλοιός.Πιστεύω ότι αυτό λειτουργεί,επειδή ακριβώς το άτομο επικεντρώνει όλη του τη δύναμη της αντίστασης πάνω σε ένα σύμβολο που εκείνη τη στιγμή είναι η προσευχή.Πολύ συχνά μπορεί να είναι το «Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά».Πάρα πολλές φορές το έχω ακούσει αυτό στις εκατοντάδες μαρτυρίες που έχω ακούσει για τέτοια περιστατικά.Περισσότερο αυτό που βοηθάει είναι ένα σύμβολο στο οποίο μπορεί κανείς να εστιάσει και να επικεντρωθεί τη συγκεκριμένη στιγμή με όλη του τη συνείδηση,προβάλλοντας αυτή την αντίσταση.Αυτό είναι κάτι που αποδεσμεύει τον μάρτυρα εκείνη τη δεδομένη στιγμή.
Πιο «εύκολοι» στόχοι της Μόρας, τα παιδιά!
Περισσότερο επιρρεπείς είναι τα παιδιά,με την έννοια ότι είναι πιο ευάλωτα.Από πολύ μικρά ηλικία τα παιδιά έχουν τέτοιες εμπειρίες.Οι μεγάλοι,δεν δίνουν μεγάλη βάση σε αυτές τις μαρτυρίες,παρόλο που εκείνοι όταν ήταν παιδιά είχαν αντίστοιχες εμπειρίες και αυτό είναι κάτι που ξεχνιέται. Καθώς το άτομο μεγαλώνει εισέρχεται μέσα σε ένα σύστημα που ουσιαστικά περιορίζει την αντιληπτική ικανότητα και το κάνει να συντονίζεται με συγκεκριμένες συχνότητες και να μειώνει το εύρος του πεδίου της πραγματικότητάς του. Τα παιδιά έχουν πάρα πολλές ανοιχτές συχνότητες,επειδή είναι πιο ανοιχτά.Συνεπώς έχουν πολύ περισσότερες τέτοιες εμπειρίες.Αυτό δεν αποκλείει τους ενήλικες οι οποίοι έχουν τέτοιες εμπειρίες.Μπορεί να συμβεί σε άτομο ηλικίας 30-40 χρονών,δεν έχει σημασία.
Η μόρα και η κληρονομικότητα.
Η κληρονομικότητα από γονιό σε παιδιά ή από παππού σε εγγόνια,παίζει κάποιο ρόλο στην εκδήλωση της μόρας,αλλά όχι με την έννοια ότι υπάρχει ένα γονίδιο κάποιας νόσου ή κάποιας προδιάθεσης για ασθένεια ή δυσλειτουργία. Περισσότερο σχετίζεται με το ότι κάποια άτομα είναι πιο ευαίσθητα στο οπτικό φάσμα αντίληψης, όπως για παράδειγμα,άτομα με αυξημένη έκτη αίσθηση. Αυτό σε κάποιο βαθμό μεταφέρεται και κληρονομικά. Ενώ δεν πρέπει να αποκλείουμε το γεγονός ότι πολύ συχνά τα άτομα που είναι της ίδιας οικογένειας μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι,συνεπώς αν το σπίτι έχει πρόβλημα τότε το έχουν δει όλα τα μέλη της.
Η επιστήμη μπορεί να λέει «η μόρα είναι αυτό μόνο όταν έχεις πέσει για ύπνο».Να μην δέχεται ότι το άλλο είναι μόρα,ενώ έχει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Έγκειται στον κάθε ερευνητή ουσιαστικά να αποδεχτεί ποια από τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν αυτό το φαινόμενο είναι κύρια και ποια είναι δευτερεύοντα.Αυτό έχει συμβεί μέχρι στιγμής και στην οποιαδήποτε βιβλιογραφία ή σε οποιοδήποτε ερευνητή που διερευνά αυτό το φαινόμενο.Υπάρχουν 5-6 χαρακτηριστικά:1. αν είσαι ξαπλωμένος, 2. αν είσαι σε χαλάρωση, 3. αν νοιώθεις την αίσθηση της πίεσης στο στήθος, 4. αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις, 5. να μην μπορείς να κουνηθείς που είναι το βασικότερο όλων – η ακινητοποίηση της στιγμής 6. και βέβαια οι εικόνες που βλέπεις ή όλες αυτές οι αισθήσεις που αφορούν αυτό το θέμα.
Η μυστική δύναμη πίσω από την μόρα.
Έχω καταλήξει μέσα από την έρευνά μου ότι πολλά διαφορετικά φαινόμενα μεταξύ τους,όπως είναι η Μόρα,όπως είναι τα πόλτεργκάϊστ και διάφορες άλλες περιπτώσεις,ακόμα και οι δαιμονισμοί,σχετίζονται με τη Σκιά.Αυτή είναι μια δύναμη η οποία γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους.Ένας πολύ συχνός και συνήθης τρόπος είναι η Μόρα. Αλλά εκτός από αυτό γίνεται αντιληπτή και με άλλους τρόπους όπου η παράδοση ή η επιστήμη,επειδή συνηθίζουν να κατηγοριοποιούν τα φαινόμενα δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι τα καταλαβαίνουν ώστε να νοιώσουν ότι δεν τους είναι κάτι τελείως άγνωστο,βάζουν αυτές τις διακρίσεις.Στην ουσία υπάρχει το ερέθισμα,υπάρχει η δύναμη που γεννάει αυτό το ερέθισμα.Αν μου συνέβαινε όρθιος και σηκωνόντουσαν και κυκλοφορούσαν αντικείμενα στον αέρα θα έλεγα «είναι ένα δαιμονικό πνεύμα πολτεργκάϊστ».
Πώς θα αντιμετωπίσω την Μόρα?
Η αντιμετώπιση γίνεται συνήθως ενστικτωδώς και αυθόρμητα.Αυτό που πολύ συχνά καταμαρτυρείται είναι ότι όταν κανείς νοιώσει ότι φτάσει στο έπακρο,εκεί που δεν αντέχει,φοβάται ότι θα πεθάνει, καταπιεσμένος, δεν μπορεί να κουνηθεί,έχει πανικοβληθεί, έει μια προσευχή και εκεί λύνεται ο πολιορκητικός κλοιός.Πιστεύω ότι αυτό λειτουργεί,επειδή ακριβώς το άτομο επικεντρώνει όλη του τη δύναμη της αντίστασης πάνω σε ένα σύμβολο που εκείνη τη στιγμή είναι η προσευχή.Πολύ συχνά μπορεί να είναι το «Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά».Πάρα πολλές φορές το έχω ακούσει αυτό στις εκατοντάδες μαρτυρίες που έχω ακούσει για τέτοια περιστατικά.Περισσότερο αυτό που βοηθάει είναι ένα σύμβολο στο οποίο μπορεί κανείς να εστιάσει και να επικεντρωθεί τη συγκεκριμένη στιγμή με όλη του τη συνείδηση,προβάλλοντας αυτή την αντίσταση.Αυτό είναι κάτι που αποδεσμεύει τον μάρτυρα εκείνη τη δεδομένη στιγμή.
Πιο «εύκολοι» στόχοι της Μόρας, τα παιδιά!
Περισσότερο επιρρεπείς είναι τα παιδιά,με την έννοια ότι είναι πιο ευάλωτα.Από πολύ μικρά ηλικία τα παιδιά έχουν τέτοιες εμπειρίες.Οι μεγάλοι,δεν δίνουν μεγάλη βάση σε αυτές τις μαρτυρίες,παρόλο που εκείνοι όταν ήταν παιδιά είχαν αντίστοιχες εμπειρίες και αυτό είναι κάτι που ξεχνιέται. Καθώς το άτομο μεγαλώνει εισέρχεται μέσα σε ένα σύστημα που ουσιαστικά περιορίζει την αντιληπτική ικανότητα και το κάνει να συντονίζεται με συγκεκριμένες συχνότητες και να μειώνει το εύρος του πεδίου της πραγματικότητάς του. Τα παιδιά έχουν πάρα πολλές ανοιχτές συχνότητες,επειδή είναι πιο ανοιχτά.Συνεπώς έχουν πολύ περισσότερες τέτοιες εμπειρίες.Αυτό δεν αποκλείει τους ενήλικες οι οποίοι έχουν τέτοιες εμπειρίες.Μπορεί να συμβεί σε άτομο ηλικίας 30-40 χρονών,δεν έχει σημασία.
Η μόρα και η κληρονομικότητα.
Η κληρονομικότητα από γονιό σε παιδιά ή από παππού σε εγγόνια,παίζει κάποιο ρόλο στην εκδήλωση της μόρας,αλλά όχι με την έννοια ότι υπάρχει ένα γονίδιο κάποιας νόσου ή κάποιας προδιάθεσης για ασθένεια ή δυσλειτουργία. Περισσότερο σχετίζεται με το ότι κάποια άτομα είναι πιο ευαίσθητα στο οπτικό φάσμα αντίληψης, όπως για παράδειγμα,άτομα με αυξημένη έκτη αίσθηση. Αυτό σε κάποιο βαθμό μεταφέρεται και κληρονομικά. Ενώ δεν πρέπει να αποκλείουμε το γεγονός ότι πολύ συχνά τα άτομα που είναι της ίδιας οικογένειας μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι,συνεπώς αν το σπίτι έχει πρόβλημα τότε το έχουν δει όλα τα μέλη της.
Μόρα ή αλλιώς, Λίλιθ!
Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ ή μια από της τρεις κόρες της.Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:1. Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ.Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε.2. Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τον Παράδεισο.Ο Αδάμ,λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του την φέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρουν και να την φέρουν πίσω,όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία.Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε.Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων,θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει,για να εκδικηθεί.Οργισμένοι οι άγγελοι,την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν.Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξʼ ου και το χαρτί/περγαμηνή).
Τώρα,γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί),είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση.Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ.Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους,επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μόρα είναι “ψυχικός βρικόλακας” δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνο κάποιου άλλου.Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει.Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο.Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια,αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο,ο Σανβί,ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί,κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει.Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος.Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι! Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Μύθος ή πραγματικότητα? Κανείς δεν ξέρει! Εκατοντάδες άτομα τα οποία δεν σχετίζονται καθόλου με τον κόσμο του απόκρυφου έχουν αναφέρει παρόμοια περιστατικά σαν αυτό της Μόρα.
Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ ή μια από της τρεις κόρες της.Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:1. Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ.Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε.2. Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τον Παράδεισο.Ο Αδάμ,λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του την φέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρουν και να την φέρουν πίσω,όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία.Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε.Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων,θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει,για να εκδικηθεί.Οργισμένοι οι άγγελοι,την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν.Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξʼ ου και το χαρτί/περγαμηνή).
Τώρα,γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί),είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση.Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ.Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους,επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μόρα είναι “ψυχικός βρικόλακας” δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνο κάποιου άλλου.Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει.Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο.Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια,αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο,ο Σανβί,ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί,κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει.Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος.Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι! Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Μύθος ή πραγματικότητα? Κανείς δεν ξέρει! Εκατοντάδες άτομα τα οποία δεν σχετίζονται καθόλου με τον κόσμο του απόκρυφου έχουν αναφέρει παρόμοια περιστατικά σαν αυτό της Μόρα.
Επιστημονική εξήγηση - Υπνική Παράλυση
Είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από προσωρινή παράλυση του σώματος αμέσως μετά το ξύπνημα Φυσιολογικά, αυτό συνδέεται στενά με την παράλυση που εμφανίζεται ως ένα φυσικό μέρος στην κατάσταση REM (γρήγορη κίνηση των ματιών) του ύπνου. Παράλυση ύπνου συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος ξυπνάει από μια κατάσταση REM, αλλά η σωματική παράλυση παραμένει. Αυτό αφήνει το άτομο να έχει πλήρη επίγνωση, αλλά δεν μπορεί να κινηθεί. Επιπλέον η κατάσταση μπορεί να συνοδεύεται και από ψευδαισθήσεις. Τα παραισθησιογόνα στοιχεία που έχει κάποιος στην παράλυση είναι πιθανό ότι θα ερμηνεύσει την εμπειρία σαν ένα όνειρο, αφού εντελώς ευφάνταστα αντικείμενα που μπορεί να εμφανιστούν σε ένα δωμάτιο μαζί με την φυσιολογική όραση ενός ατόμου. Το κύριο σύμπτωμα της παράλυσης ύπνου είναι η μερική ή πλήρη παράλυση των μυών. Με άλλα λόγια, είναι η αίσθηση του να γνωρίζει κάποιος ότι έχει ξυπνήσει αλλά δεν είναι σε θέση να κινηθεί ή να μιλήσει. Η παράλυση ύπνου μπορεί επίσης να συνοδεύεται με υπναγωγικες ψευδαισθήσεις. Αυτές οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι ακουστικές, απτικές.Η παράλυση μπορεί να είναι από λίγα δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά, το άτομο που είναι σε αυτή την κατάσταση είτε θα επιστρέψει στον ύπνο στην κατάσταση REM ή θα ξυπνήσει πλήρως.
Πιθανές αιτίες
Η υπνική παράλυση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, προκειμένου να εμποδίσει το σώμα από να κάνει κινήσεις που γίνονται στα όνειρα του ατόμου. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη φυσιολογία της παράλυσης του ύπνου. Εντούτοις, μερικοί έχουν προτείνει ότι αυτή μπορεί να συνδέεται σε μετά συνοπτική αναστολή των κινητικών νευρώνων στην περιοχή της γέφυρας του εγκεφάλου. Ειδικότερα, τα χαμηλά επίπεδα της μελανίνης μπορεί να σταματήσουν την εκπόλωση στα νεύρα, που εμποδίζει την διέγερση των μυών, για να εμποδίσει το σώμα από να κάνει κινήσεις στην ονειρική δραστηριότητα (π.χ. να κουνάει τα πόδια του σαν να τρέχει στο κρεβάτι όταν ονειρεύεται ότι τρέξει). Πολλοί άνθρωποι που εισέρχονται συνήθως στην παράλυση του ύπνου, επίσης, υποφέρουν από ναρκοληψία. Εντούτοις, διάφορες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν παράλυση ύπνου τουλάχιστον μία φορά ή δύο φορές στη ζωή τους. διάφοροι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα τόσο για παράλυση αλλά και παραισθήσεις. Αυτά περιλαμβάνουν: Ύπνος σε ύπτια θέση (προς τα πάνω) στέρηση ύπνου Αυξημένη πίεση Ξαφνικες περιβαλλοντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής Ένα συνειδητό όνειρο που προηγείται αμέσως πριν στο επεισόδιο. Επίσης συνειδητή πρόκληση της παράλυσης ύπνου είναι μια κοινή τεχνική για να εισέλθουν σε μια κατάσταση για διαυγή όνειρα, Τεχνητά βοηθήματα ύπνου, ADD φάρμακα και ή αντιισταμινικά.
Είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από προσωρινή παράλυση του σώματος αμέσως μετά το ξύπνημα Φυσιολογικά, αυτό συνδέεται στενά με την παράλυση που εμφανίζεται ως ένα φυσικό μέρος στην κατάσταση REM (γρήγορη κίνηση των ματιών) του ύπνου. Παράλυση ύπνου συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος ξυπνάει από μια κατάσταση REM, αλλά η σωματική παράλυση παραμένει. Αυτό αφήνει το άτομο να έχει πλήρη επίγνωση, αλλά δεν μπορεί να κινηθεί. Επιπλέον η κατάσταση μπορεί να συνοδεύεται και από ψευδαισθήσεις. Τα παραισθησιογόνα στοιχεία που έχει κάποιος στην παράλυση είναι πιθανό ότι θα ερμηνεύσει την εμπειρία σαν ένα όνειρο, αφού εντελώς ευφάνταστα αντικείμενα που μπορεί να εμφανιστούν σε ένα δωμάτιο μαζί με την φυσιολογική όραση ενός ατόμου. Το κύριο σύμπτωμα της παράλυσης ύπνου είναι η μερική ή πλήρη παράλυση των μυών. Με άλλα λόγια, είναι η αίσθηση του να γνωρίζει κάποιος ότι έχει ξυπνήσει αλλά δεν είναι σε θέση να κινηθεί ή να μιλήσει. Η παράλυση ύπνου μπορεί επίσης να συνοδεύεται με υπναγωγικες ψευδαισθήσεις. Αυτές οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι ακουστικές, απτικές.Η παράλυση μπορεί να είναι από λίγα δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά, το άτομο που είναι σε αυτή την κατάσταση είτε θα επιστρέψει στον ύπνο στην κατάσταση REM ή θα ξυπνήσει πλήρως.
Πιθανές αιτίες
Η υπνική παράλυση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, προκειμένου να εμποδίσει το σώμα από να κάνει κινήσεις που γίνονται στα όνειρα του ατόμου. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη φυσιολογία της παράλυσης του ύπνου. Εντούτοις, μερικοί έχουν προτείνει ότι αυτή μπορεί να συνδέεται σε μετά συνοπτική αναστολή των κινητικών νευρώνων στην περιοχή της γέφυρας του εγκεφάλου. Ειδικότερα, τα χαμηλά επίπεδα της μελανίνης μπορεί να σταματήσουν την εκπόλωση στα νεύρα, που εμποδίζει την διέγερση των μυών, για να εμποδίσει το σώμα από να κάνει κινήσεις στην ονειρική δραστηριότητα (π.χ. να κουνάει τα πόδια του σαν να τρέχει στο κρεβάτι όταν ονειρεύεται ότι τρέξει). Πολλοί άνθρωποι που εισέρχονται συνήθως στην παράλυση του ύπνου, επίσης, υποφέρουν από ναρκοληψία. Εντούτοις, διάφορες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν παράλυση ύπνου τουλάχιστον μία φορά ή δύο φορές στη ζωή τους. διάφοροι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα τόσο για παράλυση αλλά και παραισθήσεις. Αυτά περιλαμβάνουν: Ύπνος σε ύπτια θέση (προς τα πάνω) στέρηση ύπνου Αυξημένη πίεση Ξαφνικες περιβαλλοντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής Ένα συνειδητό όνειρο που προηγείται αμέσως πριν στο επεισόδιο. Επίσης συνειδητή πρόκληση της παράλυσης ύπνου είναι μια κοινή τεχνική για να εισέλθουν σε μια κατάσταση για διαυγή όνειρα, Τεχνητά βοηθήματα ύπνου, ADD φάρμακα και ή αντιισταμινικά.
Παράλυση ύπνου και Λαογραφία
Σε πολλές αγγλοσαξονικές χώρες είναι γνωστό ως ( η γριά μάγισσα), όπου το θύμα ξυπνά συνήθως με ένα αίσθημα τρόμου, με δυσκολία στην αναπνοή που οφείλεται σε μια αόρατη βάρος στο στήθος. Στα νησιά Φίτζι, ερμηνεύεται πως καταληφθεί από ένα δαίμονα. Σε πολλές περιπτώσεις, ο "δαίμονας" μπορεί να είναι το πνεύμα του νεκρού συγγενή ο οποίος έχει επιστρέψει για να ολοκληρώσει κάποιες εκκρεμότητες, ή απλά πρέπει να επικοινωνήσει. Στη Νιγηρία , η παράλυση του ύπνου είναι πιο συχνή μεταξύ των ιθαγενών Αφρικανών από ό, τι στο λευκό πληθυσμό και συχνά αναφέρεται στις αφρικανικές κοινότητες "διάβολος στην πλάτη" . Η υπνική παράλυση στον κινεζικό πολιτισμό που είναι γνωστό ως "φάντασμα στο σώμα" ή "φάντασμα στο κρεβάτι" . Στην κουλτούρα της Κορέας ,συνδέεται με τα φαντάσματα ή πνεύματα πάνω στο θύμα,πιέζοντας το στήθος του θύματος. Στην Καμπότζη,η παράλυση ύπνου περιγράφεται ως ένα άτομο που κοιμάται και ονειρεύεται ότι ένα ή περισσότερα φαντάσματα βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Τα θύματα συχνά πιστεύουν ότι είναι ξύπνιοι, αλλά δεν μπορούν να κινηθούν. Στο Βιετνάμ, παράλυση ύπνου σημαίνει ότι το θύμα ειναι με ένα φάντασμα ή μια σκιά. Στην Ισλανδία παράλυση ύπνου λαϊκός πολιτισμός πιστεύεται ότι είναι ένα ξωτικό ή succubus (συνήθως μια γυναίκα) προκαλεί εφιάλτες. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι παραλλαγές του ίδιου, αλλά με διαφορετικά ονόματα (Ελλάδα πχ μόρα). Στο Μεξικό πιστεύεται ότι παράλυση ύπνου προκαλείται από το πνεύμα ενός νεκρού προσώπου. Αυτό το φάντασμα ξαπλώνει στο σώμα του θύματος, και δεν επιτρέπει στο θύμα να κουνηθεί.
Σε πολλές αγγλοσαξονικές χώρες είναι γνωστό ως ( η γριά μάγισσα), όπου το θύμα ξυπνά συνήθως με ένα αίσθημα τρόμου, με δυσκολία στην αναπνοή που οφείλεται σε μια αόρατη βάρος στο στήθος. Στα νησιά Φίτζι, ερμηνεύεται πως καταληφθεί από ένα δαίμονα. Σε πολλές περιπτώσεις, ο "δαίμονας" μπορεί να είναι το πνεύμα του νεκρού συγγενή ο οποίος έχει επιστρέψει για να ολοκληρώσει κάποιες εκκρεμότητες, ή απλά πρέπει να επικοινωνήσει. Στη Νιγηρία , η παράλυση του ύπνου είναι πιο συχνή μεταξύ των ιθαγενών Αφρικανών από ό, τι στο λευκό πληθυσμό και συχνά αναφέρεται στις αφρικανικές κοινότητες "διάβολος στην πλάτη" . Η υπνική παράλυση στον κινεζικό πολιτισμό που είναι γνωστό ως "φάντασμα στο σώμα" ή "φάντασμα στο κρεβάτι" . Στην κουλτούρα της Κορέας ,συνδέεται με τα φαντάσματα ή πνεύματα πάνω στο θύμα,πιέζοντας το στήθος του θύματος. Στην Καμπότζη,η παράλυση ύπνου περιγράφεται ως ένα άτομο που κοιμάται και ονειρεύεται ότι ένα ή περισσότερα φαντάσματα βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Τα θύματα συχνά πιστεύουν ότι είναι ξύπνιοι, αλλά δεν μπορούν να κινηθούν. Στο Βιετνάμ, παράλυση ύπνου σημαίνει ότι το θύμα ειναι με ένα φάντασμα ή μια σκιά. Στην Ισλανδία παράλυση ύπνου λαϊκός πολιτισμός πιστεύεται ότι είναι ένα ξωτικό ή succubus (συνήθως μια γυναίκα) προκαλεί εφιάλτες. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι παραλλαγές του ίδιου, αλλά με διαφορετικά ονόματα (Ελλάδα πχ μόρα). Στο Μεξικό πιστεύεται ότι παράλυση ύπνου προκαλείται από το πνεύμα ενός νεκρού προσώπου. Αυτό το φάντασμα ξαπλώνει στο σώμα του θύματος, και δεν επιτρέπει στο θύμα να κουνηθεί.