Το 1945, γεννήθηκε στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, η ηθοποιός Γκόλντι Χόουν.Η οικογένειά της ήταν μυημένη στην τέχνη, καθώς η μητέρα της ήταν δασκάλα χορού και ο πατέρας της ήταν μέλος συγκροτήματος. Η ίδια,ήδη από τα τρία της χρόνια ξεκίνησε τον χορό, με αποτέλεσμα να διευθύνει στα 19 της τη δική σχολή μπαλέτου, αφότου παράτησε το κολέγιο, όπου σπούδαζε υποκριτική. Πριν να αρχίσει η καριέρα της στην βιοτεχνία του θεάματος, εργάστηκε ως επαγγελματίας χορεύτρια.Το ντεμπούτο της στο θέατρο έγινε με το κλασικό έργο του Σαίξπηρ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Αντίστοιχα, το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε με την ταινία «The One and Only, Genuine, Original Film Band» (1968), στην οποία είχε έναν μικρό ρόλο μιας χορεύτριας. Ο πρώτος της μεγάλος ρόλος ήταν το 1969 στην ταινία «Cactus Flower», για τον οποίο κέρδισε το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού σε βοηθητικό ρόλο (supporting role). Μετά το βραβείο Όσκαρ η καριέρα της απογειώθηκε και συμμετείχε σε πολλές επιτυχημένες κωμωδίες, όπως το «Ένα κορίτσι στο πιάτο μου» (1970), «Shampoo» (1975), αλλά και σε δραματικές, όπως το «Butterflies are free» (1972), «he girl from Petcova» (1974) και «Το εξπρες του Σούγκαρλαντ» (1974) . Το 1978 συμπρωταγωνίστησε με τον Τσέβι Τσέις στην μεγάλη επιτυχία «Foul Play», ενώ το 1980 στο « Ένα τρελό Ζιζάνιο».
Τη δεκαετία του ‘80 πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Best friends» (1982), «Στρατιώτες δίχως όπλα»(1984) , «Αγριόγατοι» (1986), «Γυναίκα στη θάλασσα» (1987), η οποία αποδοκιμάστηκε από κοινό και κριτικούς, γεγονός που στάθηκε σκόπελος στην έως τότε ανοδική πορεία της καριέρας της. Επανήλθε το 1990 με την ταινία «Ένα πουλί πάνω στο σύρμα», με τον Μελ Γκίμπσον. Το 1992 συμπρωταγωνίστησε με την Μέριλ Στριπ και τον Μπρους Γουίλις στην επιτυχημένη ταινία «Ο θάνατος σου πάει πολύ» και την ίδια χρονιά στην ταινία «Μια ξανθιά στο πιάτο μου». Το 1996 ακολούθησε η εισπρακτική επιτυχία «Κλαμπ χωρισμένων γυναικών», η οποία έλαβε πολύ καλές κριτικές. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γούντι Άλεν «Όλοι λένε σ’ αγαπώ», ενώ το 1999 συμπρωταγωνίστησε για ακόμη μία φορά με τον Στιβ Μάρτιν στην ταινία «Οι επαρχιώτες». Ακολούθησαν οι ταινίες Αιτία διαζυγίου (2001) και The Banger sisters (2002). Στην αρχή της καριέρας της την παρομοίαζαν με την Μέριλυν Μονρό και το 1995 ψηφίστηκε από το περιοδικό Empire μία από τις 100 πιο σεξυ γυναίκες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η διάσημη ηθοποιός Γκόλντι Χόουν είναι ζευγάρι με τον ταλαντούχο συνάδελφό της Κερτ Ράσελ εδώ και τρεις δεκαετίες, ωστόσο οι δυο τους δεν προχώρησαν ποτέ σε γάμο. Η 70χρονη σταρ του Χόλιγουντ μίλησε ανοιχτά για την σχέση τους, που θεωρείται μία από τις πιο επιτυχημένες και μακροβιότερες στο Χόλιγουντ και αποκάλυψε γιατί δεν θέλησαν ποτέ να «βάλουν στεφάνι». «Οι επιτυχημένες σχέσεις δεν βασίζονται στον γάμο. Βασίζονται στη συμβατότητα και την επικοινωνία. Πρέπει να το θέλουν και οι δύο να πετύχει. Επίσης, σημαντικό είναι να μην χάνεις τον εαυτό σου μέσα στη σχέση. Πρέπει ο άνδρας και η γυναίκα να είναι σαν δύο στύλοι που στηρίζουν ένα σπίτι αλλά που δεν φοβούνται να διαφέρουν και να διαφωνούν. Τα πάντα είναι θέμα επιλογής», είπε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Porter. Όπως εξήγησε η ταλαντούχα ηθοποιός, τόσο αυτή όσο και ο σύντροφός της δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τον γάμο αλλά τους ένοιαζε μόνο η δημιουργία μίας ευτυχισμένης και υγιούς οικογένειας, με τα παιδιά που απέκτησαν μαζί αλλά και σε προηγούμενους γάμους τους.
Άλλαξαν γνώμη-Ήρθε και ο γάμος
Το λαμπερό και «ανθεκτικό» ζευγάρι παντρεύτηκε το 2016 στο Κολοράντο. Ο Κέρτ Ράσελ και η Γκόλντι Χόουν – οι οποίοι έχουν ένα γιο, τον Γουάιτ Ράσελ, 29 ετών – πρωτοσυναντήθηκαν στα γυρίσματα της μουσικής ταινίας “ The One and Only, Genuine, Original Family Band” to 1968. Ξεκίνησαν, όμως, να βγαίνουν το 1983 όταν ξαναβρ’εθηκανν στα γυρίσματα της ρομαντικής κομεντί, “Swing Shift”. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κέρτ στάθηκε αληθινός πατέρας στα δυο παιδιά της Γκόλντι – Κέιτ και Όλιβερ Χαντσόν – τα οποία απέκτησε από το γάμο της (1976-1982) με τον δεύτερο άνδρα της, Μπιλ Χάντσόν. Ο πρώτος της σύζυγος ήταν Γκας Τρικόνι. Ο Κέρτ υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Σίζον Χάμπλει, με την οποίο πήραν διαζύγιο το 1983.
«Δεν πρέπει δυο σύντροφοι να συμφωνούν σε όλα αλλά θα πρέπει να μάθουν πώς να διαφωνούν»
Η Γκόλντι Χόουν δήλωσε πρόσφατα «Σε μια σταθερή σχέση αυτό που έχει σημασία δεν είναι να καταλήξει σε γάμο. Έχει να κάνει με το πόσο ταιριάζουν δυο άνθρωποι, το πόσο επικοινωνούν. Έχει να κάνει με την επιθυμία και των δυο να λειτουργήσει όλο αυτό. Ένας μόνος του δεν μπορεί να πετύχει τίποτα. Όλα είναι θέμα κοινής διάθεσης. Αυτό είναι το κλειδί». Και συνεχίζει «Για να διατηρηθεί μια σχέση χρόνια δεν θα πρέπει οι δυο σύντροφοι να χάσουν τον εαυτό τους. Είναι δυο διαφορετικές «κολώνες» που κρατούν σταθερή την ίδια στέγη. Δεν χρειάζεται να συμφωνούν σε όλα αλλά θα πρέπει να μάθουν πώς να διαφωνούν. Όλα είναι θέμα επιλογής».
Το λαμπερό και «ανθεκτικό» ζευγάρι παντρεύτηκε το 2016 στο Κολοράντο. Ο Κέρτ Ράσελ και η Γκόλντι Χόουν – οι οποίοι έχουν ένα γιο, τον Γουάιτ Ράσελ, 29 ετών – πρωτοσυναντήθηκαν στα γυρίσματα της μουσικής ταινίας “ The One and Only, Genuine, Original Family Band” to 1968. Ξεκίνησαν, όμως, να βγαίνουν το 1983 όταν ξαναβρ’εθηκανν στα γυρίσματα της ρομαντικής κομεντί, “Swing Shift”. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κέρτ στάθηκε αληθινός πατέρας στα δυο παιδιά της Γκόλντι – Κέιτ και Όλιβερ Χαντσόν – τα οποία απέκτησε από το γάμο της (1976-1982) με τον δεύτερο άνδρα της, Μπιλ Χάντσόν. Ο πρώτος της σύζυγος ήταν Γκας Τρικόνι. Ο Κέρτ υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Σίζον Χάμπλει, με την οποίο πήραν διαζύγιο το 1983.
«Δεν πρέπει δυο σύντροφοι να συμφωνούν σε όλα αλλά θα πρέπει να μάθουν πώς να διαφωνούν»
Η Γκόλντι Χόουν δήλωσε πρόσφατα «Σε μια σταθερή σχέση αυτό που έχει σημασία δεν είναι να καταλήξει σε γάμο. Έχει να κάνει με το πόσο ταιριάζουν δυο άνθρωποι, το πόσο επικοινωνούν. Έχει να κάνει με την επιθυμία και των δυο να λειτουργήσει όλο αυτό. Ένας μόνος του δεν μπορεί να πετύχει τίποτα. Όλα είναι θέμα κοινής διάθεσης. Αυτό είναι το κλειδί». Και συνεχίζει «Για να διατηρηθεί μια σχέση χρόνια δεν θα πρέπει οι δυο σύντροφοι να χάσουν τον εαυτό τους. Είναι δυο διαφορετικές «κολώνες» που κρατούν σταθερή την ίδια στέγη. Δεν χρειάζεται να συμφωνούν σε όλα αλλά θα πρέπει να μάθουν πώς να διαφωνούν. Όλα είναι θέμα επιλογής».
| |