Αριστοκρατική, αψεγάδιαστη, αιθέρια και σαγηνευτική, μέσα στον δικό της απόμακρο,
υπαινικτικό αισθησιασμό. Το «ηφαίστειο κάτω από το παγόβουνο».
Η βραβευμένη με Όσκαρ ταλαντούχα ηθοποιός, η λαμπερή πριγκίπισσα,
δεν είχε πάντα μία ζωή σπαρμένη με ρόδα.
υπαινικτικό αισθησιασμό. Το «ηφαίστειο κάτω από το παγόβουνο».
Η βραβευμένη με Όσκαρ ταλαντούχα ηθοποιός, η λαμπερή πριγκίπισσα,
δεν είχε πάντα μία ζωή σπαρμένη με ρόδα.
Η Γκρέις ήταν η βασίλισσα της γυναικείας κομψότητας και φινέτσας. Αντίθετα από τις ηθοποιούς σεξοβόμβες της εποχής όπως η Μέριλιν Μονρόε και η Μπριζίτ Μπαρντό, η Γκρέις κράτησε τον ερωτισμό της μακρά από τα αδιάκριτα βλέμματα του κοινού και επέμεινε στην προβολή της οικείας εικόνας του κοριτσιού της διπλανής πόρτας. Και αν κάτι χαρακτήρισε την ενδυματολογική της παρουσία αυτά ήταν τα πανάκριβα αξεσουάρ. Ανάμεσά τους και η θεόρατη τσάντα του οίκου Hermes που πήρε το όνομά της.
Η Γκρέις Κέλι γεννήθηκε το 1929 από τον Τζον Μπρένταν Κέλι και τη σύζυγό του Μάργκαρετ Κάθριν Μάγερ στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβανία. Ονομάστηκε Γκρέις προς τιμή της αδικοχαμένης σε νεαρή ηλικία αδερφής της μητέρας της. Η οικογένεια της ήταν εύπορη, καθώς ο τρεις φορές ολυμπιονίκης στο άθλημα της κωπηλασίας πατέρας της, που είχε τη μεγαλύτερη επιχείρηση οικοδομικών υλικών στην ανατολική ακτή, ήταν αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος. Η μητέρα της είχε σπουδάσει φυσική αγωγή και αργότερα ανέλαβε την έδρα της φυσικής αγωγής στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανία. Η Κέλι είχε δυο μεγαλύτερα αδέρφια την Πέγκι και τον Τζον και μια μικρότερη αδερφή τη Λιζάν. Από την παιδική της ηλικία η Κέλι ονειρευόταν να κάνει καριέρα στο θέατρο.Στα 18 της δεν κατάφερε να μπει στο κολέγιο Μπένινγκτον, λογω των χαμηλών της βαθμών στα μαθηματικά, κάτι που την ώθησε στο να ακολουθήσει το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Κατά συνέπεια απαγγέλοντας ένα μονόλογο από το θεατρική παράσταση The Torch-Bearers, που είχε συγγράψει ο θείος της Τζόρτζ, κατάφερε να μπει στην Αμερικανική ακαδημία των δραματικών τεχνών. Η Κέλι δούλεψε ως μοντέλο για να συντηρήσει τις σπουδές της και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στο πλευρό του Ρέιμοντ Μάσεϊ στο θεατρικό του Στρίντμπεργκ , Ο Πατέρας. Μετά την αποφοίτησή της το 1948 ο σκηνοθέτης Ντέλμπερτ Μαν την προσέλαβε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Σίνκλερ Λιούις Μπέθελ Μέριντεϊ. Η επιτυχία αυτής της παραγωγής για την τηλεόραση, που ότι είχε αρχίσει να μπαίνει πλέον στη ζωή των Αμερικανών, την οδήγησε στον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο στην ταινία Δεκατέσσερεις ώρες αγωνίας (Fourteen Hours, 1951).
«Καμιά ηθοποιός δεν είχε έρθει ποτέ σε οντισιόν φορώντας λευκά γάντια» είχε πει ο σκηνοθέτης Φρεντ Τσίνεμαν για την πρώτη συνάντηση με την Γκρέις Κέλι, όταν πήγε να συζητήσει τον ρόλο της στην ταινία «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» (1952). Η έμφυτη κομψότητα της καλλονής από τη Φιλαδέλφεια μεταμορφώθηκε σταδιακά και απογειώθηκε στα παλάτια των Γκριμάλντι.
Ένα χρόνο αργότερα επικοινώνησε μαζί της ο παραγωγός κι αργότερα σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κρέιμερ, ο οποίος της προσέφερε ένα ρόλο στο πλάι του Γκάρι Κούπερ στην ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), που επρόκειτο να σκηνοθετήσει ο Φρεντ Τσίνεμαν. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία και της χάρισε μεγάλη δημοτικότητα. Επόμενος της στόχος ήταν η οντισιόν για την ταινία του Τζον Φορντ, Μογκάμπο, όπου θα πρωταγωνιστούσε πλάι στον Κλαρκ Γκέιμπλ και την Άβα Γκάρντνερ. Η οντισιόν της Κέλι ήταν επιτυχημένη και ο ρόλος ήταν δικός της.. Η ταινία προβλήθηκε το 1953 και η Κέλι που είχε πλέον γίνει σταρ προτάθηκε για όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου. Η επιτυχία ακολούθησε όταν το 1954 πρωταγωνίστησε στη μεταφορά του θεατρικού του Φρέντρικ Νοτ Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως (Dial M for Murder, 1954) με σκηνοθέτη τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Χίτσκοκ της μιλούσε συνέχεια για την επόμενή του ταινία με τίτλο Σιωπηλός Μάρτυς (Rear Window), εντυπωσιάζοντάς την σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αρνηθεί την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν Το λιμάνι της αγωνίας (On The Waterfront, 1954). Ο Χίτσκοκ προσέλαβε την Κέλι για τοΣιωπηλός Μάρτυς κι η Έυα Μαρί Σεντ ερμήνευσε το ρόλο της Ίντι στο πλευρό του Μπράντο. Ο Τζέιμς Στιούαρτ, συμπρωταγωνιστής της στην ταινία Σιωπηλός Μάρτυς, ενθουσιάστηκε με την ερμηνεία της. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 1954 κι η Κέλι έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Κατά τη διάρκεια του 1954 γύρισε άλλες δυο ταινίες και τις δυο με συμπρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Η πρώτη ήταν το Οι γέφυρες του Τόκο-Ρι (The Bridges at Toko-Ri) και η δεύτερη ήταν Η χωριατοπούλα (The Country Girl), βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό δράμα του Κλίφορντ Όντετς. Εκτός από τον Χόλντεν στην ταινία πρωταγωνιστούσε και ο Μπινγκ Κρόσμπι στο ρόλο του αλκοολικού της συζύγου. Η Κέλι δεν ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο. Πρώτη επιλογή ήταν η Τζένιφερ Τζόουνς που αναγκάστηκε να τον απορρίψει λόγω εγκυμοσύνης.
Η ερμηνεία της στη Χωριατοπούλα έλαβε τις καλύτερες κριτικές κι η Κέλι θεωρούταν το φαβορί για το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου το 1954, το οποίο και κέρδισε.Τα επόμενα δυο χρόνια γύρισε άλλες τρεις ταινίες, εκ των οποίων η πρώτη ήταν η τρίτη και τελευταία της συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία Το Κυνήγι του Κλέφτη (To Catch A Thief, 1955), όπου σαγηνεύει με τη γοητεία της τον μικροαπατεώνα Κάρι Γκραντ στο ηλιόλουστο Μόντε Κάρλο. Την ίδια χρονιά στο φεστιβάλ των Καννών γνώρισε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό, με τον οποίον κράτησε για μήνες επικοινωνία. Επιστρέφοντας στη Αμερική γύρισε την ταινία Ο κύκνος (The Swan, 1956) όπου πλάι στον Άλεκ Γκίνες υποδύθηκε μια πριγκίπισσα. Η ταινία ήταν προφητική και η ζωή να μιμήθηκε την τέχνη καθώς ο Ρενιέ μετά το τέλος των γυρισμάτων τη ζήτησε σε γάμο. Η εταιρία παραγωγής της ταινίας καθυστέρησε την κυκλοφορία της μέχρι την ημέρα του γάμου της Κέλι με το Ρενιέ. Στο μεταξύ είχε προβληθεί και η πρoτελευταία της ταινία το Υψηλή κοινωνία (High Society, 1956) που αποτελούσε ριμέικ της ταινίας του 1940, Κοινωνικά σκάνδαλα (The Philadelphia Story). Στην αυτή ταινία συμπρωταγωνιστούσε με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Μπινγκ Κρόσμπι.
Εννιά μήνες και τέσσερις μέρες μετά το γάμο της με το Ρενιέ, η Κέλι έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί την πριγκίπισσα Καρολίνα, της οποίας των ερχομό ανακοίνωσαν 21 πυροβολισμοί και η μέρα της γέννησής της κηρύχθηκε μέρα αργίας. Ο πρίγκιπας Ρενιέ και η πριγκίπισσα Γκρέις απέκτησαν τρία παιδιά: την πριγκίπισσα Καρολίνα, τον πρίγκηπα Αλβέρτο και την πριγκίπισσα Στεφανί. Μετά το γάμο ο Ρενιέ απαγόρευσε την προβολή των φιλμ της Κέλι. Το 1962 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ της προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ Μάρνι (Marnie) και η Κέλι ήθελε να ξανασυνεργαστεί μαζί του. Όταν όμως η κοινή γνώμη στράφηκε εναντίον της, λόγω του γεγονότος ότι η υπόθεση του φιλμ θα αμαύρωνε την εικόνα της, αναγκάστηκε να μη δεχτεί το ρόλο. Το 1977 ο σκηνοθέτης Χέρμπερτ Ρος προσπάθησε να τη δελεάσει να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη προσφέροντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η Κρίσιμη Καμπή (The Turning Point). Συνεπώς η Κέλι δεν επέστρεψε ποτέ στη μεγάλη οθόνη, προσπάθησε παρόλα αυτά να υποστηρίξει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις που βοηθούσε όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Επίσης οργάνωνε κάθε χρόνο γιορτή για τα ορφανά. Τα χρόνια πέρασαν και το 1981 η Γκρέις και ο Ρενιέ γιόρτασαν 25 χρόνια γάμου.
Καθώς μιλά ελάχιστα γαλλικά, η Γκρέις βαριέται και την πιάνει νοσταλγία, ενώ προσπαθεί να απασχολείται μαγειρεύοντας κολοκυθόσουπα κι άλλες αμερικάνικες λιχουδιές για τον Ρέι, όπως αποκαλεί τον Ρενιέ σε ελάχιστες στιγμές τρυφερότητας. Το κλίμα του Μονακό δεν της ταιριάζει, υποφέρει συχνά από πυρετούς και αϋπνίες
Ο γάμος αποδείχτηκε δύσκολη και απαιτητική υπόθεση, χωρίς παραμυθένιο φόντο, με την ίδια να μην μπορεί να κρύψει ότι της έλειπε η καριέρα της, ενώ οι ρόλοι που της προσφέρονταν τη δελέαζαν και με το παραπάνω.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, ενώ επέστρεφε οδικώς μαζί με τη μικρή της κόρη της Στεφανί, από το εξοχικό τους στην επαρχία, η πριγκίπισσα Γκρέις είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της και να ρίξει το αυτοκίνητο στο γκρεμό. Το σώμα της ανασύρθηκε από το αυτοκίνητο αλλά είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα κι είχε πέσει σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μονακό όπου της διαγνώστηκε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η οικογένεια της αποσυνέδεσε το μηχανισμό που την κρατούσε στη ζωή. Η κόρη της Στεφανί είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα στην αυχενική μοίρα και αναγκάστηκε να φορέσει κολάρο. . Η κηδεία της έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Μονακό.. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους στην κηδεία της ήταν οι πρώην συμπρωταγωνιστές τηςΤζέιμς Στιούαρτ και Κάρι Γκραντ. Ενώ την κηδεία της παρακολούθησαν από την τηλεόραση 100 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως.. Ο πρίγκηπας Ρενιέ που δεν ξαναπαντρεύτηκε κηδεύτηκε στο πλευρό της μετά το θάνατό του το 2005
Η νέα πριγκίπισσα του Μονακό όφειλε να είναι κομψή και αριστοκρατική, γλυκιά και συμπονετική, μεγαλοπρεπής και απόμακρη. Να παρίσταται σε γιορτές, παρελάσεις, φιλανθρωπικά gala και κοκτέιλ πάρτι ή οπουδήποτε αλλού επέβαλλε η θέση και ο τίτλος της.
Η κρυφή ερωτική ζωή της
Είχε αδυναμία στους ώριμους άντρες, που μάλιστα είχαν οικογένεια και παιδιά. Σχεδόν σε όλες τις σχέσεις της, η Κέλι ήταν το τρίτο πρόσωπο. Η πρώτη μεγάλη της αγάπη ήταν ο καθηγητής της στην υποκριτική, Ντον Ρίτσαρντσον. Μεγαλύτερος από την Κέλι, παντρεμένος και Εβραίος. Όταν τον γνώρισε στη συντηρητική, καθολική οικογένειά της, ο πατέρας της δεν εδέησε καν να τον χαιρετήσει. Η μητέρα της έψαξε τα πράγματά του και βρήκε όχι μόνο χαρτιά διαζυγίου, αλλά και προφυλακτικά! Έκτοτε, η Κέλι «φυλακίστηκε» στο πατρικό της σπίτι και της απαγόρευσαν να τον ξαναδεί. Ακολούθησαν σύντομα «κορταρίσματα» από επιφανείς άντρες όπως ο Σάχης του Ιράν, που πολλοί λένε ότι της έκανε πρόταση γάμου. Η Κέλι την απέρριψε γιατί δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον κινηματογράφο. Επόμενος ήταν ο ηθοποιός Τζιν Λιόνς, που ακολουθούσε το κλασσικό πρότυπο των εραστών της Κέλι: μεγάλος σε ηλικία και παντρεμένος. Χώρισαν γιατί ο Λιόνς βρισκόταν στα πρόθυρα αλκοολισμού και η Κέλι δεν ανεχόταν τα καμώματά του..Το 1952, η Κέλι ξεκίνησε την καριέρα της στον κινηματογράφο, με συμπρωταγωνιστή τον παντρεμένο 50χρονο, Γκάρι Κούπερ, στην ταινία «Το τραίνο θα σφυρίξει τρεις φορές». Το ειδύλλιο ήταν σύντομο, γιατί ο Κούπερ είχε και δεύτερη ερωμένη παράλληλα με την Κέλι. Μέχρι τότε, οι σχέσεις της ηθοποιού είχαν περάσει απαρατήρητες από τον Τύπο και η υπόληψή της παρέμενε άθικτη. Το 1954, ο έρωτας με τον συμπρωταγωνιστή της στην ταινία «Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσους Δράσεως», Ρέι Μίλαντ, βγήκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Όταν το έμαθε η γυναίκα του Μίλαντ, τον έδιωξε απ’ το σπίτι και η Κέλι απέκτησε το παρατσούκλι «αντροχωρίστρα». Η δημοσιογράφος Χέντα Χόπερ διέδωσε τη φήμη ότι η ηθοποιός ήταν νυμφομανής και η καριέρα της Κέλι κόντεψε να καταστραφεί. Ο Μίλαντ τη χώρισε για να αποφύγει τα έξοδα του διαζυγίου και η Κέλι έπνιξε τον «καημό» της με ένα σύντομο, αλλά έντονο ρομάντζο με τον ηθοποιό Γουίλιαμ Χόλντεν..
Είχε αδυναμία στους ώριμους άντρες, που μάλιστα είχαν οικογένεια και παιδιά. Σχεδόν σε όλες τις σχέσεις της, η Κέλι ήταν το τρίτο πρόσωπο. Η πρώτη μεγάλη της αγάπη ήταν ο καθηγητής της στην υποκριτική, Ντον Ρίτσαρντσον. Μεγαλύτερος από την Κέλι, παντρεμένος και Εβραίος. Όταν τον γνώρισε στη συντηρητική, καθολική οικογένειά της, ο πατέρας της δεν εδέησε καν να τον χαιρετήσει. Η μητέρα της έψαξε τα πράγματά του και βρήκε όχι μόνο χαρτιά διαζυγίου, αλλά και προφυλακτικά! Έκτοτε, η Κέλι «φυλακίστηκε» στο πατρικό της σπίτι και της απαγόρευσαν να τον ξαναδεί. Ακολούθησαν σύντομα «κορταρίσματα» από επιφανείς άντρες όπως ο Σάχης του Ιράν, που πολλοί λένε ότι της έκανε πρόταση γάμου. Η Κέλι την απέρριψε γιατί δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον κινηματογράφο. Επόμενος ήταν ο ηθοποιός Τζιν Λιόνς, που ακολουθούσε το κλασσικό πρότυπο των εραστών της Κέλι: μεγάλος σε ηλικία και παντρεμένος. Χώρισαν γιατί ο Λιόνς βρισκόταν στα πρόθυρα αλκοολισμού και η Κέλι δεν ανεχόταν τα καμώματά του..Το 1952, η Κέλι ξεκίνησε την καριέρα της στον κινηματογράφο, με συμπρωταγωνιστή τον παντρεμένο 50χρονο, Γκάρι Κούπερ, στην ταινία «Το τραίνο θα σφυρίξει τρεις φορές». Το ειδύλλιο ήταν σύντομο, γιατί ο Κούπερ είχε και δεύτερη ερωμένη παράλληλα με την Κέλι. Μέχρι τότε, οι σχέσεις της ηθοποιού είχαν περάσει απαρατήρητες από τον Τύπο και η υπόληψή της παρέμενε άθικτη. Το 1954, ο έρωτας με τον συμπρωταγωνιστή της στην ταινία «Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσους Δράσεως», Ρέι Μίλαντ, βγήκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Όταν το έμαθε η γυναίκα του Μίλαντ, τον έδιωξε απ’ το σπίτι και η Κέλι απέκτησε το παρατσούκλι «αντροχωρίστρα». Η δημοσιογράφος Χέντα Χόπερ διέδωσε τη φήμη ότι η ηθοποιός ήταν νυμφομανής και η καριέρα της Κέλι κόντεψε να καταστραφεί. Ο Μίλαντ τη χώρισε για να αποφύγει τα έξοδα του διαζυγίου και η Κέλι έπνιξε τον «καημό» της με ένα σύντομο, αλλά έντονο ρομάντζο με τον ηθοποιό Γουίλιαμ Χόλντεν..
Η γελαστή, ανεξάρτητη Γκρέις, η τολμηρή και παθιασμένη, η σταρ που τα 'φτιαχνε με ακατάλληλους άντρες ανήκε στο παρελθόν. Τη θέση της πήρε μια συγκρατημένη, αυστηρή και μάλλον συντηρητική πριγκίπισσα, η οποία συχνά δήλωνε πως απεχθανόταν το σεξ και τη βία στις ταινίες και έψαχνε τις βίβλους των γαλαζοαίματων της Ευρώπης, ώστε να βρει κατάλληλο σύζυγο για την Καρολίνα.
Η επόμενη μεγάλη σχέση της Κέλι ήταν με τον σχεδιαστή μόδας, Όλεγκ Κασίνι. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που η ηθοποιός δεν έπρεπε να ανταγωνιστεί τη σύζυγο του εραστή της. Ο Κασίνι ήταν διαζευγμένος με δύο παιδιά και δεν άργησε να κάνει πρόταση γάμου στην Κέλι, η οποία δέχτηκε. Όμως η οικογένειά της, για ακόμα μία φορά, περιφρόνησε τον αγαπημένο της και ο Κασίνι εξοργίστηκε με την Κέλι, επειδή δεν τον υπερασπίστηκε..Τον Μάιο του 1955, η Γκρέις Κέλι ταξίδεψε στο Μονακό για να συμμετάσχει ως κριτής στο Φεστιβάλ των Καννών. Σκόπευε να απορρίψει την πρόταση και άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή, όταν την ενημέρωσαν ότι ο πρίγκιπας του Μονακό, Ρενιέρ, άλλαξε όλο του το πρόγραμμα για να τη γνωρίσει. Η συνάντηση δεν ήταν όπως την περίμενε. Κόπηκε το ρεύμα στο ξενοδοχείο και η Κέλι δεν είχε τρόπο ούτε να στεγνώσει τα μαλλιά της, ούτε να σιδερώσει τα ρούχα της. Κατέληξε να φορέσει μια στέκα που έκρυβε την αχτένιστη κόμη της και ένα φαρδύ φόρεμα που έδειχνε σχετικά ατσαλάκωτο. Ο πρίγκιπας Ρενιέ, απ’ την άλλη, καθυστέρησε περισσότερο από μία ώρα και πρόλαβε την Κέλι λίγο πριν αποχωρήσει.... Όταν η Κέλι επέστρεψε στην Αμερική άρχισαν να αλληλογραφούν μανιωδώς. Τα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνου, ο Ρενιέ πήγε στην Αμερική για να τη βρει. Οι δημοσιογράφοι των ρώτησαν ποια κοπέλα θα μπορούσε να γίνει γυναίκα του και ο Ρενιέ απάντησε: «Μόνο η καλύτερη». Ανήμερα των Χριστουγέννων, ο πρίγκιπας γνώρισε την οικογένεια της Κέλι και δύο μέρες μετά της ζήτησε να τον παντρευτεί, ενώ στέκονταν πάνω σε μια νησίδα στη μεγάλη λεωφόρο. Η Κέλι είπε ένα ηχηρό «ναι», ίσως γιατί ήταν η πρώτη φορά που οι γονείς της ενέκριναν τον σύντροφό της και φυσικά γιατί όλα τα κορίτσια περιμένουν έναν πρίγκιπα, αλλά αυτές που τον συναντούν και τον παντρεύονται είναι μετρημένες στα δάκτυλα...