Ο Ρόμπερτ Μάριο Ντε Νίρο, είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός γεννημένος στις 17 Αυγούστου 1943. Είναι γνωστός για την ενσάρκωση προβληματισμένων χαρακτήρων, για τη πολύχρονη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε καθώς και για τη συμμετοχή του στις πρώτες δουλειές του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του καθώς και ο πιο σημαντικός εν ζωή. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άκαμπτη τελειομανία του και στην επιμονή με την οποία προφυλάσσει την προσωπική του ζωή.
«Δεν έχετε ιδέα πως χρόνια μετά, άνθρωποι μέσα από αυτοκίνητα με αναγνώριζαν και φώναζαν «You talkin' to me?». Δεν θυμάμαι το πρώτο σενάριο, αλλά δεν νομίζω ότι η ατάκα ήταν γραμμένη. Κάναμε αυτοσχεδιασμούς. Για κάποιο λόγο χτυπήσαμε ένα νεύρο. Αυτά συμβαίνουν.» - Ρόμπερτ Ντε Νίρο για τη διάσημη ατάκα «You Talkin' to me?» από τον «Ταξιτζή».
Πρώτα χρόνια
Ο Ρόμπερτ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο τον πρεσβύτερο, έναν ζωγράφο, ποιητή και γλύπτη, και την Βιρτζίνια Άντμιραλ, η οποία ήταν ζωγράφος. Οι δυο τους γνωρίστηκαν σε ένα μάθημα ζωγραφικής του Hans Hofmann στο Προβινστάουν (Provincetown) της Μασαχουσέτης. Χώρισαν όταν ο Ρόμπερτ ήταν δύο χρονών και ο ίδιος μεγάλωσε στην περιοχή Κλίντον του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Αρχικά παρακολούθησε το Little Red School House αλλά αργότερα μετακινήθηκε από την μητέρα του στο High School of Music and Art της Νέας Υόρκης. Τα παράτησε όμως στην ηλικία των 13 ετών και οργανώθηκε σε μια συμμορία των δρόμων στη Μικρή Ιταλία. Ακολούθησε μια φιλονικία με τον πατέρα του, αν και αργότερα συμβιβάστηκαν όταν ο ίδιος σε ηλικία 18 ετών έπασχε από κατάθλιψη και ταξίδεψε στο Παρίσι για να φέρει τον πατέρα του στο σπίτι. Ο Ντε Νίρο παρακολούθησε τα μαθήματα της Στέλλα Άντλερ καθώς και αυτά της δραματικής σχολής του Λι Στράσμπεργκ.
Καριέρα
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την Αρκούδα του Αντόν Τσέχωφ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1963, ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο Τόπο στα Νιάτα (The Wedding Party) του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το 1969. Το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του '60 το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία του Μαρσέλ Καρνέ Τρία Δωμάτια στο Μανχάταν (1965) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα Greetings (1968) και Γεια σου Μαμα... Αμερική! (1970). Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο Bang the Drum Slowly (1973) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ στους Κακόφημους Δρόμους. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα Ο Ταξιτζής (1976), Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη (1977), Οργισμένο Είδωλο (1980), Βασιλιάς για μια Νύχτα (1983), Τα Καλά Παιδιά (1990), Το Ακρωτήρι του Φόβου (1991) και Καζίνο (1995).
Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν ο Ταξιτζής, όπου ο ρόλος του Τράβις Μπικλ εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Το 1974 συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού Ο Νονός όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Το 1976 εμφανίστηκε στο 1900 μαζί με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον Ελαφοκυνηγό.
Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα Καυτές Μαρτυρίες (1981), Μια Αγάπη Γεννιέται (1984), Μπραζίλ (1985), Η Αποστολή (1986), Οι Αδιάφθοροι (1987), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου (1988), Ένταση (1995), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος (1997), Ρόνιν (1998), Ανάλυσέ το (1999), Ξανά Ανάλυσέ το (2002), Γαμπρός της Συμφοράς (2000), Πεθερικά της Συμφοράς (2004), Το Κρυφτό (2005) και Οδηγός Αισιοδοξίας (Silver Linings Playbook, 2012). Κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για το Οργισμένο Είδωλο και Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για το Ο Νονός ΙΙ. Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To 2006 σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους Ματ Ντέιμον, Αντζελίνα Τζολί και Τζο Πέσι στο Ο Καθοδηγητής. Στις 7 Ιουνίου 2006, ο Ντε Νίρο δώρησε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν.
Ο Ρόμπερτ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο τον πρεσβύτερο, έναν ζωγράφο, ποιητή και γλύπτη, και την Βιρτζίνια Άντμιραλ, η οποία ήταν ζωγράφος. Οι δυο τους γνωρίστηκαν σε ένα μάθημα ζωγραφικής του Hans Hofmann στο Προβινστάουν (Provincetown) της Μασαχουσέτης. Χώρισαν όταν ο Ρόμπερτ ήταν δύο χρονών και ο ίδιος μεγάλωσε στην περιοχή Κλίντον του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Αρχικά παρακολούθησε το Little Red School House αλλά αργότερα μετακινήθηκε από την μητέρα του στο High School of Music and Art της Νέας Υόρκης. Τα παράτησε όμως στην ηλικία των 13 ετών και οργανώθηκε σε μια συμμορία των δρόμων στη Μικρή Ιταλία. Ακολούθησε μια φιλονικία με τον πατέρα του, αν και αργότερα συμβιβάστηκαν όταν ο ίδιος σε ηλικία 18 ετών έπασχε από κατάθλιψη και ταξίδεψε στο Παρίσι για να φέρει τον πατέρα του στο σπίτι. Ο Ντε Νίρο παρακολούθησε τα μαθήματα της Στέλλα Άντλερ καθώς και αυτά της δραματικής σχολής του Λι Στράσμπεργκ.
Καριέρα
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την Αρκούδα του Αντόν Τσέχωφ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1963, ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο Τόπο στα Νιάτα (The Wedding Party) του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το 1969. Το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του '60 το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία του Μαρσέλ Καρνέ Τρία Δωμάτια στο Μανχάταν (1965) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα Greetings (1968) και Γεια σου Μαμα... Αμερική! (1970). Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο Bang the Drum Slowly (1973) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ στους Κακόφημους Δρόμους. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα Ο Ταξιτζής (1976), Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη (1977), Οργισμένο Είδωλο (1980), Βασιλιάς για μια Νύχτα (1983), Τα Καλά Παιδιά (1990), Το Ακρωτήρι του Φόβου (1991) και Καζίνο (1995).
Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν ο Ταξιτζής, όπου ο ρόλος του Τράβις Μπικλ εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Το 1974 συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού Ο Νονός όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Το 1976 εμφανίστηκε στο 1900 μαζί με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον Ελαφοκυνηγό.
Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα Καυτές Μαρτυρίες (1981), Μια Αγάπη Γεννιέται (1984), Μπραζίλ (1985), Η Αποστολή (1986), Οι Αδιάφθοροι (1987), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου (1988), Ένταση (1995), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος (1997), Ρόνιν (1998), Ανάλυσέ το (1999), Ξανά Ανάλυσέ το (2002), Γαμπρός της Συμφοράς (2000), Πεθερικά της Συμφοράς (2004), Το Κρυφτό (2005) και Οδηγός Αισιοδοξίας (Silver Linings Playbook, 2012). Κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για το Οργισμένο Είδωλο και Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για το Ο Νονός ΙΙ. Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To 2006 σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους Ματ Ντέιμον, Αντζελίνα Τζολί και Τζο Πέσι στο Ο Καθοδηγητής. Στις 7 Ιουνίου 2006, ο Ντε Νίρο δώρησε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν.
Προσωπική ζωή
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει μια κόρη, την Ντρίνα και έναν γιο, τον Ράφαελ, με την πρώτη σύζυγο του, Ντάιαν Άμποτ καθώς και δύο δίδυμους γιους, τους Τζούλιαν Χένρι και Άαρον Κέντρικ, τους οποίους απέκτησαν με το πρώην μοντέλο Τούκι Σμιθ μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ο Ντε Νίρο διατηρούσε δεσμό και με την ηθοποιό Ούμα Θέρμαν. Έχει επενδύσει στα κινηματογραφικά στούντιο TriBeCa Productions, στο ιδιαίτερα δημοφιλές TriBeCa Film Festival καθώς και στα εστιατόρια TriBeCa Grill, Nobu και Layla.
Το 1998 κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος στη Γαλλία, ο ηθοποιός ενεκρίθη από ειρηνοδίκη πάνω στο θέμα ενός κυκλώματος εκπόρνευσης γυναικών. Ο Ντε Νίρο αρνήθηκε την οποιαδήποτε σχέση και δήλωσε πως ποτέ δεν πλήρωσε για σεξ και πως αν το είχε κάνει δε θα ήταν έγκλημα. Οι αρχές θέλησαν να μιλήσουν μαζί του, μετά την αναφορά που έκανε στο όνομα του ένα κωλ γκερλ. Σε συνέντευξη του σε Γαλλική εφημερίδα, ο Ντε Νίρο δήλωσε πως δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά στη Γαλλία και πως θα συμβουλέψει όλους τους φίλους του να μην επισκεφτούν αυτή τη χώρα. Οι αρχές δήλωσαν πως ο ηθοποιός θεωρήθηκε πιθανός μάρτυρας και όχι ύποπτος. Ο Ντε Νίρο, του οποίου οι πρόγονοι είχαν μεταναστεύσει από την Ιταλία, ήταν να βραβευτεί σαν επίτιμος Ιταλός πολίτης στο φεστιβάλ της Βενετίας το 2004. Υπήρξε αντίδραση όμως από τους Sons of Italy, οι οποίοι υποστήριξαν πως ο ηθοποιός είχε χαλάσει την εικόνα της χώρας με τους ρόλους Ιταλών κακοποιών τους οποίους συνεχώς ενσάρκωνε. Ο υπουργός πολιτισμού της χώρας, Τζουλιάνο Ουρμπάνι, δεν δέχτηκε τους ισχυρισμούς και η τελετή επαναπρογραμματίστηκε για τον Οκτώβριο στη Ρώμη. Αν και ο ηθοποιός δεν παραβρέθηκε σε δύο συνεντεύξεις τύπου, η βράβευση έλαβε χώρα στις 20 Οκτωβρίου 2006. Το 2004 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη δεύτερη σύζυγο του, Γκρέις Χάιταουερ, πρώην αεροσυνοδό. Ο γιος τους Έλιοτ γεννήθηκε το 1998 και το ζευγάρι έκανε αίτηση διαζυγίου λίγους μήνες μετά τη γέννηση του, ποτέ όμως δεν ολοκληρώθηκαν οι απαιτούμενες ενέργειες. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι πιστός υποστηρικτής του κόμματος των δημοκρατικών και έχει υποστηρίξει ανοικτά τον Αλ Γκορ το 2000 και τον Τζον Κέρι το 2004.
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει μια κόρη, την Ντρίνα και έναν γιο, τον Ράφαελ, με την πρώτη σύζυγο του, Ντάιαν Άμποτ καθώς και δύο δίδυμους γιους, τους Τζούλιαν Χένρι και Άαρον Κέντρικ, τους οποίους απέκτησαν με το πρώην μοντέλο Τούκι Σμιθ μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ο Ντε Νίρο διατηρούσε δεσμό και με την ηθοποιό Ούμα Θέρμαν. Έχει επενδύσει στα κινηματογραφικά στούντιο TriBeCa Productions, στο ιδιαίτερα δημοφιλές TriBeCa Film Festival καθώς και στα εστιατόρια TriBeCa Grill, Nobu και Layla.
Το 1998 κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος στη Γαλλία, ο ηθοποιός ενεκρίθη από ειρηνοδίκη πάνω στο θέμα ενός κυκλώματος εκπόρνευσης γυναικών. Ο Ντε Νίρο αρνήθηκε την οποιαδήποτε σχέση και δήλωσε πως ποτέ δεν πλήρωσε για σεξ και πως αν το είχε κάνει δε θα ήταν έγκλημα. Οι αρχές θέλησαν να μιλήσουν μαζί του, μετά την αναφορά που έκανε στο όνομα του ένα κωλ γκερλ. Σε συνέντευξη του σε Γαλλική εφημερίδα, ο Ντε Νίρο δήλωσε πως δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά στη Γαλλία και πως θα συμβουλέψει όλους τους φίλους του να μην επισκεφτούν αυτή τη χώρα. Οι αρχές δήλωσαν πως ο ηθοποιός θεωρήθηκε πιθανός μάρτυρας και όχι ύποπτος. Ο Ντε Νίρο, του οποίου οι πρόγονοι είχαν μεταναστεύσει από την Ιταλία, ήταν να βραβευτεί σαν επίτιμος Ιταλός πολίτης στο φεστιβάλ της Βενετίας το 2004. Υπήρξε αντίδραση όμως από τους Sons of Italy, οι οποίοι υποστήριξαν πως ο ηθοποιός είχε χαλάσει την εικόνα της χώρας με τους ρόλους Ιταλών κακοποιών τους οποίους συνεχώς ενσάρκωνε. Ο υπουργός πολιτισμού της χώρας, Τζουλιάνο Ουρμπάνι, δεν δέχτηκε τους ισχυρισμούς και η τελετή επαναπρογραμματίστηκε για τον Οκτώβριο στη Ρώμη. Αν και ο ηθοποιός δεν παραβρέθηκε σε δύο συνεντεύξεις τύπου, η βράβευση έλαβε χώρα στις 20 Οκτωβρίου 2006. Το 2004 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη δεύτερη σύζυγο του, Γκρέις Χάιταουερ, πρώην αεροσυνοδό. Ο γιος τους Έλιοτ γεννήθηκε το 1998 και το ζευγάρι έκανε αίτηση διαζυγίου λίγους μήνες μετά τη γέννηση του, ποτέ όμως δεν ολοκληρώθηκαν οι απαιτούμενες ενέργειες. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι πιστός υποστηρικτής του κόμματος των δημοκρατικών και έχει υποστηρίξει ανοικτά τον Αλ Γκορ το 2000 και τον Τζον Κέρι το 2004.
Η αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία «Ο Ταξιτζής»
Έχει χαρακτηρισθεί ως μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, κατακτώντας μια θέση στο φημισμένο National Film Registry (Εθνικό Αρχείο Ταινιών) των ΗΠΑ το 1994 και ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της 7ης τέχνης, υποψήφιο για 4 βραβεία Όσκαρ και τιμώμενο με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1976. Ο Ταξιτζής, η πασίγνωστη ταινία, στην οποία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται έναν βετεράνο στρατιώτη που μετά την επιστροφή του στην πατρίδα εργάζεται τα βράδια ως οδηγός ταξί για να αντιμετωπίσει τις αυπνίες του, γυρίστηκε το 1976 από τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε. Όλοι θυμούνται πως ο Τραβις Μπίκλ (Ντε Νίρο) μετατρέπεται σταδιακά σε έναν βίαιο τιμωρό. Πόσοι όμως γνωρίζουν την πραγματική ιστορία, αυτή του Άρθουρ Μπρέμερ, που βρίσκεται πίσω από την αφήγηση της ταινίας και η οποία ενέπνευσε του δημιουργούς της, με το ημερολόγιο που κρατά ο ήρωας του φιλμ να βασίζεται σε αποσπάσματα των αντίστοιχων κειμένων του Μπρέμερ και σε πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα της εποχής; Ο Σκορσέζε που είχε μιλήσει ο ίδιος για την σύνδεση του Μπίκλ με τον δράστη της απόπειρας δολοφονίας του Αμερικανού υποψήφιου -με τους Δημοκρατικούς- Προέδρου Τζόρτζ Γουάλας, διατήρησε το μοτίβο του μοναχικού, καταθλιπτικού και εσωστρεφή άντρα που χαρακτήριζε τον επίδοξο εκτελεστή και στον ήρωα του που υποδύεται ο Ντε Νίρο.
Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ και η αλήθεια είναι ότι η ενδοοικογενειακή βια που δεχόταν από τον πατέρα του και η παράξενη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του δεν θα ήταν αρκετά στοιχεία για να τον κάνουν γνωστό σε όλον τον κόσμο. Η πραγματικότητα είναι ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει το απόγευμα της 15ης Μαΐου 1972, ο Μπρέμερ μάλλον θα είχε χαθεί απαρατήρητος στην ιστορία της ανθρωπότητας όπως τόσοι άλλοι μοναχικοί και μελαγχολικοί τύποι που πνίγουν την συσσωρευμένη οργή τους με την εσωστρέφεια τους. Εκείνη την ημέρα ο Μπρέμερ έγινε γνωστός στην αμερικανική κοινή γνώμη όταν αποπειράθηκε να δολοφονήσει το υποψήφιο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Γουάλας κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας του στην πόλη Λόρελ της πολιτείας του Μέριλαντ. Ο Μπρέμερ είχε λίγο καιρό νωρίτερα καταστρώσει σχέδια για να σκοτώσει τον Ρίτσαρντ Νίξον. Αυτός ήταν και ο αρχικός του στόχος. Όπως έγραψε στο ημερολόγιο που κρατούσε, την 1η Μαρτίου του 1972 «Σχεδιάζω να δολοφονήσω τον Ρίτσαρντ Νίξον ή τον Τζορτζ Γουάλας... Σκοπεύω να πυροβολήσω είτε τον ένα είτε τον άλλον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους στο Γουισκόνσιν.....Είμαι περίεργος να δω πως τα δίκτυα ενημέρωσης θα με περιγράψουν... ως έναν άνεργο μπογιατζή; ως έναν αποτυχημένο φοιτητή; θέλω να κάνω κάτι τολμηρό και δραματικό, δυναμικό και επιβλητικό, μια επίδειξη του ανδρισμού μου που θα την παρακολουθήσει ολόκληρος ο κόσμος»
Έχει χαρακτηρισθεί ως μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, κατακτώντας μια θέση στο φημισμένο National Film Registry (Εθνικό Αρχείο Ταινιών) των ΗΠΑ το 1994 και ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της 7ης τέχνης, υποψήφιο για 4 βραβεία Όσκαρ και τιμώμενο με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1976. Ο Ταξιτζής, η πασίγνωστη ταινία, στην οποία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται έναν βετεράνο στρατιώτη που μετά την επιστροφή του στην πατρίδα εργάζεται τα βράδια ως οδηγός ταξί για να αντιμετωπίσει τις αυπνίες του, γυρίστηκε το 1976 από τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε. Όλοι θυμούνται πως ο Τραβις Μπίκλ (Ντε Νίρο) μετατρέπεται σταδιακά σε έναν βίαιο τιμωρό. Πόσοι όμως γνωρίζουν την πραγματική ιστορία, αυτή του Άρθουρ Μπρέμερ, που βρίσκεται πίσω από την αφήγηση της ταινίας και η οποία ενέπνευσε του δημιουργούς της, με το ημερολόγιο που κρατά ο ήρωας του φιλμ να βασίζεται σε αποσπάσματα των αντίστοιχων κειμένων του Μπρέμερ και σε πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα της εποχής; Ο Σκορσέζε που είχε μιλήσει ο ίδιος για την σύνδεση του Μπίκλ με τον δράστη της απόπειρας δολοφονίας του Αμερικανού υποψήφιου -με τους Δημοκρατικούς- Προέδρου Τζόρτζ Γουάλας, διατήρησε το μοτίβο του μοναχικού, καταθλιπτικού και εσωστρεφή άντρα που χαρακτήριζε τον επίδοξο εκτελεστή και στον ήρωα του που υποδύεται ο Ντε Νίρο.
Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ και η αλήθεια είναι ότι η ενδοοικογενειακή βια που δεχόταν από τον πατέρα του και η παράξενη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του δεν θα ήταν αρκετά στοιχεία για να τον κάνουν γνωστό σε όλον τον κόσμο. Η πραγματικότητα είναι ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει το απόγευμα της 15ης Μαΐου 1972, ο Μπρέμερ μάλλον θα είχε χαθεί απαρατήρητος στην ιστορία της ανθρωπότητας όπως τόσοι άλλοι μοναχικοί και μελαγχολικοί τύποι που πνίγουν την συσσωρευμένη οργή τους με την εσωστρέφεια τους. Εκείνη την ημέρα ο Μπρέμερ έγινε γνωστός στην αμερικανική κοινή γνώμη όταν αποπειράθηκε να δολοφονήσει το υποψήφιο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Γουάλας κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας του στην πόλη Λόρελ της πολιτείας του Μέριλαντ. Ο Μπρέμερ είχε λίγο καιρό νωρίτερα καταστρώσει σχέδια για να σκοτώσει τον Ρίτσαρντ Νίξον. Αυτός ήταν και ο αρχικός του στόχος. Όπως έγραψε στο ημερολόγιο που κρατούσε, την 1η Μαρτίου του 1972 «Σχεδιάζω να δολοφονήσω τον Ρίτσαρντ Νίξον ή τον Τζορτζ Γουάλας... Σκοπεύω να πυροβολήσω είτε τον ένα είτε τον άλλον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους στο Γουισκόνσιν.....Είμαι περίεργος να δω πως τα δίκτυα ενημέρωσης θα με περιγράψουν... ως έναν άνεργο μπογιατζή; ως έναν αποτυχημένο φοιτητή; θέλω να κάνω κάτι τολμηρό και δραματικό, δυναμικό και επιβλητικό, μια επίδειξη του ανδρισμού μου που θα την παρακολουθήσει ολόκληρος ο κόσμος»
Ο Νίξον όμως αποδείχθηκε σύντομα πολύ δύσκολος στόχος, με τον Μπρέμερ να στρέφεται στην δεύτερη εναλλακτική του, τον Γουάλας, γνωστό για τις μισαλόδοξες και συντηρητικές του απόψεις. Το πρωινό της ίδιας ημέρας, όταν και έλαβε χώρα το περιστατικό στην Λόρελ, ο Μπρέμερ είχε ταξιδέψει ως το Γούιτον για να πραγματοποιήσει την επίθεση του στο Γουάλας, στην πρωινή προεκλογική του συγκέντρωση, αλλά το «εχθρικό» προς τον Γουάλας ακροατήριο δεν επέτρεψε στον υποψήφιο Πρόεδρο να κατέβει από το πόντιουμ στο κοινό και να χαιρετίσει τους οπαδούς του, δίνοντας έτσι την χρυσή ευκαιρία στον Μπρέμερ. Ο Μπρέμερ, όπως και ο Ταξιτζής, ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο. Ο ντροπαλός χαρακτήρας του, οι ήρεμοι τρόποι τους και η κάπως αδιάφορη ζωή του έκρυβε καλά τόνους οργής και απογοήτευσης που κυρίευαν τον 22χρονο άντρα. Δεν ήταν πολιτικοί οι λόγοι που τον ώθησαν στην πράξη αυτή. Ζήτημα είναι αν ήξερε τι υποστηρίζει και σε τι αντιτίθεται ο Γουάλας. Ήξερε όμως πολύ καλά ότι μια τέτοια πράξη θα του έδινε το κοινωνικό στάτους που πάντα αναζητούσε. Θα τον ξεχώριζε από την μάζα έστω και με αυτόν τον αρνητικό τρόπο. Τα ανησυχητικά σημάδια ήταν πολλά, αλλά φαίνεται ότι κοινωνία και αρχές τα αγνόησαν. Λίγους μήνες πριν την απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας ο Μπρέμερ είχε συλληφθεί τον Νοέμβριο του 1971 για κατοχή όπλου, με τον ψυχίατρο που όρισε το δικαστήριο να αποφαίνεται ότι ναι μεν είναι ψυχικά άρρωστος, αλλά ικανός για να συνεχίσει να ζει στην κοινότητα.
Η απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας απέτυχε με τον Μπρέμερ να συλλαμβάνεται και να καταδικάζεται σε 53 χρόνια φυλάκισης για την πράξη του αυτή. Αποφυλακίστηκε το 2007, 35 χρόνια μετά την καταδίκη του, όπως του έδινε δικαίωμα η δικαστική απόφαση του Εφετείου. Ο Γουάλας, ο οποίος έμεινε ανάπηρος από την μέση και κάτω ως αποτέλεσμα της επίθεσης, καθηλωμένος για την υπόλοιπη ζωή του σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, ψηφίστηκε ως Κυβερνήτης της Αλαμπάμα, κερδίζοντας τις εκλογές και του 1974 και του 1983. Πέθανε δε το 1998 σε ηλικία 79 ετών.
Η απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας απέτυχε με τον Μπρέμερ να συλλαμβάνεται και να καταδικάζεται σε 53 χρόνια φυλάκισης για την πράξη του αυτή. Αποφυλακίστηκε το 2007, 35 χρόνια μετά την καταδίκη του, όπως του έδινε δικαίωμα η δικαστική απόφαση του Εφετείου. Ο Γουάλας, ο οποίος έμεινε ανάπηρος από την μέση και κάτω ως αποτέλεσμα της επίθεσης, καθηλωμένος για την υπόλοιπη ζωή του σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, ψηφίστηκε ως Κυβερνήτης της Αλαμπάμα, κερδίζοντας τις εκλογές και του 1974 και του 1983. Πέθανε δε το 1998 σε ηλικία 79 ετών.
«To πιο σκληρό πράγματα όταν είσαι διάσημος είναι ότι ο κόσμος είναι πάντα καλός μαζί σου. Βρίσκεσαι σε μια συζήτηση και όλοι συμφωνούν με αυτό που λες, ακόμη κι αν είναι το πιο τρελό πράγμα στον κόσμο. Αυτό που χρειάζεσαι είναι άνθρωποι που θα σου λένε αυτά που δεν θες να ακούς.»
Ο Shawn Levy στο βιβλίο του «In De Niro: A Life»
αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την προσωπική ζωή του διάσημου ηθοποιού, για τις καταχρήσεις του, τις σχέσεις του με τις γυναίκες, αλλά και την φιλία του με τον κωμικό John Belushi, ο θάνατος του οποίου στιγμάτισε την ζωή του.
Ο πρώτος του γάμος με την ηθοποιό Diahnne Abbott τελείωσε το 1979, με τον Robert De Niro να αποδίδει τον χωρισμό στην πίεση της δημοσιότητας. Ωστόσο ο διάσημος ηθοποιός επιδίωξε μια εργένικη ζωή και ελεύθερες σχέσεις μετά το διαζύγιο. Σύμφωνα με τον συγγραφέα άρχισε να απεχθάνεται τη δημοσιότητα γιατί ακολουθούσε έναν τρόπο ζωής που δεν ήθελε να αποκαλυφθεί. Βυθίστηκε στον κόσμο των ναρκωτικών και μοιράστηκε την αγάπη του για την κοκαΐνη με με τον κωμικό John Belushi, με τον οποίο τους σύνδεσε μια βαθιά φιλία. Ο τραγικός του θάνατος τον συγκλόνισε. Ήταν Φεβρουάριος του 1982, όταν οι δύο ηθοποιοί διέμεναν στο ξενοδοχείο Chateau Marmont, στο Λος Άντζελες. Εκεί ο John Belushi πήρε την μοιραία δόση. Όταν ο διευθυντής του ξενοδοχείου, ενημέρωσε τον De Niro για τον θάνατο του φίλου του, ο διάσημος ηθοποιός δάκρυσε. Οι έρευνες έδειξαν ότι ο θάνατος του κωμικού προήλθε από ένα θανάσιμο κοκτέιλ ηρωίνης και κοκαΐνης. Εκείνη την εποχή και η ερωτική ζωή του Robert De Niro ήταν ταραχώδης. Μετά τον χωρισμό του, έκανε σχέση με την Bette Midler και πολλές άλλες γυναίκες. Η σχέση που τον στοίχειωσε ήταν αυτή με την τραγουδίστρια Helena Springs. Προκειμένου να την καλέσει για φαγητό, την ακολούθησε με το αυτοκίνητό του. Ο δεσμός του μαζί της συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Εκείνη μάλιστα είχε μείνει έγκυος και έριξε το παιδί χωρίς να τον ενημερώσει. Όταν το 1981 έμεινε και πάλι έγκυος, ο Robert De Niro επιχείρησε να την αναγκάσει να διακόψει την εγκυμοσύνη. Όταν τελικά έφερε στον κόσμο την κόρη της Nina, ο Robert De Niro της έδωσε 50.000 δολάρια, αλλά αρνήθηκε να κάνει εξέταση DNA, φοβούμενος πως θα το χρησιμοποιήσει για να του αποσπάσει χρήματα. Δέκα χρόνια αργότερα, η τραγουδίστρια τον μήνυσε, επειδή δεν την υποστήριξε με την ανατροφή του παιδιού. Το τεστ DNA έδειξε ότι δεν ήταν εκείνος ο πατέρας.
Στο βιβλίο αποκαλύπτεται η βίαιη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, με τον σκηνοθέτη Peter Bogdanovich, φίλο της Cybill Shepherd που είχε παίξει μαζί του στο δράμα «Taxi Driver» να ισχυρίζεται πως της είχε κάνει τη ζωή κόλαση αφού τον απέρριψε. Ο τύπος των γυναικών που τον ενδιέφεραν ήταν έγχρωμες και πολύ όμορφες. Τις πλησίαζε σε δημόσιες εκδηλώσεις και σε πάρτι, ενώ αν έβλεπε κάποια που του άρεσε, έβαζε ακόμα και τρίτους να επικοινωνήσουν μαζί τους. Στη δεκαετία του '90 άρχισε να βγαίνει και με τη Naomi Campbell μετά τον χωρισμό της με τον μποξέρ Mike Tyson, ενώ ερωτοτροπούσε και με την τραγουδίστρια Whitney Houston, το μοντέλο Veronica Webb και την Uma Thurman.
αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την προσωπική ζωή του διάσημου ηθοποιού, για τις καταχρήσεις του, τις σχέσεις του με τις γυναίκες, αλλά και την φιλία του με τον κωμικό John Belushi, ο θάνατος του οποίου στιγμάτισε την ζωή του.
Ο πρώτος του γάμος με την ηθοποιό Diahnne Abbott τελείωσε το 1979, με τον Robert De Niro να αποδίδει τον χωρισμό στην πίεση της δημοσιότητας. Ωστόσο ο διάσημος ηθοποιός επιδίωξε μια εργένικη ζωή και ελεύθερες σχέσεις μετά το διαζύγιο. Σύμφωνα με τον συγγραφέα άρχισε να απεχθάνεται τη δημοσιότητα γιατί ακολουθούσε έναν τρόπο ζωής που δεν ήθελε να αποκαλυφθεί. Βυθίστηκε στον κόσμο των ναρκωτικών και μοιράστηκε την αγάπη του για την κοκαΐνη με με τον κωμικό John Belushi, με τον οποίο τους σύνδεσε μια βαθιά φιλία. Ο τραγικός του θάνατος τον συγκλόνισε. Ήταν Φεβρουάριος του 1982, όταν οι δύο ηθοποιοί διέμεναν στο ξενοδοχείο Chateau Marmont, στο Λος Άντζελες. Εκεί ο John Belushi πήρε την μοιραία δόση. Όταν ο διευθυντής του ξενοδοχείου, ενημέρωσε τον De Niro για τον θάνατο του φίλου του, ο διάσημος ηθοποιός δάκρυσε. Οι έρευνες έδειξαν ότι ο θάνατος του κωμικού προήλθε από ένα θανάσιμο κοκτέιλ ηρωίνης και κοκαΐνης. Εκείνη την εποχή και η ερωτική ζωή του Robert De Niro ήταν ταραχώδης. Μετά τον χωρισμό του, έκανε σχέση με την Bette Midler και πολλές άλλες γυναίκες. Η σχέση που τον στοίχειωσε ήταν αυτή με την τραγουδίστρια Helena Springs. Προκειμένου να την καλέσει για φαγητό, την ακολούθησε με το αυτοκίνητό του. Ο δεσμός του μαζί της συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Εκείνη μάλιστα είχε μείνει έγκυος και έριξε το παιδί χωρίς να τον ενημερώσει. Όταν το 1981 έμεινε και πάλι έγκυος, ο Robert De Niro επιχείρησε να την αναγκάσει να διακόψει την εγκυμοσύνη. Όταν τελικά έφερε στον κόσμο την κόρη της Nina, ο Robert De Niro της έδωσε 50.000 δολάρια, αλλά αρνήθηκε να κάνει εξέταση DNA, φοβούμενος πως θα το χρησιμοποιήσει για να του αποσπάσει χρήματα. Δέκα χρόνια αργότερα, η τραγουδίστρια τον μήνυσε, επειδή δεν την υποστήριξε με την ανατροφή του παιδιού. Το τεστ DNA έδειξε ότι δεν ήταν εκείνος ο πατέρας.
Στο βιβλίο αποκαλύπτεται η βίαιη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, με τον σκηνοθέτη Peter Bogdanovich, φίλο της Cybill Shepherd που είχε παίξει μαζί του στο δράμα «Taxi Driver» να ισχυρίζεται πως της είχε κάνει τη ζωή κόλαση αφού τον απέρριψε. Ο τύπος των γυναικών που τον ενδιέφεραν ήταν έγχρωμες και πολύ όμορφες. Τις πλησίαζε σε δημόσιες εκδηλώσεις και σε πάρτι, ενώ αν έβλεπε κάποια που του άρεσε, έβαζε ακόμα και τρίτους να επικοινωνήσουν μαζί τους. Στη δεκαετία του '90 άρχισε να βγαίνει και με τη Naomi Campbell μετά τον χωρισμό της με τον μποξέρ Mike Tyson, ενώ ερωτοτροπούσε και με την τραγουδίστρια Whitney Houston, το μοντέλο Veronica Webb και την Uma Thurman.
Εν κατακλείδι
Δεν υπάρχει κανείς που να μην κατηγορεί τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο για το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια δεν διαλέγει περισσότερους ρόλους σαν αυτόν στον «Οδηγό Αισιοδοξίας» του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ και όχι μικρές, αδιάφορες ταινίες που σπαταλούν το ταλέντο του, θυμίζοντας σε όλους πως ακόμη και οι μεγαλύτεροι μύθοι αργά ή γρήγορα είναι καταδικασμένοι να ξεφτίζουν μπροστά στον τρόμο της «συνταξιοδότησης». Δεν υπάρχει, όμως, και κανείς που να μην θαυμάζει απεριόριστα τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο για το γεγονός πως διέσχισε πέντε ολόκληρες δεκαετίες καριέρας σαν ένα ιερό τέρας που δεν τρόμαξε ποτέ κανέναν, εκτός ίσως από όσους προσπάθησαν να συναγωνιστούν τη δύναμη ενός ηθοποιού που ξεπέρασε περισσότερες από μια φορές το ανθρώπινο δυνατό προκειμένου να αποδείξει πως το σινεμά έχει αξία μόνο όταν είναι μια «bigger than life» εμπειρία.
O ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΕ ΝΙΡΟ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΤ (ΜΑΡΤΙΟΣ 2013)
Δεν υπάρχει κανείς που να μην κατηγορεί τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο για το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια δεν διαλέγει περισσότερους ρόλους σαν αυτόν στον «Οδηγό Αισιοδοξίας» του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ και όχι μικρές, αδιάφορες ταινίες που σπαταλούν το ταλέντο του, θυμίζοντας σε όλους πως ακόμη και οι μεγαλύτεροι μύθοι αργά ή γρήγορα είναι καταδικασμένοι να ξεφτίζουν μπροστά στον τρόμο της «συνταξιοδότησης». Δεν υπάρχει, όμως, και κανείς που να μην θαυμάζει απεριόριστα τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο για το γεγονός πως διέσχισε πέντε ολόκληρες δεκαετίες καριέρας σαν ένα ιερό τέρας που δεν τρόμαξε ποτέ κανέναν, εκτός ίσως από όσους προσπάθησαν να συναγωνιστούν τη δύναμη ενός ηθοποιού που ξεπέρασε περισσότερες από μια φορές το ανθρώπινο δυνατό προκειμένου να αποδείξει πως το σινεμά έχει αξία μόνο όταν είναι μια «bigger than life» εμπειρία.
O ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΕ ΝΙΡΟ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΤ (ΜΑΡΤΙΟΣ 2013)
- Ποια είναι η ιδέα σας για την ιδανική ευτυχία; / Η εσωτερική γαλήνη.
- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; / Το να πάει η γυναίκα μου στο «The Real Housewives of New York City».
- Με ποιο ιστορικό πρόσωπο ταυτίζεστε; / Θα ήθελα να ταυτίζομαι με τον Αβραάμ Λίνκολν, αλλά ο Ντάνιελ Ντέι Λίουις πήρε το ρόλο. Οπότα θα διαλέξω τον Τζορτζ Γουάσινγκτον.
- Ποιο ελάττωμα απεχθάνεστε στον εαυτό σας; / Σίγουρα δεν πρόκειται να το πω εδώ.
- Ποιο ελάττωμα απεχθάνεστε στους άλλους; / Την αλαζονία.
- Σε ποια περίπτωση θα λέγατε ψέματα; / Οταν γίνομαι ευγενικός.
- Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε συχνά; / Μισώ όταν ο κόσμος χρησιμοποιεί υπερθετικό βαθμό. Ολοι είναι «πανέξυπνοι» η γαμημένες «ευφυίες». Ισως χρησιμοποιώ πιο συχνά το «fucking», αλλά ποτέ σαν ρήμα.
- Για ποιο πράγμα μετανιώνετε πιο πολύ; / Εχω τόσα πολλά. Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω.
- Τι ή ποιος είναι μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σας; / Η οικογένειά μου.
- Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε περισσότερο; / Την ικανότητα να τραγουδάω.
- Πότε και που ήσασταν πιο ευτυχισμένος στη ζωή σας; / Σήμερα είναι μια καλή απάντηση.
- Ποια είναι η σημερινή διανοητική σας κατάσταση; / Σύγχυση και χάος, αλλά πάντα βρίσκω τρόπο να το ξεπεράσω.
- Αν αλλάζατε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό; / Είμαι όπως είμαι και δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό. Αρα γιατί να το σκέφτομαι;
- Αν πεθαίνατε και επιστρέφατε ως ένας άνθρωπος ή ένα πράγματα, ποιο θα ήταν αυτό;/ Πρώτον, δεν θέλω να πεθάνω. Και δεύτερον, όταν πεθάνω δεν θέλω να επιστρέψω. Εκτός αν είναι για έναν πολύ καλό ρόλο. Και τα λεφτά είναι καλά.
- Ποιο είναι το πιο πολύτιμο απόκτημά σας; / Δεν το θεωρώ απόκτημα. Αλλά η οικογένειά μου είναι το πιο πολύτιιμο πράγμα που έχω.
- Που θα θέλατε να ζείτε; / Εδώ που βρίσκομαι. Στη Νέα Υόρκη.
- Ποιο είναι το αγαπημένο σας επάγγελμα; / Το να κάνω αυτό που κάνω - να παίζω και να ασχολούμαι με τις επιχειρήσεις μου.
- Ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό σας; / Αυτό είναι, φαντάζομαι, κάτι για να πουν οι άλλοι.
- Ποια αξία εκτιμάτε σε έναν άντρα; / Την ειλικρίνεια.
- Ποια αξία εκτιμάτε σε μια γυναίκα; / Την ειλικρίνεια.
- Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; / Συνήθως διαβάζω απαίσια σενάρια. Αλλά περάν αυτού, η Μορίν Ντάουντ, ο Φρανκ Ριτς και ο Τόμας Φρίντμαν.
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; / Η μόνη φαντασία που διαβάζω είναι οι εφημερίδες.
- Ποιοι είναι οι ήρωες σας στην αληθινή ζωή; / Στο «A Bronx Tale», ο πατέρας που υποδύομαι λέει στο γιό του: «Αυτός που εργάζεται είναι ο σκληρός». Αυτοί που παλεύουν καθημερινά - αυτοί είναι οι ήρωές μου .
- Τι είναι αυτό που απεχθάνεστε περισσότερο; / Τους μαλάκες. Και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου όταν φέρομαι σαν μαλάκας.
- Πως θα θέλατε να πεθάνετε; / Στον ύπνο μου. Και δεν το σκέφτομαι. Ο,τι είναι θα είναι.
- Ποιο είναι το μότο σας; / Οπως λέω και στα παιδιά μου: «Ολοι έχουμε τις παραξενιές μας»
«Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με την απόρριψη, γιατί όταν πηγαίνεις σε μια οντισιόν έχεις ήδη απορριφθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι ηθοποιόι και είσαι ήδη σε μειονεκτική θέση όταν βρίσκεσαι εκεί. Σε αυτή τη φάση της καριέρας μου, δεν χρειάζεται να περάσω καμία οντισιόν. Οπότε βιώνω την απόρριψη από άλλα πράγματα. Τα παιδιά μου μπορούν να με κάνουν να νιώσω απόρριψη.»
Παραλειπόμενα
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο του στο Raging Bull, έκανε σκληρή προπόνηση (με τον πραγματικό Jake LaMotta) ενώ συμμετείχε σε διάφορους πραγματικούς αγώνες στο Μπρούκλιν. Κέρδισε δύο απ’ αυτούς, ενώ πήρε περίπου 30 κιλά για να υποδυθεί έναν μεγαλύτερο LaMotta στην καριέρα του μετά το μποξ. Ο Σκορσέζε χρησιμοποίησε μόνο μία κάμερα για να γυρίσει τους αγώνες στο Raging Bull. Ηθελε να φαίνεται σαν να ήταν ένα τρίτο άτομο μέσα στο ρινγκ, μπαίνοντας ανάμεσα στους μποξέρ ώστε το κοινό να βλέπει τα συναισθήματά τους.
- Προετοιμάστηκε για τον ρόλο του στον Ταξιτζή παίρνοντας δική του άδεια λειτουργίας ταξί και εργαζόταν σε αυτό ανάμεσα στα γυρίσματα Η διάσημη ατάκα του you talkin’ to me? ήταν σε μεγάλο βαθμό προϊόν αυτοσχεδιασμού. Το μόνο που έγραφε το σενάριο ήταν: Ο Τράβις μιλάει στον εαυτό του μπροστά στον καθρέπτη.
- Για το Goodfellas, ο Ντε Νίρο μίλησε με τον πραγματικό πρώην μαφιόζο Χένρι Χιλ για να μάθει πώς ήταν ο χαρακτήρας του Τζίμι ως άτομο. Ο Ντε Νίρο υποδύεται τον πραγματικό γκάνγκστερ Τζίμι Κόνγουεϊ. Επέμενε να χρησιμοποιεί πραγματικά χρήματα και όλα του τα κοστούμια συνοδευόντουσαν από αντίστοιχο ρολόι και δακτυλίδι για το μικρό δάκτυλο. Έκανε πλάκα στον συμπρωταγωνιστή του στο Goodfellas, Ρέι Λιότα, βάζοντας στο τροχόσπιτό του ένα ψεύτικο κομμένο κεφάλι αλόγου – ένα είδος μύησης στις μαφιόζικες ταινίες και μια αναφορά στον Νονό.
- Τα τατουάζ του στην ταινία Cape Fear ήταν φτιαγμένα από βαφές που προέρχονταν από λαχανικά ώστε να «ξεβάψουν» μέσα σε λίγους μήνες.
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο του στην ταινία The King of Comedy, μελέτησε την σταντ-απ κωμωδία του Richard Belzer.
- Λέγεται πως ο Ντε Νίρο και η Λάιζα Μινέλι δημιούργησαν ερωτική σχέση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας New York, New York.
- Ο Ντε Νίρο έκανε οντισιόν για τον ρόλο του Sonny Corleone στην πρώτη ταινία του Νονού και πήρε τον ρόλο του Paulie Gatto. Του ζήτησαν να σπάσει το συμβόλαιό του όταν εμφανίστηκε ο Αλ Πατσίνο. Τελικά πήρε το ρόλο του νεαρού Vito Corleone στο Νονό 2, ρόλος που του έδωσε και ένα Όσκαρ.
- Ήταν ο πρώτος που έκανε οντισιόν για το Once Upon a Time in America. Βοήθησε να επιλεχθούν οι υπόλοιποι ηθοποιοί για την ταινία του Σέρτζιο Λεόνε.
- Φόρεσε 70 διαφορετικά κοστούμια στο Casino. Η συμπρωταγωνίστριά του, Σάρον Στόουν φόρεσε 40.
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο του στο Raging Bull, έκανε σκληρή προπόνηση (με τον πραγματικό Jake LaMotta) ενώ συμμετείχε σε διάφορους πραγματικούς αγώνες στο Μπρούκλιν. Κέρδισε δύο απ’ αυτούς, ενώ πήρε περίπου 30 κιλά για να υποδυθεί έναν μεγαλύτερο LaMotta στην καριέρα του μετά το μποξ. Ο Σκορσέζε χρησιμοποίησε μόνο μία κάμερα για να γυρίσει τους αγώνες στο Raging Bull. Ηθελε να φαίνεται σαν να ήταν ένα τρίτο άτομο μέσα στο ρινγκ, μπαίνοντας ανάμεσα στους μποξέρ ώστε το κοινό να βλέπει τα συναισθήματά τους.
- Προετοιμάστηκε για τον ρόλο του στον Ταξιτζή παίρνοντας δική του άδεια λειτουργίας ταξί και εργαζόταν σε αυτό ανάμεσα στα γυρίσματα Η διάσημη ατάκα του you talkin’ to me? ήταν σε μεγάλο βαθμό προϊόν αυτοσχεδιασμού. Το μόνο που έγραφε το σενάριο ήταν: Ο Τράβις μιλάει στον εαυτό του μπροστά στον καθρέπτη.
- Για το Goodfellas, ο Ντε Νίρο μίλησε με τον πραγματικό πρώην μαφιόζο Χένρι Χιλ για να μάθει πώς ήταν ο χαρακτήρας του Τζίμι ως άτομο. Ο Ντε Νίρο υποδύεται τον πραγματικό γκάνγκστερ Τζίμι Κόνγουεϊ. Επέμενε να χρησιμοποιεί πραγματικά χρήματα και όλα του τα κοστούμια συνοδευόντουσαν από αντίστοιχο ρολόι και δακτυλίδι για το μικρό δάκτυλο. Έκανε πλάκα στον συμπρωταγωνιστή του στο Goodfellas, Ρέι Λιότα, βάζοντας στο τροχόσπιτό του ένα ψεύτικο κομμένο κεφάλι αλόγου – ένα είδος μύησης στις μαφιόζικες ταινίες και μια αναφορά στον Νονό.
- Τα τατουάζ του στην ταινία Cape Fear ήταν φτιαγμένα από βαφές που προέρχονταν από λαχανικά ώστε να «ξεβάψουν» μέσα σε λίγους μήνες.
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο του στην ταινία The King of Comedy, μελέτησε την σταντ-απ κωμωδία του Richard Belzer.
- Λέγεται πως ο Ντε Νίρο και η Λάιζα Μινέλι δημιούργησαν ερωτική σχέση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας New York, New York.
- Ο Ντε Νίρο έκανε οντισιόν για τον ρόλο του Sonny Corleone στην πρώτη ταινία του Νονού και πήρε τον ρόλο του Paulie Gatto. Του ζήτησαν να σπάσει το συμβόλαιό του όταν εμφανίστηκε ο Αλ Πατσίνο. Τελικά πήρε το ρόλο του νεαρού Vito Corleone στο Νονό 2, ρόλος που του έδωσε και ένα Όσκαρ.
- Ήταν ο πρώτος που έκανε οντισιόν για το Once Upon a Time in America. Βοήθησε να επιλεχθούν οι υπόλοιποι ηθοποιοί για την ταινία του Σέρτζιο Λεόνε.
- Φόρεσε 70 διαφορετικά κοστούμια στο Casino. Η συμπρωταγωνίστριά του, Σάρον Στόουν φόρεσε 40.