«Οι ταινίες μου ασχολούνται με ένα στιλιζαρισμένο, εξπρεσιονιστικό σύμπαν
που διαθέτει μια γκροτέσκα ομορφιά.»
που διαθέτει μια γκροτέσκα ομορφιά.»
Ο ντε Πάλμα ήταν λάτρης της τεχνολογίας. Ως έφηβος, κλεινόταν στο δωμάτιο του πολλές ώρες, πειραματιζόμενος με ηλεκτρικές συσκευές και υπολογιστές. Πολλές απ’ τις εφευρέσεις τις κατέθεσε σε διαγωνισμούς και έλαβε πολλά βραβεία. Για μήνες, κατασκόπευε τον πατέρα του επειδή υποψιαζόταν ότι είχε ερωμένη. Ηχογραφούσε τις τηλεφωνικές του συνομιλίες και σκαρφάλωνε σε δέντρα για να φωτογραφίσει το εσωτερικό του γραφείου του. Τον έπιασε, όταν τελικά έκανε έφοδο στο γραφείο του, κρατώντας τουφέκι και μαχαίρι. Απαιτούσε να μάθει πού βρισκόταν η ερωμένη του πατέρα του, ο οποίος αποκάλυψε την τοποθεσία. Η μητέρα του ευχαρίστησε τον γιο της και πήρε διαζύγιο απ’ τον άπιστο σύζυγό της. Προφανώς δεν ήταν ένας συνηθισμένος γιος....
O ιταλοαμερικανικής καταγωγής Brian Russell De Palma, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1940 στο New Jersey των ΗΠΑ. Εκτός από 40χρονη καριέρα στη σκηνοθεσία, ο De Palma μετρά και πολλές επιτυχίες όπως το «Carrie» και ο «Σημαδεμένος» Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Τον κέρδισε όμως ο κινηματογράφος, επειδή αγαπούσε τις ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το 1980, ο ντε Πάλμα γύρισε την ταινία «Προετοιμασία για Έγκλημα», στην οποία είναι εμφανής η επιρροή από τον «μάστερ του σασπένς», Άλφρεντ Χίτσκοκ. Τα πρώτα του πειράματα με τον κινηματογράφο έγιναν τη δεκαετία του ’60 και είχαν πολλά στοιχεία του γαλλικού «Νέου Κύματος». Πρωταγωνιστής στις ταινίες του ήταν ένας ανερχόμενος ηθοποιός, που είχε αποσπάσει εξαιρετικά θερμά σχόλια από τους καθηγητές υποκριτικής του. Το όνομα του νεαρού ηθοποιού ήταν Ρόμπερτ Ντε Νίρο, αλλά στους τίτλους της ταινίας «Τόπο Στα Νιάτα», αποδόθηκε λανθασμένα ως «Ρόμπερτ Ντενέρο». Μικρό το κακό. Μέσα σε λίγα χρόνια, το πραγματικό του όνομα είχε γίνει γνωστό παγκοσμίως.... Το 1969, βασιζόμενος στην αρχαία ελληνική τραγωδία «Βάκχαι» του Ευριπίδη, γυρίζει το «Dionysus». Το ντοκιμαντέρ αποτελεί σημείο αναφοράς για την πορεία του μιας και παρουσιάζει για πρώτη φορά την τεχνική του split-screen, το πιο χαρακτηριστικό σκηνοθετικό τρικ του. Η εκπνοή της δεκαετίας θα σημάνει και την έναρξη της συνεργασίας του με τον ηθοποιό Robert DeNiro στις ταινίες «Greetings» για την οποία κέρδισε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, και «Γεια σου μαμά… Αμερική». Ο ίδιος θεωρεί το απόσπασμα «Be Black, Baby» από το «Γεια σου μαμά…» ίσως τη σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του. Με τις πρώτες του ταινίες να έχουν τη σωστή αναλογία ποιότητας και εμπορικότητας, ο De Palma, είχε ήδη ξεχωρίσει στο σκηνοθετικό στερέωμα. Το 1970, εγκατέλειψε την έδρα του, Νέα Υόρκη, για το Hollywood. Εκεί γυρίζει το «Get Τo Know Your Rabbit» με πρωταγωνιστή τον Orson Welles, ίνδαλμά του μιας και η ταινία του Welles «Ο Πολίτης Κέιν» τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με το κινηματογράφο. Η επόμενη ταινία του το «Εκρήξεις Οργής» ή αλλιώς «Carrie», είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Stephen King. Μολονότι η χρηματοδότηση ήταν μικρή αφού το βιβλίο δεν είχε γίνει ακόμα best seller, το φιλμ άγγιξε το στάτους του blockbuster χαρίζοντας στις πρωταγωνίστριες Sissy Spacek και Piper Laurie υποψηφιότητες για Oscar.
Τα πρώτα του πειράματα με τον κινηματογράφο έγιναν τη δεκαετία του ’60 και είχαν πολλά στοιχεία του γαλλικού «Νέου Κύματος». Πρωταγωνιστής στις ταινίες του ήταν ένας ανερχόμενος ηθοποιός, που είχε αποσπάσει εξαιρετικά θερμά σχόλια από τους καθηγητές υποκριτικής του. Το όνομα του νεαρού ηθοποιού ήταν Ρόμπερτ Ντε Νίρο, αλλά στους τίτλους της ταινίας «Τόπο Στα Νιάτα», αποδόθηκε λανθασμένα ως «Ρόμπερτ Ντενέρο». Μικρό το κακό. Μέσα σε λίγα χρόνια, το πραγματικό του όνομα είχε γίνει γνωστό παγκοσμίως.
Οι επόμενες ταινίες του συγκέντρωσαν ανάμεικτες κριτικές. Με τον «Οργισμένο Γίγαντα» κέρδισε το σεβασμό και την εκτίμηση του Jean-Luc Godard, ο οποίος συμπεριέλαβε κομμάτι της ταινίας του De Palma στο 226 λεπτών έργο- κινηματογραφικό ανθολόγιό του «Histoire(s) du cinéma». Το 1983, προτείνει στο DeNiro το ρόλο στην επόμενη ταινία του «Ο Σημαδεμένος».Αυτός αρνείται κι έτσι ο De Palma βρίσκει τον ιδανικό πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Al Pacino. Η ταινία γίνεται εισπρακτική επιτυχία και προκαλεί συζητήσεις για το βιαιότητα των σκηνών της. Αποκορύφωση του διχασμού των απόψεων για την ταινία είναι η υποψηφιότητα του Pacino για Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας και του De Palma για Χρυσό βατόμουρο σκηνοθεσίας. Ο χρόνος μάλλον θετικά έδρασε για το αμφιλεγόμενο φιλμ μιας και πλέον ανήκει στη δεκάδα με τις κλασικότερες γκανγκστερικές ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Καθιερωμένος ως ένας από τους πιο βίαιους σκηνοθέτες, ο ίδιος υποστηρίζει ότι η δράση στις ταινίες τον συναρπάζει, σε αντίθεση με το διάλογο. Χαρακτηριστικά έχει δηλώσει ότι τίποτα δεν τον κάνει να βαριέται περισσότερο σε ένα έργο από τις μακροσκελείς συζητήσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Παρά αυτήν την μικρή του παραξενιά ο De Palma ανήκει στους σκηνοθέτες που συνεχώς «ψάχνονται». Παραδέχεται ότι πηγαίνει στα φεστιβάλ κινηματογράφου και δεν παρακολουθεί τις γνωστές ταινίες αλλά αυτές που πιστεύει ότι δε θα βρουν διανομή στις ΗΠΑ. Έτσι λέει ανακαλύπτει και νέες ιδέες και στυλ. Ανάμεσα στα φιλμ που τον εντυπωσίασαν είναι το «Τρέξε Λόλα Τρέξε», ενώ πλέον δηλώνει φανατικός του κορεάτη Kim Ki-duk.
Στην αρχή της καριέρας του, ο ντε Πάλμα θεωρούνταν ταλαντούχος, ανατρεπτικός και κάθε άλλο παρά εμπορικός. Τα έργα του, επηρεασμένα από βαθιά ευρωπαϊκά ρεύματα, δεν αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το απλοϊκό Χόλιγουντ. Το 1981, στην ταινία του ντε Πάλμα «Blow Out» πρωταγωνίστησε ο Τζον Τραβόλτα, η καριέρα του οποίου είχε αρχίσει να καταρρέει. Όταν είδε την ταινία ο Κουέντιν Ταραντίνο, την λάτρεψε και αποφάσισε να δώσει στον Τραβόλτα ένα ρόλο στο «Pulp Fiction». Ο ντε Πάλμα είχε σώσει την καριέρα του Τζον Τραβόλτα και τον είχε οδηγήσει σε ένα πιο σοβαρό καλλιτεχνικό μονοπάτι....
Βία, σεξ και πολύ αίμα
Οι ταινίες του ντε Πάλμα παρουσίαζαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: αίμα, βία, σεξ και όμορφες, γυμνές γυναίκες. Ήταν όλα στοιχεία που τραβούσαν την προσοχή των θεατών και των ΜΜΕ. Η ανταπόκριση ήταν θετική, αλλά και αρνητική. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο ντε Πάλμα έγινε γνωστός εξαιτίας της αρνητικής κριτικής που άσκησαν εναντίον του τα πιο συντηρητικά ΜΜΕ. Το 1983 γύρισε τον «Σημαδεμένο» με τον Αλ Πατσίνο, μία ταινία που λατρεύτηκε, αλλά σόκαρε με τις βίαιες σκηνές της. Το 1984, στην ταινία «Διχασμένο Κορμί», η Μέλανι Γκρίφιθ προσποιήθηκε ότι αυνανιζόταν μπροστά στην κάμερα, υποδυόμενη τη διάσημη πορνοστάρ Χόλι Μπόντι. Το 1984, ο ντε Πάλμα γύρισε το βίντεο κλιπ για το τραγούδι του Μπρους Σπρίνγκστιν, «Dancing in the Dark». Στο βίντεο κλιπ εμφανίστηκε η τότε άσημη νεαρή ηθοποιός Κόρτνεϊ Κοξ, η οποία έγινε αργότερα γνωστή ως η Μόνικα στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά, «Τα Φιλαράκια». Το τραγούδι και το βίντεο κλιπ αγαπήθηκαν πολύ απ’ το κοινό, αλλά όχι απ’ τον ίδιο τον Σπρίνγκστιν, ο οποίος το χαρακτήρισε παρατραβηγμένο και ψεύτικο. To 1976, ο σκηνοθέτης Τζορτζ Λούκας ετοίμαζε μία απ’ τις σημαντικότερες τριλογίες στην ιστορία του κινηματογράφου, τον «Πόλεμο των Άστρων». Ζήτησε βοήθεια απ’ τον φίλο του Μπράιαν ντε Πάλμα για την επιλογή των ηθοποιών. Στο τέλος, ο ντε Πάλμα «έβαλε το χεράκι του» και στην εισαγωγή της ταινίας, που ξεκινάει με το χαρακτηριστικό κείμενο, «Πριν από πολύ καιρό, σ’ έναν μακρινό γαλαξία». Το αρχικό κείμενο του Λούκας ήταν τεράστιο και ο ντε Πάλμα ανέλαβε να το «σουλουπώσει». Μπράιαν ντε Πάλμα: μεγάλες αποτυχίες και τεράστιες επιτυχίες Τις επόμενες δεκαετίες, οι ταινίες του συνέχισαν τα «σκαμπανεβάσματα». Τα έργα του ντε Πάλμα είτε σημείωναν τεράστια επιτυχία είτε θάβονταν κάτω από σωρούς αρνητικών κριτικών. Το 1990, η ταινία του «Η Απατηλή Λάμψη της Ματαιοδοξίας» ήταν ίσως η μεγαλύτερη αποτυχία της καριέρας του. Έχασε εκατομμύρια, καθώς η ταινία πάτωσε εισπρακτικά. Το 1996 όμως, οι «Επικίνδυνες Αποστολές» με τον Τομ Κρουζ έγινε μία από τις διασημότερες και πιο πετυχημένες ταινίες της δεκαετίας. Το 2000, η πρώτη προσπάθεια του ντε Πάλμα να ασχοληθεί με ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το «Αποστολή στον Άρη», σχολιάστηκε θετικά από τους κριτικούς, αλλά πέρασε σχετικά απαρατήρητο από το κοινό. Το 2006 κυκλοφόρησε η ταινία «Μαύρη Ντάλια» βασισμένη στη διάσημη, ανεξιχνίαστη δολοφονία της νεαρής ηθοποιού Ελίζαμπεθ Σορτ. Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Φωτογραφίας.
Οι ταινίες του ντε Πάλμα παρουσίαζαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: αίμα, βία, σεξ και όμορφες, γυμνές γυναίκες. Ήταν όλα στοιχεία που τραβούσαν την προσοχή των θεατών και των ΜΜΕ. Η ανταπόκριση ήταν θετική, αλλά και αρνητική. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο ντε Πάλμα έγινε γνωστός εξαιτίας της αρνητικής κριτικής που άσκησαν εναντίον του τα πιο συντηρητικά ΜΜΕ. Το 1983 γύρισε τον «Σημαδεμένο» με τον Αλ Πατσίνο, μία ταινία που λατρεύτηκε, αλλά σόκαρε με τις βίαιες σκηνές της. Το 1984, στην ταινία «Διχασμένο Κορμί», η Μέλανι Γκρίφιθ προσποιήθηκε ότι αυνανιζόταν μπροστά στην κάμερα, υποδυόμενη τη διάσημη πορνοστάρ Χόλι Μπόντι. Το 1984, ο ντε Πάλμα γύρισε το βίντεο κλιπ για το τραγούδι του Μπρους Σπρίνγκστιν, «Dancing in the Dark». Στο βίντεο κλιπ εμφανίστηκε η τότε άσημη νεαρή ηθοποιός Κόρτνεϊ Κοξ, η οποία έγινε αργότερα γνωστή ως η Μόνικα στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά, «Τα Φιλαράκια». Το τραγούδι και το βίντεο κλιπ αγαπήθηκαν πολύ απ’ το κοινό, αλλά όχι απ’ τον ίδιο τον Σπρίνγκστιν, ο οποίος το χαρακτήρισε παρατραβηγμένο και ψεύτικο. To 1976, ο σκηνοθέτης Τζορτζ Λούκας ετοίμαζε μία απ’ τις σημαντικότερες τριλογίες στην ιστορία του κινηματογράφου, τον «Πόλεμο των Άστρων». Ζήτησε βοήθεια απ’ τον φίλο του Μπράιαν ντε Πάλμα για την επιλογή των ηθοποιών. Στο τέλος, ο ντε Πάλμα «έβαλε το χεράκι του» και στην εισαγωγή της ταινίας, που ξεκινάει με το χαρακτηριστικό κείμενο, «Πριν από πολύ καιρό, σ’ έναν μακρινό γαλαξία». Το αρχικό κείμενο του Λούκας ήταν τεράστιο και ο ντε Πάλμα ανέλαβε να το «σουλουπώσει». Μπράιαν ντε Πάλμα: μεγάλες αποτυχίες και τεράστιες επιτυχίες Τις επόμενες δεκαετίες, οι ταινίες του συνέχισαν τα «σκαμπανεβάσματα». Τα έργα του ντε Πάλμα είτε σημείωναν τεράστια επιτυχία είτε θάβονταν κάτω από σωρούς αρνητικών κριτικών. Το 1990, η ταινία του «Η Απατηλή Λάμψη της Ματαιοδοξίας» ήταν ίσως η μεγαλύτερη αποτυχία της καριέρας του. Έχασε εκατομμύρια, καθώς η ταινία πάτωσε εισπρακτικά. Το 1996 όμως, οι «Επικίνδυνες Αποστολές» με τον Τομ Κρουζ έγινε μία από τις διασημότερες και πιο πετυχημένες ταινίες της δεκαετίας. Το 2000, η πρώτη προσπάθεια του ντε Πάλμα να ασχοληθεί με ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το «Αποστολή στον Άρη», σχολιάστηκε θετικά από τους κριτικούς, αλλά πέρασε σχετικά απαρατήρητο από το κοινό. Το 2006 κυκλοφόρησε η ταινία «Μαύρη Ντάλια» βασισμένη στη διάσημη, ανεξιχνίαστη δολοφονία της νεαρής ηθοποιού Ελίζαμπεθ Σορτ. Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Φωτογραφίας.
Η διασημότερη ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα, ο «Σημαδεμένος» του 1983
Το Scarface της εκδοχής Μπραϊαν Ντε Πάλμα, είναι ένα έπος. Μια ταινία που έχει γράψει ιστορία, ενώ ατάκες της έχουν κατακτήσει πρώτες θέσεις σε αναγνωρισιμότητα. Το ίδιο και η σημειολογία της ταινίας που δημιούργησε κουλτούρα και μύθο. Το styling, οι χαρακτήρες, η μουσική, η σκηνοθεσία. Δεν πρόκειται για πολύπλοκη υπόθεση. Η άνοδος και η παρακμή ενός εμπόρου ναρκωτικών που ξεκινά από το μηδέν, ώς εκδιωχθέντας μετανάστης από την Κούβα. Αυτή είναι η ιστορία. Πως γίνεται όμως, να σε βάζει στα παπούτσια του Μοντάνα, να οδηγάς μαζί του στο Μαϊάμι της εποχής, να κάνεις παράνομες δοσοληψίες, λες και είσαι το δεξί του χέρι; Αμεσότητα, ωμότητα και βία, σε καταιγιστικούς ρυθμούς.
20 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟ»
Το Scarface της εκδοχής Μπραϊαν Ντε Πάλμα, είναι ένα έπος. Μια ταινία που έχει γράψει ιστορία, ενώ ατάκες της έχουν κατακτήσει πρώτες θέσεις σε αναγνωρισιμότητα. Το ίδιο και η σημειολογία της ταινίας που δημιούργησε κουλτούρα και μύθο. Το styling, οι χαρακτήρες, η μουσική, η σκηνοθεσία. Δεν πρόκειται για πολύπλοκη υπόθεση. Η άνοδος και η παρακμή ενός εμπόρου ναρκωτικών που ξεκινά από το μηδέν, ώς εκδιωχθέντας μετανάστης από την Κούβα. Αυτή είναι η ιστορία. Πως γίνεται όμως, να σε βάζει στα παπούτσια του Μοντάνα, να οδηγάς μαζί του στο Μαϊάμι της εποχής, να κάνεις παράνομες δοσοληψίες, λες και είσαι το δεξί του χέρι; Αμεσότητα, ωμότητα και βία, σε καταιγιστικούς ρυθμούς.
20 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟ»
- Το αυθεντικό φιλμ του Χάουαρντ Χοκς του 1932 είναι βασισμένο στη ζωή του Αλ Καπόνε.
- Το φιλμ ξεκίνησε από τον ίδιο τον Αλ Πατσίνο, όταν είδε την ομώνυμη ταινία του Χάουαρντ Χοκς. Κάλεσε αμέσως τον μανατζέρ του, τον παραγωγό Μάρτιν Μπρέγκμαν και του μίλησε για την πίστη του σε ένα ριμέικ. Πρώτος σκηνοθέτης ορίστηκε ο Σίντνεϊ Λιούμετ, ιδέα του οποίου ήταν ο κεντρικός χαρακτήρας να είναι Κουβανός. Ο Λιούμετ αποχώρησε λίγο αργότερα λόγω δημιουργικών διαφορών με την παραγωγή, επειδή ήθελε η δική του εκδοχή της ταινίας να είναι πιο πολιτική.
- Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα ενθουσιάστηκε τόσο με το σενάριο του «Σημαδεμένου» που έγραψε ο Ολιβερ Στόουν που απέρριψε τη σκηνοθεσία του «Flashdance» (1983) που είχε αναλάβει για να σκηνοθετήσει.
- Αν και ο Αλ Πατσίνο ήθελε από την αρχή το ρόλο του Τόνι Μοντάνα, αυτός προτάθηκε στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο ο οποίος όμως τον απέρριψε.
- H σεναριακή διασκευή ήθελε τον «Σημαδεμένο» να είναι Κουβανός σε αντίθεση με την πρώτη ταινία του Χάουαρντ Χοκς που ο πρωταγωνιστής ήταν Ιταλός μετανάστης. Για να μπορέσει να «μείνει» στον χαρακτήρα ο Αλ Πατσίνο ζήτησε από τον διευθυντή φωτογραφίας Τζον Α. Αλόνζο να του μιλάει μόνο στα ισπανικά.
- Ο Ολιβερ Στόουν ονόμασε τον κεντρικό ήρωα Τόνι Μοντάνα από τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή Τζο Μοντάνα.
- Τα περισσότερα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Λος Αντζελες που υποτίθεται ότι είναι το Mαϊάμι στην ταινία. Αυτό συνέβη γιατί η παραγωγή φοβήθηκε τις αντιδράσεις της κοινότητας των Κουβανοαμερικάνων, οι οποιοί θεώρησαν πως η ταινία δυσφημεί τη χώρα του. Δρόμοι και κτίρια παραποιήθηκαν από την ομάδα της καλλιτεχνικής διεύθυνσης της ταινίας προκειμένου να δίνουν την «αίσθηση» του Μαϊάμι.
- Ο Ολιβερ Στόουν έχει αποκαλύψει πως έγραψε το σενάριο του «Σημαδεμένου», ενώ προσπαθούσε να απεξαρτηθεί από την κοκαϊνη και για το λόγο αυτό μετακόμισε στο Παρίσι μέχρι να το ολοκληρώσει.
- Οταν η ταινία υπεβλήθη στην επιτροπή καταλληλότητας, η MPAA έδωσε το χαρακτηρισμό «Χ» (ακατάλληλη). Ο Ντε Πάλμα έκανε κάποια κοψίματα και υπέβαλε ξανά την ταινία, για να λάβει πάλι το χαρακτηρισμό «ακατάλληλη». Ο Ντε Πάλμα έκανε κι άλλα κοψίματα και υπέβαλε για τρίτη φορά το φιλμ. Χαρακτηρίστηκε και πάλι «ακατάλληλο». Ο Ντε Πάλμα αρνήθηκε να κόψει οτιδήποτε άλλο προκειμένου να κερδίσει καταλληλότητα κάτω των 18 ετών. Και έτσι η παραγωγή συνάντησε την επιτροπή καταλληλότητας, φέρνοντας μαζί ειδικούς αστυνομικούς της δίωξης ναρκωτικών οι οποίοι δήλωσαν πως η ταινία ήταν ένα ακριβές πορτρέτο της αληθινής ζωής του υποκόσμου και πως πρέπει να επιτραπεί σε ένα ευρύ κοινό. Η επιτροπή υπέκυψε και έδωσε το χαρακτηρισμό «κατάλληλο», αλλά ο Ντε Πάλμα ζήτησε από την παραγωγή να επαναφέρει την αρχική πρώτη εκδοχή της ταινίας, αφού θεώρησε πως τα κοψίματα δεν είχαν αλλοιώσει την απόφαση. Η παραγωγή αρνήθηκε προκειμένου να μην διακινδυνεύσει την απόφαση, αλλά μετά από καιρό ο Ντε Πάλμα αποκάλυψε πως η εκδοχή που είδαν όλοι στο σινεμά ήταν η αρχική χωρίς κανένα κόψιμο.
- H λέξη «fuck» ακούγεται στην ταινία 226 φορές, δηλαδή μια φορά κάθε 1.32 λεπτά.
- «Θα σας πω κάτι. Και είναι γεγονός. Οταν γύριζα τον "Σημαδεμένο", θυμάμαι πως ήμουν ερωτευμένος. Μια από τις ελάχιστες φορές στη ζωή μου. Και ήμουν τόσο χαρούμενος που μου συνέβαινε. Γύριζα σπίτι και μου μιλούσε για το πως πέρασε τη μέρα της και όλα τα προβλήματά της και θυμάμαι να της λέω: "Κοίτα, καταφέρνεις να με βγάλεις τελείως έξω από αυτήν την ταινία, γιατί διαφορετικά κάθε φορά που γύριζα σπίτι θα τα έκανα όλα λίμπα.» / Αλ Πατσίνο
- Ο Αλ Πατσίνο ονομάζεται «Σημαδεμένος» μόνο μια φορά μέσα στην ταινία και αυτή στα ισπανικά («Caracicatriz»).
- Η κοκαΐνη που χρησιμοποιήθηκε για την ταινία ήταν αποξηραμένο γάλα, γεγονός που στο γύρισμα αποδείχθηκε προβληματικό. Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα αρνήθηκε να παραδεχτεί τι ουσία τελικά χρησιμοποιήθηκε για να μην καταστρέψει την ψευδαίσθηση του ρεαλισμού.
- Αν και Κουβανός, ο Τόνι Μοντάνα λέει μόνο μια λέξη στα ισπανικά σε ολόκληρη την ταινία.
- Για το ρόλο της Ελβίρα Χάνκοκ που τελικά υποδύθηκε η Μισέλ Φάιφερ, υποψήφιες ήταν ανάμεσα σε πολλές που δεν τους προτάθηκε ποτέ ή που αρνήθηκαν το ρόλο οι Ιζαμπέλα Ατζανί, Κέιτ Κάπσοου, Κόρτνεϊ Κοξ, Τζέιμι Λι Κέρτις, Γκόλντι Χόουν, Εϊμι Ιρβινγκ, Σιγκούρνι Γουίβερ, Κέλι ΜακΓκίλις, Σάρον Στόουν, Τζέσικα Λανγκ, Τερέζα Ράσελ, Γκλεν Κλόουζ, Ντέμπρα Γουίνγκερ, Μπρουκ Σιλντς, Ροζάνα Αρκέτ, Μέλανι Γκρίφιθ, Κάθλιν Τέρνερ, Κιμ Μπάσινγκερ, Τζόντι Φόστερ.
- Οι κριτικές της ταινίας όταν βγήκε στις αίθουσες ήταν στην πλειοψηφία τους αρνητικές. Αργότερα το φιλμ άρχισε να κερδίζει έδαφος ανάμεσα στην κριτική και τους θεατές για να συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στις καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών.
- O Ντε Πάλμα και ο Πατσίνο αντέδρασαν στην επιλογή της άγνωστης τότε Μισέλ Φάιφερ. Ο παραγωγός όμως, Μάρτιν Μπρέγκμαν επέμεινε, κάνοντας τη Φάιφερ γνωστή σε έναν από τους καλύτερους της ρόλους.
- «Ηταν μια πολύ δύσκολη ταινία για να γίνει. Μας κυνήγησαν στην Φλόριντα από την κουβανική κοινότητα. Επρεπε να μετακομίσουμε. Οταν ξαναπήγαμε μετά από λίγες εβδομάδες, είχαμε μαζί μας σωματοφύλακες. Οι ζωές μας απειλήθηκαν. Οπότε ήταν ένα έντονο γύρισμα. Και ο Αλ δούλεψε σκληρά. Βρισκόταν πρακτικά σε κάθε σκηνή. Ηταν μια φανταστική εμπειρία, αλλά και πολλή σκληρή δουλειά.» / Μπράιαν Ντε Πάλμα
- «Η πιο διάσημη ταινία που έκανα ποτέ ήταν ο "Σημαδεμένος". Παγκοσμίως. Είναι απίστευτο. Είναι υπέροχο. Μερικές φορές ξεχνάμε πως το έγραψε ο Ολιβερ Στόουν. Είναι ένα πολιτικό ον και νομίζω ότι είναι σαφής η συμβολή του στην ταινία. Και ο συνδυασμός του με τον Μπράιαν Ντε Πάλμα για αυτήν την φιλμική έκρηξη, απλά δούλεψε.» / Αλ Πατσίνο