Η Κλεοπάτρα Ζ΄ Φιλοπάτωρ (69 π.Χ. – 12 Αυγούστου 30 π.Χ.), γνωστή στην ιστορία ως Κλεοπάτρα, ήταν η τελευταία ενεργή βασίλισσα της Αρχαίας Αιγύπτου, πριν αυτή καταστεί επαρχία της πανίσχυρης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο γιος της Πτολεμαίος ΙΕ΄ Καισαρίων βασίλεψε μόνο κατ' όνομα προτού εκτελεστεί. Η βασιλεία της Κλεοπάτρας σηματοδοτεί το τέλος της ελληνιστικής και την αρχή της ρωμαϊκής περιόδου στην ανατολική Μεσόγειο. Αν και ικανή και δαιμόνια μονάρχις, έμεινε διάσημη κυρίως γιατί κατόρθωσε να γοητεύσει δυο από τους ισχυρότερους άνδρες της εποχής της, τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο, αλλά και για την ομορφιά και το τραγικό της τέλος. Χάρη στη φιλοδοξία και την προσωπική της γοητεία επηρέασε καθοριστικά τη ρωμαϊκή πολιτική σε μια αποφασιστική περίοδο και κατέληξε να αντιπροσωπεύει, όσο καμιά άλλη γυναίκα στην αρχαιότητα, το πρότυπο της μοιραίας γυναίκας.
Η Κλεοπάτρα Ζ’ βασίλευσε για πρώτη φορά σε ηλικία 17 χρόνων. Ο πατέρας της Πτολεμαίος ΙΒ’ Αυλητής είχε δυσαρεστήσει την πλειονότητα του λαού με τον τρόπο διακυβέρνησής του. Η διαφθορά και η αποσάθρωση κυριαρχούσαν στην πολιτική και κοινωνική σκηνή της Αιγύπτου, ενώ αρκετές στρατηγικές επαρχίες όπως η Κύπρος και η Κυρήνη είχαν χαθεί. Έτσι, όταν τον διαδέχθηκε στον θρόνο του η μεγαλύτερή του κόρη, τίποτα δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει την μεγάλη δυναστεία των Πτολεμαίων. Η Κλεοπάτρα ήταν απόγονος του στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Πτολεμαίου Α’ και θεωρείται η τελευταία βασίλισσα της αρχαίας ελληνιστικής Αιγύπτου, προτού γίνει επισήμως επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 51 π.Χ. αρχίζει η περίοδος εξουσίας της Κλεοπάτρας. Η διαθήκη του Πτολεμαίου ΙΒ’ όριζε να παντρευτεί και να συμβασιλεύσει με τον μεγαλύτερο σε ηλικία αδερφό της τον Πτολεμαίο ΙΓ’, όπως και συνέβη για τρία χρόνια. Το 49 π.Χ. ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον Ιούλιο Καίσαρα και τον Πομπήιο, ο οποίος ζήτησε και πήρε πλοία, στήριξη και χρήματα από την Αίγυπτο. Έναν χρόνο αργότερα, το 48 π.Χ. ο Πομπήιος έχασε από τον Καίσαρα και λίγους μήνες αργότερα ο Πτολεμαίος ΙΓ’, με την πεποίθηση ότι ο Καίσαρας δεν θα εισέβαλε στην Αλεξάνδρεια, δολοφόνησε τον Πομπήιο. Οργισμένος ο Καίσαρας για τη δολοφονία ενός Ρωμαίου ηγέτη, έστω και αντιπάλου του, εισέβαλε στη Αλεξάνδρεια με τα ρωμαϊκά λάβαρα να παρελαύνουν στην πόλη και τον ίδιο να εγκαθίσταται στα ανάκτορα.
Κλεοπάτρα και Καίσαρας
Κλεοπάτρα και Πτολεμαίος ΙΓ' συγκυβερνούσαν πλέον στο τιμόνι της Αιγύπτου, με τη δυσαρέσκεια ωστόσο του αιγυπτιακού λαού για την κατάφωρη παρέμβαση της Ρώμης στα εσωτερικά του κράτους τους να μην έχει όμοιό της: σύντομα οι αναταραχές θα κλιμακώνονταν σε πόλεμο, καθώς ο αλεξανδρινός στρατός του Πτολεμαίου ΙΓ', που μετρούσε 20.000 άντρες, είχε στρατοπεδεύσει εκεί κοντά. Υπέρτερος από τις δυνάμεις του Καίσαρα, ο στρατός του Πτολεμαίου πολιόρκησε την Αλεξάνδρεια και τον Καίσαρα -που κρατούσε ωστόσο τη βασιλική οικογένεια στην κατοχή του-, ο οποίος βρέθηκε μάλιστα σε πολύ δύσκολη θέση μέχρι να καταφτάσουν οι ρωμαϊκές ενισχύσεις. Ο ρωμαίος στρατηγός απελευθέρωσε τον Πτολεμαίο για να πετύχει την υποσχεθείσα κατάπαυση του πυρός, ο νεαρός βασιλιάς όμως τέθηκε αυτομάτως επικεφαλής του αγώνα κατά των Ρωμαίων.Φθάνοντας οι ρωμαϊκές λεγεώνες στην Αίγυπτο, νίκησαν εύκολα τον τακτικό αιγυπτιακό στρατό στη Μάχη του Νείλου, με τον Πτολεμαίο ΙΓ' να χάνεται μια και καλή, πιθανότατα από βύθισμα του πλοίου με το οποίο προσπάθησε να διαφύγει. Η Κλεοπάτρα έμεινε έτσι αδιαφιλονίκητη ηγέτιδα της Αιγύπτου, συγκυβερνώντας πλέον με τον μικρότερο αδερφό της, τον 12χρονο (πια) Πτολεμαίο ΙΔ'.
Κλεοπάτρα και Πτολεμαίος ΙΓ' συγκυβερνούσαν πλέον στο τιμόνι της Αιγύπτου, με τη δυσαρέσκεια ωστόσο του αιγυπτιακού λαού για την κατάφωρη παρέμβαση της Ρώμης στα εσωτερικά του κράτους τους να μην έχει όμοιό της: σύντομα οι αναταραχές θα κλιμακώνονταν σε πόλεμο, καθώς ο αλεξανδρινός στρατός του Πτολεμαίου ΙΓ', που μετρούσε 20.000 άντρες, είχε στρατοπεδεύσει εκεί κοντά. Υπέρτερος από τις δυνάμεις του Καίσαρα, ο στρατός του Πτολεμαίου πολιόρκησε την Αλεξάνδρεια και τον Καίσαρα -που κρατούσε ωστόσο τη βασιλική οικογένεια στην κατοχή του-, ο οποίος βρέθηκε μάλιστα σε πολύ δύσκολη θέση μέχρι να καταφτάσουν οι ρωμαϊκές ενισχύσεις. Ο ρωμαίος στρατηγός απελευθέρωσε τον Πτολεμαίο για να πετύχει την υποσχεθείσα κατάπαυση του πυρός, ο νεαρός βασιλιάς όμως τέθηκε αυτομάτως επικεφαλής του αγώνα κατά των Ρωμαίων.Φθάνοντας οι ρωμαϊκές λεγεώνες στην Αίγυπτο, νίκησαν εύκολα τον τακτικό αιγυπτιακό στρατό στη Μάχη του Νείλου, με τον Πτολεμαίο ΙΓ' να χάνεται μια και καλή, πιθανότατα από βύθισμα του πλοίου με το οποίο προσπάθησε να διαφύγει. Η Κλεοπάτρα έμεινε έτσι αδιαφιλονίκητη ηγέτιδα της Αιγύπτου, συγκυβερνώντας πλέον με τον μικρότερο αδερφό της, τον 12χρονο (πια) Πτολεμαίο ΙΔ'.
Όσο για τον Καίσαρα, παρά το γεγονός ότι η ανάγκη να επιστρέψει στη Ρώμη ήταν επιτακτική, αυτός δεν θα βιαζόταν καθόλου να εγκαταλείψει την αγκαλιά της βασίλισσας: ο ίδιος άφησε ρωμαϊκές λεγεώνες στην Αίγυπτο για να περιφρουρούν την παραμονή της Κλεοπάτρας στον θρόνο (καθώς δεν ήταν πλέον καθόλου δημοφιλής στον λαό, αφού είχε συμμαχήσει με τον εχθρό), την ίδια στιγμή που της έδωσε ως δώρο την Κύπρο, που επέστρεψε έτσι υπό αιγυπτιακή κατοχή.
Το 47 π.Χ. η ένωση Καίσαρα και Κλεοπάτρας θα κατέληγε σε έναν γιο, τον Καισαρίωνα (Πτολεμαίος ΙΕ' Καισαρίωνας), τον οποίο βέβαια ποτέ δεν θα αναγνώριζε ο Ρωμαίος ως νόμιμο γιο του, με την κατακραυγή να είναι γενικευμένη σε Ρώμη και Αλεξάνδρεια και την ιστορική έριδα να συνεχίζεται ακόμα για το αν ήταν πράγματι αυτός ο πατέρας. Επιστρέφοντας ο Ιούλιος Καίσαρας θριαμβευτής στη Ρώμη και αυτοκράτορας πλέον, η Κλεοπάτρα τον ακολούθησε λίγο αργότερα στην πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έχοντας έναν και μόνο έναν στόχο στο μυαλό της: την ώρα που η ρωμαϊκή δημοκρατία είχε καταρρεύσει και ο Καίσαρας ήταν πια ο απόλυτος ηγεμόνας της τεράστιας αυτοκρατορίας, η Κλεοπάτρα θεώρησε πως στο πλευρό του θα γινόταν η αυτοκράτειρα του αχανούς βασιλείου και ο γιος της ο νόμιμος διάδοχος του ρωμαϊκού θρόνου! Το 44 π.Χ. ωστόσο το μαχαίρι του Βρούτου θα έδινε άδοξο τέλος στα σχέδια της βασίλισσας και η ίδια θα επέστρεφε άρον-άρον στην Αλεξάνδρεια, καθώς φοβόταν πλέον για τη ζωή της..
Το 47 π.Χ. η ένωση Καίσαρα και Κλεοπάτρας θα κατέληγε σε έναν γιο, τον Καισαρίωνα (Πτολεμαίος ΙΕ' Καισαρίωνας), τον οποίο βέβαια ποτέ δεν θα αναγνώριζε ο Ρωμαίος ως νόμιμο γιο του, με την κατακραυγή να είναι γενικευμένη σε Ρώμη και Αλεξάνδρεια και την ιστορική έριδα να συνεχίζεται ακόμα για το αν ήταν πράγματι αυτός ο πατέρας. Επιστρέφοντας ο Ιούλιος Καίσαρας θριαμβευτής στη Ρώμη και αυτοκράτορας πλέον, η Κλεοπάτρα τον ακολούθησε λίγο αργότερα στην πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έχοντας έναν και μόνο έναν στόχο στο μυαλό της: την ώρα που η ρωμαϊκή δημοκρατία είχε καταρρεύσει και ο Καίσαρας ήταν πια ο απόλυτος ηγεμόνας της τεράστιας αυτοκρατορίας, η Κλεοπάτρα θεώρησε πως στο πλευρό του θα γινόταν η αυτοκράτειρα του αχανούς βασιλείου και ο γιος της ο νόμιμος διάδοχος του ρωμαϊκού θρόνου! Το 44 π.Χ. ωστόσο το μαχαίρι του Βρούτου θα έδινε άδοξο τέλος στα σχέδια της βασίλισσας και η ίδια θα επέστρεφε άρον-άρον στην Αλεξάνδρεια, καθώς φοβόταν πλέον για τη ζωή της..
Κλεοπάτρα και Μάρκος Αντώνιος
Η Κλεοπάτρα, μετά τον θάνατο του αδελφού της Πτολεμαίου ΙΔ' (τον οποίο οι ιστορικοί της εποχής θεώρησαν πως δολοφόνησε η Κλεοπάτρα), ανακήρυξε συνβασιλέα τον γιο της και παρακολούθησε αμέτοχη τα φονικά γεγονότα που συγκλόνιζαν τη Ρώμη, με την ουδετερότητά της να παίρνει τέλος το 41 π.Χ., όταν ο Μάρκος Αντώνιος και ο Οκταβιανός, νικητές της Μάχης των Φιλίππων (42 π.Χ.), την κάλεσαν να δώσει εξηγήσεις για τη στάση και τη συμμαχία της με τον δολοφονημένο ηγέτη της Ρώμης.
Η μοιραία συνάντηση Κλεοπάτρας και Μάρκου Αντώνιου έγινε στην Ταρσό και ο πανίσχυρος ηγέτης των Ρωμαίων, μαγεμένος από την ομορφιά και την προσωπικότητά της, την ερωτεύτηκε παράφορα. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αντώνιος εξόντωσε τους πολιτικούς αντιπάλους της βασίλισσας και εγκαθίδρυσε την ηγεμονία της, την ίδια ώρα που η σχέση τους θα απέδιδε καρπούς: η Κλεοπάτρα του χάρισε τα δίδυμα Αλέξανδρος Ήλιος και Κλεοπάτρα Σελήνη, ενώ λίγο αργότερα, το 36 π.Χ., η επιστροφή του Αντώνιου στην Αίγυπτο θα κατέληγε σε ακόμα έναν γιο, τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο.Η Κλεοπάτρα συνόδευσε τον Αντώνιο στις επεκτατικές του εκστρατείες στα ανατολικά, προσαρτώντας για λογαριασμό της Αιγύπτου νέα εδάφη, καθώς παρείχε οικονομική και πολεμική βοήθεια στον Ρωμαίο. Οι δυο τους ζούσαν πλέον σαν ζευγάρι στην Αίγυπτο, απολαμβάνοντας τιμές και πλούτη ζηλευτά. Οι αναταραχές στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία ωστόσο για τον αυτοκρατορικό θρόνο θα έδιναν περίεργη τροπή στη ζωή τους, καθώς η τελευταία πράξη δεν είχε παιχτεί ακόμα.
Ο παλιός σύμμαχος του Μάρκου Αντώνιου, ο Οκταβιανός, ήταν έτοιμος για την τελική μάχη που θα άφηνε μόνο τον έναν τους στον θρόνο της Ρώμης: η αποφασιστική σύγκρουση έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 31 π.Χ. και πρόκειται για την περίφημη Ναυμαχία του Ακτίου, στην οποία οι δυνάμεις του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας συνετρίβησαν.
Η Κλεοπάτρα, μετά τον θάνατο του αδελφού της Πτολεμαίου ΙΔ' (τον οποίο οι ιστορικοί της εποχής θεώρησαν πως δολοφόνησε η Κλεοπάτρα), ανακήρυξε συνβασιλέα τον γιο της και παρακολούθησε αμέτοχη τα φονικά γεγονότα που συγκλόνιζαν τη Ρώμη, με την ουδετερότητά της να παίρνει τέλος το 41 π.Χ., όταν ο Μάρκος Αντώνιος και ο Οκταβιανός, νικητές της Μάχης των Φιλίππων (42 π.Χ.), την κάλεσαν να δώσει εξηγήσεις για τη στάση και τη συμμαχία της με τον δολοφονημένο ηγέτη της Ρώμης.
Η μοιραία συνάντηση Κλεοπάτρας και Μάρκου Αντώνιου έγινε στην Ταρσό και ο πανίσχυρος ηγέτης των Ρωμαίων, μαγεμένος από την ομορφιά και την προσωπικότητά της, την ερωτεύτηκε παράφορα. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αντώνιος εξόντωσε τους πολιτικούς αντιπάλους της βασίλισσας και εγκαθίδρυσε την ηγεμονία της, την ίδια ώρα που η σχέση τους θα απέδιδε καρπούς: η Κλεοπάτρα του χάρισε τα δίδυμα Αλέξανδρος Ήλιος και Κλεοπάτρα Σελήνη, ενώ λίγο αργότερα, το 36 π.Χ., η επιστροφή του Αντώνιου στην Αίγυπτο θα κατέληγε σε ακόμα έναν γιο, τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο.Η Κλεοπάτρα συνόδευσε τον Αντώνιο στις επεκτατικές του εκστρατείες στα ανατολικά, προσαρτώντας για λογαριασμό της Αιγύπτου νέα εδάφη, καθώς παρείχε οικονομική και πολεμική βοήθεια στον Ρωμαίο. Οι δυο τους ζούσαν πλέον σαν ζευγάρι στην Αίγυπτο, απολαμβάνοντας τιμές και πλούτη ζηλευτά. Οι αναταραχές στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία ωστόσο για τον αυτοκρατορικό θρόνο θα έδιναν περίεργη τροπή στη ζωή τους, καθώς η τελευταία πράξη δεν είχε παιχτεί ακόμα.
Ο παλιός σύμμαχος του Μάρκου Αντώνιου, ο Οκταβιανός, ήταν έτοιμος για την τελική μάχη που θα άφηνε μόνο τον έναν τους στον θρόνο της Ρώμης: η αποφασιστική σύγκρουση έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 31 π.Χ. και πρόκειται για την περίφημη Ναυμαχία του Ακτίου, στην οποία οι δυνάμεις του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας συνετρίβησαν.
Οι δυο τους κατάφεραν ωστόσο να γλιτώσουν και επέστρεψαν στην Αίγυπτο, απολαμβάνοντας για μια ακόμα φορά τον έρωτά τους, αν και ένιωθαν ότι το τέλος πλησίαζε γοργά: ο Οκταβιανός οδήγησε τον στρατό του στη Αίγυπτο, στην οποία εισέβαλε χωρίς σθεναρή αντίσταση. Ο Αντώνιος πληροφορήθηκε στη μάχη την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας και δεν είχε άλλη επιλογή παρά να δώσει τέλος στη ζωή του. Η Κλεοπάτρα, ακολουθώντας τη μοίρα του εραστή της, αυτοκτόνησε λίγες μέρες αργότερα και σίγουρα αφού συναντήθηκε με τον Οκταβιανό, αν και για το ξακουστό τέλος της δεν υπάρχει ιστορική συναίνεση. Το μόνο σίγουρο είναι πως βρέθηκε νεκρή λίγο αργότερα, ντυμένη μάλιστα με τα βασιλικά της ενδύματα. Το μυστήριο παραμένει μέχρι και σήμερα. Ήταν 12 Αυγούστου του 30 π.Χ. Οι δυο ιστορικοί εραστές θάφτηκαν πλάι-πλάι, σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, και το άλλοτε πανίσχυρο αιγυπτιακό βασίλειο μετατράπηκε σε ρωμαϊκή επικράτεια.
Αθάνατη βασίλισσα
Η ζωή της Κλεοπάτρας ενέπνευσε πολλούς νεώτερους ζωγράφους (Λορέν, Τιέπολο, Νατουάρ, Καμπιάσο κ.ά) και συγγραφείς. Τα δύο κορυφαία θεατρικά έργα θεωρούνται τα «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» του Σαίξπηρ (1606) και «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο (1898). Το 1963, o αμερικανός σκηνοθέτης Τζόζεφ Μάνκιεβιτς μετέφερε στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της Κλεοπάτρας, βασισμένος στις αρχαίες ιστορικές πηγές (Πλούταρχος, Σουητώνιος, Αππιανός), με πρωταγωνιστές το εκρηκτικό δίδυμο των Ρίτσαρντ Μπάρτον και Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
Όσο για την ίδια την Κλεοπάτρα, η ιστορία της αντηχεί ακόμα στα πέρατα του κόσμου, κυρίως για τα όσα αντιπροσώπευε η βασίλισσα σε έναν κόσμο στυγνά ανδροκρατούμενο: σε μια εποχή που η Αίγυπτος μαστιζόταν από εσωτερικές συγκρούσεις και δυνατότερους εξωτερικούς εχθρούς, η ίδια κατάφερε να κρατήσει τη χώρα ενωμένη, με τη διακυβέρνησή της και τους στρατηγικούς της χειρισμούς να μην έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τους αντίστοιχους ανδρικούς. Σχετικά με το χαρακτήρα της, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βασίλισσα ήταν ικανή για αυλικές ίντριγκες, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι ήταν μόλις δεκαοχτώ χρονών όταν έπεσε στους ώμους της το τεράστιο βάρος της διοίκησης ενός βασιλείου υπό διάλυση, με τους ισχυρούς Ρωμαίους να είναι κύριοι της περιοχής. Η Κλεοπάτρα υιοθέτησε μια πολιτική τολμηρή αλλά ρεαλιστική, βασισμένη στην ελληνιστική παράδοση. Οι συνωμοσίες και οι δηλητηριάσεις, οι συμβιβασμοί και οι προδοσίες δεν ήταν προνόμιό της, καθώς συνηθίζονταν στην αρχαία πολιτική ζωή, συμπεριλαμβανομένης της ρωμαϊκής. Η Κλεοπάτρα νοιαζόταν για τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της Αιγύπτου, γι´ αυτό και επέκτεινε τα έργα άρδευσης. H μυθική μεγάλη ερωμένη είχε μόνο δύο έρωτες: τον Καίσαρα και τον Αντώνιο. Στους γάμους της επέδειξε πολιτικό ταλέντο, συνδέοντας τη βασιλεία της με τους Ρωμαίους κυρίαρχους, μέσω μιας οικογενειακής σχέσης που ήταν και μια συμμαχία δυναστειών. Έδωσε παιδιά τόσο στον Καίσαρα όσο και στον Αντώνιο, διάδοχο του Ιουλίου Καίσαρα στην τριανδρία. Ο Καισαρίωνας, γιος του Καίσαρα, υπήρξε μια προσεκτική επένδυση . Παρ´ όλα αυτά, δεν απέδωσε, γιατί ο αγώνας για την εξουσία κερδήθηκε από τον Οκταβιανό, ο οποίος φρόντισε να βάλει να δολοφονήσουν τον αθώο Καισαρίωνα. Η πλήρης εικόνα είναι αυτή μιας λεπτής και έξυπνης νέας γυναίκας, η οποία ανατράφηκε για να κυβερνά και ήταν ικανή να γοητεύει περισσότερο με τη μόρφωση παρά με την εμφάνισή της. Ο Έλληνας ιστορικός Πλούταρχος την περιγράφει ως προκλητική παρά ωραία . Φαίνεται ότι αυτή η προκλητικότητα γοήτευσε τον τότε 54άχρονο Ιούλιο Καίσαρα. Η Κλεοπάτρα είχε ασυνήθιστη προσωπικότητα. Μιλούσε δώδεκα γλώσσες και ήταν η πρώτη από τους Πτολεμαίους, που ήδη κυβερνούσαν την Αίγυπτο επί 300 χρόνια, η οποία έμαθε την αιγυπτιακή, γλώσσα του λαού της – οι πρόγονοί της μιλούσαν μόνο ελληνικά
Η ζωή της Κλεοπάτρας ενέπνευσε πολλούς νεώτερους ζωγράφους (Λορέν, Τιέπολο, Νατουάρ, Καμπιάσο κ.ά) και συγγραφείς. Τα δύο κορυφαία θεατρικά έργα θεωρούνται τα «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» του Σαίξπηρ (1606) και «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο (1898). Το 1963, o αμερικανός σκηνοθέτης Τζόζεφ Μάνκιεβιτς μετέφερε στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της Κλεοπάτρας, βασισμένος στις αρχαίες ιστορικές πηγές (Πλούταρχος, Σουητώνιος, Αππιανός), με πρωταγωνιστές το εκρηκτικό δίδυμο των Ρίτσαρντ Μπάρτον και Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
Όσο για την ίδια την Κλεοπάτρα, η ιστορία της αντηχεί ακόμα στα πέρατα του κόσμου, κυρίως για τα όσα αντιπροσώπευε η βασίλισσα σε έναν κόσμο στυγνά ανδροκρατούμενο: σε μια εποχή που η Αίγυπτος μαστιζόταν από εσωτερικές συγκρούσεις και δυνατότερους εξωτερικούς εχθρούς, η ίδια κατάφερε να κρατήσει τη χώρα ενωμένη, με τη διακυβέρνησή της και τους στρατηγικούς της χειρισμούς να μην έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τους αντίστοιχους ανδρικούς. Σχετικά με το χαρακτήρα της, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βασίλισσα ήταν ικανή για αυλικές ίντριγκες, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι ήταν μόλις δεκαοχτώ χρονών όταν έπεσε στους ώμους της το τεράστιο βάρος της διοίκησης ενός βασιλείου υπό διάλυση, με τους ισχυρούς Ρωμαίους να είναι κύριοι της περιοχής. Η Κλεοπάτρα υιοθέτησε μια πολιτική τολμηρή αλλά ρεαλιστική, βασισμένη στην ελληνιστική παράδοση. Οι συνωμοσίες και οι δηλητηριάσεις, οι συμβιβασμοί και οι προδοσίες δεν ήταν προνόμιό της, καθώς συνηθίζονταν στην αρχαία πολιτική ζωή, συμπεριλαμβανομένης της ρωμαϊκής. Η Κλεοπάτρα νοιαζόταν για τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της Αιγύπτου, γι´ αυτό και επέκτεινε τα έργα άρδευσης. H μυθική μεγάλη ερωμένη είχε μόνο δύο έρωτες: τον Καίσαρα και τον Αντώνιο. Στους γάμους της επέδειξε πολιτικό ταλέντο, συνδέοντας τη βασιλεία της με τους Ρωμαίους κυρίαρχους, μέσω μιας οικογενειακής σχέσης που ήταν και μια συμμαχία δυναστειών. Έδωσε παιδιά τόσο στον Καίσαρα όσο και στον Αντώνιο, διάδοχο του Ιουλίου Καίσαρα στην τριανδρία. Ο Καισαρίωνας, γιος του Καίσαρα, υπήρξε μια προσεκτική επένδυση . Παρ´ όλα αυτά, δεν απέδωσε, γιατί ο αγώνας για την εξουσία κερδήθηκε από τον Οκταβιανό, ο οποίος φρόντισε να βάλει να δολοφονήσουν τον αθώο Καισαρίωνα. Η πλήρης εικόνα είναι αυτή μιας λεπτής και έξυπνης νέας γυναίκας, η οποία ανατράφηκε για να κυβερνά και ήταν ικανή να γοητεύει περισσότερο με τη μόρφωση παρά με την εμφάνισή της. Ο Έλληνας ιστορικός Πλούταρχος την περιγράφει ως προκλητική παρά ωραία . Φαίνεται ότι αυτή η προκλητικότητα γοήτευσε τον τότε 54άχρονο Ιούλιο Καίσαρα. Η Κλεοπάτρα είχε ασυνήθιστη προσωπικότητα. Μιλούσε δώδεκα γλώσσες και ήταν η πρώτη από τους Πτολεμαίους, που ήδη κυβερνούσαν την Αίγυπτο επί 300 χρόνια, η οποία έμαθε την αιγυπτιακή, γλώσσα του λαού της – οι πρόγονοί της μιλούσαν μόνο ελληνικά
Ο θάνατος της Κλεοπάτρας- καινούργια στοιχεία
Ο γερμανός καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τρίερ Κριστόφ Σέφερ καταρρίπτει την εδώ και αιώνες διατυπωμένη θεωρία ότι η βασίλισσα της Αιγύπτου αυτοκτόνησε αφήνοντας μια κόμπρα να τη δαγκώσει.«Για μένα είναι βέβαιο ότι δεν επρόκειτο για κόμπρα» δήλωσε ο κ. Σέφερ με την ευκαιρία της προβολής από το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ΖDF ενός προγράμματος αφιερωμένου στην Κλεοπάτρα. Ο κ. Σέφερ μελέτησε μαρτυρίες της εποχής και συμβουλεύτηκε ειδικούς στην τοξικολογία. Υποστηρίζει ότι η διάσημη για την ομορφιά της και την επιρροή της στον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο βασίλισσα πέθανε από έναν συνδυασμό τοξικών δηλητηρίων, που της προκάλεσαν έναν ήρεμο και χωρίς πόνους θάνατο, όπως επιβεβαιώνει και ο ρωμαίος ιστορικός Δίων Κάσιος. Το δάγκωμα της αιγυπτιακής κόμπρας δεν προκαλεί τέτοιον θάνατο, αλλά αντιθέτως το θύμα, που παραλύει σιγά σιγά, βασανίζεται επί ώρες προτού καταλήξει. Αρχαίοι πάπυροι αναφέρουν επίσης ότι η Κλεοπάτρα ήξερε από δηλητήρια και τα δοκίμαζε κιόλας. Ενας τέτοιος θάνατος, υποστηρίζει ο καθηγητής, ταιριάζει με τον τρόπο που θέλησε να πεθάνει η Κλεοπάτρα, όπως επίσης και με το γεγονός ότι θέλησε να τη συνοδεύσουν στον άλλο κόσμο και δύο υπηρέτριές της.
Ο γερμανός καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τρίερ Κριστόφ Σέφερ καταρρίπτει την εδώ και αιώνες διατυπωμένη θεωρία ότι η βασίλισσα της Αιγύπτου αυτοκτόνησε αφήνοντας μια κόμπρα να τη δαγκώσει.«Για μένα είναι βέβαιο ότι δεν επρόκειτο για κόμπρα» δήλωσε ο κ. Σέφερ με την ευκαιρία της προβολής από το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ΖDF ενός προγράμματος αφιερωμένου στην Κλεοπάτρα. Ο κ. Σέφερ μελέτησε μαρτυρίες της εποχής και συμβουλεύτηκε ειδικούς στην τοξικολογία. Υποστηρίζει ότι η διάσημη για την ομορφιά της και την επιρροή της στον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο βασίλισσα πέθανε από έναν συνδυασμό τοξικών δηλητηρίων, που της προκάλεσαν έναν ήρεμο και χωρίς πόνους θάνατο, όπως επιβεβαιώνει και ο ρωμαίος ιστορικός Δίων Κάσιος. Το δάγκωμα της αιγυπτιακής κόμπρας δεν προκαλεί τέτοιον θάνατο, αλλά αντιθέτως το θύμα, που παραλύει σιγά σιγά, βασανίζεται επί ώρες προτού καταλήξει. Αρχαίοι πάπυροι αναφέρουν επίσης ότι η Κλεοπάτρα ήξερε από δηλητήρια και τα δοκίμαζε κιόλας. Ενας τέτοιος θάνατος, υποστηρίζει ο καθηγητής, ταιριάζει με τον τρόπο που θέλησε να πεθάνει η Κλεοπάτρα, όπως επίσης και με το γεγονός ότι θέλησε να τη συνοδεύσουν στον άλλο κόσμο και δύο υπηρέτριές της.