Κάστρα απόρθητα βουλιαγμένα στο πράσινο, βραχονήσια αγκαλιασμένα με τα κύματα κι ένα ξωκλήσι ταμένο στην Παναγιά. Παραδομένα όλα στην πλούσια βλάστηση, συμπληρώνουν αυτό που όλοι έχουν στο μυαλό τους για την κλασική, την αδιαπραγμάτευτη, την άνευ όρων ομορφιά. Μένεις να κοιτάς ψηλά· το φεγγάρι να γεμίζει πάνω απ’ το ενετικό κάστρο. Το εκκλησάκι της Παναγίας λαμποκοπά μες στη βλάστηση του μικρού του νησιού, η υγρασία φράζει το βλέμμα, απλώνεται, δεν σ’αφήνει να διακρίνεις καλά καλά τους απέναντι Παξούς.
Δυο κάστρα σε κοιτούν από ψηλά, κιτρινωπά ερείπια της ενετικής κυριαρχίας, μάρτυρες της μετέπειτα επικράτησης του Αλή Πασά. Η Πάργα δεν κατακτήθηκε, πουλήθηκε στους Οθωμανούς, και οι κάτοικοί της τράπηκαν σε «φυγή», την εγκατέλειψαν για τη γειτονική Κέρκυρα, αυτοεξόριστοι μα ποτέ σκλαβωμένοι. Πάντα μαζί τους και η εικόνα της «Παργινοπούλας», τους οδήγησε ακόμα μια φορά. Αυτή ήταν που πρωτοέδειξετον δρόμο για το κάστρο (τον 14o αι.) και σιγά σιγά εξαπλώθηκαν γύρω του, άφησαν για πάντα την Παληόπαργα· το πρώτο χωριό στο οροπέδιο, πίσω από την κατάφυτη ράχη του βουνού Μπεζοβολιός. Βράχοι ριγμένοι στο πέλαγος τη φυλάνε: τα Τρία Λιθαράκια, οι Κεφτέδες, οι Παυλούκες, ο στοιχειωμένος Αϊ-Νικόλας που δεν πάντρεψε ποτέ του νύφη. Αυτούς κοιτούν από τους ξύλινους εξώστες τους οι Παργινοί, από όλες τις μεριές της αμφιθεατρικά κτισμένης πόλης. Από το Κορκοτσάκι, το Κρυονέρι, το Καμίνι, το Τουρκοπάζαρο, μέσα από τα λιγοστά εναπομείναντα «βόλτα», από τα στενά καντούνια του «ανήφορου», πλέοντας σε ημερήσια βαρκάκια που αναταράζουν τα νερά. Το αρχοντικό του ευεργέτη Β. Βασιλά στέκει πίσω από την προτομή του, στην ομώνυμη πλατεία, και πλάι του οι αυλές λουλουδιάζουν, οι μυρωδιές ξεχύνονται, σε οδηγούν πιο βαθιά, σε ξασπρισμένες γειτονιές. Στους Αγίους Αποστόλους, την πιο παλιά την εκκλησιά, το σημείο από όπου ξεκινάει το αυγουστιάτικο ταξίδι της η θαυματουργή εικόνα· και πίσω του, στο μνημείο της Φυγής των Παργινών. Ακόμα παραπέρα, στο νεοσύστατο Μουσείο Ελιάς, περιηγείσαι στα απόκρυφα του πρώτου μηχανοκίνητου ελαιοτριβείου. Μαθαίνεις πως τα λιόδεντρα είναι τόσο πυκνά γιατί οι κάτοικοι έπαιρναν επιδότηση, «6 πιάστρα στην καθεμιά», τα βάζαν σε γκρεμούς, σε χαράδρες, όπου είχε χώματα, παντού! Αν κυκλώσεις το κάστρο περιμετρικά, ο Βάλτος θα φανεί πανοραμικά, ένας όρμος μαγικός, μια αμμουδερή παραλία και στη «μύτη» του το 15 μ. καμπαναριό της ερειπωμένης Αγίας Βλαχέρνας· αγέρωχο σύμβολο της πίστης, ξεπερνά σε ύψος όποια δέντρα. Τι υπέροχη κι ετούτη η πλευρά. Το φρούριο της Πάργας δίχως κτίσματα, πέτρα μόνο και πουρνάρια, μόνο πράσινο και ένα απέραντο μπλε.
Νερά, μύλοι & χωριά
Οι νερόμυλοι της Ανθούσας. Δέκα υπήρχαν μέχρι το ‘50 στο φαράγγι, 10 μυλωνάδες που όριζαν τη ζωή τους γύρω από τα νερά της πηγής της Μποστανιάς. Ολοι εδώ κινούσαν για να αλέσουν. Από το Καναλάκι, το Φανάρι, όλα τα κοντινά χωριά. Ερείπια αχνοφαίνονται πίσω από γέρικα πλατάνια και ένας ολόκληρος, του Λούκα, να δουλεύει όπως παλιά. Ακολουθείς τις ταμπέλες που οδηγούν στον καταρράκτη. Είκοσι μέτρα τον μέτρησε κάποιος, έχει ακόμα νερό, κι ένα ουράνιο τόξο στη βάση του, φτιαγμένο με ηλιαχτίδες που στριμώχνονται όπως όπως στα κλαδιά. Ο χωματόδρομος μέσα από το χωριό κατηφορίζει στο εκκλησάκι του Αϊ-Σώστη, αυτό που ονομάτισε τη μικρή ακτή. Κάποιος ψαράς σώθηκε εδώ από τα φουρτουνιασμένα κύματα και σήκωσε ιερό, ίσα που το χώρεσε στη σχισμή του βράχου. Λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, το γαλήνιο και οργανωμένο Σαρακήνικο γιορτάζει κάθε δειλινό με ένα ηλιοβασίλεμα. Και ο Λύχνος, πιο νότια, πανέμορφος κι αυτός. Τόσες αμμουδιές, και άλλες τόσες, τις προσεγγίζεις (ίσως ευκολότερα) με καραβάκι από την Πάργα. Οι θαλάσσιες εκδρομές καλύπτουν απόσταση περίπου 6 ν.μ., μέχρι τις εκβολές του Αχέροντα σε ταξιδεύουν. Ψηλά, το κάστρο της Αγιάς (ή της Ανθούσας) παρέα με τα ρώσικα κανόνια του, εποπτεύει γήινα και θαλάσσια περάσματα. Ετσι το ήθελε το 1814 ο Αλή Πασάς, από εκεί εποφθαλμιούσε, χρόνια ολόκληρα, τη ζηλευτή του Πάργα. Ακόμα πιο ψηλά, γαντζωμένη στις πλαγιές τεσσάρων λόφων, διακρίνεις την Αγιά, το ζωντανό χωριό, αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή.
Οι νερόμυλοι της Ανθούσας. Δέκα υπήρχαν μέχρι το ‘50 στο φαράγγι, 10 μυλωνάδες που όριζαν τη ζωή τους γύρω από τα νερά της πηγής της Μποστανιάς. Ολοι εδώ κινούσαν για να αλέσουν. Από το Καναλάκι, το Φανάρι, όλα τα κοντινά χωριά. Ερείπια αχνοφαίνονται πίσω από γέρικα πλατάνια και ένας ολόκληρος, του Λούκα, να δουλεύει όπως παλιά. Ακολουθείς τις ταμπέλες που οδηγούν στον καταρράκτη. Είκοσι μέτρα τον μέτρησε κάποιος, έχει ακόμα νερό, κι ένα ουράνιο τόξο στη βάση του, φτιαγμένο με ηλιαχτίδες που στριμώχνονται όπως όπως στα κλαδιά. Ο χωματόδρομος μέσα από το χωριό κατηφορίζει στο εκκλησάκι του Αϊ-Σώστη, αυτό που ονομάτισε τη μικρή ακτή. Κάποιος ψαράς σώθηκε εδώ από τα φουρτουνιασμένα κύματα και σήκωσε ιερό, ίσα που το χώρεσε στη σχισμή του βράχου. Λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, το γαλήνιο και οργανωμένο Σαρακήνικο γιορτάζει κάθε δειλινό με ένα ηλιοβασίλεμα. Και ο Λύχνος, πιο νότια, πανέμορφος κι αυτός. Τόσες αμμουδιές, και άλλες τόσες, τις προσεγγίζεις (ίσως ευκολότερα) με καραβάκι από την Πάργα. Οι θαλάσσιες εκδρομές καλύπτουν απόσταση περίπου 6 ν.μ., μέχρι τις εκβολές του Αχέροντα σε ταξιδεύουν. Ψηλά, το κάστρο της Αγιάς (ή της Ανθούσας) παρέα με τα ρώσικα κανόνια του, εποπτεύει γήινα και θαλάσσια περάσματα. Ετσι το ήθελε το 1814 ο Αλή Πασάς, από εκεί εποφθαλμιούσε, χρόνια ολόκληρα, τη ζηλευτή του Πάργα. Ακόμα πιο ψηλά, γαντζωμένη στις πλαγιές τεσσάρων λόφων, διακρίνεις την Αγιά, το ζωντανό χωριό, αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΠΑΡΓΑ
Το Κάστρο της Πάργας: Στη δεξιά πλευρά της πόλης βρίσκεται το κάστρο της Πάργας, χτισμένο στην κορυφή ενός μικρού λόφου. Ανεβαίνοντας τα στενά σοκάκια και τα αρκετά σκαλοπάτια ο επισκέπτης φτάνοντας τελικά στο κάστρο αποζημιώνεται αφού του δίνεται η ευκαιρία να ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή. Η θέα της πόλης κάτω απ’ τα πόδια του και το πανόραμα του Ιονίου πελάγους αποτελούν μια εμπειρία μοναδική. Το κάστρο της Πάργας χτίστηκε το 14ο αι. με τη βοήθεια των Νορμανδών προκειμένου να προστατευθούν οι Παργινοί από τις συνεχείς επιθέσεις πειρατών, ενώ την τελική του μορφή την πήρε από τους Ενετούς μετά τις αλλεπάλληλες καταστροφές που υπέστη.
Το Κάστρο του Αλή Πασά: Λίγο βορειότερα της Πάργας, στο χωριό Ανθούσα, δεσπόζει το κάστρο του Αλή Πασά. Χτισμένο επίσης σε ψηλό λόφο, αντικριστά με το κάστρο της Πάργας, με θέα φαντασμαγορική και ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα στα νερά του Ιονίου. Το κάστρο είναι πολύ καλά διατηρημένο, σχεδόν ατόφιο και κάνοντας κάποιος περιήγηση σ’ αυτό μπορεί εύκολα με τη φαντασία του να αναπλάσει την ζωή των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Το έχτισε ο ίδιος ο Αλή Πασάς με τη βοήθεια του ιταλού μηχανικού Monteleone προκειμένου να εποπτεύει και να πολιορκεί με την άνεση του την Πάργα την οποία εποφθαλμιούσε από καιρό.
Παραλία & Εκκλησία του Αϊ Σώστη: Σε απόσταση 7χλμ από την Πάργα ή 20 λεπτών με το καραβάκι βρίσκεται η παραλία του Αϊ Σώστη. Ερημική και πανέμορφη με τουρκουάζ νερά και γραφικούς βράχους σε περίεργους σχηματισμούς. Εκεί βρίσκεται και το ομώνυμο εκκλησάκι του Αϊ Σώστη, μια από τις πιο ιδιόρρυθμες εκκλησίες της πατρίδας μας. Χτισμένη στο βαθούλωμα που σχηματίζεται από δυο κολλημένους τεράστιους βράχους -από τους οποίους ο ένας χρησιμεύει σαν προστατευτικός της τοίχος- μοιάζει να είναι ένα με το τοπίο ενώ η εντυπωσιακή είσοδος από το στενό άνοιγμα των γιγαντιαίων βράχων προκαλεί δέος στον επισκέπτη. Σκαλοπάτια λαξεμένα στον βράχο οδηγούν κατευθείαν στη θάλασσα προσφέροντας θέα στο ‘Σκάσμα’ (ψηλή βράχινη λόγχη σαν δέηση ή ικεσία) και στο ‘Φραγκοπήδημα’ (ορθόστητος βράχος όπου το 1814 πήδηξε από κει τμήμα της γαλλικής φρουράς κυνηγημένο από τους στρατιώτες του Αλή Πασά).
Νεκρομαντείο Αχέροντα: Το αρχαίο Νεκρομαντείο βρίσκεται στο Μεσοπόταμο Πρεβέζης και απέχει 20 περίπου km από το Λύχνος. Αποκαλύφθηκε στις ανασκαφές του 1958 κάτω από το υπάρχον νεκροταφείο και τη μονή του Αγ. Ιωάννου του 18αι. Από αρχιτεκτονική άποψη το Νεκρομαντείο ταυτίζεται με μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο ή μαυσωλείο της ανατολής του 5ου αι. Αποτελείται από πολυγωνική τοιχοδομία, σιδερόφραχτες πύλες, εσωτερική διαίρεση με διαδρόμους και το κυρίως ιερό το οποίο χωρίζεται με παράλληλους τοίχους σε 3 αίθουσες. Κάτω από την κεντρική αίθουσα του ιερού βρίσκεται λαξευμένη στο βράχο η υπόγεια αίθουσα, η ακουστική της οποίας είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Μέσα στην υπόγεια αίθουσα βασιλεύει απόλυτη ησυχία και ταυτόχρονα ο χρόνος αντήχησης του χώρου είναι εξαιρετικά χαμηλός. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το θόρυβο βάθους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο χώρος ήταν συνειδητά κατασκευασμένος ώστε να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Έτσι κατά την αρχαιότητα οι προσκυνητές με την βοήθεια των ιερέων ερχόταν σε επαφή με τις ψυχές των νεκρών και ζητούσαν συμβουλές και πληροφορίες για το μέλλον. Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα είναι το μοναδικό στην αρχαιότητα που έδινε την δυνατότητα στον επισκέπτη να επικοινωνήσει με τον κάτω κόσμο.
Ποταμός Αχέροντας: Πηγές: Υπάρχουν κάποια μέρη τα οποία οι φωτογραφίες και οι περιγραφές-όσο γλαφυρές κι αν είναι- τα αδικούν.Ένα τέτοιο μέρος απαράμιλλου κάλλους είναι και το φαράγγι του Αχέροντα.Πόλος έλξης τουριστών από όλο τον κόσμο και διάσημος στα πέρατα της γης για το μυσταγωγικό και μυθολογικό του φορτίο που οι ρίζες του αγγίζουν τα αρχαία μυστήρια, ο Αχέροντας είναι ένα ποτάμι τέτοιας φυσικής ομορφιάς που ελάχιστα μέρη μπορούν να τον συναγωνιστούν. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα μια εκδρομή πεζοπορίας στα στενά του όπου το έντονο ανάγλυφο της φύσης, με κάθετους βράχους που ξεπερνούν τα 100 μέτρα ύψος, και τα κρυστάλλινα παγωμένα νερά του θα κάνουν την εμπειρία αξέχαστη. Για τους πιο τολμηρούς υπάρχουν διαδρομές μέσα και έξω από το ποτάμι (river trekking) με διάφορους βαθμούς δυσκολίας και πάντα κάτω από τη βαθιά σκιά που προσφέρουν τα τεράστια πλατάνια και η υπόλοιπη πλούσια χλωρίδα. Εδώ μπορεί κάποιος να διασχίσει τις πύλες του Άδη και τα ανάκτορα της Περσεφόνης και να καταλάβει γιατί οι αρχαίοι Έλληνες διάλεξαν αυτό το τόσο άγριο και επιβλητικό τοπίο για να τοποθετήσουν την είσοδο του κάτω κόσμου. Ο εξοπλισμός που χρειάζεται κάποιος για να διασχίσει τις ‘Πύλες’, απλούστατος. Αρκεί ένα μαγιό κι ένα ζευγάρι παπούτσια που δένουν με ασφάλεια στα πόδια ώστε να μην παρασυρθούν από το ρεύμα του ποταμού (αθλητικά ή λαστιχένια). Και φυσικά μια κάποια αντοχή στο κρύο αφού το παγωμένο σαν κρύσταλλο νερό φτάνει ως το μέσο της γάμπας κατά την πεζοπορία και ίσως σε κάποια σημεία χρειαστεί να κολυμπήσετε και λίγο. Ο Αχέροντας λόγω του ότι συνιστά περιοχή ιδιαίτερου κάλλους και οικολογικής αξίας ανήκει στο ευρωπαϊκό Δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.
Εκβολές: Εξίσου όμορφη εκδρομή μπορεί να γίνει με βάρκα και στις εκβολές του ποταμού όπου ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει μια περιοχή με ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά όπως ελώδεις εκτάσεις, όρμους με αμμολιθικούς σχηματισμούς και κυρίως τα παράκτια οικοσυστήματα όπου ενδιαιτούν πολλά σπάνια και απειλούμενα είδη ζώων και φυτών
Το Κάστρο της Πάργας: Στη δεξιά πλευρά της πόλης βρίσκεται το κάστρο της Πάργας, χτισμένο στην κορυφή ενός μικρού λόφου. Ανεβαίνοντας τα στενά σοκάκια και τα αρκετά σκαλοπάτια ο επισκέπτης φτάνοντας τελικά στο κάστρο αποζημιώνεται αφού του δίνεται η ευκαιρία να ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή. Η θέα της πόλης κάτω απ’ τα πόδια του και το πανόραμα του Ιονίου πελάγους αποτελούν μια εμπειρία μοναδική. Το κάστρο της Πάργας χτίστηκε το 14ο αι. με τη βοήθεια των Νορμανδών προκειμένου να προστατευθούν οι Παργινοί από τις συνεχείς επιθέσεις πειρατών, ενώ την τελική του μορφή την πήρε από τους Ενετούς μετά τις αλλεπάλληλες καταστροφές που υπέστη.
Το Κάστρο του Αλή Πασά: Λίγο βορειότερα της Πάργας, στο χωριό Ανθούσα, δεσπόζει το κάστρο του Αλή Πασά. Χτισμένο επίσης σε ψηλό λόφο, αντικριστά με το κάστρο της Πάργας, με θέα φαντασμαγορική και ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα στα νερά του Ιονίου. Το κάστρο είναι πολύ καλά διατηρημένο, σχεδόν ατόφιο και κάνοντας κάποιος περιήγηση σ’ αυτό μπορεί εύκολα με τη φαντασία του να αναπλάσει την ζωή των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Το έχτισε ο ίδιος ο Αλή Πασάς με τη βοήθεια του ιταλού μηχανικού Monteleone προκειμένου να εποπτεύει και να πολιορκεί με την άνεση του την Πάργα την οποία εποφθαλμιούσε από καιρό.
Παραλία & Εκκλησία του Αϊ Σώστη: Σε απόσταση 7χλμ από την Πάργα ή 20 λεπτών με το καραβάκι βρίσκεται η παραλία του Αϊ Σώστη. Ερημική και πανέμορφη με τουρκουάζ νερά και γραφικούς βράχους σε περίεργους σχηματισμούς. Εκεί βρίσκεται και το ομώνυμο εκκλησάκι του Αϊ Σώστη, μια από τις πιο ιδιόρρυθμες εκκλησίες της πατρίδας μας. Χτισμένη στο βαθούλωμα που σχηματίζεται από δυο κολλημένους τεράστιους βράχους -από τους οποίους ο ένας χρησιμεύει σαν προστατευτικός της τοίχος- μοιάζει να είναι ένα με το τοπίο ενώ η εντυπωσιακή είσοδος από το στενό άνοιγμα των γιγαντιαίων βράχων προκαλεί δέος στον επισκέπτη. Σκαλοπάτια λαξεμένα στον βράχο οδηγούν κατευθείαν στη θάλασσα προσφέροντας θέα στο ‘Σκάσμα’ (ψηλή βράχινη λόγχη σαν δέηση ή ικεσία) και στο ‘Φραγκοπήδημα’ (ορθόστητος βράχος όπου το 1814 πήδηξε από κει τμήμα της γαλλικής φρουράς κυνηγημένο από τους στρατιώτες του Αλή Πασά).
Νεκρομαντείο Αχέροντα: Το αρχαίο Νεκρομαντείο βρίσκεται στο Μεσοπόταμο Πρεβέζης και απέχει 20 περίπου km από το Λύχνος. Αποκαλύφθηκε στις ανασκαφές του 1958 κάτω από το υπάρχον νεκροταφείο και τη μονή του Αγ. Ιωάννου του 18αι. Από αρχιτεκτονική άποψη το Νεκρομαντείο ταυτίζεται με μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο ή μαυσωλείο της ανατολής του 5ου αι. Αποτελείται από πολυγωνική τοιχοδομία, σιδερόφραχτες πύλες, εσωτερική διαίρεση με διαδρόμους και το κυρίως ιερό το οποίο χωρίζεται με παράλληλους τοίχους σε 3 αίθουσες. Κάτω από την κεντρική αίθουσα του ιερού βρίσκεται λαξευμένη στο βράχο η υπόγεια αίθουσα, η ακουστική της οποίας είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Μέσα στην υπόγεια αίθουσα βασιλεύει απόλυτη ησυχία και ταυτόχρονα ο χρόνος αντήχησης του χώρου είναι εξαιρετικά χαμηλός. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το θόρυβο βάθους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο χώρος ήταν συνειδητά κατασκευασμένος ώστε να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Έτσι κατά την αρχαιότητα οι προσκυνητές με την βοήθεια των ιερέων ερχόταν σε επαφή με τις ψυχές των νεκρών και ζητούσαν συμβουλές και πληροφορίες για το μέλλον. Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα είναι το μοναδικό στην αρχαιότητα που έδινε την δυνατότητα στον επισκέπτη να επικοινωνήσει με τον κάτω κόσμο.
Ποταμός Αχέροντας: Πηγές: Υπάρχουν κάποια μέρη τα οποία οι φωτογραφίες και οι περιγραφές-όσο γλαφυρές κι αν είναι- τα αδικούν.Ένα τέτοιο μέρος απαράμιλλου κάλλους είναι και το φαράγγι του Αχέροντα.Πόλος έλξης τουριστών από όλο τον κόσμο και διάσημος στα πέρατα της γης για το μυσταγωγικό και μυθολογικό του φορτίο που οι ρίζες του αγγίζουν τα αρχαία μυστήρια, ο Αχέροντας είναι ένα ποτάμι τέτοιας φυσικής ομορφιάς που ελάχιστα μέρη μπορούν να τον συναγωνιστούν. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα μια εκδρομή πεζοπορίας στα στενά του όπου το έντονο ανάγλυφο της φύσης, με κάθετους βράχους που ξεπερνούν τα 100 μέτρα ύψος, και τα κρυστάλλινα παγωμένα νερά του θα κάνουν την εμπειρία αξέχαστη. Για τους πιο τολμηρούς υπάρχουν διαδρομές μέσα και έξω από το ποτάμι (river trekking) με διάφορους βαθμούς δυσκολίας και πάντα κάτω από τη βαθιά σκιά που προσφέρουν τα τεράστια πλατάνια και η υπόλοιπη πλούσια χλωρίδα. Εδώ μπορεί κάποιος να διασχίσει τις πύλες του Άδη και τα ανάκτορα της Περσεφόνης και να καταλάβει γιατί οι αρχαίοι Έλληνες διάλεξαν αυτό το τόσο άγριο και επιβλητικό τοπίο για να τοποθετήσουν την είσοδο του κάτω κόσμου. Ο εξοπλισμός που χρειάζεται κάποιος για να διασχίσει τις ‘Πύλες’, απλούστατος. Αρκεί ένα μαγιό κι ένα ζευγάρι παπούτσια που δένουν με ασφάλεια στα πόδια ώστε να μην παρασυρθούν από το ρεύμα του ποταμού (αθλητικά ή λαστιχένια). Και φυσικά μια κάποια αντοχή στο κρύο αφού το παγωμένο σαν κρύσταλλο νερό φτάνει ως το μέσο της γάμπας κατά την πεζοπορία και ίσως σε κάποια σημεία χρειαστεί να κολυμπήσετε και λίγο. Ο Αχέροντας λόγω του ότι συνιστά περιοχή ιδιαίτερου κάλλους και οικολογικής αξίας ανήκει στο ευρωπαϊκό Δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.
Εκβολές: Εξίσου όμορφη εκδρομή μπορεί να γίνει με βάρκα και στις εκβολές του ποταμού όπου ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει μια περιοχή με ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά όπως ελώδεις εκτάσεις, όρμους με αμμολιθικούς σχηματισμούς και κυρίως τα παράκτια οικοσυστήματα όπου ενδιαιτούν πολλά σπάνια και απειλούμενα είδη ζώων και φυτών