Στις ψηλές κορφές των Άνδεων, μέσα στην πλούσια βλάστηση
του Αμαζόνιου, στα μονοπάτια των Ίνκας.
του Αμαζόνιου, στα μονοπάτια των Ίνκας.
Ταξίδι στο κέντρο του πολιτισμού των Ίνκας
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς όταν ακούει το όνομα «Περού» είναι ο πολιτισμός των Ίνκας, η πρωτεύουσα Λίμα, η πόλη Κούσκο, τα λάμα και φυσικά, τα φύλλα κόκας που… απαιτείται να μασήσει κανείς, αν θέλει να μην έχει προβλήματα με το μεγάλο υψόμετρο!
Από τις υψηλές κορυφές των Άνδεων, στις παραλίες και στην πλούσια βλάστηση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Από την πολύβουη πρωτεύουσα στους μικρούς οικισμούς, όπου ο χρόνος κυλά με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς. Από το μονοπάτι των Ίνκας, στο περίφημο Μάτσου Πίτσου και από τα αρχαία γεωγλυφικά στην έρημο Νάσκα, στα πολύχρωμα φεστιβάλ και παραδοσιακά έθιμα που διατηρούν την κληρονομιά των αρχαίων πολιτισμών του τόπου. Καλώς ήρθατε στο Περού!
Το Περού είναι γνωστό παγκοσμίως ως το κέντρο του πολιτισμού και της αυτοκρατορίας των Ίνκας κατά την προκολομβιανή εποχή. Σήμερα, συνορεύει με τον Ισημερινό, την Κολομβία, τη Βραζιλία, τη Βολιβία και τη Χιλή, ενώ από τα δυτικά «βρέχεται» από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Αποτελεί έναν από τους διασημότερους ταξιδιωτικούς προορισμούς για όσους αγαπούν την πεζοπορία και την ορειβασία και αποζημιώνει και τους πιο απαιτητικούς ταξιδιώτες, χάρη στα πανέμορφα τοπία του, το σπουδαίο πολιτιστικό και ιστορικό παρελθόν του, που περιπλέκεται με το πιο σύγχρονο παρόν και την ιδιαίτερη κουζίνα του. Από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, μέχρι τις αμμώδεις ακτές και από τις κορυφογραμμές των Άνδεων μέχρι τις αποικιακού ρυθμού πόλεις και κωμοπόλεις… ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε και να δείτε στο Περού, ένα είναι σίγουρο: ότι η εμπειρία θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη σας! Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της προ-Ίνκας περιόδου είναι οι γραμμές της Nazca που καλύπτουν 50 τ.χλμ. στους πρόποδες των Άνδεων κοντά στο ομώνυμο χωριό. Εδώ θα δείτε γιγάντιες μορφές ζώων και πουλιών που θεωρούνται εναπομείναντα κομμάτια αρδευτικού συστήματος. Για… πανοραμική θέα πάρτε κάποια από τις οργανωμένες πτήσεις.Εδώ βρίσκονται επίσης ο ναός των Ίνκας Qoricancha (το εσωτερικό του ήταν επενδυμένο με ατόφιο χρυσάφι και γεμάτο με χρυσά αφιερώματα και πολύτιμους λίθους) και το μεγαλιθικό μνημείο-φρούριο Sacsayhuaman με το τριπλό κυκλώπειο τείχος, η καλοδιατηρημένη πόλη Ollantaytambo με την ακρόπολη και το ιερό του ήλιου. Προγραμματίστε απαραιτήτως και μια στάση στο Puerto Maldonado και το Parque Nacional del Manu στη λεκάνη του Αμαζονίου με την εκπληκτική θέα, την τροπική βλάστηση και τα διάφορα είδη σπάνιων πουλιών. Η παρθένα φύση και οι ινδιάνικες φυλές της περιοχής θα σας χαρίσουν μοναδικές εικόνες.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς όταν ακούει το όνομα «Περού» είναι ο πολιτισμός των Ίνκας, η πρωτεύουσα Λίμα, η πόλη Κούσκο, τα λάμα και φυσικά, τα φύλλα κόκας που… απαιτείται να μασήσει κανείς, αν θέλει να μην έχει προβλήματα με το μεγάλο υψόμετρο!
Από τις υψηλές κορυφές των Άνδεων, στις παραλίες και στην πλούσια βλάστηση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Από την πολύβουη πρωτεύουσα στους μικρούς οικισμούς, όπου ο χρόνος κυλά με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς. Από το μονοπάτι των Ίνκας, στο περίφημο Μάτσου Πίτσου και από τα αρχαία γεωγλυφικά στην έρημο Νάσκα, στα πολύχρωμα φεστιβάλ και παραδοσιακά έθιμα που διατηρούν την κληρονομιά των αρχαίων πολιτισμών του τόπου. Καλώς ήρθατε στο Περού!
Το Περού είναι γνωστό παγκοσμίως ως το κέντρο του πολιτισμού και της αυτοκρατορίας των Ίνκας κατά την προκολομβιανή εποχή. Σήμερα, συνορεύει με τον Ισημερινό, την Κολομβία, τη Βραζιλία, τη Βολιβία και τη Χιλή, ενώ από τα δυτικά «βρέχεται» από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Αποτελεί έναν από τους διασημότερους ταξιδιωτικούς προορισμούς για όσους αγαπούν την πεζοπορία και την ορειβασία και αποζημιώνει και τους πιο απαιτητικούς ταξιδιώτες, χάρη στα πανέμορφα τοπία του, το σπουδαίο πολιτιστικό και ιστορικό παρελθόν του, που περιπλέκεται με το πιο σύγχρονο παρόν και την ιδιαίτερη κουζίνα του. Από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, μέχρι τις αμμώδεις ακτές και από τις κορυφογραμμές των Άνδεων μέχρι τις αποικιακού ρυθμού πόλεις και κωμοπόλεις… ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε και να δείτε στο Περού, ένα είναι σίγουρο: ότι η εμπειρία θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη σας! Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της προ-Ίνκας περιόδου είναι οι γραμμές της Nazca που καλύπτουν 50 τ.χλμ. στους πρόποδες των Άνδεων κοντά στο ομώνυμο χωριό. Εδώ θα δείτε γιγάντιες μορφές ζώων και πουλιών που θεωρούνται εναπομείναντα κομμάτια αρδευτικού συστήματος. Για… πανοραμική θέα πάρτε κάποια από τις οργανωμένες πτήσεις.Εδώ βρίσκονται επίσης ο ναός των Ίνκας Qoricancha (το εσωτερικό του ήταν επενδυμένο με ατόφιο χρυσάφι και γεμάτο με χρυσά αφιερώματα και πολύτιμους λίθους) και το μεγαλιθικό μνημείο-φρούριο Sacsayhuaman με το τριπλό κυκλώπειο τείχος, η καλοδιατηρημένη πόλη Ollantaytambo με την ακρόπολη και το ιερό του ήλιου. Προγραμματίστε απαραιτήτως και μια στάση στο Puerto Maldonado και το Parque Nacional del Manu στη λεκάνη του Αμαζονίου με την εκπληκτική θέα, την τροπική βλάστηση και τα διάφορα είδη σπάνιων πουλιών. Η παρθένα φύση και οι ινδιάνικες φυλές της περιοχής θα σας χαρίσουν μοναδικές εικόνες.
Το Μάτσου Πίτσου
Στη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει «αρχαίο βουνό».Βρίσκεται σε υψόμετρο 2430 μέτρων στις περουβιανές Άνδεις. Η δυσπρόσιτη θέση του Μάτσου Πίτσου έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι ήταν το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας, στον αγώνα τους εναντίον των Ισπανών. Ωστόσο, παρόλο που οι ακραίες καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες δεν είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, σε σύγκριση πάντα με το γενικό σύνολο των κορυφογραμμών των Άνδεων, η ανθρώπινη κατοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη Μάτσου Πίτσου, δεν είναι εφικτή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι αρχαιολόγοι δεν δέχτηκαν ότι αυτή η πόλη αποτέλεσε το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας στη διάρκεια της Ισπανικής κατάκτησης. Το Μάτσου Πίτσου χτίστηκε το 1460 και χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο με αρχείο χρονολόγησης, λατρευτικό κέντρο και ως θερινά ανάκτορα των βασιλέων. Η πόλη φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε όταν ο ηγεμόνας Μάνκο Ίνκα γνωστός και σαν Μάνκο Καπάκ ο Β’ ξεκίνησε τον αγώνα ανεξαρτησίας των Ίνκας από τους Ισπανούς κατακτητές, γιατί όπως φάνηκε από τα ευρήματα εκείνη την εποχή στη πόλη χτύπησε μια μεταδοτική ασθένεια. Έκτοτε κανένας δεν αναφέρθηκε σε αυτή τη πόλη, που ταυτίζεται με τη γενέτειρα των Ίνκας στη μυθολογία τους (Τάμπου-Τόκο), και κανένας δεν ξαναπάτησε εκεί μέχρι το 1911..Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Σήμερα πολλές εργασίες αναπαλαίωσης και αποκατάστασης έχουν μετατρέψει το χώρο σε ένα πολύ καλά διατηρημένο αρχαιολογικό μνημείο.Το Μάτσου Πίτσου κηρύχθηκε ως περουβιανό ιστορικό άδυτο το 1981 από τη κυβέρνηση του Περού και από την ΟΥΝΕΣΚΟ (UNESCO) ως Περιοχή Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1983. Είναι επίσης ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου από τις 7 Ιουλίου του 2007.
Στη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει «αρχαίο βουνό».Βρίσκεται σε υψόμετρο 2430 μέτρων στις περουβιανές Άνδεις. Η δυσπρόσιτη θέση του Μάτσου Πίτσου έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι ήταν το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας, στον αγώνα τους εναντίον των Ισπανών. Ωστόσο, παρόλο που οι ακραίες καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες δεν είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, σε σύγκριση πάντα με το γενικό σύνολο των κορυφογραμμών των Άνδεων, η ανθρώπινη κατοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη Μάτσου Πίτσου, δεν είναι εφικτή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι αρχαιολόγοι δεν δέχτηκαν ότι αυτή η πόλη αποτέλεσε το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκας στη διάρκεια της Ισπανικής κατάκτησης. Το Μάτσου Πίτσου χτίστηκε το 1460 και χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο με αρχείο χρονολόγησης, λατρευτικό κέντρο και ως θερινά ανάκτορα των βασιλέων. Η πόλη φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε όταν ο ηγεμόνας Μάνκο Ίνκα γνωστός και σαν Μάνκο Καπάκ ο Β’ ξεκίνησε τον αγώνα ανεξαρτησίας των Ίνκας από τους Ισπανούς κατακτητές, γιατί όπως φάνηκε από τα ευρήματα εκείνη την εποχή στη πόλη χτύπησε μια μεταδοτική ασθένεια. Έκτοτε κανένας δεν αναφέρθηκε σε αυτή τη πόλη, που ταυτίζεται με τη γενέτειρα των Ίνκας στη μυθολογία τους (Τάμπου-Τόκο), και κανένας δεν ξαναπάτησε εκεί μέχρι το 1911..Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Σήμερα πολλές εργασίες αναπαλαίωσης και αποκατάστασης έχουν μετατρέψει το χώρο σε ένα πολύ καλά διατηρημένο αρχαιολογικό μνημείο.Το Μάτσου Πίτσου κηρύχθηκε ως περουβιανό ιστορικό άδυτο το 1981 από τη κυβέρνηση του Περού και από την ΟΥΝΕΣΚΟ (UNESCO) ως Περιοχή Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1983. Είναι επίσης ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου από τις 7 Ιουλίου του 2007.
Αρεκίπα
Τό όνομά της σημαίνει λευκή πόλη από τα τοπικά πετρώματα, από τα οποία και είναι χτισμένη. Μιά καθαρά αποικιακή πόλη αφού άνθισε μετά την έλευση των Ισπανών και καυχιέται για το χρώμα πού τής δίνουν τα καθολικά μοναστήρια, οι στενοί δρόμοι, η κεντρική πλατεία Plaza de Armas, τα γύρω βουνά και ο ποταμός Τσίλι (=κρύος) με την κοιλάδα του την Τσιλίνα Στα 2.335 μέτρα, είναι μία μικρή πολιτιστική όαση. Χτισμένη στους πρόποδες του ηφαιστείου Μίστι, πολλά από τα κτίριά της είναι φτιαγμένα από την άσπρη ηφαιστειακή πέτρα. Γνωστή και ως «Λευκή Πόλη», έχει καταχωρηθεί στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Ενώ περπατούσαμε τα πλακόστρωτα δρομάκια με την ισπανική αποικιοκρατική αρχιτεκτονική, συχνά πυκνά αισθανόμασταν ότι ήμασταν σε μια ευρωπαϊκή πόλη και όχι τόσες πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ήπειρό μας.Το πιο γνωστό αξιοθέατό της είναι το Μοναστήρι της Σάντα Καταλίνα. Πρόκειται γία μια τεράστια θρησκευτική πολιτεία στην οποία κατοικούσαν περίπου 200 μοναχές από πλούσιες οικογένειες με 300 υπηρέτες, θρησκευτική χλιδή με άλλα λόγια. Κάθε Πέμπτη, το μοναστήρι κλείνει αργά το βράδυ δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γευτούν τη «νυχτερινή ζωή» κεκλεισμένων των θυρών.
Λίμα
Η πρωτεύουσα της χώρας είναι μία κατ' εξοχήν μεγαλούπολη- άσχημη στην πρώτη όψη, η οποία θέλγει όμως τον επισκέπτη της με διάφορες ομορφιές «κατά σημεία». Χτισμένη πάνω από τον Ειρηνικό, με κέντρο όπου δεσπόζουν μερικές ωραιότατες πλατείες- χαρακτηριστικό των ισπανικών πόλεων άλλωστε- και πολλά οικήματα αποικιακής αρχιτεκτονικής, με μερικές γραφικές συνοικίες και πάνω απ' όλα, εξαιρετικά μουσεία που παρουσιάζουν όλους τους πολιτισμούς που άνθισαν στην περιοχή. Μιά πόλη με εξάμηνη πλήρη κάλυψη του ουρανού από σύννεφα χωρίς όμως κατ' αυτή την περίοδο να βρέχει ποτέ.
Kούσκο
Στα κέτσουα - Ο ομφαλός της γης
Η κατεξοχήν τουριστική πόλη του Περού, η πάλαι ποτέ περήφανη πρωτεύουσα των Ίνκας (τότε η πόλη είχε τη μορφή πούμα), με πρωτόγνωρο πλούτο γιά τη χώρα και αμέτρητα αξιοθέατα μέσα και γύρω από αυτήν.Το Κούσκο είναι μία αποικιακή πόλη με την κεντρική πλατεία, τόπο τελετών των Ίνκας, περιορισμένη στο μισό του αρχικού της μεγέθους .. Τη στολίζουν τρεις καθολικές εκκλησίες, το πανεπιστήμιο με το αξιόλογο μουσείο φυσικής ιστορίας και τα δίπατα κτίρια με τα μπαλκόνια. Τα απομεινάρια του υπέρλαμπρου ναού του Κορικάντσα, αφιερωμένου σε όλους τους κύριους θεούς- Ήλιο, Ουράνιο τόξο, Σελήνη, Αστραπή , μαρτυρούν τη μεγαλειώδη δόξα των Ίνκας στην ακμή της αυτοκρατορίας τους. Τείχη από πέτρες, λαξευμένες, έτσι ώστε να θυληκώνουν χωρίς κανένα συνδετικό υλικό, κατασκευή που άντεξε ανά τους αιώνες στους πολλούς και ισχυρότατους σεισμούς της περιοχής σε αντίθεση με τα μετέπειτα κτίσματα των Ισπανών αποίκων. Ο δε ναός του Ήλιου ήταν εσωτερικά επενδεδυμένος με χρυσό και αφιερώματα από χρυσό και πολύτιμους λίθους. Αν εισήρχετο κανείς ημέρα, με το φως του ήλιου που έμπαινε από τα παράθυρα η εικόνα ήταν εκθαμβωτική. Εκεί έστειλε ο τελευταίος Ίνκα, ο Ατταχουάλπα, τον ισπανό κατακτητή Φρανσίσκο Πιζάρο, αφού ο τελευταίος τού είχε υποσχεθεί ότι με ένα δωμάτιο γεμάτο χρυσό θα τού χάριζε την ελευθερία. Επί ματαίω δυστυχώς, αφού και ο Ατταχουάλπα εκτελέστηκε και οι Ισπανοί έλιωσαν όλο αυτό το θησαυρό και τον έστειλαν στην πατρίδα τους.
Τό όνομά της σημαίνει λευκή πόλη από τα τοπικά πετρώματα, από τα οποία και είναι χτισμένη. Μιά καθαρά αποικιακή πόλη αφού άνθισε μετά την έλευση των Ισπανών και καυχιέται για το χρώμα πού τής δίνουν τα καθολικά μοναστήρια, οι στενοί δρόμοι, η κεντρική πλατεία Plaza de Armas, τα γύρω βουνά και ο ποταμός Τσίλι (=κρύος) με την κοιλάδα του την Τσιλίνα Στα 2.335 μέτρα, είναι μία μικρή πολιτιστική όαση. Χτισμένη στους πρόποδες του ηφαιστείου Μίστι, πολλά από τα κτίριά της είναι φτιαγμένα από την άσπρη ηφαιστειακή πέτρα. Γνωστή και ως «Λευκή Πόλη», έχει καταχωρηθεί στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Ενώ περπατούσαμε τα πλακόστρωτα δρομάκια με την ισπανική αποικιοκρατική αρχιτεκτονική, συχνά πυκνά αισθανόμασταν ότι ήμασταν σε μια ευρωπαϊκή πόλη και όχι τόσες πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ήπειρό μας.Το πιο γνωστό αξιοθέατό της είναι το Μοναστήρι της Σάντα Καταλίνα. Πρόκειται γία μια τεράστια θρησκευτική πολιτεία στην οποία κατοικούσαν περίπου 200 μοναχές από πλούσιες οικογένειες με 300 υπηρέτες, θρησκευτική χλιδή με άλλα λόγια. Κάθε Πέμπτη, το μοναστήρι κλείνει αργά το βράδυ δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γευτούν τη «νυχτερινή ζωή» κεκλεισμένων των θυρών.
Λίμα
Η πρωτεύουσα της χώρας είναι μία κατ' εξοχήν μεγαλούπολη- άσχημη στην πρώτη όψη, η οποία θέλγει όμως τον επισκέπτη της με διάφορες ομορφιές «κατά σημεία». Χτισμένη πάνω από τον Ειρηνικό, με κέντρο όπου δεσπόζουν μερικές ωραιότατες πλατείες- χαρακτηριστικό των ισπανικών πόλεων άλλωστε- και πολλά οικήματα αποικιακής αρχιτεκτονικής, με μερικές γραφικές συνοικίες και πάνω απ' όλα, εξαιρετικά μουσεία που παρουσιάζουν όλους τους πολιτισμούς που άνθισαν στην περιοχή. Μιά πόλη με εξάμηνη πλήρη κάλυψη του ουρανού από σύννεφα χωρίς όμως κατ' αυτή την περίοδο να βρέχει ποτέ.
Kούσκο
Στα κέτσουα - Ο ομφαλός της γης
Η κατεξοχήν τουριστική πόλη του Περού, η πάλαι ποτέ περήφανη πρωτεύουσα των Ίνκας (τότε η πόλη είχε τη μορφή πούμα), με πρωτόγνωρο πλούτο γιά τη χώρα και αμέτρητα αξιοθέατα μέσα και γύρω από αυτήν.Το Κούσκο είναι μία αποικιακή πόλη με την κεντρική πλατεία, τόπο τελετών των Ίνκας, περιορισμένη στο μισό του αρχικού της μεγέθους .. Τη στολίζουν τρεις καθολικές εκκλησίες, το πανεπιστήμιο με το αξιόλογο μουσείο φυσικής ιστορίας και τα δίπατα κτίρια με τα μπαλκόνια. Τα απομεινάρια του υπέρλαμπρου ναού του Κορικάντσα, αφιερωμένου σε όλους τους κύριους θεούς- Ήλιο, Ουράνιο τόξο, Σελήνη, Αστραπή , μαρτυρούν τη μεγαλειώδη δόξα των Ίνκας στην ακμή της αυτοκρατορίας τους. Τείχη από πέτρες, λαξευμένες, έτσι ώστε να θυληκώνουν χωρίς κανένα συνδετικό υλικό, κατασκευή που άντεξε ανά τους αιώνες στους πολλούς και ισχυρότατους σεισμούς της περιοχής σε αντίθεση με τα μετέπειτα κτίσματα των Ισπανών αποίκων. Ο δε ναός του Ήλιου ήταν εσωτερικά επενδεδυμένος με χρυσό και αφιερώματα από χρυσό και πολύτιμους λίθους. Αν εισήρχετο κανείς ημέρα, με το φως του ήλιου που έμπαινε από τα παράθυρα η εικόνα ήταν εκθαμβωτική. Εκεί έστειλε ο τελευταίος Ίνκα, ο Ατταχουάλπα, τον ισπανό κατακτητή Φρανσίσκο Πιζάρο, αφού ο τελευταίος τού είχε υποσχεθεί ότι με ένα δωμάτιο γεμάτο χρυσό θα τού χάριζε την ελευθερία. Επί ματαίω δυστυχώς, αφού και ο Ατταχουάλπα εκτελέστηκε και οι Ισπανοί έλιωσαν όλο αυτό το θησαυρό και τον έστειλαν στην πατρίδα τους.
cheviche peruano
Περουβιανή κουζίνα, πλούσια και ξεχωριστή
Δοκιμάστε όσες περισσότερες τοπικές λιχουδιές μπορείτε και ιδιαίτερα τα φημισμένα πιάτα «antichucos» (θα σας θυμίσουν τα ελληνικά σουβλάκια, όμως περιέχουν περισσότερα μπαχαρικά, ενώ τα πιο διάσημα φτιάχνονται από καρδιά βόειου κρέατος), «ceviche» (ωμό ψάρι πολύ λεπτοκομμένο και «ψημένο» σε χυμό λάιμ και εσπεριδοειδών μαζί με πιπεριές τσίλι) και «pachamanca» (παραδοσιακό πιάτο, που ψήνεται μέσα σε ζεστές πέτρες και αποτελείται από αρνί, χοιρινό, κοτόπουλο ή ινδικό χοιρίδιο μαριναρισμένο με μπαχαρικά). Για το καλύτερο σεβίτσε (ceviche) του κόσμου θα κάνετε μια στάση στο εστιατόριο ChezWong στη συνοικία La Victoria στην πρωτεύουσα Λίμα. Φροντίστε να κάνετε κράτηση έγκαιρα, γιατί διαφορετικά δε θα έχετε πολλές ελπίδες να βρείτε τραπέζι. Στο Περού δε θα δυσκολευτείτε να… γλυκάνετε τον ουρανίσκο σας, μιας και τα περισσότερα γλυκά που θα βρείτε εκεί… παραείναι γλυκά και συνήθως περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης και κρόκους αυγών. Δοκιμάστε τη μωβ κρέμα «mazamorramorada», που φτιάχνεται από μωβ καλαμπόκι και την περουβιανή εκδοχή του «ρυζόγαλου», που ακούει στο όνομα «arrozconleche» (ρύζι με συμπυκνωμένο γάλα).
Για ένα ξεχωριστό αναμνηστικό για τον εαυτό σας, αλλά και για τους αγαπημένους σας, προτιμήστε διάφορα χειροτεχνήματα, πουλόβερ από μαλλί αλπακά, υφαντά ή μικρά μουσικά όργανα. Η καλύτερη εποχή για επίσκεψη είναι από τον Ιούνιο μέχρι Αύγουστο, οπότε είναι ιδανικές οι συνθήκες για το ηπειρωτικό Περού και τις Άνδεις. Από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο (είναι καλοκαίρι τότε) ενδείκνυται περισσότερο η περιπλάνηση στις παράλιες περιοχές.Τέλος, φεύγοντας μην ξεχάσετε να… αφήσετε πίσω σας τα φύλλα κόκας, αν δε θέλετε να έχετε προβλήματα!
Δοκιμάστε όσες περισσότερες τοπικές λιχουδιές μπορείτε και ιδιαίτερα τα φημισμένα πιάτα «antichucos» (θα σας θυμίσουν τα ελληνικά σουβλάκια, όμως περιέχουν περισσότερα μπαχαρικά, ενώ τα πιο διάσημα φτιάχνονται από καρδιά βόειου κρέατος), «ceviche» (ωμό ψάρι πολύ λεπτοκομμένο και «ψημένο» σε χυμό λάιμ και εσπεριδοειδών μαζί με πιπεριές τσίλι) και «pachamanca» (παραδοσιακό πιάτο, που ψήνεται μέσα σε ζεστές πέτρες και αποτελείται από αρνί, χοιρινό, κοτόπουλο ή ινδικό χοιρίδιο μαριναρισμένο με μπαχαρικά). Για το καλύτερο σεβίτσε (ceviche) του κόσμου θα κάνετε μια στάση στο εστιατόριο ChezWong στη συνοικία La Victoria στην πρωτεύουσα Λίμα. Φροντίστε να κάνετε κράτηση έγκαιρα, γιατί διαφορετικά δε θα έχετε πολλές ελπίδες να βρείτε τραπέζι. Στο Περού δε θα δυσκολευτείτε να… γλυκάνετε τον ουρανίσκο σας, μιας και τα περισσότερα γλυκά που θα βρείτε εκεί… παραείναι γλυκά και συνήθως περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης και κρόκους αυγών. Δοκιμάστε τη μωβ κρέμα «mazamorramorada», που φτιάχνεται από μωβ καλαμπόκι και την περουβιανή εκδοχή του «ρυζόγαλου», που ακούει στο όνομα «arrozconleche» (ρύζι με συμπυκνωμένο γάλα).
Για ένα ξεχωριστό αναμνηστικό για τον εαυτό σας, αλλά και για τους αγαπημένους σας, προτιμήστε διάφορα χειροτεχνήματα, πουλόβερ από μαλλί αλπακά, υφαντά ή μικρά μουσικά όργανα. Η καλύτερη εποχή για επίσκεψη είναι από τον Ιούνιο μέχρι Αύγουστο, οπότε είναι ιδανικές οι συνθήκες για το ηπειρωτικό Περού και τις Άνδεις. Από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο (είναι καλοκαίρι τότε) ενδείκνυται περισσότερο η περιπλάνηση στις παράλιες περιοχές.Τέλος, φεύγοντας μην ξεχάσετε να… αφήσετε πίσω σας τα φύλλα κόκας, αν δε θέλετε να έχετε προβλήματα!