Θεατροσχολιο
Αρχική
Κριτικές
Θέατρα
Παραστασεις
Πρεμιερες
Διευθυνσεις - Χαρτες
Πορτραίτα
Προσωπικότητες
Αφιερώματα
Περιβάλλον
Ιστορία & Πολιτισμός
Ταξίδια
Ψυχολογία
Life
Ευ Ζην
Διατροφη
Fitness
Videos
Deco
Τεχνολογία
Νεα
How-To
REVIEWS & TESTS
Επικοινωνία
Αρχική
Κριτικές
Θέατρα
Παραστασεις
Πρεμιερες
Διευθυνσεις - Χαρτες
Πορτραίτα
Προσωπικότητες
Αφιερώματα
Περιβάλλον
Ιστορία & Πολιτισμός
Ταξίδια
Ψυχολογία
Life
Ευ Ζην
Διατροφη
Fitness
Videos
Deco
Τεχνολογία
Νεα
How-To
REVIEWS & TESTS
Επικοινωνία
Θεατροσχολιο
Αφιερώματα
«Λευκή κορδέλα: Μια γερμανική ιστορία για παιδιά». Αυτός είναι ολόκληρος ο πρωτότυπος τίτλος της βραβευμένης με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες ταινίας του Μίκαελ Χάνεκε. Ένα ολόκληρο χωριό τυλιγμένο ασφυκτικά με μια Λευκή Κορδέλα, για να θυμίζει στους 'υποδειγματικούς' κατοίκους του την υποκρισία στην οποία είναι βυθισμένοι. Καταπίεση, κακοποίηση, εκδίκηση. Ένας φαύλος κύκλος που γεννιέται και γεννά τη βία.
Ο Μικρός Πρίγκηπας: Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ δεν έγραψε παρά ένα παιδικό βιβλίο σ’ όλη του τη ζωή. Κι όμως, το βιβλίο αυτό είναι από τα πιο αγαπημένα όλων των εποχών και αποτελεί έναν σπάνιο και διαχρονικό φιλοσοφικό θησαυρό. Όμως αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι ο Σαιντ-Εξυπερύ, δεν συνέταξε τον Μικρό Πρίγκιπα στο Παρίσι, αλλά στη Νέα Υόρκη, συγκεκριμένα στο Long Island, όπου έφτασε το 1940 μετά την εισβολή των Ναζί στη Γαλλία.
Οι "Χίλιες και μια Νύχτες" είναι αναμφισβήτητα ένα από τα έργα, τα οποία επί αιώνες τώρα εκπροσωπούν τον αραβικό λόγο εκτός Ανατολής ενώ ταυτόχρονα συμπυκνώνουν στη συλλογική μνήμη της Δύσης όλη τη γοητεία και τη νοσταλγία του αραβικού μεσαίωνα. Ένα πολύχρωμο καλειδοσκόπιο μέσα από το οποίο παρελαύνει ολόκληρη η Ανατολή, απ' τη Δαμασκό ως το Κάιρο, απ' τη Βαγδάτη ως το Μαρόκο, απ' την Κωνσταντινούπολη ως τη Βασόρα κι ακόμα πιο πέρα.
Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες:Λίγα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία φέρνουν άξια τον τίτλο "τοιχογραφία" μιας εποχής, ενός λαού, μιας συγκλονιστικής συλλογικής εμπειρίας, όσο το σημαδιακό αυτό έργο.Τοιχογραφία της μοίρας όχι μόνο της Κολομβίας, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, που για δύο αιώνες τώρα παλεύει απεγνωσμένα. Το σισύφειο χαρακτήρα αυτής της πάλης δίνει ο Μάρκες με αξεπέραστη λογοτεχνική μαεστρία.
O Nονός: O Francis Ford Coppola μεταφέρει στο σελυλόιντ το μυθιστόρημα του Mario Puzo και, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, το διανθίζει με το χρώμα και τις μυρωδιές της δικής του, επίσης ιταλικής καταγωγής, οικογένειας. Για τον Coppola ο Νονος είναι μία πολύ προσωπική υπόθεση. Είναι ευκόλως ανιχνεύσιμο στον τρόπο της κινηματογραφικής αφήγησης, στο συναισθηματικό προφίλ των ηρώων του, στην επιμονή του να αναλύει διεξοδικά τις σχέσεις που αναπτύσσονται.
Ο Τρίτος άνθρωπος: Το γράφημα του Γκρην «μετατράπηκε» σ' ένα κλασικό φιλμ νουάρ που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη από τον Κάρολ Ριντ στα τέλη της δεκαετίας του 40. Η μεταπολεμική Βιέννη, τσακισμένη από τους βομβαρδισμούς και κατεχόμενη παράλληλα από τους συμμάχους, γίνεται το πεζογραφικό φόντο πάνω στο οποίο ο Γκράχαμ Γκρην θα πλάσει την ιστορία του. Για χρόνια η ταινία συνοδευόταν από τον αστικό μύθο ότι ο πραγματικός σκηνοθέτης ήταν ο Όρσον Γουέλς.
«Δόκτωρ Ζιβάγκο»: Το εμβληματικό μυθιστόρημα, του Μπορίς Παστερνάκ, εκτυλίσσεται με φόντο την Οκτωβριανή Επανάσταση και τον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το 1957, ο Ιταλός εκδότης Φελτρινέλι εξήγαγε παράνομα το χειρόγραφο του βιβλίου από τη Σοβιετική Ενωση. Η ταινία του Ντέιβιντ Λυν έκανε πρεμιέρα το 1965 με κόστος παραγωγής 11 εκ. δολάρια.Έκτοτε,η ρομαντική ιστορία του Γιούρι και της Λάρα έχει μείνει στην ιστορία και στις καρδιές μας.
Oδυσσέας του Τζέιμς Τζόυς: Βιβλία σαν το Ulysses έχουν μυητικό χαρακτήρα. τα διαβάζει κανείς στο μάκρος του βίου και στη διαδρομή της πνευματικής του πορείας. Στις εκατοντάδες πυκνογραμμένες γριφώδεις σελίδες του δικαιώνεται ο κοινός τόπος της σύγχρονης θεωρίας πως καμία ανάγνωση δεν είναι ποτέ τελειωτική. Ίσως κανένα άλλο κείμενο της παγκόσμιας λογοτεχνίας δεν απαιτεί σε τέτοιο βαθμό τη συνέργεια του αναγνώστη.
«Το εκκρεμές του Φουκώ»: Για πολλούς το αριστούργημα των 900 και πλέον σελίδων του Ουμπέρτο Έκο έχει υπάρξει το προσωπικό τους ευαγγέλιο.Το πολυεπίπεδο και λαβυρινθώδες, αλλά με δομή στέρεα, αριστοτεχνική και άκρως εντυπωσιακή, μυθιστόρημα ταξιδεύει τον αναγνώστη στο χρόνο αποκαλύπτοντας έναν ολόκληρο κόσμο από μυστικές αδελφότητες, υπόγειες κοινωνίες, πλεκτάνες και συνωμοσίες μέσα από την χαρισματική γραφή του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα.
O Φεντερίκο Φελίνι υπήρξε ένας απόλυτος κινηματογραφικός δημιουργός. Mε το έργο του δεν απεικόνισε απλώς την πραγματικότητα, αλλά κατασκεύασε, με τα ίδια του τα χέρια, έναν φανταστικό κόσμο από σκιές και φως. Πνεύματα και φαντάσματα, σκιές κατοικημένες από υπάρξεις φυσιολογικές, αλλά ταυτόχρονα και φαντασιακές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί το "Λα Στράντα" (La Strada)του 1954.
Βeatles:Η κοινωνία αρχές της δεκαετίας του εξήντα, μετά από έναν αιματηρό πόλεμο που άφησε ανοιχτές πληγές αναζητά μια διέξοδο για να εκτονωθεί.Ένας κόσμος διαταραγμένος και ανήσυχος που συσσώρευε όμως μέσα του μια εκρηκτική ύλη, ψάχνοντας ένα καψούλι για να εκραγεί και να εκτονωθεί. Το καψούλι αυτό το βρήκε στα τέσσερα παιδιά απ’ το Λίβερπουλ, στις 6 Ιουλίου 1957.
O θηλυκός κόσμος του Αλμοδόβαρ: Οι γυναίκες του Πέδρο είναι η σάρκα των ταινιών του. Η ψυχή παραμένει πάντοτε εκείνος. Οχι απλώς τις λατρεύει αλλά πάνω από όλα τις σέβεται. Και ίσως αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες του, οι τόσες και τόσες ηθοποιοί που έχουν παρελάσει από τις ταινίες του, προσφέρουν άπλετα τον καλύτερο εαυτό τους. Του χαρίζουν και την ίδια ώρα χαρίζουν και σε εμάς τους πιο προσωπικούς ήχους τους.
Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένα ξεχωριστό είδος λογοτεχνικής αφήγησης με κάποιους σταθερούς κανόνες γραφής που το διακρίνουν από τα άλλα λογοτεχνικά είδη. Η εμφάνισή του είναι καθορισμένη από τα κυρίαρχα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής και ειδικά από τον ρομαντισμό, όπου το αφηγηματικό παιχνίδι γύρω από μια μορφή ανώτερης ευφυΐας, θα αποτελέσει και την κινητήρια δύναμη της πλοκής του.
To ποιητικό σύμπαν του Αντρέι Ταρκόφσκι: ο μεγάλος φιλόσοφος του ποιητικού σινεμά, ο σκηνοθέτης των βασανιστικά υγρών τοπίων, ο ανατόμος των αναμνήσεων και των ονείρων. Ακολούθησε την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου που είναι εγκλωβισμένος στην ευημερία του τίποτα κι αναζήτησε μια νέα επαφή με το Αγνωστο. Μίλησε για το Θαύμα που υπάρχει στην καθημερινότητά μας και νοστάλγησε την εποχή της παγανιστικής αθωότητας.
Όλα τα αφιερώματα
Προηγούμενη
Επόμενη